Παναθηναϊκός: Eίκοσι μέρες για τρεις παίκτες

• Οι δυο «γρήγορες» κινήσεις δεν θα του αλλάξουν τη ζωή
• Τα επόμενα είναι πολύ πιο δύσκολα και απαιτείται αποφασιστικότητα

Η εκκίνηση της μεταγραφικής σεζόν κύλησε ομαλά και ωραία για τον Παναθηναϊκό. Απέκτησε δυο ελεύθερους παίκτες από τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Αρη, οι οποίοι ήταν «βασικοί» στις ομάδες τους και στο Τριφύλλι θα δώσουν μάχες για μια θέση στην ενδεκάδα: εκ πρώτης όψεως περισσότερες οι πιθανότητες για τον Γιούρι Λοντίγκιν με «αντίπαλο» τον Μπρινιόλι, λιγότερες για τον εν ενεργεία διεθνή Κριστιάν Γκάνεα με αντίπαλο τον Χουάνκαρ. Κινήθηκε γρήγορα, έξυπνα και κυρίως αποφασιστικά ο Παναθηναϊκός σ' αυτές τις μεταγραφές.

Οι δυο «γρήγορες» κινήσεις δεν θα του αλλάξουν τη ζωή

Προσοχή όμως. Γι' αυτές τις κινήσεις δεν απαιτήθηκε μεγάλο μπάτζετ, δεν υπήρχε πολύ έντονος συναγωνισμός με καλύτερες ομάδες ή με συλλόγους ανώτερων πρωταθλημάτων και το κυριότερο: αυτές οι μεταγραφές δεν θα αλλάξουν τη ζωή της ομάδας. Μπορεί να τη βελτιώσουν και μέχρι εκεί. Ο Γκάνεα, επί παραδείγματι, είναι δεδομένα πιο ποιοτικός και με πολύ περισσότερες παραστάσεις από τον Χατηθεοδωρίδη και μπορεί να πάρει 15 ματς ως βασικός στη σεζόν για να δώσει ανάσες στον Χουάνκαρ (αν ο Ισπανός, βεβαίως, έχει την απόδοση των δύο προηγούμενων ετών και δεν «κάτσει» στο συμβόλαιό του – δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα έως τώρα). Και ο Λοντίγκιν μπορεί να πάρει τη θέση με το Νο1 αν δείξει στις προπονήσεις ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση από τον Μπρινιόλι: πέρυσι ο Γιοβάνοβιτς άλλαξε δυο φορές λόγω απόδοσης το βασικό κίπερ του. Ομως δεν είναι οι παίκτες από τους οποίους θα καθοριστεί η πορεία του Τριφυλλιού του χρόνου.

Φτάσαμε τέσσερις μέρες πριν από την πρώτη συγκέντρωση των παικτών και 20 μέρες πριν από την αναχώρησή τους για την Αυστρία και τον πρώτο κύκλο φιλικών αγώνων. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να βασιστεί σε μεγάλο βαθμό στον περυσινό κορμό του (άλλωστε ο Γιοβάνοβιτς κυρίως στους παλιούς θα στηριχθεί στα δυο πρώτα ματς του Conference League και αυτό είναι λογικό), όμως το ένα και σημαντικό του πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Αυτό το ένα και σημαντικό πρόβλημα ενόψει του τρίτου προκριματικού γύρου της διοργάνωσης δεν είναι ούτε η απόκτηση αριστεροπόδαρου στόπερ, ούτε η ανανέωση του Φακούντο Σάντσεθ, ούτε καν η απόκτηση του πολυθρύλητου γκολτζή φορ και τουλάχιστον ενός εξτρέμ, καθώς «πίσω» από τους Παλάσιος – Αϊτόρ αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ο Γιώργος Βαγιαννίδης, κι αυτός ως... υπηρεσιακός. Το μεγάλο πρόβλημα εστιάζεται στη μεσαία γραμμή και έχει τρεις πτυχές.

Πρώτη: Η απουσία των Αλεξανδρόπουλου – Κουρμπέλη από το πρώτο μίνι στάδιο προετοιμασίας στο Πήλιο, λόγω της άδειας που έχουν πάρει μετά τα παιχνίδια της Εθνικής Ελλάδας στο Nations League. Δεν είναι... τεράστιο θέμα, αλλά θα έχει ενδιαφέρον ποιους θα βάζει στη μεσαία γραμμή ο Γιοβάνοβιτς, αφού αυτή τη στιγμή μοναδικός διαθέσιμος είναι ο Ρουμπέν Πέρεθ. Και πότε οι δυο διεθνείς θα είναι απόλυτα έτοιμοι για τα φιλικά.

Δεύτερη: Η (σωστή) απομάκρυνση των Λούντκβιστ – Μαουρίσιο σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες εκκρεμότητες έχουν δημιουργήσει τεράστιο κενό στους δημιουργικούς μέσους. Δεν μιλάμε για μία μεταγραφή, αλλά τουλάχιστον για δύο, ανάλογα με το αν θα παραμείνει κάποιος εκ των Βιγιαφάνιες – Γκατσίνοβιτς. Αν φύγουν και οι δυο, ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί τρεις καινούριους δημιουργικούς μέσους! Πότε θα βρεθεί η απαραίτητη χημεία;

Τρίτη: Η στασιμότητα στα τρία ανοιχτά ζητήματα των μέσων. Γκατσίνοβιτς – Βιγιαφάνιες – Μπλάνκο. Λογική, διότι είναι «αλληλένδετα» και αποκλείεται να συνυπάρξουν και οι τρεις στον Παναθηναϊκό. Αλλά κάποια στιγμή από κάπου πρέπει να... αρχίσει να ξετυλίγεται το νήμα. Το νήμα των αποφάσεων! Διότι απόφαση είναι να δώσεις 1,5 εκατ. Ευρώ στη Χοφενχάιμ για να αγοράσεις τον Σέρβο. Δεν θες να τα δώσεις και καλά κάνεις. Απόφαση είναι να δώσεις 1 εκατ. Ευρώ στους μάνατζερς του Μπλάνκο για να τελειώσεις το θέμα. Δεν θες να τα δώσεις και επίσης καλά κάνεις. Απόφαση είναι να προσφέρεις 600-700.000 ευρώ ετησίως στον Βιγιαφάνιες αν θες να τον κρατήσεις. Πολύ σωστά δεν τα δίνεις έως τώρα.

Τα επόμενα είναι πολύ πιο δύσκολα και απαιτείται αποφασιστικότητα

Εντός χρονικού πλαισίου είναι ακόμα ο Παναθηναϊκός, δεν έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι του. Ομως πλέον ειδικά για τη μεσαία γραμμή του δεν έχει... άπλετο χρόνο μπροστά του. Πρέπει να κλείσει κάποια θέματα – αρνητικά ή θετικά – για να πάει παρακάτω. Δεν γίνεται να ασχολείται ήδη έναν μήνα με τον Μπλάνκο και να ασχοληθεί... δύο μήνες με τον Γκατσίνοβιτς. Κάποιες πόρτες πρέπει εντός των επόμενων είκοσι ημερών να κλείσουν οριστικά (επαναλαμβάνουμε, θετικά ή αρνητικά) για να ανοίξουν οι επόμενες, ώστε να αρχίσει ο σχηματισμός του παζλ της μεσαίας γραμμής. Ο Λοντίγκιν και ο Γκάνεα ήταν τα εύκολα. Τους ήξερε ο Γιοβάνοβιτς, ήταν «κανονικές» οι απαιτήσεις τους, δεν χρειάζονταν χρήματα για αγορά, ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε. Τα επόμενα είναι όλα πολύ πιο δύσκολα!

Και το πιο πιθανό όπως κυλάει το πράγμα είναι ο Παναθηναϊκός να ανακοινώσει προσεχώς υπογραφές με μέσο που δεν θα έχει σχέση με την τριάδα των «εν αναμονή» υποθέσεων. Αν συμβεί αυτό, τότε οι επόμενες «απολύτως απαραίτητες» κινήσεις μέχρι να αρχίσουν τα φιλικά είναι ένας εξτρέμ και δεύτερος χαφ. Μ΄αυτές τις τρεις κινήσεις και με τον περυσινό κορμό του ο Παναθηναϊκός θα είναι «Ο.Κ.» για τον Γ΄ προκριματικό γύρο, στις 5 και 12 Αυγούστου. Κι ας μην έχει αποκτήσει έως τότε τον γκολτζή φορ. Το τέλειο, βέβαια, θα ήταν να αποκτήσει κι' αυτόν πριν αρχίσουν τα ευρωπαϊκά του παιχνίδια, αλλά κενό στην επίθεση δεν θα έχει. Και σε τελική ανάλυση ειδικά αυτή η θέση κι' αυτή η επιλογή είναι τόσο κρίσιμες εφέτος για τον Παναθηναϊκό, που χρειάζεται έξτρα ψάξιμο και υπομονή. Δεν ισχύει το ίδιο, όμως και για μια μεσαία γραμμή που αυτή τη στιγμή μοιάζει «γυμνή».