ΑΕΚ: Έχει χρόνο, δεν (θα) έχει (καμία) δικαιολογία!

• Η μία και η άλλη πλευρά και τα... δικά μας «χάλια»
• Η πραγματικότητα και η υποχρέωση...

Οι μέρες περνάνε, πάντα ο χρόνος είναι σκληρός και δεν κάνει εκπτώσεις, μπαίνουμε στο τελευταίο δεκαήμερο του πρώτου θερινού μήνα, του Ιουνίου και οι συζητήσεις – αναλύσεις για τα μεταγραφικά σε κάθε ομάδα αρχίζουν να πιάνουν... θερμοκρασίες αντίστοιχα υψηλές με την εποχή που διανύουμε. Ίσως και υψηλότερες, επιπέδου καύσωνα, αν και δεν έχει μπει ακόμη ο Ιούλιος που φουντώνουν οι ζέστες αλλά ταυτόχρονα και οι κουβέντες για την ενίσχυση κάθε ομάδας. Η καλοκαιρινή περίοδος είναι η πιο έντονη πάντα σε επίπεδο προσθηκών και γενικά αλλαγών στα ρόστερ των ομάδων με τον κόσμο να δίνει μεγάλη σημασία.

Στο δικό μας... μικρόκοσμο, σε αυτόν τον υπέροχο κιτρινόμαυρο... μικρόκοσμο, ήδη η κουβέντα αρχίζει να φουντώνει για τα μεταγραφικά με την ηχηρή επισήμανση στα σχόλια όλων: «αργούμε, πάλι αργούμε, τίποτα ακόμη». Η αποτυχία τεσσάρων ετών στο αγωνιστικό είναι απόλυτα λογικό και δικαιολογημένο να 'χει απογειώσει τη δυσπιστία των φίλων της ΑΕΚ και να 'χουν εκτοξεύσει την απογοήτευση. Την ίδια ώρα -επίσης αναμενόμενα και απόλυτα δικαιολογημένα- παρατηρείται έλλειψη εμπιστοσύνης και υπομονής. Για την ακρίβεια οι Ενωσίτες δεν θέλουν να γνωρίζουν άλλο την έννοια της λέξης «υπομονή» και από αρετή που είναι, έχει μετατραπεί σε αποκρουστική για όλους...

Την Δευτέρα μπαίνουμε στο τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου και η ΑΕΚ δεν έχει κάνει την παραμικρή κίνηση ενίσχυσης. Το μόνο μαντάτο που αφορούσε το ρόστερ της είχε να κάνει με την παραχώρηση με τη μορφή δανεισμού του Στράτου Σβάρνα. Κάτι που πιστώνεται σχεδόν σε αποκλειστικό βαθμό ο μάνατζέρ του και ουδείς άλλος όπως ο ίδιος ο Καβαλιέρε υπογράμμιζε σε όσους τον ρωτούσαν σχετικά και πιο ειδικά (για το ενδεχόμενο συμμετοχής του Κουχάρσκι στο θέμα)... Αυτό ως μοναδικό γεγονός στην ΑΕΚ δεν γίνεται να προκαλεί τον παραμικρό ενθουσιασμό!

Έχω γράψει πρόσφατα άρθρο σε αυτόν εδώ το χώρο μας σχετικά με το ιδανικό και εφικτό σενάριο. Ο κόσμος δικαιολογημένα απαιτεί, γκρινιάζει, αξιώνει... Ωστόσο είναι αναμενόμενο το αποτέλεσμα σχετικά με το κομμάτι της ενίσχυσης και όποιος δεν επιλέγει να του... χαϊδεύουν τα «μάτια» και τα «αυτιά» με όσα επιλέγει να διαβάζει και να ακούει γνωρίζει ότι αυτό θα ζούσαμε μετά την απογοητευτική σεζόν που ολοκληρώθηκε απόλυτα αποτυχημένα για την Ένωση. Είναι τεράστιο το πλήγμα της 5ης θέσης (εκτός Ευρώπης) και παίζει σημαντικό ρόλο σε όλο το κομμάτι (και) του αγωνιστικού – μεταγραφικού σχεδιασμού. Στην καλύτερη των περιπτώσεων για την ΑΕΚ απλά θα της πάνε πιο αργά τα ζητήματα ενίσχυσης, υπάρχει όμως και η χειρότερη που δεν την υπολόγιζαν (και εξακολουθούν) κάποιοι: να μη καταφέρεις να βρεις αυτό που θες και να επιχειρήσεις να ικανοποιήσεις μερικώς τις ανάγκες σου.

Η μία και η άλλη πλευρά και τα... δικά μας «χάλια»

Σε αυτό το αρνητικό (και παράλληλα απευκταίο) σενάριο το ουσιαστικό πρόβλημα θα είναι ότι δεν θα καταφέρει η ΑΕΚ να δημιουργήσει κάτι δυνατό και ανταγωνιστικό. Όπερ και σημαίνει ότι θα αποτύχει ξανά αφού θα αφήσει στη θεά Τύχη το ενδεχόμενο να ανταποκριθεί και τελικά να πετύχει, κάτι που όποτε έχει συμβεί, γνωστά τα αποτελέσματα για την Ένωση (και όχι μόνο). Αυτό απαγορεύεται λοιπόν στην ΑΕΚ να συμβεί, στην ΑΕΚ της Νέας Φιλαδέλφειας, απλά δεν επιτρέπεται και δεν χωράνε πλέον «ναι μεν, αλλά»! Όχι αυτά υπήρχαν αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα πριν φτάσει η πιο όμορφη αντίστροφη μέτρηση της νεότερης ιστορίας του club...

Είναι δεδομένο ότι δεν πρέπει να φέρουμε την καταστροφή επειδή ακόμη δεν έχει συμβεί κάτι για την ΑΕΚ και δεν με απασχολεί να φέρω σαν παράδειγμα τον Ολυμπιακό όπως μου λένε κάποιοι επειδή και αυτός θέλει πολλές αλλαγές και δεν έχει κάνει μισή προσθήκη ακόμη (και παίζει πολύ νωρίτερα και μάλιστα για Champions League). Ούτε τον Παναθηναϊκό ο οποίος ψάχνει λιγότερα, έχει πάρει σε θέσεις για back up και όχι ακόμη για βασικούς, ή ο ΠΑΟΚ που 'χει να κάνει επίσης μπόλικες αλλαγές στο ρόστερ του και οι όποιες προσθήκες έως τώρα δεν αφορούν λύσεις 11άδας. Όμως δεν πρέπει να κοιτάμε αλλού, δεν μας επιτρέπεται, ούτε καν, τα δικά μας ''χάλια'' να διορθώσουμε και μακάρι οι άλλοι να τα κάνουν μαντάρα!

Δεν χρειάζεται να πάμε ούτε με τη μια πλευρά, ούτε με την άλλη. Κοινώς με εκείνη που φωνάζει ότι «ηρεμήστε ρε πια, ακόμη Ιούνιος είναι, μπαίνουμε στα τέλη αλλά Ιούνιος είναι και ξεκινάμε 20 Αυγούστου». Μια άποψη που έχει βάση αλλά όχι ουσία αφού σε λιγότερο από μήνα η ομάδα θα πετάξει στην Ολλανδία για να χτιστεί υπό νέα πρόσωπα σε όλα τα πόστα του ποδοσφαιρικού τμήματος. Άρα πρέπει να τελειώσεις έως τότε σε επίπεδο έστω 80% τον σχεδιασμό σου για να κάνεις το χρόνο σύμμαχο του νέου προπονητή Ματίας Αλμέιδα (οι ανταγωνιστές σου έχουν όλες τον ίδιο προπονητή με πέρυσι)...

Ούτε με την άλλη που λέει «δεν μας απασχολεί τι μπορεί να γίνει, να κάνουν άμεσα προσθήκες και μάλιστα σούπερ για πρωτάθλημα», προφανώς και αυτό είναι το επιθυμητό, αλλά στα λόγια εύκολα και στις πράξεις δύσκολο, έως ανέφικτο. Και γρήγορα, και σούπερ, και ποιοτικά, και στην κατάλληλη τιμή και, και, και, συγγνώμη αν γίνομαι κακός με τη συγκεκριμένη αλήθεια: ΔΕΝ παίζει το έργο αυτό παίδες! Όπως και το ότι «αν δεν έχουν τελειώσει έως τα τέλη Ιουλίου τις μεταγραφές θα είναι καταστροφική η σεζόν». Δεν μου μοιάζει δυνατό να συμβεί σε οποιαδήποτε ομάδα αυτό...

Η πραγματικότητα και η υποχρέωση...

Ας δούμε και την πραγματικότητα. Η ΑΕΚ προσπαθεί να έχει από τρεις έως πέντε προσθήκες προτού πετάξει η αποστολή για την Ολλανδία και το βασικό στάδιο προετοιμασίας. Έχει αρκετό διαθέσιμο (για αξιοποίηση) διάστημα για τις προσθήκες αλλά και ένα μεγάλο ντεσαβαντάζ που είναι πως (χωρίς και Ευρώπη) δεν αποτελεί προτεραιότητα για κανένα ποδοσφαιριστή. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να... ματώσεις οικονομικά για να καλύψεις τη διαφορά αυτή και να πληρώσεις υπεραξία, κάτι που επί Δημήτρη Μελισσανίδη θα είναι λάθος και ουτοπικό να το περιμένεις να συμβεί όπως έχει ξεκαθαρίσει ο ίδιος από την πρώτη μέρα!

Σίγουρα λοιπόν έχει χρόνο και απόλυτα αναμενόμενα και δικαιολογημένα για μένα ακόμη δεν έχουν γίνει κινήσεις. Πρέπει να το αναγνωρίσουμε και ας απαιτούμε να γίνει το αντίθετο... Επίσης πραγματικότητα είναι και οφείλουν να την γνωρίζουν ΟΛΟΙ στην ΑΕΚ ότι πλην των νέων που θα αρχίσουν να κρίνονται από Σεπτέμβριο, και στην ουσία του αντικείμενου εργασίας τους κάποιοι Γενάρη, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία αποτυχίας σε οτιδήποτε αφορά το ποδοσφαιρικό τμήμα. Διότι οι διοικούντες την Ένωση γνωρίζουν ΟΛΑ τα ζητήματα που υπάρχουν από το περασμένο καλοκαίρι στην ουσία, άντε να πούμε ότι επέλεξαν να δουν την αλήθεια μετά τον Φλεβάρη.

Οι μήνες είναι πολλοί και δικαιολογία (εφόσον αλλάζουν τόσα πολλά) αν δεν τα καταφέρουν ξανά δεν θα υπάρχει. Το πρόβλημα έπειτα ελπίζω να εμπεδώσουν όλοι ότι είναι οι ίδιοι και δεν το 'χουν... Για τον έναν, ή τον άλλο λόγο... Και προσωπικά δεν ανεβάζω τον πήχη στον... Θεό και να υπογραμμίσω ότι το πρωτάθλημα είναι ο στόχος τους και αν δεν πετύχουν σε αυτό τέλος! Όμως δεν είναι διαπραγματεύσιμο ότι υποχρέωση συνιστά η δημιουργία μιας ομάδας ανταγωνιστικής, με αρχή – μέση και τέλος, που θα δίνει προοπτική και θα παρουσιάζει πρόοδο και αγωνιστική εξέλιξη. Θα δίνει ελπίδα και το ποδόσφαιρό της έστω θα ικανοποιεί και δεν θα προκαλεί θλίψη...

Αυτό αξιώνει και ο ΑΕΚτζής και φυσικά να επιχειρήσει η ομάδα να διεκδικήσει τίτλους. Αυτό δα έλειπε... Ειδικά με την επιστροφή της στης Φιλαδέλφειας τα μέρη είναι λογικό και υποχρεωτικό να προκύπτουν μεγαλύτερες απαιτήσεις και προσδοκίες. Καμία δικαιολογία σε περίπτωση αποτυχίας δεν θα υπάρχει και για όσους (άγνωστο γιατί) επέλεξε η διοίκηση να μην απομακρύνει και συνεχίζουν για κάποιο δικό τους λόγο αφού δεν αποχώρησαν... Μπορεί να είναι δύσκολο να πετύχεις γρήγορα τον αγωνιστικό σου σχεδιασμό, να χρειαστεί και ο Αύγουστος όπως συμβαίνει σε όλους και πάντα, αλλά διάολε πρέπει κάποτε να πετύχεις!

Υγ: Δηλαδή περίμενε κανείς ότι η επιδίωξη του Ολυμπιακού και άλλων να αλλάξει η κεφαλή της διοίκησης του μπάσκετ είχε να κάνει με την αγνή αγάπη τους για το άθλημα; Να μας στείλετε το σύννεφο που ήσασταν να πάμε κι εμείς να αράξουμε για να πέσουμε ντε... Αν έχω χρεώσει κάτι τον Μάκη Αγγελόπουλο είναι αυτή η καλή πρόθεση που είχε όταν προχωρούσαν οι εξελίξεις με Λιόλιο και όλο αυτό το παρεάκι, τις νέες επιτροπές που αποτελούν φίλοι, συγγενείς, συνεργάτες προέδρων και άλλα τέτοια πράγματα. Ομάδες με μούφα συμβόλαια, σότα μπάτζετ εντός συνόρων και άλλα δηλωμένα εκτός για να μη χάσουμε τη παρουσία μας εκεί που πήγαμε φυτευτοί ντε. Σε ένα πρωτάθλημα που δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ σε όλα τα επίπεδα (ότι θέση και να πάρεις αούα...) όλο και λιγοστεύουν όσοι το παρακολουθούν, συμβαίνει χρόνια τώρα που το απαξίωσαν, το γονάτισαν και πλέον ήρθαν οι απόλυτα ακατάλληλοι για να το ισοπεδώσουν και να το διαλύσουν. Καλά κάνουν και η ευχή είναι μια: συνεχίστε έτσι και μακάρι ακόμη χειρότερα, στ' αλήθεια πιστεύουμε σε εσάς, μπορείτε... Απλά σταματήστε να βάζετε τα εργαλεία σας να... κουνάνε το δάχτυλο γιατί συνήθως συμβαίνει πάντα το ίδιο: κόβεται το δάχτυλο που κουνιέται!