Tρία «πράγματα» που ο νέος Παναθηναϊκός θα μπορούσε να κάνει καλύτερα

• Ο σέντερ φορ κλάσης πρέπει να έρθει το συντομότερο δυνατό

Το αν ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν μία καλή ομάδα, με συγκεκριμένες αρχές, δομή και οργάνωση στο παιχνίδι της, μέσα από τα οποία κατάφερε να αναδείξει πρωταγωνιστές σε όλες τις γραμμές του γηπέδου, απαντήθηκε από την ιστορία της σεζόν που έκλεισε με το «τριφύλλι» να πανηγυρίζει την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος, τον πρώτο «πράσινο» τίτλο μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια.

Σε μία πολύ δύσκολη ποδοσφαιρική εξίσωση που δημιουργήθηκε από την καμμένη γη που άφησε ο Λάζλο Μπόλονι αλλά και από την καθυστερημένη έλευση των νεοαποκτηθέντων ποδοσφαιριστών στη καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο, ο Σέρβος προπονητής και το επιτελείο του κατάφεραν να βρουν τις λύσεις και να πετύχουν σε κάθε στόχο που είχαν θέσει στη πρώτη τους χρονιά στο «Γεώργιος Καλαφάτης».

Δηλαδή την δημιουργία προοπτικής πρωταθλητισμού ενόψει της επόμενης χρονιάς, την επιστροφή του κόσμου στο πλευρό της ομάδας ως αποτέλεσμα των όσων έβλεπε πάνω στο χορτάρι, come back στην Ευρώπη μέσα από το πρωτάθλημα και κατάκτηση του Κυπέλλου.

Η περσινή επιτυχία του Παναθηναϊκού, όπως είναι λογικό κι επόμενο, αυξάνει τις προσδοκίες, ο πήχης είναι αρκετά ψηλότερα σε σχέση με το 2021/2022 και ο πρώτος μεγάλος στόχος της σεζόν δεν είναι άλλος από την είσοδο στους ομίλους του Conference League μέσα από την προκριματική διαδικασία. Στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να μένεις στο παρελθόν, τα όσα έγιναν πέρσι αποτελούν πλέον ιστορία, μία ιστορία που «προίκισε» σημαντικά πράγματα τον σύλλογο σε όλα τα επίπεδα για το σήμερα και το αύριο της σεζόν 2022/2023.

Η αγωνιστική περίοδος ξεκινά την Δευτέρα με την πρώτη συγκέντρωση των ποδοσφαιριστών του «τριφυλλιού» και ενόψει της προετοιμασίας σε Πήλιο και κυρίως στο δεκαπενθήμερο της Αυστρίας, υπάρχουν στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας που θα μπορούσαν να βελτιωθούν, να ανέβουν επίπεδο, να μπορέσει το σύνολο να γίνει πιο αποτελεσματικό σε κάποιους επιμέρους τομείς του παιχνιδιού.

Εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο και όπως αναμένεται η ποιοτική αναβάθμιση στο έμψυχο δυναμικό, έτσι θα πρέπει να εμφανιστεί και πρόοδος στο ομαδικό κομμάτι, σε κάποιες από τις «πράσινες» λειτουργίες μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Είναι αλληλένδετα αυτά τα δύο, δηλαδή η αύξηση των ποιοτικών λύσεων με την βελτίωση της εικόνας.

Σε καθαρά ποδοσφαιρικό επίπεδο, γιατί σε επίπεδο νοοτροπίας αυτό που θα πρέπει να αλλάξει άρδην είναι η απόδοση και η αποτελεσματικότητα του Παναθηναϊκού μακριά από το γήπεδό του, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε, μεταξύ άλλων, για τρεις άξονες βελτίωσης που θα ανέβαζαν επίπεδο το «τριφύλλι» και θα του δημιουργούσαν συνθήκες πρωταθλητισμού.

Ποιοί είναι αυτοί οι άξονες;

1) Μέσα στην χρονιά ο Παναθηναϊκός κατάφερε να βρει... αντίδοτο απέναντι στις κλειστές άμυνες που τόσο τον είχαν ταλαιπωρήσει στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Οι αυτοματισμοί, οι ομαδικές λειτουργίες, οι κινήσεις με και χωρίς την μπάλα για να «διασπαστεί» μία πολύ καλά οργανωμένη άμυνα που περιμένει στο 1/3 του γηπέδου, είναι στοιχεία που μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο, μπορεί το «τριφύλλι» μέσα από τα νέα-ποιοτικότερα- πρόσωπα και την δουλειά του προπονητή, να εμφανίσει ένα πιο αποτελεσματικό και πιο δημιουργικό πρόσωπο σε αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη των παιχνιδιών.

Οι επιλογές στο επιθετικό τρίτο, η ταχύτητα στις συνεργασίες εκτός περιοχής, οι αποφάσεις στα τελευταία 16 μέτρα, τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο είναι «πράγματα» που προφανώς και μπορούν να βελτιωθούν.

2) Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν είναι μία εξαιρετική ομάδα στην άμεση επανάκτηση της κατοχής της μπάλας, όντας αρκετά καλά δουλεμένη και ουσιαστική. Στο ίδιο και σε ακόμη καλύτερο επίπεδο θα μπορούσε να φτάσει η πίεση των «πρασίνων» κατά το ξεκίνημα των επιθέσεων του αντιπάλου, στο build up, έξω από την περιοχή. Τις περισσότερες φορές το «τριφύλλι» λειτούργησε καλά, υπήρχαν όμως και παιχνίδια που έλειψε ο απαιτούμενος συντονισμός.

Θα ήταν... μάγος ο Σέρβος τεχνικός αν είχε καταφέρει στη πρώτη του χρονιά, να φτάσει κι αυτό το κομμάτι σε ένα εξαιρετικό επίπεδο. Δεν είναι, όμως μάγος, είναι ένας πολύ καλός τεχνικός και η ομάδα του θα κέρδιζε περισσότερες και καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργίας αν έκλεβε πιο πολλές φορές την μπάλα σε αυτό το κομμάτι του γηπέδου.

3) Τα έξι γκολ από στατικές φάσεις μπορούν να γίνουν 10-12; Αν, ναι, τότε ο Παναθηναϊκός θα έχει φτάσει ακόμη ένα κομμάτι του παιχνιδιού, σε ένα εξαιρετικό επίπεδο. Στο δεύτερο μισό της σεζόν η δουλειά που γινόταν στο Κορωπί σε φάουλ και κόρνερ, εμφανίστηκε στο χορτάρι, το «τριφύλλι» πήρε μερικά κρίσιμα γκολ και για κάθε ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, οι εκμετάλλευση των στατικών φάσεων είναι ζωτικής σημασίας παράμετρος.

Ο σέντερ φορ κλάσης πρέπει να έρθει το συντομότερο δυνατό

Στο πεδίο της ενίσχυσης, τώρα. Η προτεραιότητα στον μεταγραφικό σχεδιασμό του Παναθηναϊκού, όχι μόνο στο διαθέσιμο οικονομικό «πακέτο» αλλά και στον χρονικό ορίζοντα της υλοποίησης της κίνησης, θα έπρεπε να είναι ο σέντερ φορ. Από τον Ιανουάριο, κιόλας, θα έπρεπε να έχει γίνει η σχετική προεργασία, ώστε τώρα οι «πράσινοι» να μην εξετάζουν υποψήφιες περιπτώσεις αλλά να έχουν προχωρήσει ήδη στην απόκτηση του εκλεκτού ή των εκλεκτών, τους οποίους θα είχε εγκρίνει ο προπονητής και το επιτελείο του μέσα από εξονυχιστικό έλεγχο και τσεκάρισμα. Από την στιγμή που η διοίκηση του κλαμπ έχει προσφέρει ένα σεβαστό ποσό, η διαθέσιμη «δεξαμενή» έχει μεγαλώσει σημαντικά και το «τριφύλλι» από πέρσι κιόλας έχει σταματήσει να ψάχνει για... λαχεία.

Τα δεδομένα της οργάνωσης και της λειτουργίας δεν μπορούν να αλλάξουν από την μια ημέρα στην άλλη, όμως, ο Παναθηναϊκός θα κάνει πολύ μεγαλύτερο λάθος αν περιμένει να «αδειάσει» το συμβόλαιο του Καρλίτος ή του Μακέντα για να προχωρήσει σε μεταγραφή.

Ο πρώτος μεγάλος στόχος της σεζόν θα κριθεί μέσα στο καλοκαίρι, οπότε για να αυξηθούν οι πιθανότητες να τα καταφέρει η ομάδα, θα πρέπει το νέο «εννιάρι» να ενσωματωθεί στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Ολλανδία ή έστω να έχει τουλάχιστον προπονήσεις δύο εβδομάδων μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, για να έχει φτάσει σε ένα καλό επίπεδο ενσωμάτωσης και να είναι διαθέσιμος ο ποδοσφαιριστής για βασικός στις 4 Αυγούστου.

Για να μην χάσουμε το νόημα, όπως συμβαίνει δυστυχώς κάποιες φορές. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να μπει στους ομίλους του Conference League με τον Ιωαννίδη, τον Καρλίτος και τον Μακέντα. Φυσικά και μπορεί. Δεν είναι «άδειο» το «τριφύλλι» όπως την σεζόν 2017/2018 που είχε μόνο τον Μολίνς και τον Πίσπα, μέχρι να έρθει καθυστερημένα ο Τσάβες. Πως, όμως, θα έχει περισσότερες πιθανότητες να προκριθεί; Με έναν εκ των τριών παραπάνω σέντερ φορ ή με κάποιον από το πάνω «ράφι» που θα έχει επιλέξει τα χαρακτηριστικά του ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, τι ακριβώς ζητά από έναν «φουνταριστό»; Το ερώτημα είναι, προφανώς, ρητορικό και οι «πράσινοι» έχουν μπροστά τους ένα κομβικό εικοσαήμερο ώστε να κλείσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την θέση του βασικού στράικερ και φυσικά τα μεγάλα κενά στο «8».

Η ξεκάθαρη διάθεση της διοίκησης να συνεχίσει στον δρόμο που άνοιξε πέρσι, αυξάνοντας το μπάτζετ και η παρουσία του Γιοβάνοβιτς που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα πάντα, αποτελούν σημαντικούς λόγους για να αισιοδοξούν όσοι ασχολούνται με το «τριφύλλι» πως στο τέλος της ημέρας θα γίνει το καλύτερο δυνατό για την ενίσχυση της ομάδας. Απλά σε σχέση με το καλοκαίρι του 2021 ο χρόνος πιέζει και εκτός από ευστοχία, οι επιλογές θα πρέπει να συνδυαστούν και από ταχύτητα. Λοντίγκιν και Γκάνεα αποτέλεσαν ένα εξαιρετικό ξεκίνημα για το «βάθος» της ομάδας και για να δούμε ποιά θα είναι η συνέχεια...