Παναθηναϊκός: Χάνει σε συνοχή και είναι υποχρεωμένος να αυξήσει άμεσα την ποιότητα
- Έπραξε το σωστό με τον Βέλεθ, θα ήταν σε καλύτερη θέση αν...
- Η υπόθεση Γκατσίνοβιτς είναι ξεκάθαρα θέμα αξιολόγησης
- Είναι υποχρεωμένος να αυξήσει την ποιότητα
- Αντίπαλοι ο χρόνος και ο τρόπος που λειτουργεί
Ο Παναθηναϊκός μετά από πέντε χρόνια ζει ένα καλοκαίρι που μέσα στον Αύγουστο θα κληθεί να παίξει έναν από τους μεγάλους στόχους της σεζόν: Την είσοδό τους στους ομίλους του Conference League. Αυτή η συνθήκη προφανώς και διαφοροποιεί τα πάντα, όσον αφορά την συζήτηση που γίνεται γύρω και σχετικά με τον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας και την διαμόρφωση του ρόστερ ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου. Πέρσι υπήρχε άπλετος διαθέσιμος χρόνος, φέτος δεν υπάρχει. Πέρσι έπρεπε το σύνολο να είναι έτοιμο τέλη Αυγούστου, τώρα στις αρχές του μήνα. Φέτος, όμως, υπάρχει η συνέχεια.
Εκτός από την κατάκτηση του Κυπέλλου, η εξαιρετική δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς «προίκισε» το «τριφύλλι» με την δημιουργία ενός βασικού κορμού, του οποίου η συνοχή, το επίπεδο κατανόησης και υλοποίησης πάνω στο χορτάρι των «θέλω» του προπονητή, θα αποτελούσαν και αποτελούν το μεγαλύτερο «όπλο» του «τριφυλλιού» ενόψει των προκριματικών. Μην ξεχνάμε πως διαθέτει ήδη Μπρινιόλι, Χουάνκαρ, Σένκεφελντ, Κώτσιρα, Ρούμπεν, Αϊτόρ, Παλάσιος ως βασικά συστατικά της ενδεκάδας. 7/11 δεν είναι άσχημος αριθμός.
Η πώληση του Φραν Βέλεθ, όμως, στην Αλ Φατέχ και η οριστική απώλεια του Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς σε συνδυασμό με την απόφαση να μην ανανεωθεί -όπως όλα δείχνουν- το συμβόλαιο του Λούκας Βιγιαφάνιες, χαλούν τον ιδανικό βαθμό συνοχής, τον πηγαίνουν ένα επίπεδο πιο κάτω. Άλλο 7/11 άλλο 9/11. Όπως και να το κάνουμε το δίδυμο του Βέλεθ με τον Σένκεφελντ είχε αποκτήσει άριστη «χημεία», ο Ισπανός στόπερ προέρχονταν από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του και ήταν ο φυσικός ηγέτης αυτής της ομάδας. Από την άλλη ο Σέρβος ήταν καθοριστικός στο να ανέβει επίπεδο η μεσαία γραμμή του «τριφυλλιού», δημιούργησε ένα πολύ δυνατό τρίγωνο στα δεξιά με Παλάσιος και Κώτσιρα, ολοκλήρωσε τον δανεισμό του με τέσσερις ασίστ και ένα κερδισμένο πέναλτι στον τελικό και ήταν αναμφίβολα πρωταγωνιστής στο εξαιρετικό δεύτερο μισό των «πρασίνων».
Το ιδανικό θα ήταν να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να τους διατηρήσει και τους δύο στο ρόστερ του. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Στο ποδόσφαιρο, όμως, τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλεις, είτε γιατί αστάθμητοι παράγοντες αλλάζουν τα δεδομένα, είτε γιατί μπορεί να αξιολογήσεις διαφορετικά έναν ποδοσφαιριστή σωστά ή λάθος, είτε γιατί δεν λειτουργείς ορθολογικά σε επίπεδο οργάνωσης και προγραμματισμού. Το μόνο σίγουρο είναι πως η περίπτωση του Βέλεθ και αυτή του Γκατσίνοβιτς είναι πολύ διαφορετικές και για αυτό θα τις αναλύσουμε παρακάτω ξεχωριστά.
Έπραξε το σωστό με τον Βέλεθ, θα ήταν σε καλύτερη θέση αν...
Να κάνουμε... σέντρα με την υπόθεση του Φραν Βέλεθ. Από την στιγμή που η Αλ Φατέχ ανέβασε την προσφορά της στις 800.000 ευρώ και με άμεση καταβολή την χρημάτων, ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να την αρνηθεί. Γιατί;
Ο Ισπανός κεντρικός αμυντικός με το συμβόλαιό του να λήγει το καλοκαίρι του 2023, δεν θα μπορούσε να κοστολογηθεί παραπάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ. Αυτή είναι περίπου η αντικειμενική αξία του ποδοσφαιριστή στην αγορά, ενός ποδοσφαιριστή που στο παρελθόν έχει αγωνιστεί στον Άρη, την Αλμερία, την Βίσλα Κρακοβίας, σε συλλόγους και πρωταθλήματος που δεν ήταν ικανά να του αλλάξουν προς το καλύτερο την τοποθέτησή του στην αγορά και «εκτόξευσε» την αξία του με την πράσινη φανέλα, ειδικά μετά την περσινή σεζόν.
Ο Βέλεθ που έβλεπε και βλέπει την μεταγραφή του στην Σαουδική Αραβία ως την ευκαιρία να «φουσκώσει» σημαντικά τον τραπεζικό του λογαριασμό με 2 εκατομμύρια ευρώ σε μια διετία, έπαψε να πιέζει και κατάλαβε πως με 200.000 ευρώ θα ήταν «έγκλημα» να φύγει. Από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός έθεσε ως ζητούμενο ένα ποσό κοντά στο εκατομμύριο και αυτό ήρθε, δεν γινόταν να κρατήσει τον ποδοσφαιριστή στο Κορωπί με το ζόρι. Από την στιγμή που ικανοποιήθηκε οικονομικά και ο παίκτης ήθελε τόσο πολύ να φύγει, το «ναι» ήταν μονόδρομος.
Από κει και πέρα, αξίζει να εξετάσουμε και κάποιες παραμέτρους ακόμη, γιατί από κάθε τέτοια ιστορία υπάρχουν «μαθήματα» για το μέλλον. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να μην βρεθεί σε μειονεκτική θέση απέναντι στον Βέλεθ και την Αλ Φατέχ; Θα μπορούσε διαπραγματευτικά να αξιώσει ένα μεγαλύτερο ποσό ή να έχει ευχαριστημένο τον ποδοσφαιριστή σε σημείο να μην σκεφτεί την πρόταση από την ομάδα του Γιώργου Δώνη; Φυσικά. Αν είχε ανανεώσει το συμβόλαιο του 31χρονου αμυντικού στο διάστημα που ακολούθησε από τον τελικό του Κυπέλλου.
Από την στιγμή που το κλαμπ αξιολογεί τον αρχηγό του ως κάποιον που τον θέλει και τα επόμενα χρόνια μαζί του, τι νόημα έχει να ρισκάρει καταστάσεις όπως αυτή; Κανένα. Παράλληλα, αν το συμβόλαιο του Βέλεθ είχε διάρκεια μέχρι το 2024 ή το 2025, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να ζητήσει ακόμη και τα διπλά και βασικά να έχει πάντα τον πρώτο λόγο στη σχέση του με τον Βέλεθ.
Με τα δεδομένα, πάντως, που διαμορφώθηκαν από την πραγματικότητα και όχι με τα «αν» που αναφέρουμε παραπάνω, ο Παναθηναϊκός έκανε το σωστό. Πάντως, υπάρχει ξεκάθαρο «καμπανάκι» ενόψει της επέκτασης των συμβάσεων του Αϊτόρ και του Σένκεφελντ που θα έπρεπε να είχαν ήδη ολοκληρωθεί!
Η υπόθεση Γκατσίνοβιτς είναι ξεκάθαρα θέμα αξιολόγησης
Πάμε τώρα και στα δύσκολα. Στη «καυτή πατάτα» του Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς και της μεταγραφής του στην ΑΕΚ. Στο ρεπορτάζ της 15ης Ιουνίου εδώ στο Gazzetta αναφέραμε ποια ήταν τα δεδομένα. Ότι η Χοφενχάιμ ζητά 1.5 εκατομμύριο ευρώ για την πώλησή του και όχι τα αστεία ποσά που γράφονταν δεξιά και αριστερά στο εξωτερικό και το σημαντικότερο ότι ο Παναθηναϊκός είχε αποφασίσει να καταθέσει πρόταση δανεισμού και όχι αγοράς σε αυτή την φάση, παίρνοντας το ρίσκο να βρεθεί ενδιαφερόμενος και να χαθεί ο Σέρβος. Όπως κι έγινε, με την ΑΕΚ να μπαίνει στο κόλπο και να ντύνει στα κιτρινόμαυρα τον ποδοσφαιριστή.
Τα πράγματα σε ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι απλά. Πάρα πολύ απλά. Στο επικοινωνιακό, οκ, αποτελεί «πλήγμα» για τον Παναθηναϊκό επειδή ο παίκτης κατέληξε στην «Ένωση», όμως το «τριφύλλι» είχε αποφασίσει να ζήσει με αυτό το ρίσκο μέσα στο καλοκαίρι. Ποδοσφαιρικά, λοιπόν, είναι θέμα αξιολόγησης, γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό που έχει αξία και ουσία είναι το άθλημα και όχι οι εντυπώσεις.
Ο σύλλογος, λοιπόν, αξιολόγησε πως δεν ήθελε να δαπανήσει 1-1.5 εκατομμύριο ευρώ για τον «Γκάτσι» και παράλληλα να δώσει ένα συμβόλαιο κοντά στο εκατομμύριο στον ποδοσφαιριστή. Σε αυτή την κουβέντα μπορεί να βρεθεί κάποιος που να συμφωνεί με την άποψη του Ιβάν που είναι το απόλυτο κουμάντο στο ποδοσφαιρικό τμήμα, μπορεί κάποιος να διαφωνεί και να θεωρεί πως οι «πράσινοι» θα έπρεπε να αγοράσουν τον διεθνή μέσο, ο οποίος γέμιζε πολλά από τα «κουτάκια» των χαρακτηριστικών για την μεσαία γραμμή.
Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, αν θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα με ψυχραιμία και ηρεμία. Υπάρχουν αποφάσεις, οι οποίες έρχονται μέσα από κάποια επιχειρήματα και την αντίληψη όσων γνωρίζουν το άθλημα και έχουν έναν συγκεκριμένο τρόπο να το βλέπουν. Ο Ιβάν το «είδε» έτσι, οι ιθύνοντες της ΑΕΚ, διαφορετικά και... that's all. Ο καθένας θα κριθεί για τις αποφάσεις του. Ο Γιοβάνοβιτς για την άποψη πως «με αυτά τα λεφτά μπορούμε να πάρουμε καλύτερο» και η ΑΕΚ για την επιλογή της να επενδύσει στον Γκατσίνοβιτς.
Είναι υποχρεωμένος να αυξήσει την ποιότητα
Πάμε τώρα και στην επόμενη ημέρα. Ο Παναθηναϊκός για να καλύψει αυτό το έλλειμα συνοχής που του προέκυψε σε κομβικότατες θέσεις, στον άξονα(σέντερ μπακ και οκτάρι) θα πρέπει να ποντάρει στην ποιότητα, να αναβαθμίσει το ρόστερ του. Νομίζω δεν υπάρχει κανείς που να πιστεύει πως με 1.3 εκατομμύρια ευρώ(800.000 από την Αλ Φατέχ και 500.000 από το συμβόλαιο που θα έπαιρνε ο Βέλεθ αν ήθελε να παραμείνει) δεν μπορεί να βρει το «τριφύλλι» έναν στόπερ πολύ καλύτερο από τον Ισπανό. Και με λιγότερα μπορεί να γίνει η «δουλειά». Εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο και όση αδυναμία και αν έχω στον Φραν τόσο ως άνθρωπο όσο και ως ποδοσφαιριστή, υπάρχουν αμυντικοί με σαφώς πιο ολοκληρωμένο «πακέτο» τόσο στο παιχνίδι με την μπάλα, όσο και στις τοποθετήσεις, στο «διάβασμα» του παιχνιδιού και την σωματική δύναμη.
Το ίδιο ισχύει και για το κενό του Γκατσίνοβιτς. Που μην ξεχνάμε πως είναι τρία τα κενά, δεν είναι μία θέση που πρέπει να καλυφθεί αλλά τρεις, καθώς τούτη την στιγμή ο Παναθηναϊκός δεν έχει ούτε ένα «8άρι» στο ρόστερ, μία εβδομάδα πριν αναχωρήσει για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Αυστρία. Ρούμπεν, Κουρμπέλης, Αλεξανδρόπουλος στο «6» και μετά το... χάος όσον αφορά την δημιουργία από τον άξονα.
Οπότε στο «πράσινο στρατόπεδο» θα πρέπει να καλύψουν με λύσεις από το πάνω ράφι τα κενά αυτά, με ποδοσφαιριστές που θα είναι σε θέση να κάνουν την διαφορά και με την ποιότητά τους να καλύψουν την έλλειψη συνοχής και «χημείας» στο κέντρο ενόψει των προκριματικών.
Αντίπαλοι ο χρόνος και ο τρόπος που λειτουργεί
Από την στιγμή που οι οικονομικοί πόροι που έχει διαθέσει η διοίκηση είναι αυξημένοι σε σχέση με πέρσι και πρόπερσι και έχοντας ως κριτήριο το 75% επιτυχίας στις μεταγραφές του 2021, ο Παναθηναϊκός κινείται στην αγορά με καλές πιθανότητες να βρει αυτό που πραγματικά θέλει. Έχει, όμως, δύο αντιπάλους. Ο ένας είναι ο χρόνος. Η πίεση έχει αυξηθεί λόγω των προκριματικών και το «τριφύλλι» ιδανικά θα έπρεπε να έχει μαζί του στην Αυστρία τουλάχιστον 4 νέους παίκτες. Τον «αντί-Βέλεθ», δύο χαφ και τον φορ. Τα βασικά κομμάτια του παζλ, δηλαδή. Αν όχι όλους στην άφιξη στην Αυστρία στις 5 Ιουλίου, να βρίσκονται όλοι με την ομάδα μέχρι την επιστροφή στην Αθήνα, στις 19 Ιουλίου, δύο εβδομάδες πριν το πρώτο επίσημο παιχνίδι, ώστε να έχουν ένα διάστημα προσαρμογής στο σύνολο και στις απαιτήσεις του προπονητή.
Από κει και πέρα, υπάρχει ακόμη ένας «εχθρός». Ο τρόπος που λειτουργεί ο Παναθηναϊκός ως σύλλογος στο κομμάτι των μεταγραφών. Δεν θα ξαναγράψουμε τα ίδια και τα ίδια, πράγματα αυτονόητα, ειπωμένα και ποδοσφαιρικά σωστά. 27 Ιουνίου ο σύλλογος δεν θα έπρεπε να ψάχνει παίκτες, να κοιτάζει περιπτώσεις, να αναζητά στόχους. Οι στόχοι θα έπρεπε να είναι γνωστοί, δεδομένοι και να γίνονται διαπραγματεύσεις από την επομένη του τελικού και έπειτα και ό,τι καλό προκύψει μέσα στο καλοκαίρι... ευπρόσδεκτο. Ο οργανισμός των «πρασίνων» λειτουργεί εντελώς πρόχειρα και δίχως την απαιτούμενη δομή και οργάνωση σε αυτό το κομμάτι. Χωρίς πλήρως στελεχωμένο και οργανωμένο στα πρότυπα της εποχής τμήμα scouting, χωρίς αθλητικό και τεχνικό διευθυντή που να μπορούν να βάλουν «σφραγίδα» και χωρίς εμπιστοσύνη στις διαδικασίες του αθλήματος, ο Παναθηναϊκός... πυροβολεί τα πόδια του και ας μην το καταλαβαίνει.
Όλα τα παραπάνω δεδομένα, σε συνδυασμό με την τεράστια ευθύνη που νιώθει ο Γιοβάνοβιτς ως προς τις μεταγραφικές του αποφάσεις, κάνουν τον Παναθηναϊκό να μην λειτουργεί όπως θα μπορούσε να λειτουργήσει. Επαναλαμβάνουμε για ακόμη μία φορά: Εχθρός του όποιου καλού θα είναι πάντα το καλύτερο και όταν θες να κάνεις πρωταθλητισμό, οφείλεις να προσπαθείς να είσαι παντού ο καλύτερος.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
