Ολυμπιακός: Ο killer Σισέ, τα θετικά των Ζίνκερναγκελ - Βρσάλικο και το πρόβλημα δημιουργίας από τον κεντρικό άξονα

• Η εικόνα των Βρσάλικο, Ζίνκερναγκελ και η διπλή... αυτοθυσία του Ρέαμπτσιουκ

Το τεστ προετοιμασίας του Ολυμπιακού με την Άλκμααρ στο «Γ. Καραϊσκάκης» και με τη νέα φανέλα να κάνει τα... αποκαλυπτήριά της προφανώς και ήταν περισσότερο για να βγάλει τα συμπεράσματά του ο Πέδρο Μαρτίνς ενόψει των δύο αγώνων με τη Μακάμπι Χάιφα στις 20 και 27 Ιουλίου. Και ο αρχικός προσανατολισμός μας έδειξε ένα σχήμα στο 4-3-3, κάτι που σίγουρα δεν συνιστά έκπληξη.

Προφανώς και ένα ματς χωρίζεται σε δύο ημίχρονα. Στο α' μέρος ο Ολυμπιακός έδειξε πως του έλειψε η απαιτούμενη δημιουργία από το κέντρο. Ήθελε δηλαδή παραπάνω δημιουργία από την τριάδα του και συγκεκριμένα είχε παραπάνω προσδοκίες από τον Αγκιμπού Καμαρά σε αυτό το σκέλος. Ένα παιδί βέβαια που τώρα δοκιμάζεται περισσότερο ως κεντρικός χαφ και όχι ως μεσοεπιθετικός.

Η τριάδα του σε πρώτη φάση ήταν με Κανέ, Αγκιμπού και Μαντί Καμαρά. Ένας Μαντί που είχε ξανά όρεξη όμως και πάλι ο άξονας του Ολυμπιακού έπρεπε να δημιουργήσει περισσότερο και καλύτερα. Δημιουργία είχε περισσότερο από τα άκρα του αλλά και τους στόπερ του. Ένα «συν», πάντως, είναι πως σκόραρε για ακόμα μία φορά από στατική φάση ενώ δεν απειλήθηκε καθόλου στο πρώτο ημίχρονο.

Στα μετόπισθέν του είχε πιο καλή εικόνα. Ήταν πιο σοβαρός, μαζεμένος και συγκροτημένος και είχε βέβαια έναν Παπέ Σισέ που σκόραρε ξανά από κόρνερ ενώ είχε και άλλες φάσεις για γκολ (τουλάχιστον ακόμα μία με κεφαλιά μετά από κόρνερ). Ο Σισέ εξακολουθεί να αναδεικνύει το ένστικτο killer είναι στο επιθετικό κομμάτι και γενικά πόσο έχει προπονηθεί και βελτιωθεί επιθετικά.

Η εικόνα των Βρσάλικο, Ζίνκερναγκελ και η διπλή... αυτοθυσία του Ρέαμπτσιουκ

Βρσάλικο και Ζίνκερναγκελ είναι δύο πρόσωπα στα οποία έπεσε η προσοχή από τον φίλαθλο κόσμο. Ο Κροάτης δεξιός μπακ σε πρώτη φάση και για το ανεπίσημο ντεμπούτο του έδειξε πως έχει στόφα ποιοτικού παίκτη αλλά και προσωπικότητα. Το βλέπεις αυτό από κινήσεις μέσα στο γήπεδο όπως όταν χειροκρότησε τον Σωκράτη σε λάθος πάσα αλλά και από το πώς επιχειρούσε να μιλά με τους συμπαίκτες του.

Σίγουρα θέλει ακόμα χρόνο να βρει τα... πατήματά του (με τον Μαρτίνς πάντως να δείχνει ευχαριστημένος από εκείνον), όμως επιθετικά επιχείρησε να βοηθήσει και να βγάλει συνεργασίες. Είχε δηλαδή να δείξει θετικά πράγματα δημιουργικά ενώ στα μετόπισθεν δεν αντιμετώπισε τρομερά προβλήματα. Μάλιστα κοίταζε να παίζει πιο κοντά στους στόπερ για να μην υπάρχουν κενά στις επιθέσεις των Ολλανδών.

Ο Ζίνκερναγκελ έχοντας πάρει και το Νο10 στην πλάτη του έχει ένα έξτρα βάρος. Ο Δανός ξεκίνησε παίζοντας στα άκρα αλλά μας παρουσιάζεται (ή μας συστήνεται εάν θέλετε) ως ένας παίκτης που ξέρει να πιέζει ψηλά, να κλέβει και να δημιουργεί. Το δικό του κόρνερ ήταν εκείνο που έδωσε το τέρμα του Παπέ Σισέ. Βέβαια το βασικό ζητούμενο παραμένει: να παίζει πιο καλά στα άκρα ή πίσω από τον φορ; Η ενδεχόμενη απόκτηση ενός επιπλέον «δεκαριού» μπορεί να το ξεκαθαρίσει αυτό, όμως αν αυτό δεν συμβεί ο Δανός θα είναι μία εσωτερική λύση για τη συγκεκριμένη θέση, αυτή πίσω από τον σέντερ φορ. Ο Ζίνκερναγκελ γενικά μπορεί να καλύψει αρκετές θέσεις μεσοεπιθετικά.

Από την άλλη στο β' μέρος η είσοδος παικτών όπως των Εμβιλά και Βαλμπουενά έδωσε έξτρα βοήθειες στο δημιουργικό σκέλος στον Ολυμπιακό. Στο δεύτερο 45λεπτο ο Ολυμπιακός είχε ξανά φάσεις αλλά το σημαντικότερο ήταν πως δεν δέχθηκε γκολ κυρίως χάρις στη διπλή... αυτοθυσία του Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ. Σε μία φάση που για να μην μπει το γκολ της Άλκμααρ έδιωξαν τη μπάλα τρεις παίκτες: Εμβιλά, Μπουχαλάκης και στο τέλος ο Ρέαμπτσιουκ, στο 91'! Στο β' 45λεπτο όπου οι Ολλανδοί επιχείρησαν να πρεσάρουν περισσότερο και έμοιαζαν πιο τολμηροί επιθετικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δημιούργησαν φάσεις στην εστία του πρωταθλητή, εκτός από τη μεγάλη «διπλή» ευκαιρία τους στο φινάλε.

Ο Ολυμπιακός σε αυτό το φιλικό τεστ σημείωσε βελτίωση και είναι θετικό το πρόσημο σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα, ωστόσο υπάρχουν και κάποια σημεία προς προβληματισμό. Αυτά έχουν να κάνουν κυρίως με τον τομέα της δημιουργίας στον άξονα αλλά και στο αμυντικό transition των παικτών του σε ορισμένες περιπτώσεις.

Ένα άλλο σκέλος στο οποίο ο Ολυμπιακός καλείται να βελτιωθεί έχει να κάνει με την προσπάθεια για να υπάρξει παραπάνω ένταση και πίεση ειδικά στο ξεκίνημα ενός αγώνα απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Σε αυτό το κομμάτι πρέπει να έχει διάρκεια. Είναι αυτό το στοιχείο θα πρέπει να έχει και την απαιτούμενη διάρκεια σε μία αναμέτρηση και να το κάνει με παραπάνω παίκτες και όχι μόνο με τους Ελ Αραμπί, Μασούρα ή Αγκιμπού Καμαρά. Το θέμα βέβαια, ανεξάρτητα από τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματα στα φιλικά παραμένει ένα: να καταθέσει τα στοιχεία που πρέπει με τη Μακάμπι και να προκριθεί, καθώς η ομάδα από το Ισραήλ θα... σκυλιάσει απέναντί του.

Υ.Γ. Τρομερά χαϊλαϊτς η ντρίμπλα του Βαλμπουενά όπως και η πάσα με τακουνάκι του Αμπουμπακάρ Καμαρά. Αυτές οι ενέργειες ομορφαίνουν ένα παιχνίδι και αρέσουν και στον κόσμο.

Υ.Γ. 2 Ο Άβιλα δεν δείχνει πως θα αφήσει έτσι απλά τον ανταγωνισμό για τη θέση του δεξιού μπακ με τον Βρσάλικο. Το θέμα είναι το τι θα γίνει με την αριστερή πλευρά της άμυνας.

Υ.Γ. 3 Ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν ακόμα χαφ και έναν ακόμα εξτρέμ. Αυτές οι προσθήκες όμως είναι σε συνάρτηση και με πότε θα ξεκαθαρίσει το πλαίσιο των αποχωρήσεών του με παίκτες όπως π.χ. ο Ονιεκούρου.