ΑΕΚ: Οι αγελάδες, ο Ροναλντίνιο και το μουντιαλικό όνειρο του Ορμπελίν Πινέδα

• Οι συμβουλές (και ο θαυμασμός) του Ροναλντίνιο
• Ο Αλμέιδα, η τραγωδία και το μουντιαλικό όνειρο

Υπάρχουν δύο εκδοχές για το τι ακριβώς σημαίνει Κογιούκα (ντε Καταλάν), πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Ορμπελίν Πινέδα Αλβαράδο. Η πρώτη εκδοχή κάνει λόγο για «το μέρος των κογιότ» και η δεύτερη για «τον γκρεμό των αετών».

Ο νέος άσος της ΑΕΚ, όμως, δεν μεγάλωσε ανάμεσα σε κογιότ ή αετούς, αλλά σε ζώα που παραπέμπουν σε μια φάρμα, όπως αυτή που δημιούργησε και διατηρούσε η οικογένειά του. «Σε όλη την παιδική μου ηλικία ήμουν παρέα με γαϊδούρια, αγελάδες, κατσίκες, γουρούνια και άλογα, βοηθώντας τους γονείς μου» θυμάται ο 26χρονος Μεξικανός μέσος ο οποίος, παρά την ενασχόλησή του με το άρμεγμα και την φροντίδα των ζώων, άρχισε παράλληλα να χτίζει την ποδοσφαιρική του καριέρα.

• ΑΕΚ: Απευθείας στην Ολλανδία ο Πινέδα, περνάει ιατρικά κι υπογράφει

Στον ελεύθερο χρόνο του, ντρίμπλαρε (τρόπος του λέγειν) αγελάδες και γουρούνια, έκανε όνειρα για ποδοσφαιρική καριέρα και ότι θα μπορούσε να βαδίσει στα χνάρια του μεγαλύτερου αδελφού του, Ονάι, χάρη στον οποίο άλλωστε είχε την πρώτη του ευκαιρία στα τμήματα υποδομής της Κερέταρο. Και όχι μόνο ακολούθησε τον Ονάι, αλλά τον ξεπέρασε κατά πολύ.

Και αυτό, παρ’ ότι στην αρχή τον απέρριψαν ως μικρόσωμο, αδύναμο και τακτικά απείθαρχο. Με πολλή σκληρή δουλειά και αυταπάρνηση, διέψευσε όσους δεν τον πίστεψαν και κατάφερε να κάνει επαγγελματικό ντεμπούτο σε ηλικία 18 ετών, έχοντας περάσει από τις μισές (και βάλε) θέσεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Τον δοκίμασαν ως σέντερ φορ, θέση που ξεκάθαρα δεν του ταίριαζε, παρ’ ότι είχε πολύ αποτελεσματικά τελειώματα. Οπισθοχώρησε και βρήκε την υγειά του, αγωνιζόμενος ως μεσοεπιθετικός και ως εξτρέμ, αν και πλέον έκανε τη διαφορά αγωνιζόμενος ως κεντρικός μέσος, έχοντας εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και κατοχή της μπάλας, διάβασμα του παιχνιδιού, δημιουργικότητα και εκτελεστική δεινότητα, τόσο με μακρινά σουτ, όσο και με κεφαλιές / τελειώματα μέσα από την περιοχή.

Οι συμβουλές (και ο θαυμασμός) του Ροναλντίνιο

Στη Κερέταρο, μέσω της οποίας φόρεσε για πρώτη φορά την φανέλα της εθνικής ομάδας του Μεξικό σε ηλικία είκοσι ετών, πέντε μηνών και 14 ημερών, είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί και να συνάψει μια πολύ ξεχωριστή σχέση με έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.

• ΑΕΚ: Η απόκτηση του Πινέδα φανερώνει και τα στόπερ που θέλει ο Αλμέιδα

Στην πρώτη του εμπειρία επί μεξικανικού εδάφους, ο Ροναλντίνιο έμεινε εντυπωσιασμένος από τα προσόντα του πιτσιρικά Ορμπελίν, τον οποίο δεν άργησαν τα ΜΜΕ να βαφτίσουν «maguito» (μικρό μάγο). «Πάντα μου έλεγε ότι κάθε φορά που παίρνω την μπάλα στην μεσαία γραμμή, να πηγαίνω πάντα μπροστά, ποτέ πίσω» θυμάται ο Πινέδα για την πολυτιμότερη συμβουλή που του έδωσε ο Βραζιλιάνος μπαλαδόρος.

«Μου έλεγε πάντα να προσπαθώ να είμαι καθοριστικός στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Μου το έλεγε πάντα αυτό και πάντα δεχόμουν τις οδηγίες – συμβουλές του. Όποτε έπαιρνα την μπάλα στην μεσαία γραμμή, δεν με ενδιέφερε τίποτε άλλο, αλλά να μπορέσω να είμαι καθοριστικός» λέει για την σχέση του με τον Ρόνι ο οποίος, προτού αποχωρήσει από την ομάδα λόγω διαφορών με την διοίκηση, του χάρισε μια υπογεγραμμένη φανέλα και μια υπογεγραμμένη μπάλα.

Με οδηγό (και) τις συμβουλές του Ροναλντίνιο, αλλά και του Βραζιλιάνου με μεξικανικό διαβατήριο, Αντόνιο Ναέλσον Σίνια (η επίτομη του «δεκαριού»), από τον οποίο θαύμαζε την ταπεινότητά του, ο Πινέδα άρχισε να δικαιώνει όσους τον χαρακτήριζαν ως το μεγαλύτερο ταλέντο του μεξικανικού ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή.

Ο Χόρχε Βεργκάρα, ο εκκεντρικός ιδιοκτήτης της Σίβας Γουαδαλαχάρα, η οποία έδωσε 5,5 εκατομμύρια ευρώ στην Κερέταρο για να τον αποκτήσει, τον παρομοίαζε με τον Χαβιέρ «Τσιτσαρίτο» Ερνάντες, προβλέποντας το 2016 ότι θα έκανε παρόμοια καριέρα στην Ευρώπη με τον άλλοτε επιθετικό των Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Πινέδα, παρά το αναμφισβήτητο ταλέντο και τις επιτυχίες του με Γουαδαλαχάρα και Κρουζ Αζούλ (εφτά τίτλους συνολικά) δεν ανταποκρίθηκε απόλυτα στις τεράστιες προσδοκίες, αλλά στα 26 του χρόνια ξέρει ότι δεν είναι (πολύ) αργά. Η Κρουζ Αζούλ, η οποία έκανε ρεκόρ μεταγραφής στην ιστορία της δίνοντας για χάρη του 10,5 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να σπάσει μια κατάρα είκοσι ετών για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, τον είδε πριν από επτά μήνες να φεύγει ως ελεύθερος με προορισμό την Θέλτα.

Τα προηγούμενα χρόνια, το όνομά του «έπαιξε» για Άρσεναλ, Τότεναμ, Γουλβς, Νιούκαστλ, Έβερτον, Σαουθάμπτον, Γουέστ Χαμ, Άγιαξ, Αϊντχόφεν, Πόρτο, Μονακό και Βαλένθια, μεταξύ άλλων. Ακόμα και η Μάντσεστερ Σίτι, λίγο καιρό αφότου την ανέλαβε ο Πεπ Γκουαρδιόλα, θέλησε να τον φέρει στην Ευρώπη, αλλά ο ίδιος προτίμησε να μείνει στα πάτρια εδάφη. Και ανέβαλε για λίγο το ευρωπαϊκό του όνειρο.

Ο Αλμέιδα, η τραγωδία και το μουντιαλικό όνειρο

Η έλλειψη σταθερότητας του στοίχισε. Η αδυναμία προσαρμογής στο παιχνίδι της La Liga οδήγησε τον προπονητή του στη Θέλτα, Εδουάρδο Κοουδέτ, να εισηγηθεί την παραχώρησή του, παρ’ ότι έχει συμβόλαιο με την ομάδα της Γαλικίας έως το 2027. Ο ίδιος, άλλωστε, παραδέχθηκε ότι «δεν είχα ζητήσει την απόκτησή του».

Προτάσεις δεν του έλειπαν, αλλά επέμενε να ανταμώσει με τον Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος έβγαλε τον καλύτερό του εαυτό, όταν συνεργάστηκαν στην Γουαδαλαχάρα. «Είναι ένας από αυτούς τους παίκτες που πρέπει να καταλήξουν σε έναν μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο. Έχει το ταλέντο και τα προσόντα» έχει πει για τον Πινέδα ο Αργεντινός προπονητής, ο οποίος περιμένει πολλά από τον Ορμπελίν.

Το ίδιο, όμως, θέλει και ο Μεξικανός μέσος. Με αυτό το αντάμωμα, άλλωστε, φιλοδοξεί να κερδίσει θέση στην 26άδα του Μεξικό για το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Μετράει, άλλωστε, 45 συμμετοχές (με έξι γκολ) στη «Τρι», έχει κατακτήσει μαζί της το «Γκολντ Καπ» το 2019 και θέλει να ζήσει την μοναδική εμπειρία της συμμετοχής σε ένα Μουντιάλ. «Μείνε στην Ευρώπη για να συνεχίσεις να παίζεις στο υψηλότερο επίπεδο» ήταν η συμβουλή του παλαίμαχου μέσου Χεράρδο Τοράδο, νυν διευθυντής των εθνικών ομάδων.

Αν τα καταφέρει, είναι δεδομένο ότι θα το γιορτάσει με έναν από τους χαρακτηριστικούς χορούς του μετά από τα γκολ που σημειώνει. Χοροί που τιμούν τη μνήμη δύο ανθρώπων που σημάδεψαν την ζωή του: Την γιαγιά του που τον λάτρευε και τον καλό του φίλο, Τσαβίτα Σίλβα, ο οποίος τον Μάιο του 2019 τραυματίστηκε θανάσιμα ιππεύοντας έναν ταύρο ονόματι «Αμαρτωλός».

Το ροντέο με ταύρους είναι πολύ δημοφιλές στο Μεξικό και αρέσει ιδιαιτέρως στον Πινέδα, ο οποίος έμαθε να απολαμβάνει την όλη διαδικασία με έναν χορό που έμαθε από τον Τσαβίτα. Ο ιππέας χόρευε πριν από κάθε αγώνα του και ο Ορμπελίν συνέχισε να το κάνει, μετά τον θάνατό του.

Κατά κύριο λόγο, όμως, παλεύει να κάνει περήφανους τους δικούς του ανθρώπους, τους γονείς, τα τέσσερα αδέλφια, την σύζυγό του Γκαμπριέλ και τα δύο παιδιά τους, την Σολέιλ και τον Ορμπελιάν, με τα πεπραγμένα του μέσα στο γήπεδο. Εκεί όπου προσπαθεί πάντα να αποδεικνύει ότι «Κανείς δεν θα είναι σαν και εμένα», τίτλος του τραγουδιού που του αφιέρωσε ο ράπερ McDaner, όταν ο Πινέδα ήταν μόλις είκοσι ετών.