Η ΑΕΚ που προσπαθεί να αλλάξει, με άξονα τον Αλμέιδα…

Ο Κουχάρσκι εκεί με τη φόρμα της ΑΕΚ. Ο Μπρούνο Αλβες εκεί με τη φόρμα της ΑΕΚ, όπως και ο Ναλιτζής, όπως και κάθε μέλος του σταφ, όπως και ο ίδιος ο Αλμέιδα.

Πολλά νέα πρόσωπα, όλα με την ίδια νοοτροπία και λογική. Κανείς με κουστούμι, κανείς με πολιτικά, όλοι από τον σημαντικότερο ως το χαμηλότερο σε ιεραρχία με φόρμα εργασίας. Με φόρμα της ΑΕΚ σαν να δουλεύουν όλοι καθημερινά στην προετοιμασία και να παίρνουν μέρος στην προπόνηση.

Μα μπορείς να κρίνεις από μία τέτοια εικόνα και από το γεγονός ότι όλοι φορούσαν φόρμα της ΑΕΚ. Στα δικά μου μάτια όπως το είδα κάτι σήμαινε κι’ ας μην έχει γίνει κατόπιν σχεδιασμού, αλλά αυθορμήτως, ακόμη και γιατί βόλεψε… Ολοι δείχνουν μέλη μιας ομάδας και όλοι δουλεύουν για αυτή. Άλλος σιωπηλά και με βλοσυρό βλέμμα που δεν σου αφήνει το περιθώριο ούτε για καλησπέρα, όπως ο Κουχάρσκι, άλλος πειθαρχημένα και με στυλ σκανάρω αν όλα λειτουργούν καλά, ο Αλβες και άλλος βιαστικός και σε ένταση, προκειμένου να διορθώνει οποιαδήποτε ατέλεια, όπως ο Ναλιτζής.

Ακόμη όμως και μεταξύ των παικτών έβλεπες (πριν από το ματς και όχι μετά τη νίκη) ένα καλό κλίμα, χαμογελαστά πρόσωπα. Ακόμη και στις σύντομες συζητήσεις που είχα με κάποια από τα παιδιά ιδιωτικού περιεχομένου και όχι προς δημοσίευση, καταλάβαινα ότι η αίσθηση που έχουν είναι ότι το πράγμα κυλάει καλά, ότι κάτι γίνεται προς το καλύτερο, ότι φέτος το πράγμα μοιάζει πιο οργανωμένο. Σημείο αναφοράς βέβαια πάνω από όλα και όλους ο Αλμέιδα. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι όλα γυρίζουν γύρω από τον Αργεντινό. Τον καταλαβαίνεις τον ηλεκτρισμό όλων όταν εμφανίζεται ο Αλμέιδα στο κάδρο, στο πλάνο. Ο ίδιος είναι χαμογελαστός και ταυτόχρονα αυστηρός και οφείλω να πω με μεγάλη ικανότητα στην επικοινωνία με τον Τύπο. Δείχνει προσιτός, φιλικός, αλλά φτάνει μέχρι εκεί που θέλει την κουβέντα και λέξη παραπέρα.

Την ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια την έχω ζήσει σε αρκετά ταξίδια, όχι σε προετοιμασία είναι αλήθεια, αλλά σε αποστολές στο εξωτερικό ή σε βράδια σε ξενοδοχεία και αυτή τη φορά αισθάνθηκα, αποκόμισα μία εικόνα πιο οργανωμένου κλαμπ σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί να μην είναι έτσι, μπορεί να αποδειχτεί ότι αυτή η πρώτη εντύπωση – εικόνα, ήταν λανθασμένη και λάθος εκτίμηση από την πλευρά μου, αλλά οφείλω να καταγράψω ότι σε αυτή την πρώτη εικόνα, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση μίας πιο οργανωμένης ομάδας.

Οσο για το αγωνιστικό είναι νωρίς για οποιοδήποτε συνολικό συμπέρασμα. Μάλλον ανησυχητικό ήταν το δείγμα γραφής για τη Γκενκ και όχι ενθαρρυντικό για την ΑΕΚ. Για το μόνο που μπορούμε να μιλήσουμε είναι για την ατομική παρουσία κάποιων παικτών.

Ο Γκατσίνοβιτς (τον ξέρουμε ασφαλώς) μπορεί να ταιριάξει γάντι σε αυτό που παίζει ο Αλμέιδα και η γκρίνια στον Παναθηναϊκό για την απώλειά του να μεγαλώσει. Ο Γκατσίνοβιτς μπορεί να είναι πολύ καλύτερος από αυτό που είδαμε στον Παναθηναϊκό και είναι φανερό ότι έχει πολύ μεγάλη διάθεση για να αποδείξει πράγματα και αυτός ήταν και ο λόγος που είχε αρκετά νεύρα όταν δεν του έβγαινε κάτι στο παιχνίδι.

Ο Πινέδα για πρώτη εμφάνιση έβγαλε μάτια. Πως να το κάνουμε αυτή είναι η σωστή έκφραση. Το πρώτο 45 λεπτο του με την ΑΕΚ ήταν εξαιρετικό. Παίκτης με όλα εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που λείπουν από την ΑΕΚ. Ζητάει συνεχώς μπάλα, ξέρει τι να την κάνει, παίζει σε όλο το μήκος του γηπέδου ανάμεσα στις δύο μεγάλες περιοχές και δείχνει την ίδια άνεση και ως έξι και ως δέκα. Η τεχνική του είναι εξαιρετική, οι αλλαγές κατεύθυνσης εντυπωσιακές, ο τρόπος που βλέπει όλο το γήπεδο υπέροχος και οι σαραντάρες μεταβιβάσεις γεμάτες ακρίβεια και νόημα. Γενικά ο Μεξικανός για 45 λεπτά ήταν απολαυστικός και μας έδειξε γιατί ο Αλμέιδα τον ήθελε τόσο πολύ.

Ο Γιόνσον δεν έβγαλε μάτια. Δεν ήταν κακός, έκανε αυτά που ξέρουμε ότι κάνει, αλλά η πρώτη εικόνα του έδειχνε ενός παίκτη που ακόμη ψάχνεται. Φυσιολογικό ως ένα βαθμό αφού είναι παίκτης που στηρίζεται στην καλή ομαδική λειτουργία και όχι στα δικά του ατομικά χαρακτηριστικά. Οσο καλύτερη θα γίνεται η ΑΕΚ τόσο καλύτερος θα γίνεται και ο Δανός και είναι πιθανό στην πορεία να γίνει και ο πλέον πολύτιμος. Διότι ο Γιόνσον είναι φανερό ότι είναι ένας παίκτης του συνόλου και θα είναι καλός όταν και η ομάδα είναι καλή.

Προφανώς όμως είναι πολύ νωρίς και για τον Γιόνσον και για τον Πινέδα και για τον Γκατσίνοβιτς, όπως και για την ίδια την ΑΕΚ για να βγει το οποιοδήποτε συμπέρασμα. Πρόκειται απλά για μία πρώτη ματιά, για μία πρώτη εικόνα. Υπό αυτή την έννοια δεν είναι εντυπωσιακό, αλλά ενδεικτικό της διάθεσή τους, ούτε η καλή απόδοση του Μάνταλου (παρά την αμφισβήτηση που δέχεται αυτό το παιδί, όλοι γνωρίζουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του), ούτε η καλή παρουσία των Τζαβέλα – Μήτογλου στο κέντρο της άμυνας, ούτε φυσικά η απόδοση του Αθανασιάδη, ενός παιδιού που έρχεται από τρομερή χρονιά με την Σέριφ.

Οσο για τους νεαρούς, είναι θετικό ότι όλοι έδειξαν διάθεση και είναι μέσα στο κλίμα της ομάδας, όπως είναι επίσης θετικό ότι ο Μαχαίρας πατάει γερά στα πόδια του, μετά το σοβαρό τραυματισμό του και ότι ο Λάτσι βγάζει ηγετικά στοιχεία. Εξαιρετικός ο Χατζηεμανουήλ με τη μπάλα στα πόδια και με ηγετικές αρετές ο Λάτσι.

Αξίζει τον κόπο ο Αλμέιδα να ασχοληθεί αρκετά μαζί τους και ενδεχομένως κάποιοι από αυτούς που θα παίξουν ελάχιστα να δοθούν δανεικοί και όχι στην ΑΕΚ Β, προκειμένου να πάρουν παιχνίδια στα πόδια τους στο κορυφαίο επίπεδο. Ο Λάτσι είναι σίγουρα μία από αυτές τις περιπτώσεις με δεδομένο ότι στην ομάδα υπάρχουν Τζαβέλας, Μήτογλου και θα γίνουν και δύο μεταγραφές στόπερ.