Παναθηναϊκός: Ο καθοριστικός Σπόραρ και η απώλεια που πληγώνει

• Πού θα είχε φτάσει πέρυσι με έναν «Σπόραρ»;
• Δύσκολη συνθήκη χωρίς Σένκεφελντ μετά και τη φυγή του Βέλεθ

O Aντρατζ Σπόραρ δεν έχει την τεχνική και την εκρηκτικότητα του Μάρκους Μπεργκ. Δεν αγωνίστηκε στην Bundesliga ούτε είχε συμπαίκτες επίπεδου Ζλάταν και Φόρσπεργκ στην Εθνική ομάδα του. Δεν έχει τόσο «ολοκληρωμένο» πακέτο για φορ όπως εκείνο του 35χρονου πρώην αρχηγού του Παναθηναϊκού και νυν της Γκέτεμποργκ, ο οποίος ετοιμάζεται να κρεμάσει τα παπούτσια του σε λίγους μήνες. Όμως το ταμπλό του γράφει 152 γκολ και 47 ασίστ σε 343 ματς! Αντίστοιχα με του Σουηδού παικταρά: 267 γκολ και 79 ασίστ σε 514 παιχνίδια ο Μάρκους.

Πού είχε τις καλύτερες επιδόσεις του ο Μπεργκ; Στη Γερμανία με το Αμβούργο και στην Ολλανδία με την PSV; Όχι. Aν είχε εντυπωσιάσει τους ανθρώπους αυτών των ομάδων, θα είχε σταδιοδρομήσει σε ανώτερου επιπέδου πρωτάθλημα. Βασανίστηκε από τραυματισμούς, βρήκε την υγειά του στην Ελλάδα, έγραψε τα καλύτερα νούμερά του στη χώρα μας, στην πατρίδα του και στην αλησμόνητη Αλ Αϊν, στην οποία είχε πωληθεί αντί μόλις 2,4 εκατ. ευρώ… Αντιστοίχως, οι καλύτερες επιδόσεις του Σλοβένου δεν καταγράφονται στην Πορτογαλία με την Σπόρτινγκ και την Μπράγκα, ούτε στην Ελβετία με τη Βασιλεία, ούτε στην σκληροτράχηλη και απαιτητική Championship όπου πέρυσι πέτυχε οκτώ γκολ (τα δύο μέσα - έξω επί της Νότιγχαμ!) σε 38 παιχνίδια με τη φανέλα της Μίντλεσμπρο. Ο Σπόραρ διέπρεψε στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας και στη Σλόβαν Μπρατισλάβας, με τις οποίες στέφθηκε και κορυφαίoς σκόρερ των πρωταθλημάτων Σλοβενίας και Σλοβακίας.

Πού θα είχε φτάσει πέρυσι με έναν «Σπόραρ»;

Το είχαμε ακούσει πολλές φορές πέρυσι: «Πού θα έφτανε ο Παναθηναϊκός πέρυσι αν είχε έναν ‘Μπεργκ’;». Και το αναπροσαρμόζουμε: «Πού θα είχε φτάσει ο Παναθηναϊκός πέρυσι αν είχε έναν ‘Σπόραρ’;». Ποιος ξέρει, μπορεί να είχε τερματίσει και δεύτερος! Μα σε τελική ανάλυση δεν έxει πια και τόση σημασία, διότι ο καλός και έξυπνος Ιβάν βρήκε τελικά τον τρόπο να πάρει γκολ από τους… υπόλοιπους όταν «έκαιγε» η μπάλα στον δεύτερο γύρο. Nαι, και από τον Φώτη Ιωαννίδη στους δυο ημιτελικούς με τη Λαμία για να μην αδικούμε τον πιτσιρικά, όχι μόνο από τον Παλάσιος και τον Αϊτόρ που έβγαλαν το φίδι από την τρύπα...

Ο Μπεργκ ήρθε στην Ελλάδα στα 27 του, ως ελεύθερος από το Aμβούργο μετά από δυο αποτυχημένες σεζόν με ένα γκολ σε 24 ματς της Bundesliga. Και κατάφερε να αναδειχθεί στον κορυφαίο φορ του πρωταθλήματος επί τέσσερα χρόνια, να πάρει μεταγραφή, να επανακληθεί και να γίνει βασικός στην Εθνική Σουηδίας, να παίξει σε Παγκόσμιο Κύπελλο και Euro. Ο Σπόραρ ήρθε στα 28 του με αγορά ύψους 3,5 εκατ. ευρώ, ως η ακριβότερη μεταγραφή στην εποχή Αλαφούζου και η δεύτερη ακριβότερη εφέτος στη Superleague1 μετά από του Αμπουμπακάρ Καμαρά από τον Αρη στον Ολυμπιακό (5 εκατ. Ευρώ σύμφωνα με τις σχετικές αναφορές στα media!). Oμως θα ήταν λάθος αν συγκρίναμε τον Σλοβένο με τον Σουηδό. Διαφορετικό το καλούπι τους, διαφορετικό το στυλ τους.

Πιο «Λεβαντόφσκι» ο Μπεργκ (δυο – τρία επίπεδα κατώτερος), πιο «Τζέκο» ο Σπόραρ (επίσης δυο – τρία επίπεδα κατώτερος). Σε τι ομοιάζουν; Στο «γκολτζής». Αυτό το είχαν και το έχουν! Γι' αυτό και ανεξάρτητα από την πολύ σημαντική αναμενόμενη απόκτηση χαφ (εξίσου κομβική με του Μάγκνουσον ως προς το αν θα «βγει» ή όχι, ειδικά αν ο Παναθηναϊκός κάνει το λάθος και πάρει μόνο έναν δημιουργικό μέσο...), η πιο καθοριστική εφετινή μεταγραφή του Τριφυλλιού είναι ο Σπόραρ. Αν γράψει «15-20» γκολ το ταμπλό του Σλοβένου, οι Πράσινοι θα δικαιούνται να προσδοκούν καλύτερα και μεγαλύτερα από τα περυσινά στην προσεχή σεζόν.

Δύσκολη συνθήκη χωρίς Σένκεφελντ μετά και τη φυγή του Βέλεθ

Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό, δεν ισχύει το ίδιο ενόψει και του πρώτου μετά από πέντε χρόνια ευρωπαϊκού τους παιχνιδιού. Ο Γιοβάνοβιτς έχει λόγους να χαμογελά: Παλάσιος, Αϊτόρ, Χουάνκαρ γυμνάστηκαν σε έντονο ρυθμό για δεύτερη σερί μέρα μετά την επιστροφή τους λόγω ίωσης και εκτός απροόπτου θα είναι μέλη της αρχικής ενδεκάδας στην Πράγα. Το ίδιο ισχύει και για τον Φώτη Ιωαννίδη που θα πάει να παίξει με... μιάμιση δυνατή προπόνηση, ενώ και ο Σπόραρ φαίνεται ικανός να κάνει ντεμπούτο ως αλλαγή στο β' μέρος. Ομως το κενό του Σένκεφελντ είναι δυσαναπλήρωτο! Ο Μάγκνουσον δεν έχει προσαρμοστεί απόλυτα, αμυντικά δεν είναι «σκύλος» όπως ο Βέλεθ (με τη μπάλα στα πόδια είναι «διαβήτης», αλλά αυτό το στοιχείο ίσως χρειαστεί λιγότερο στο μεθαυριανό ματς) και οι υποψήφιοι αντικαταστάτες Σάρλια – Πούγγουρας σίγουρα έχουν... απόσταση σε όλους τους τομείς συγκριτικά με τον Ολλανδό.

Η διάταξη με τρεις κεντρικούς αμυντικούς θα ταίριαζε πολύ, αλλά θα είναι πλέον τεράστια έκπληξη (απίθανο να παίξει ο Κουρμπέλης ως στόπερ διότι ο Γιοβάνοβιτς έχει μόνο τέσσερις διαθέσιμους μέσους), συνεπώς οι Πράσινοι ταξιδεύουν στην Πράγα με αρκετά μειονεκτήματα. Δεν υπερέχουν ούτε σε ευρωπαϊκές παραστάσεις, ούτε σε ετοιμότητα, είχαν και προβληματική προετοιμασία. Ομως αυτός ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς βρέθηκε πολλάκις πέρυσι σε θέση «αουτσάιντερ» και τα κατάφερε μια χαρά στο δεύτερο μισό της σεζόν! Δεν είναι, άλλωστε και η Σλάβια στα high της. Σε μεταβατικό στάδιο είναι η τσέχικη ομάδα, δεν μπορεί να συγκριθεί με την τρομερή Σλάβια της διετίας 2019-2021. Αν θα το εκμεταλλευτεί αυτό ο Παναθηναϊκός; Πρέπει να επιστρατεύσει όλα τα ψυχικά και ποδοσφαιρικά χαρίσματα (σε κόντρα επιθέσεις) που κατέθεσε στα play offs...