Η Α.Ε.Κ. του Αλμέιδα αρέσει και θέλεις (άμεσα) να την ξαναδείς!

• Η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα...

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είμαστε μελλοντολόγοι για να προβλέψουμε πού θα φτάσει στο τέλος της σεζόν αυτή η ΑΕΚ. Ταυτόχρονα δεν μπορεί να γνωρίζουμε αν η εικόνα που βλέπαμε και για την οποία γράφουμε στα φιλικά προετοιμασίας θα είναι αυτή που θα συναντήσουμε και στη διάρκεια της σεζόν που δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Αν μπορούσαμε άλλωστε να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα θα είχαμε λύσει και τα πρόβλημα βιοπορισμού! Με δύο λόγια θα είχαμε χεστεί στο τάληρο τη στιγμή που δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε!

Ωστόσο αν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα σε μεγάλο βαθμό και η επιθυμία του τζόγου, τότε οφείλω να ομολογήσω, ότι θα πόνταρα αρκετά λεφτά στην ΑΕΚ, έστω από τα ελάχιστα που (δεν) έχω στην άκρη. Όχι για κατάκτηση του τίτλου, διότι αυτό δεν είναι εφικτό να απαντηθεί στην εποχή που δημιουργείται η ομάδα. Αλλά ότι τουλάχιστον φέτος, με νέα έδρα στα πατρογονικά της εδάφη και την αγωνιστική εικόνα που έχει, θα δύναται να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό και να κάνει πρωταθλητισμό...

Μπορεί ακόμη κι αυτό που σημειώνω παραπάνω να συνιστά επιπόλαιο σχόλιο. Συγχωρέστε με. Μα το χω ανάγκη μάλλον έπειτα από τρία χρόνια απόλυτης αποτυχίας! Η πραγματικότητα δεν αλλάζει όπως την βλέπουμε όσοι παρακολουθούμε την ΑΕΚ έως τώρα: βγάζει υγεία, αγωνιστική συνέχεια και συνέπεια, ταυτότητα, ομάδα με αρχή, μέση και τέλος. Με δύο λόγια: γουστάρει ο κόσμος της (και εγώ ανάμεσά τους) να την παρακολουθεί έστω και σε απλά, δυνατά, φιλικά τεστ προετοιμασίας. Διότι παίζει σημαντικό ρόλο και με ποιους έχει παίξει η ΑΕΚ και ο βαθμός ετοιμότητάς τους.

Με αντίπαλο την Γκενκ στο Βέλγιο το ματς συνιστούσε πρόβα τζενεράλε για την βελγική ομάδα. Έπειτα στην Ολλανδία με αντιπάλους την Φόλενταμ και την Ουτρέχτη αντίστοιχα η ΑΕΚ αντιμετώπιζε ομάδες που ήταν χρονικά ένα μήνα μπροστά της σε επίπεδο δουλειάς και φρεσκάδας! Τώρα επίσης με αντίπαλο την Ομόνοια η Ένωση αντιμετώπισε έναν αντίπαλο που θα δώσει μάχη στην Ευρώπη και στα play offs του Europa League με ότι αυτό συνεπάγεται για τον βαθμό ετοιμότητας των δύο αντιπάλων.

Η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα...

Προτού καταλήξουμε στο συμπέρασμα για την ΑΕΚ ας συμφωνήσουμε στα δεδομένα. Πρώτον δεν αποτελεί ΠΟΤΕ αιτία αισιοδοξίας το διάστημα του βασικού σταδίου προετοιμασίας και τα φιλικά τεστ σε αυτό. Δεύτερον δεν παίζουν κανέναν ρόλο τα αποτελέσματα στη συγκεκριμένη περίοδο, αλλά ο βαθμός ανταπόκρισης σε όσα δουλεύει το τεχνικό τιμ. Αλλά και τρίτον η σημασία τακτικής συμπεριφοράς και η δυνατότητα παραγωγής κανονικού ποδοσφαίρου συγκριτικά με τους βασικούς ανταγωνιστές σου την εποχή που εκείνοι όφειλαν να είναι σε καλύτερη κατάσταση ετοιμότητας από σένα.

Όλα πρέπει να τα βάζουμε στο... τραπέζι της κριτικής. Όπως το γεγονός ότι λείπουν δύο με τρία βασικά κομμάτια του αγωνιστικού σου παζλ! Όπως είναι ένας στόπερ και ένας φορ ΜΊΝΙΜΟΥΜ. Διότι στο δικό μου το κεφάλι το... γκρινιάρικο υπάρχει μόνο μια σκέψη: να μη γίνουν εκπτώσεις στην ενίσχυση που θα συνιστά απογείωση της ομάδας και του δυναμικού της. Πιο συγκεκριμένα θα σημειώσω στα υστερόγραφα που σας αρέσουν περισσότερο και πολλοί ξεκινάτε από αυτά γιατί είστε αρρωστάκια όπως και εγώ άλλωστε.

Ας πάμε έστω επιδερμικά στο ματς. Και μόνο που η συγκεκριμένη έκδοση της ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα σε κάνει να γουστάρεις και να θέλεις να την ξαναδείς αρκεί! Δεν ξέρω τι θα πετύχουμε έως τον επόμενο Μάιο, όμως γνωρίζω ότι εκεί που ήμουν απόλυτα απαισιόδοξος για όσα θα δω αγωνιστικά και φέτος, πλέον είμαι αισιόδοξος και δεν επιδιώκω να βάλω ταβάνι στις επιθυμίες μου. Κάτι το οποίο με υποχρεώνει η ομάδα να το βιώνω! Η πραγματικότητα είναι ότι η ΑΕΚ του Αλμέιδα αρέσει και σε κάνει να θέλεις άμεσα να την ξαναδείς. Σαφώς και έπαιξε ρόλο ότι δύο με τρία χρόνια δεν ήθελες να βλέπεις καν τα παιχνίδια της, όμως δεν αλλάζει την εξέλιξη και την επιθυμία.

Άσχετα με το τέταρτο σερί νικηφόρο αποτέλεσμα στα φιλικά ματς προετοιμασίας, η ΑΕΚ έδειξε κάτι πιο ουσιαστικό: συνέχεια, συνέπεια και εξέλιξη στο αγωνιστικό της σχέδιο. Με διαφορετικά υλικά και με νέες επιλογές εκ των οποίων κάποιες δεν βγήκαν. Όπως ο Γκατσίνοβιτς σε ρόλο δεξιού χαφ - εξτρέμ! Φανέρωσε και πάλι την κεντρική ιδέα παιχνιδιού που αξιώνει ο Αργεντινός τεχνικός και έβγαλε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα όμορφα γούστα.

Η ΑΕΚ του Αλμέιδα αρέσει και πείθει. Μακάρι αυτό να συνεχιστεί και στη διάρκεια της σεζόν από την έναρξη της έως το φινάλε... Έχουμε όμως δρόμο μπροστά ματς και ανάγκες!

Υγ: Δεν υπάρχουν λόγια να αποδώσουν σωστά και ουσιαστικά αυτό που έγινε από τον κόσμο της ΑΕΚ στην Κύπρο σε φιλικό τεστ και δίχως εκδρομή από Ελλάδα. Προφανώς και δεν μπορεί να μεταφερθεί στο κείμενο το συναίσθημα... Η ομάδα όμως το εμπέδωσε με τον καλύτερο τρόπο. Όσοι είναι καιρό γνώριζαν, όσοι ήρθαν κατάλαβαν και αναγνώρισαν ότι δεν τους έλεγαν μπαρούφες και στην Ελλάδα οι αντίπαλοι θυμήθηκαν πόσο ελάχιστοι είναι κάποιοι που θέλουν να είναι απέναντι της και να νιώθουν αντίστοιχα δυνατοί... Είχε μεγάλη ανάγκη ο κόσμος της ΑΕΚ στην Κύπρο να το ζήσει αυτό και το διήμερο στη μαρτυρική Νήσο και πατρίδα μας απλά συνέχισε να κρατά τη φλόγα σε φουλ ένταση!

Υγ2: Σε τι γίναμε σοφότεροι; Ότι απαιτείται εξίσου με τον Βίντα εξαιρετικό στόπερ να αποκτηθεί αφού η τριάδα στην άμυνα σφραγίζει από τον κόουτς. Ότι δεξιά πρέπει να βρεθεί λύση μιας και για να δοκιμάζεται ο Γκατσίνοβιτς δεν ανταποκρίνονται όσοι υπάρχουν. Επιπρόσθετα ότι ο δεύτερος φορ πρέπει να είναι τέτοιος όπως ήταν ο Μάρκο Λιβάια (για μένα πάντα).

Υγ3: Εξαιρετικός ο Πινέδα. Σε όλα όσα απαιτεί αυτό το σύστημα από τον διεθνή Μεξικανό χαφ. Το αυτό και ο Μάνταλος. Δύο γκολ από τους μέσους σου, πόσο πίσω να πάω να ψάξω να βρω άραγε, τη στιγμή που ο Γιόνσον είναι αυτό ακριβώς που αναζητούσες και είχες ανάγκη για κόφτη! Γενικά βγήκαν αυτοματισμοί, όμορφο ποδόσφαιρο, ένας άλλος πολύ καλός Τσούμπερ και μια ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης.