ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός μέσα στην κρίση και οι επιλογές του Άρη

• Η διαφορά ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού
• Ο Αρης και οι άλλοι

Γράφω το κείμενο χωρίς να με απασχολούν ή να με επηρεάζουν τα τελευταία-τελευταία αποτελέσματα του Ολυμπιακού και του Άρη. Δεν έχει σημασία τι έκαναν οι ερυθρόλευκοι με τους Σλοβάκους και οι Αρειανοί με τους Ισραηλινούς. Όλα όσα γράφω, ξέρουν εκείνοι που με παρακολουθούν, ότι τα έχω πει ραδιοφωνικά ΠΡΙΝ από αυτά τα συγκεκριμένα ματς. Για να τα αναλύσω, σε σχέση και με την κατάσταση στον ΠΑΟΚ…

Ξεκινάμε με μία μικρή σύγκριση της κατάστασης στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό που βίωσαν από νωρίς-νωρίς την πρώτη μεγάλη κρίση της χρονιάς. Ο ΠΑΟΚ όταν εκτέθηκε αγωνιστικά και αποκλείστηκε από τη Λέφσκι πραγματοποιώντας τραγικές εμφανίσεις και ο Ολυμπιακός όταν διασύρθηκε από τη Μακάμπι Χάιφα.

Οι δύο ομάδες που πρωταγωνιστούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια, αντιμετώπισαν πολύ-πολύ διαφορετικά τις δύσκολες καταστάσεις. Προσέξτε τι έγινε…

Η διαφορά ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού

ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός εκπόνησαν ένα νέο ποδοσφαιρικό πλάνο πριν από λίγους μήνες. Πρώτος ο Ολυμπιακός με την ανανέωση της σύμβασης του Μαρτίνς και μερικές ακόμη αλλαγές γύρω από την ομάδα και δεύτερος ο ΠΑΟΚ που αποφάσισε μεγάλη ανανέωση στο ρόστερ του. Σε πρόσωπα και ηλικίες. Όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, αυτές οι αποφάσεις συνοδεύτηκαν και με διθυράμβους, πάμπολλα κολακευτικά σχόλια, τεράστιους τίτλους στον Τύπο και διανθίστηκαν με απίστευτα αισιόδοξες προβλέψεις για το μέλλον των ομάδων. (Έτσι έγινε και όλοι το ξέρουμε, γιατί… έτσι είθισται στη χώρα. Αν δείξεις επιφύλαξη σε τέτοιες καταστάσεις μέχρι και… ηττοπαθή σε χαρακτηρίζουν! Έτσι δεν είναι;)

Και εκεί που για ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό μέχρι τις 20 Ιουλίου του 2022 ήταν όλα τέλεια, παρουσιάζονταν όλα με αποθεωτικό τρόπο και ετοιμάζονταν ο κόσμος να θαυμάσει και να πανηγυρίσει με τις πορείες που θα έκαναν οι ομαδάρες, ξαφνικά μπήκαν στα γήπεδα και… ξεφτιλίστηκαν. Τι να λέμε και τι να γράφουμε; Η Μακάμπι Χάιφα έπαιζε άλλο άθλημα από τον Ολυμπιακό, ενώ ο ΠΑΟΚ επί 180 λεπτά έκανε 1,5 φάση στη Λέφσκι Σόφιας και αποκλείστηκε με κάτω τα χέρια. Αυτά γίνονται όμως, ειδικά τα καλοκαίρια. Θέλω να σταθώ στο μετά. Στη διαχείριση της κρίσης…

Ο ΠΑΟΚ «παγώνει». Ο ΠΑΟΚ σοκάρεται, οι άνθρωποί του μελετάνε ξανά και ξανά τα δεδομένα, κάνουν αυτοκριτική, αλλά μένουν ψύχραιμοι, δεν λαμβάνουν εν θερμώ αποφάσεις και σε γενικές γραμμές δείχνουν ότι θα συνεχίσουν να υπηρετούν το πλάνο το οποίο παρουσίασαν και «έτρεξαν» από το ξεκίνημα του έτους, αλλά και της σεζόν. Κατηγορούνται γι αυτό από το κομμάτι εκείνο του κοινού που σε κάθε τέτοια «στραβή» θέλει… αίμα και αποκεφαλισμούς!

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός τα αλλάζει όλα! Εκεί που πανηγύριζαν ( και καλά έκαναν για εμένα) για τον Μαρτίνς που θα παρέμενε και θα είχε συνέχεια στις επιτυχίες, ξαφνικά ο Μαρτίνς «πρέπει» να τελειώσει γιατί δεν μπορεί! Εκεί που υλοποιούν ένα δικό του πλάνο, αυτό «πρέπει« να αλλάξει, έστω και αν η σεζόν είχε ήδη ξεκινήσει! Και κάπου εκεί βλέπεις τον Αβραάμ για παράδειγμα που υπολογίζονταν για τρίτος-τέταρτος στόπερ, να θεωρείται μέσα σε μία βραδιά ο ιδανικός για να γίνει γενικός αρχηγός! Απίστευτα πράγματα όσον αφορά τη συνέπεια λόγων και πράξεων…

Πόσο διαφορετική η αντίδραση των δύο ομάδων! Οι μεν ασπρόμαυροι συνεχίζουν να πιστεύουν στο πλάνο τους και όντες λίγο… σοκαρισμένοι προσπαθούν να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο πιστοί σε κάποιες αρχές, ενώ οι Πειραιώτες ξεχνάνε όλα όσα έλεγαν και πίστευαν και υλοποιούσαν μέχρι τις 20 Ιουλίου και πάνε σε σαρωτικές αλλαγές, αμφισβητώντας τη δική τους προηγούμενη λογική!

Ποιος άραγε κάνει το σωστό και αυτό που ορίζει η ποδοσφαιρική λογική; Ποιος θα δικαιωθεί από την πολιτική του και τις αποφάσεις που πήρε για να διαχειριστεί την μεγάλη κρίση;

Ο Αρης και οι άλλοι

Να πάω και στον Άρη…

Εκεί όπου γίνεται μία τόσο παράδοξη ποδοσφαιρική προσπάθεια. Για εμένα, γίνονται πολλά απίστευτα στον ποδοσφαιρικό Άρη και ευτυχώς εδώ στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν συνάδελφοι που σημείωσαν τα αυτονόητα, σε αντίθεση με πολλούς άλλους που πανηγύριζαν χωρίς να ξέρουν το γιατί… Το ποδοσφαιρικό παράδοξο του Άρη είναι ότι ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, χωρίς να έχει τεχνικό διευθυντή, χωρίς να έχει οργανωμένο τμήμα σκάουτινγκ, χωρίς να έχει τον οποιονδήποτε ποδοσφαιράνθρωπο ως σύμβουλο ή ως συνεργάτη ή ως διεκπεραιωτή, πραγματοποιώντας ένα απίστευτο και μοναδικό ποδοσφαιρικά… one man show, θεωρεί και πιστεύει ότι εντελώς μόνος του μπορεί να τα κάνει όλα και τελικά να φτιάξει την μεγάλη ομάδα που θα διεκδικήσει υψηλούς στόχους, ακόμη και έναν τίτλο μετά από πολλά χρόνια! Πώς είναι δυνατόν να προχωράει ο Άρης με ένα τέτοιο μοναδικό παγκοσμίως μοντέλο, με τον Καρυπίδη που τα κάνει όλα και δεν εμπιστεύεται κανέναν (αμφιβάλω αν εμπιστεύεται και τον προπονητή που έφερε) και αντί αυτό να κριτικάρεται, αντί αυτό να αποτελεί αντικείμενο αμφισβήτησης, να έχουμε αποθέωση επειδή… έβαλε πέντε γκολ στην Γκόμελ;

Ο Άρης που πήγε προετοιμασία με 2 στόπερ και… μισό φορ. Ο Άρης που έκανε μεταγραφές (μπορεί να είναι πολύ καλοί οι παίκτες) πέντε μέρες πριν ξεκινήσει τα επίσημα ματς! Ο Άρης που αναγκαστικά έπαιζε φιλικά χρησιμοποιώντας παίκτες επί 90 λεπτά γιατί δεν είχε άλλους, βάζοντάς τους σε πολύ σοβαρούς κινδύνους! Και όμως… όλα αυτά επιδοκιμάζονταν! Πώς θα πετύχει ένα τέτοιο ποδοσφαιρικό πλάνο και μάλιστα με προπονητή που δεν πολυεμπιστεύεται κανείς, πραγματικά δεν ξέρω, όσο και αν επαναλαμβάνω μερικά ονόματα παικτών που ήρθαν είναι πράγματι εντυπωσιακά, χωρίς όμως να εντάσσονται σε ένα οργανωμένο σχέδιο.

Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Άρης μέχρι πέρσι είχε μία συγκεκριμένη ταυτότητα, την οποία θεωρώ ότι εν πολλοίς έδωσε ο Μάντζιος. Μία πολύ-πολύ αθλητική ομάδα που πολλές φορές σε «έπνιγε» μέσα στο γήπεδο! Είχε άλλα ζητήματα (ειδικά όταν έπρεπε να κυριαρχήσει και να ανοίξει κλειστές άμυνες) αλλά σε επίπεδο εντάσεων… «πετούσε». Και ξαφνικά είδαμε να φεύγει ο Σάσα (ο πιο χαρακτηριστικός παίκτης του ποδοσφαίρου που έπαιζε ο Άρης) χωρίς η ομάδα να κερδίζει χρήματα από μεταγραφή και αυτό να σχολιάζεται θετικά! Οκ… (Φυσικά αν τα γράψω εγώ θα απαντήσουν από κάτω ότι… είναι ΠΑΟΚτσής και δεν ξέρει, ή θέλει το κακό του Άρη, ή δεν ασχολείται με τον ΠΑΟΚ. Η μόνη απάντηση είναι να δουν τι γράφω ΟΛΟ το καλοκαίρι για το πλάνο του ΠΑΟΚ. Όλα με επιχειρήματα και ΠΡΙΝ γίνει το κακό…).

- Έτσι πάντως ξεκινάει η χρονιά για τις τρεις συγκεκριμένες ομάδες και άντε να δούμε ποιο σχέδιο θα δικαιωθεί και ποιοι θα είναι εκείνοι οι παράγοντες που τελικά θα αντιμετωπίσουν καλύτερα τις πρώτες μεγάλες δυσκολίες…

Για τον Παναθηναϊκό τελευταία και μετά από κάθε ήττα φταίει μόνιμα η διαιτησία, αλλά εκεί ο Γιοβάνοβιτς παραμένει σοβαρός και κάνει καλή δουλειά, ενώ η ΑΕΚ θα επιστρέψει και θα πρωταγωνιστήσει (ίσως και φέτος, δεν ξέρω) όταν καταλάβει ότι η ομάδα κάνει τους παίκτες και όχι το αντίθετο, αλλά και όταν εμπεδώσει ότι το ποδόσφαιρο εν έτη 2022 παίζεται κυρίως μέσα στα γήπεδα και όχι όπως πριν 10-20-30 χρόνια στους διαδρόμους της ΕΠΟ.

* Κάτι τελευταίο και γενικό: Όσο οι Έλληνες παράγοντες και οι προπονητές των ομάδων τους δεν καταλαβαίνουν πόσο δύσκολα και σύνθετα είναι τα καλοκαιρινά προκριματικά σε οποιαδήποτε διοργάνωση, τόσο και θα τρώνε τα μούτρα τους. Εγώ δεν συμφωνώ ότι έχουμε τόσο κακές ομάδες. Λάθος συμπέρασμα είναι αυτό. Είμαι σίγουρος ότι αν οι δικοί μας έπαιζαν με αυτούς του Ισραηλινούς, τους Βούλγαρους, τους Βόσνιους και όλους τους άλλους μήνα Οκτώβριο, τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά. Οι ομάδες μας είναι ανέτοιμες το καλοκαίρι, εκεί όπου είναι πολύ-πολύ-πολύ δύσκολο να κάνεις αλάνθαστες πορείες, κερδίζοντας τρεις αλλεπάλληλες προκρίσεις σε έξι συνεχόμενες εβδομάδες. Εκεί την «πατάνε». Αγωνιστικά, οργανωτικά και κυρίως πνευματικά αφού υποτιμούν τους πάντες. Οι ελληνικές ομάδες έχουν μπλέξει στα προκριματικά τα οποία υποτιμούν και αντί να καθίσουν όλοι μαζί να βρουν λύσεις (ακόμη και χρονικά με πρόωρη έναρξη πρωταθλήματος ή με ένα καλοκαιρινό ληγκ καπ ή με οτιδήποτε) εκείνοι ασχολούνται με… τι δουλειά θα κάνει ο Κλάτενμπεργκ για να του βγάλουν ένα ακόμη μεροκάματο, ενώ συσπειρώνονται ΜΟΝΟ όταν είναι να αντιδράσουν μην τυχόν χάσουν το κρατικό χρήμα από το στοίχημα. ΠΟΤΕ δεν κάθονται να μιλήσουν για το κοινό ποδοσφαιρικό συμφέρον, παρά μόνο αν πρόκειται να διεκδικήσουν λεφτά από το κράτος. Ας πρόσεχαν…