Παναθηναϊκός: Οι ανάγκες του είναι δεδομένες και ανεξάρτητες από τα δυο ματς με τη Σλάβια

Για την κομβική στην εξέλιξη του αγώνα με τη Σλάβια απόφαση του Γάλλου Ρουντί Μπουκέ να στείλει στην εξέδρα από το 41' με δεύτερη κίτρινη κάρτα για θέατρο τον Σεμπαστιάν Παλάσιος, τα είπαν όλοι, όλα. Ολοι εκτός από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς ο οποίος σωστά συνεχίζει από πέρυσι να μην σχολιάζει αρνητικά προς τον Παναθηναϊκό σφυρίγματα. Δεν το κάνει, κινούμενος στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από τον Πέδρο Μαρτίνς (αποτελούσε έκπληξη μεγατόνων τα δύο τελευταία χρόνια να μην αναφερθεί στη διαιτησία αν δεν είχε νικήσει ο Ολυμπιακός, ακόμα και χωρίς να δεχθεί σχετική ερώτηση) διότι θεωρεί ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι μ' αυτό. «Τούρκος» γίνεται ο Γιοβάνοβιτς με τους διαιτητές πολλές φορές. Βρίζει από... μέσα του ή και προς τους συνεργάτες του. Δημοσίως, όμως, δεν μιλά γιατί εκτιμά ότι δεν ωφελεί την ομάδα του και δεν «προσφέρει» κάτι στους παίκτες του ή στο κλαμπ.

Αυτή η αποβολή και εν συνεχεία η δεύτερη, του Σάντος για το μαρκάρισμα επί του Σπόραρ, αλλοίωσαν τις συνθήκες του αγώνα, άλλαξαν όλη τη μορφή του. Υποχρέωσαν τους προπονητές σε «γρήγορες» αλλαγές, ειδικά τον Γιοβάνοβιτς σε εσωτερικές «μεταθέσεις» παικτών (ο Τσέριν αγωνίστηκε σε τρεις θέσεις) και τελικά το ματς «άνοιξε» τόσο πολύ στο δεύτερο ημίχρονο που έφερε σε θέση ισχύος τη Σλάβια. Οι Τσέχοι είχαν πιο γεμάτο πάγκο, πιο ποιοτικό πάγκο, πιο έτοιμο πάγκο. Και εισέπραξαν τελικά λιγότερα απ΄ όσα μπορούσαν, διότι προφανώς τα περυσινά παθήματα με σερί αποκλεισμούς από Φερεντσβάρος και Λέγκια Βαρσοβίας τους άφησαν τόσο βαριά σημάδια στο πετσί τους που προτίμησαν να «καθίσουν» στο 2-0 παρότι οι Πράσινοι ήταν ακίνδυνοι και έδειχναν εξαντλημένοι μετά το 75'.

Αυτό το παιχνίδι με τη Σλάβια, αλλά και η ρεβάνς του, δεν πρέπει να λειτουργήσουν ως παραμορφωτικός φακός για τον Παναθηναϊκό. Ούτε το εξαιρετικό σε συνοχή-στρατηγική πρώτο 40λεπτο της Πράγας, ούτε το πεντάλεπτο του «πανικού» (43' – 45'+3'), ούτε το τελευταίο «παθητικό» 15λεπτο. Ούτε αν προκριθεί με συνδυασμό τύχης – έδρας – ποδοσφαιρικής υπέρβασης στη ρεβάνς, ούτε αν σκάσει ένα... 1-3 την Πέμπτη στη Λεωφόρο πρέπει να βγουν διαφορετικά συμπεράσματα απ' αυτά που έχουμε δει όλοι έως τώρα για τις ανάγκες αυτής της ομάδας που έχει αποκτήσει έναν βασικό φορ (Σπόραρ), έναν εξτρέμ που είναι φαβορί για βασικός αντί του Αϊτόρ (Βέρμπιτς), έναν βασικό στόπερ (Μάγκνουσον), έναν χαφ που μπορεί να είναι ενδεκαδάτος (Τσέριν) και δυο αναπληρωματικούς (Λοντίγκιν – Γκάνεα), ποιοτικούς για τον ρόλο τους.

Αυτός ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, χρειάζεται οπωσδήποτε δυο δημιουργικούς μέσους (έχουν αποχωρήσει Γκατσίνοβιτς, Βιγιαφάνιες, Μαουρίσιο), έναν στόπερ «ανταγωνιστικό» προς τους Σένκεφελντ – Μάγκνουσον και έναν φορ ταχύτερο από τους Σπόραρ – Ιωαννίδη που θα είναι αναπληρωματικός του Σλοβένου με «τρίτο» το νεαρό, αν πωληθεί ο Καρλίτος. Οσο για τον 4ο εξτρέμ; Αν ο Γιοβάνοβιτς πιστεύει στη θέληση και στην εξέλιξη του Βαγιαννίδη, δεν είναι ανάγκη να αποκτήσει άλλον, μαζί με Παλάσιος – Αϊτόρ – Βέρμπιτς. «Πιστεύω» σημαίνει «δίνω χρόνο συμμετοχής» κι' αυτό το κάνει ήδη με τον «Βάγια» ο κόουτς Ιβάν που... γενικά δύσκολα εμπιστεύεται τους πιτσιρικάδες. Ολα αυτά αν οι Πράσινοι θέλουν να διεκδικήσουν βάσιμα και με αξιώσεις κάτι καλύτερο από την περυσινή σεζόν. Κάτι υψηλότερο από την τέταρτη θέση. Αν θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό πραγματικά από εφέτος.

Υ.Γ.: Επειδή ακούγεται ως επιχείρημα από πολλές ομάδες... Ποιο μεταγραφικό «αξίωμα» και ποια απίθανη λογική είναι αυτή που υπαγορεύει το... φοβερό «εφέτος η μεταγραφική σεζόν ολοκληρώνεται στις 15 Σεπτεμβρίου, έχουμε καιρό ακόμα...». Υπάρχει σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα που συμπεριλαμβάνει στο πλάνο της παίκτες που θα έχουν απομείνει ως ελεύθεροι ή θα αποδεσμευτούν στο τέλος επειδή οι ομάδες τους δεν θα τους θέλουν; Τι σόι επιχείρημα είναι αυτό; Προσοχή: όντως μπορεί να παρουσιαστούν σημαντικές «ευκαιρίες» για τις ελληνικές ομάδες απ΄ αυτή την ιδιότυπη αγορά, δεδομένου μάλιστα ότι ακόμα κι αν είναι ανέτοιμος ο παίκτης, στο πρωτάθλημα όλα κρίνονται στα play offs. Oμως καμία ομάδα δεν μπορεί να βασίζεται σ' αυτή την αγορά για το φινάλε των μεταγραφών. Πρέπει να την αντιμετωπίζει μόνο ως ευκαιρία για κάτι «ξεχωριστό», υπό πάρα πολλές προϋποθέσεις. Και ειδικά στον Παναθηναϊκό, βάσει του σκεπτικού Γιοβάνοβιτς για την ενίσχυση του Τριφυλλιού, θα είναι απίθανο με δική του βούληση να γίνει κίνηση τόσο αργά, 15-20 μέρες μετά την εκκίνηση του πρωταθλήματος. Με προεδρική βούληση, ναι, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο.