ΠΑΟΚ: Τα αντανακλαστικά επιβίωσης σε μια χρονιά ανανέωσης και εξέλιξης

Στο πρώιμο στάδιο της σεζόν της ανοικοδόμησης, πιο πολύ κι απ' τα αποτελέσματα ή τη διαχείριση των ενενηντάλεπτων, σημασία έχει η πυξίδα να 'ναι στραμμένη στην ορθή κατεύθυνση. Του ΠΑΟΚ είναι. Μένει να κριθεί στον χρόνο η ανθεκτικότητά του στο να τη διατηρεί στην ορθή κατεύθυνση.

Κάποιους μήνες πίσω, αυτή η ομάδα έφτασε «καθ’ υπέρβασιν» στους «οκτώ» μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, που μετά τα όσα έγιναν πριν μερικές εβδομάδες οι περισσότεροι σταμάτησαν να την απαξιώνουν, έμεινε όρθια σε τρεις διοργανώσεις. Εκεί, στις αρχές Απριλίου, βίωσε τα όριά της. Δεν πήγαινε, το πράγμα, παραπέρα, κάτι που φάνηκε στην πορεία.

Ο κόσμος έκανε υπομονή από… πέρυσι, ο Μάιος πέρασε με τον χαμένο τελικό του κυπέλλου και την ομάδα να φτάνει, αισίως, τον Ιούλιο με μόλις μια νίκη στα τελευταία 15 επίσημα παιγνίδια της, κουβαλώντας στην πλάτη της για το υπόλοιπο της νέας χρονιάς τον πικρό αποκλεισμό από την Ευρώπη.

Ο «Δικέφαλος» πέρυσι ξεκίνησε τη σεζόν, απόντος ενός πανίσχυρου αθλητικού διευθυντή, που θα όριζε τις κατευθύνσεις και την πορεία, το μοντέλο δεν έδειξε να λειτουργεί και φέτος το άλλαξε, πήγε σε άλλο μοντέλο, με τον Ζοσέ Μπότο από τον περασμένο Ιανουάριο παρόντα και τον προπονητή απόλυτο κυρίαρχο στο γήπεδο, αλλά και πάλι - ως τώρα πάντα – παρουσιάζει αρρυθμίες και πάνω απ’ όλα εμφανίζει ένα ρόστερ που «φωνάζει» ότι έχει ελλείψεις. Άδειο, όχι σε πρόσωπα και ποσότητα, αλλά σε ποιότητα. Εξάλλου, δεν αρκεί ένας προπονητής με ξεκάθαρες ιδέες, ατελείωτες ώρες δουλειάς, πολύ τακτική, επιμονή στο κυριαρχικό ποδόσφαιρο, για να έρθει το αποτέλεσμα. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι προπονητής, όχι μάγος.

Οι «ασπρόμαυροι» τηρούν κάθε καλοκαίρι με ευλάβεια την παράδοση να χάνουν χρόνο (η μόνη λογική εξήγηση θα ήταν πως περιμένουν το ύστατο κόλπο) και να αφήνουν φακέλους ανοικτούς έως και την ακροτελεύτια ώρα. Φέτος θα φτάσουμε 15 του Σεπτέμβρη για να ζήσουμε την προερχόμενη από την Αγγλία τρέλα της «transfer deadline», υπάρχει περισσότερος χρόνος για χάσιμο...

Οι «γέροι», όσοι απέμειναν από το ξεκαθάρισμα, κι οι πιτσιρικάδες έχουν και τα καλά τους, έχουν και τα κακά τους. Όπως απολαμβάνουμε τα μεν, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για τα δε. Ο 36χρονος Βιεϊρίνια «πεθαίνει» να είναι στην ομάδα. Στο όμορφο απάγκιο. Τον έχει ανάγκη το κλαμπ, περισσότερο έξω απ’ τις γραμμές, θα είναι προς όφελος και των δύο αν το αποδεχθεί και αντιληφθεί το ρόλο του. Όπως και ο 34χρονος Μπίσεσβαρ, θα βάζαμε στην ίδια πρόταση και τον 32χρονο (σε τρεις μέρες) Ελ Καντουρί, ίσως και τον 33χρονο Κούρτιτς, αλλά ας πάμε παρακάτω… Ο 23χρονος Κοτάρσκι, ο συνομήλικος του Κουαλιάτα και ο κατά δύο χρόνια μικρότερος Ντάντας, στο ίδιο εδώ, νιώθουν πως πρέπει να αποδείξουν ότι είναι έτοιμοι να ξανοιχτούν στον ωκεανό. Φυσικό είναι, και το ένα και το άλλο.

ΗΡΘΑΝ: Κοτάρσκι (τερματοφύλακας), Κάργας (κεντρικός αμυντικός), Νέσμπεργκ (κεντρικός αμυντικός), Ρ. Σοάρες (αμυντικός), Σάστρε (αμυντικός), Ντάντας (μέσος), Κουαλιάτα (μεσοεπιθετικός), Νάραϊ (μεσοεπιθετικός), Ρικάρντο (μεσοεπιθετικός), Τόμας (επιθετικός).

ΕΦΥΓΑΝ: Πασχαλάκης (τερματοφύλακας) Βαρέλα, (κεντρικός αμυντικός), Κρέσπο (κεντρικός αμυντικός), Μιχάι (κεντρικός αμυντικός), Σίντκλεϊ (αμυντικός), Μιτρίτσα (μεσοεπιθετικός), Τσόλακ (επιθετικός), Άκπομ (επιθετικός).

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Το πρότζεκτ, που ο Ιβάν Σαββίδης με τον Ζοσέ Μπότο του εξέθεσαν πριν καν ολοκληρωθεί η περσινή σεζόν κι ο Ραζβάν Λουτσέσκου αποδέχθηκε να εργαστεί για να το υλοποιήσει, έχει αρχή, μέση, τέλος. Το ζητούμενο παραμένει να αποκτήσει και αρτιότητα. Ο Ρουμάνος ξέρει ότι χρόνος δουλεύει. Και δουλεύει πάντοτε για τη «δύναμη που έρχεται», ωστόσο ό,τι έχουμε δει μέχρι τώρα δεν είναι κάτι καινούργιο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ο Λουτσέσκου επιμένει να θέλει η ομάδα να παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, να έχει την μπάλα στα πόδια της, να χτίζει τις επιθέσεις από τις πίσω γραμμές. Ένα σχέδιο που τις περισσότερες φορές αρκεί, ωστόσο υπάρχουν και στιγμές που μέσα σου λες, «Ραζβάν άλλαξε το…».

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: Θα καταλήξουμε και στο αστέρι, που θέλει ο αρχισυντάκτης του Gazzetta, πρώτα όμως ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση όσων έχει κάνει μέχρι σήμερα ο ΠΑΟΚ στο κομμάτι των προσώπων και των προσωπικοτήτων. Πήρε έναν φορ, που… δεν είναι φορ, ενώ μεγαλύτερη ανάγκη έχει να ενισχυθεί στο κέντρο του. Θα μου πείτε, ήρθαν Ντάντας, Κουαλιάτα, Ρικάρντο. Αποδείχθηκε, έως τώρα, πως δεν αρκούν. Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε κι άλλον ακραίο, εκτός του Νάραϊ, ενώ μεγαλύτερη ανάγκη έχει να μη χάνει (αμέτρητες) εργατοώρες με «τραυματίες πολέμου» (Καντουρί, Ολιβέιρα) σε τούτο το εννιάμηνο που έχει μπροστά του. Ο τερματοφύλακας (Κοτάρσκι) είναι το μεγάλο στοίχημα, σε μια άμυνα με μοναδική σταθερά τον Ίνγκασον. Που καταλήγουμε; Προσωπικότητα είναι Ισλανδός στόπερ, ο Βιεϊρίνια, ο Μπίσεσβαρ, ο (εξαφανισμένος) Ζίβκοβιτς, ο... φευγάτος Κούρτιτς αν σώνει και καλά πρέπει να ορίσουμε κάποιον ως το αστέρι της ομάδας, γύρω απ’ αυτά τα ονόματα θα στριφογυρίζαμε…

ΘΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΝ ΑΝ... : Το πάθημα του Ιουλίου με τον πικρό αποκλεισμό από την Ευρώπη, γίνει μάθημα. Το φετινό διακύβευμα για τον ΠΑΟΚ δεν θα είναι διεθνές, είναι μόνο εσωτερική υπόθεσή, εδώ όπου τα τρόπαια, πια, τα κερδίζουν η ισορροπία και η λειτουργικότητα, άρα δεν συγχωρούνται κι άλλα λάθη στην πορεία. Αν αυτό το πετύχει, τότε υπάρχει «φως στην άκρη του τούνελ» και βλέψεις προς τα πάνω. Η δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι, δεν είναι καπαρωμένη από καμία ομάδα. Όχι πως θα σημαίνει, ότι μετά τον αποκλεισμό από την Ευρώπη, θα τα κάνει όλα σωστά. Θα σημαίνει μονάχα πως τα πολλά λάθη του ήταν κατ' ελάχιστον λιγότερα από τα πολλά λάθη των άλλων ομάδων.

ΘΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΟΥΝ ΑΝ...: Η ομάδα σε τούτη τη φάση της εξέλιξης και της ωρίμανσης παραμείνει στάσιμη και… μετεξεταστέα. Ο ΠΑΟΚ είναι εξ ορισμού αναγκασμένος να μπαίνει κάθε Κυριακή στο γήπεδο για τη νίκη. Το πόσο θα αντέξουν οι παίκτες του στην πίεση του αποτελέσματος, θα φανεί στο... χειροκρότημα, σε μια χρονιά που επαναλαμβάνουμε και η δεύτερη θέση, την οποία έχει καπαρώσει τα τελευταία τρία χρόνια, οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ GAZZETTA: Για την ώρα, σε τούτη τη φάση των ετοιμασιών ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται να έχει μείνει πίσω, ο Λουτσέσκου επιμένει, ψάχνεται, φανερά ανησυχεί. Αν κάτι πρέπει να αλλάξει είναι να πάρει αυτή η ομάδα σχήμα. Γιατί προς το παρόν ο «Δικέφαλος» παραμένει… ασχημάτιστος.

Τι σημαίνει στην πράξη το ότι ο ΠΑΟΚ παραμένει δύο μέρες πριν από την αφετηρία ασχημάτιστος; Οχι πολλά εν όψει του ελληνικού πρωταθλήματος. Αυτό δε θα κριθεί ούτε στην μεθαυριανή πρεμιέρα με τον Παναιτωλικό, ούτε καν στα επόμενα παιγνίδια. Στην Ευρώπη, ωστόσο, στην οποία το περιθώριο στα λάθη είναι εξ ορισμού στενό από την αρχή του καλοκαιριού κιόλας, το να πηγαίνει κανείς από το σήμερα στο αύριο και από το αύριο στο μεθαύριο αποδείχθηκε ένα εντελώς λάθος πλάνο.