Καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου

Να επιστρέφεις από διακοπές για το ξεκίνημα της Super League πιστεύω ότι είναι εξαιρετική άσκηση για τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Προσοχή, δεν λέω "καλό χειμώνα" γιατί ακόμα και αν οφείλεις να ασχοληθείς με το ελληνικό ποδόσφαιρο (λόγω επαγγέλματος) καλό είναι να μην φτάνεις σε... ακραίες προκλήσεις προς τον αναγνώστη. Άλλωστε αν μιλήσουμε αποκλειστικά για το ποδόσφαιρο, σε αυτή τη χώρα, ο χειμώνας αποκλείεται να είναι καλός. Άποψη μου πάντα, αλλά αυτή πρέπει να γράφω έτσι;

Χαίρομαι ιδιαίτερα για την αισιοδοξία αρκετών συναδέλφων μπροστά στη γραμμή εκκίνησης του πρωταθλήματος της Α' κατηγορίας (αποφεύγω το Super League γιατί μετά θα πρέπει να γράφω συνέχεια και Super League 2 και εκεί το πράγμα σοβαρεύει πολύ). Ομολογώ πως θα ήθελα να είμαι το ίδιο αισιόδοξος με αυτούς. Όπως ήμουν όταν πήγαινα δημοτικό και αφού είχα... μπουκώσει διακοπές και -τέτοια εποχή- ένιωθα ότι θα έρθει μια υπέροχη χρονιά. Γιατί να το νιώθει αυτό κάποιος στο ελληνικό σχολείο; Έλα μου ντε! Γιατί λοιπόν να το νιώθει και για το ελληνικό πρωτάθλημα;

Οκ ξέρω... "Αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει" κλπ. Προφανώς και είναι έτσι γι αυτό και είμαστε εδώ για να ασχοληθούμε με αυτή τη στάνη. Έχοντας, παρ' όλα αυτά, μια ελπίδα πως αυτή τη φορά μπορεί να είναι διαφορετικά. Ότι, τι δηλαδή;

Οτι οι ακόμα καμιά 20αρια μεταγραφές των "μεγάλων" που δεν έγιναν όταν έπρεπε, ώστε αυτοί οι (κομβικοί) παίκτες να ενταχθούν όσο το δυνατόν πιο άμεσα και σωστά στην προετοιμασία και να βοηθήσουν να μη μετράμε σφαλιάρες στην Ευρώπη, θα αλλάξουν την εικόνα των ομάδων προς το καλύτερο σε σημείο που να έχουμε απόλυτα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και στην κορυφή. Να θυμίσω βέβαια πως, λίγο πολύ αυτή είναι η προσδοκία κάθε χρονιά. Παίζουμε Ευρώπη, τρώμε το ξύλο (φέτος ανελέητο) βλέπουμε τι λείπει, παίρνουμε αυτούς που (υποτίθεται) ότι λείπουν και τον Ιανουάριο ψάχνουμε και άλλους.

Εντάξει, δεν θα υπερβάλλω. Ασφαλώς και όσοι (και είναι πολλοί αυτή τη σεζόν) έχουν έρθει δεν είναι όλοι για πέταμα. Αλλά να σημειώσω ότι, παραδοσιακά, αν προκύψει ένα 30-35% επιτυχίας (συνολικά) από τις μεταγραφές οι περισσότερες εκ των οποίων διαφημίζονται από σούπερ ευκαιρίες μέχρι «αεροδρομίου» (με τα σημερινά δεδομένα τέλος πάντων) πρέπει να νιώθουμε ευτυχείς. Μάλιστα μια πιο βαθύτερη μάτια θα δείξει ότι (κάποιες) ομάδες από την 5η θέση και κάτω έχουν μεγαλύτερη "ευτυχία" όσον αφορά τις επιλογές τους (με βάση πάντα αυτό που θέλουν να πάρουν αναλογικά).

Το καλάθι λοιπόν που κρατάω για τις μεταγραφές είναι τόσο μικρό όσο και για ένα πραγματικά καλό και αξιόπιστο πρωτάθλημα. "Αξιόπιστο" και αγωνιστικά και διαιτητικά, αλλά και όσον αφορά τη συμπεριφορά των "μεγάλων". Των διοικήσεων και των παρατρεχάμενων που

Το καλάθι λοιπόν που κρατάω για τις μεταγραφές είναι τόσο μικρό όσο και για ένα πραγματικά καλό και αξιόπιστο πρωτάθλημα. "Αξιόπιστο" και αγωνιστικά και διαιτητικά, αλλά και όσον αφορά τη συμπεριφορά των "μεγάλων". Των διοικήσεων και των παρατρεχάμενων που αρέσκονται στην αποτυχία των άλλων περισσότερο από τη δικιά τους επιτυχία και τη δημιουργία εχθρών προκειμένου να βγάζουν το ψωμάκι τους. Νοοτροπία που έχει περάσει και σε μεγάλο μέρος των (όσων ασχολούνται ακόμα) οπαδών.

Παρ' όλα αυτά πάμε να δούμε τι ψάρια θα πιάσουμε, έχοντας το μυαλό ακόμα καθαρό από την ξεκούραση των διακοπών. Μια μικρή δικιά μου εκτίμηση με βάση όσα είδα στα ευρωπαϊκά ματς και ολίγον στα φιλικά (με το μειωμένο ειδικό βάρος που έχουν πάντα, αυτά) λέει ότι ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει τόσα περιθώρια βελτίωσης, ώστε αν όντως λύσει τα θέματα στην άμυνα του και στο "ποιός άλλος στην επίθεση εκτός του Ελ Αραμπί;" (όχι εύκολες οι απαντήσεις) μπορεί να είναι και πάλι φαβορί και στην πράξη.

Οφείλω να είμαι επιφυλακτικός με τον Παναθηναϊκό. Όχι γιατί δεν θα είναι καλύτερος από πέρυσι αλλά γιατί έχει στα πανιά του περισσότερο αέρα απ' όσο δικαιολογεί η απουσία του από το πραγματικά υψηλό επίπεδο χρόνια τώρα και τα κενά που υπάρχουν (ακόμα) στο ρόστερ του. Ότι έχει ανέβει θέσεις στην...pole position είναι παραπάνω από σαφές. Το αν θα υπάρξει επί μακρόν ισορροπία μέσα στον οργανισμό της ομάδας το συζητάμε.

Δηλώνω σχεδόν "τυφλός" με την ΑΕΚ και αναμένω να δω επίσημα παιχνίδια με πραγματικές απαιτήσεις. Μεγάλη στιγμή η είσοδος στο καινούργιο γήπεδο με παραπάνω άγχος βέβαια για να ανταποκριθούν Αλμέιδα και παίκτες σε αυτό που περιμένουν όλοι από αυτούς.

Όσο για το δίδυμο της Θεσσαλονίκης ειλικρινά δεν ξέρω αν πρέπει να βγάλω τον Άρη μπροστά από τον ΠΑΟΚ στα προγνωστικά μου. Είναι η προϊστορία του Λουτσέσκου που δίνει πιθανότητες να τα καταφέρει μέσα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία. Όχι πολλές κατά τη γνώμη μου. Θεωρώ ότι του σώζεται το οξυγόνο, αλλά ίσως είναι το πείσμα του που μπορεί να τον σώσει. Η να τον θέσει οριστικά εκτός ΠΑΟΚ βέβαια.

Ο Άρης; Εν αναμονή. Ο.Κ., καλές κινήσεις (φαίνονται) μεταγραφικά, ο Μπούργος ξέρουμε ήδη ότι ταιριάζει στην "μενταλιτέ" του συλλόγου αλλά θέλει επιτυχίες και διάρκεια για να μη γυρίσει αυτό ανάποδα και από τις δύο πλευρές. Τεντωμένο σχοινί πιστεύω

Τους υπόλοιπους θα τους δούμε στο χορτάρι...

Η ευχή; Μη μας σπάσετε τα νεύρα με τα εξαπτέρυγα και τα πλακώματά σας. Δεν πιάνει ποτέ αλλά την κάνουμε, μήπως και...