Πέντε πράγματα για την 1η αγωνιστική της Super League

Πρεμιέρα χωρίς «στραβοπάτημα» για το Big-5 της Super League, οι ομάδες του οποίου, μάλιστα, δεν δέχθηκαν ούτε γκολ. Νέοι παίκτες συστήθηκαν στο κοινό, παλιοί έδειξαν ότι αποτελούν σταθερές αξίες, ενώ έγιναν αντιληπτές και κάποιες αδυναμίες.

Πολύτιμος σε όλα ο Αραούχο

Ο Πινέδα έβαλε το πανέμορφο «κερασάκι», αλλά ο Σέρχιο Αραούχο ήταν εκείνος που άφησε φαρδιά πλατιά την σφραγίδα του στη νίκη επί της Λαμίας. Το χάρισμά του απέναντι στην εστία, αλλά και στη δημιουργία ευκαιριών, είναι στοιχεία γνωστά σε όλους, όμως ο ο Σέρχιο αποδεικνύει συνεχώς ότι είναι πολύτιμος τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου. Δεν ήταν μόνο τα δυο γκολ που έβαλε στην πρεμιέρα, αλλά η κίνησή του να δηλώσει, σε ματς που ο ίδιος φορούσε το περιβραχιόνιο και είχε κάνει τη διαφορά μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ότι ο «για όλους στην ομάδα αρχηγός μας είναι ο Μάνταλος, ένας παίκτης που τον θαυμάζω και τον θαυμάζουμε όλοι». Όπως στον πανηγυρισμό του για τον Άλκη, μετά το ματς με τον Άρη, όπως όταν είχε δώσει τη φανέλα του σ’ έναν πιτσιρικά οπαδό του Παναθηναϊκού, ο «Τσίνο» αποδεικνύει πως εκτός από παιχτάρα, είναι και ψυχάρα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα αποδυτήρια και την ισορροπία μιας ομάδας, στην οποία είναι κομβικός, αναγνωρίζοντας τον Μάνταλο ως αρχηγό του, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνοντας γιατί είναι ιδανικός για τον ρόλο αυτόν.

Tο άγχος και το «δεκάρι» του ΠΑΟΚ

Ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου αναφέρθηκε στη σημειολογία της αγκαλιάς του Μπότο με τον Λουτσέσκου, μετά το σφύριγμα της λήξης στην Τούμπα. Μια αγκαλιά που έδειξε όλη την πίεση για τη νίκη, σ' ένα ματς που ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να έχει «καθαρίσει» πολύ εύκολα αν ήταν πιο προσεκτικός στην τελική προσπάθεια. Ή, μάλλον, αν ήταν λιγότερο αγχωμένος. Η αγωνία έγινε αντιληπτή στη χαμένη ευκαιρία των φιλοξενούμενων με τον Σενγκέλια, όταν όλη η Τούμπα ξεφύσησε με ανακούφιση. Με βάση την εικόνα των ομάδων και τις ευκαιρίες, η νίκη θα μπορούσε εύκολα να είχε «κλειδώσει» από το ημίχρονο, αλλά αυτή η έλλειψη συγκέντρωσης και το άγχος μπροστά στην τελική εστία, αποδείχθηκαν κομβικά στοιχεία. Οι νίκες είναι το καλύτερο βάλσαμο, νέα παιδιά πήραν ευκαιρίες, ο Ντάντας έδειξε πόσο μπορεί να προσφέρει στη «σωστή» θέση, όμως ο ΠΑΟΚ έδειξε ότι του λείπει το κάθετο παιχνίδι και η δημιουργία από τον άξονα. Δημιούργησε πολύ από τα δεξιά, με τους Νάραϊ και Λύρατζη να συνεργάζονται καλά, όμως δεδομένα ένα «δεκάρι» κλάσης, θα άλλαζε εντελώς την προοπτική του «δικέφαλου».

Σπόραρ και Τσέριν

Η πίεση στον Πέρεθ και οι κινητικοί επιθετικοί του Ιωνικού δημιούργησαν προβλήματα στην ανάπτυξη του Παναθηναϊκού, ο οποίος στο πρώτο μέρος δυσκολευόταν να δημιουργήσει κινδύνους στο επιθετικό 1/3, ακόμα και στα διαστήματα που είχε την κατοχή. Πριν όμως το ημίχρονο φτάσει στο τέλος του, ο Σπόραρ απέδειξε στο χορτάρι ότι είναι μια ειδοποιός διαφορά για το «τριφύλλι» σε σχέση με την περσινή σεζόν. Ο Σλοβένος ουσιαστικά «έφτιαξε» μόνος του το πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα ο Αϊτόρ, καθώς ναι μεν ήταν καλή η κάθετη του Ισπανού, αλλά το «τσίμπημα» του Σπόραρ στον Μύγα και ο τρόπος που κέρδισε την παράβαση του Χουτεσιώτη, ήταν αποτέλεσμα της ατομικής του ικανότητας. Το γκολ έκανε τη διαφορά, διώχνοντας το άγχος και βοηθώντας το «τριφύλλι» να κάνει σωστή διαχείριση του αγώνα στο δεύτερο μέρος. Τις δημιουργικές αρετές του Αϊτόρ τις γνωρίζαμε, όμως στη Λεωφόρο έλαμψε και ο Τσέριν, κάνοντας πολλή αθόρυβη δουλειά, έχοντας θετική επιρροή στην κυκλοφορία και δείχνοντας ότι μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.

Ατομική ποιότητα, αλλά και αδυναμίες

Ακόμα κι αν ο Μαντσίνι δεν «ζωγράφιζε» στο πρώτο μέρος, ο Άρης θα έβρισκε τον τρόπο να επικρατήσει του Λεβαδειακού, καθώς στο ενενηντάλεπτο του «Βικελίδης» φάνηκε ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στις δύο ομάδες. Για ένα ακόμα παιχνίδι, οι «κίτρινοι» έδειξαν ότι διαθέτουν ποδοσφαιριστές που στη μέρα τους μπορούν να κρίνουν ένα ματς. Αυτή τη φορά, ήταν ο Μαντσίνι, που έβαλε δυο γκολ και έδιωξε το τρακ της πρεμιέρας. Παράλληλα, είναι ξεκάθαρο το σημείο αναφοράς που έχει πλέον η ομάδα στην επίθεση, με τον Γκρέι να είναι στις φάσεις, να απειλεί και τελικά να σκοράρει. Παρά τις πολύ δυνατές μονάδες, ωστόσο, ο Άρης έδειξε ότι έχει ακόμα δρόμο να διανύσει και κενά να καλύψει, προκειμένου ως σύνολο να φτάσει στο επίπεδο που θέλει ο Μπούργος. Οι αδυναμίες του στον άξονα, έγιναν αντιληπτές στο πρώτο μέρος, όπου συν τοις άλλοις είχε και θέμα δημιουργίας. Ο Μανού Γκαρθία διόρθωσε αρκετά την κατάσταση με την είσοδό του και θεωρητικά είναι αυτός που θα αναλάβει τον πρωτεύοντα ρόλο, όμως θα πρέπει να βρεθεί σταθερότητα και στις θέσεις πίσω του.

Η επίδραση του Βαλμπουενά

Ο Κάρλος Κορμπεράν προχώρησε σε αρκετές αλλαγές στην 11άδα του Ολυμπιακού και είδε την ομάδα του να κάνει εκρηκτικό ξεκίνημα, χωρίς όμως να βρίσκει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Εκείνος που ξεχώρισε ήταν ο 37χρονος Βαλμπουενά, δείχνοντας ότι παραμένει μια πολύτιμη μονάδα για τους «ερυθρόλευκους», καθώς έχει την ποιότητα και την εμπειρία να «καθαρίζει» εκεί που οι υπόλοιποι δείχνουν να «κολλούν». Από το δικό του πόδι ξεκίνησε η φάση του 6', με το δοκάρι του Χασάν. Πέντε λεπτά αργότερα, με εκτέλεση κόρνερ βρήκε στο δεύτερο δοκάρι τον Κούτρη, που σούταρε άουτ. Στο 28', ο Γάλλος πάσαρε εξαιρετικά για τον Ραντζέλοβιτς, ο οποίος δεν εκμεταλλεύτηκε τη συνθήκη, όπως και στο 43' ο Χασάν, ξανά μετά από σέντρα του Γάλλου. Στο πρώτο ημίχρονο ήταν ο παίκτης του Ολυμπιακού με τις περισσότερες πάσες στην επίθεση, βοηθώντας την ανάπτυξη, αλλάζοντας θέσεις και αποτελώντας ό,τι καλύτερο δημιουργικά για τους γηπεδούχους. Και στο 57', ήταν εκείνος που με κεφαλιά, έπειτα από σέντρα του Άβιλα, άνοιξε το σκορ για τον Ολυμπιακό, στρώνοντας τον δρόμο για τη νίκη. Η ποιότητα του Ματιέ είναι δεδομένη και έδειξε στην πρεμιέρα ότι με τη σωστή διαχείριση, μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.