Ο Αλεξανδρόπουλος και η «κλάση του 2001»

Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι τυχαίο. Την περασμένη δεκαετία ο Παναθηναϊκός είχε στις ακαδημίες του μία από τις καλύτερες φουρνιές στα χρονικά, δούλεψε μεθοδικά και πλέον δρέπει τους καρπούς της προσπάθειας αυτής.

Η σημαντική συνεισφορά της κλάσης του 2001 στο «Παναθηναϊκό σύμπαν» κορυφώνεται, όπως όλα δείχνουν, με τη μεταγραφή του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Για να φτάσει στο σημείο, παίκτης που προέρχεται από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου να πωληθεί με mega deal (για τα ελληνικά δεδομένα) σε σύλλογο του εξωτερικού που συμμετέχει στο Champions League, χρειάστηκε να περάσει από μια επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, αλλά και τίποτα δεν είναι εύκολο.

Τα περισσότερα μέλη αυτής της φουρνιάς εντάχθηκαν στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού από πολύ μικρή ηλικία. O Αλεξανδρόπουλος από τις Ακαδημίες Βασίλη Λάκη πριν κλείσει τα 10, σε παρόμοια ηλικία πέρασαν για πρώτη φορά την πύλη της Παιανίας ο Γιώργος Βαγιαννίδης από τον Αίαντα Παλλήνης, ο Δημήτρης Σερπέζης από τον Ερμή Ηρακλείου και ο Σπύρος Τζαβίδας από τον Απόλλωνα Αναβύσσου. Στα 14 αποκτήθηκε από τοπικό σωματείο της Βοιωτίας (Κιθαιρώνας) ο Βασίλης Ζαγαρίτης ενώ ο Ανδρέας Αθανασακόπουλος ήταν 15,5 όταν αφίχθη στο Κορωπί από τη Θύελλα Πατρών. Από τη Γερμανία (Μόναχο 1860) και σε πολύ μικρή ηλικία είχε έρθει ο Παύλος Μαυρουδής μαζί με τον πατέρα του που ήταν προπονητής στις «πράσινες» ακαδημίες.

Κοινό τους χαρακτηριστικό, το έτος γέννησης: 2001.

Οι περισσότεροι αποκτήθηκαν στο διάστημα που επικεφαλής στην Παιανία ήταν ο Γιάννης Σαμαράς και είχαν λάβει με σωστό τρόπο την εκπαίδευση που έπρεπε, στις μικρές ηλικίες. Όταν τη σεζόν 2016/17 ανέλαβε διευθυντής των ακαδημιών ο Τάκης Φύσσας, διαπίστωσε άμεσα ότι στα χέρια του είχε μια πολύτιμη ομάδα παιδιών και έδωσε πολύ μεγάλη βαρύτητα στο συγκεκριμένο ηλικιακό γκρουπ. Ο πρωταθλητής Ευρώπης του 2004 και οι συνεργάτες του εκπόνησαν νέο πλάνο με το οποίο ο ρυθμός των προπονήσεων έγινε πολύ πιο έντονος, αυξήθηκε η συχνότητα επικοινωνίας των παικτών με ειδικούς (είτε με τον Φύσσα, είτε με τον ψυχολόγο των ακαδημιών), δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στο physical, ενώ οριοθετήθηκαν στόχοι. Αυτό δεν είχε να κάνει με την εμμονή στο αποτέλεσμα, αλλά με το πάθος για τη διεκδίκηση. Γενικά, η τότε ηγεσία των ακαδημιών έδωσε πολύ μεγάλη έμφαση στη μετάβαση των ποδοσφαιριστών από την ποδοσφαιρική «αθωότητα» στον επαγγελματισμό, αφού οι (οικονομικές) συνθήκες είχαν μετατρέψει σε αναγκαιότητα την αξιοποίηση παικτών από τις ακαδημίες.

Έτσι, για πρώτη φορά ο Παναθηναϊκός έδωσε μαζικά επαγγελματικά συμβόλαια σε επτά 16χρονους. Η... συλλεκτική φωτό που δημοσιεύουμε είναι από τις 14 Νοεμβρίου 2017 και απεικονίζονται από αριστερά προς τα δεξιά οι Σερπέζης, Σαντικάι, Αθανασακόπουλος Μαυρουδής, Τζαβίδας, Αλεξανδρόπουλος, Βαγιαννίδης.

Η πρώτη επιτυχία ήλθε ταυτόχρονα με την πρώτη απογοήτευση! Τον Μάιο του 2018 η ομάδα αυτή φτάνει έως τον τελικό του final four Κ17, προηγείται στην παράταση του Ολυμπιακού, αλλά δέχεται γκολ στο 118΄ (1-1) και στη συνέχεια χάνει 4-3 στα πέναλτι. Ξαπλωμένοι στο χορτάρι του γηπέδου του Παναιτωλικού οι «πράσινοι» κλαίνε... Όμως στη διοίκηση επικρατεί ικανοποίηση και απόλυτη πίστη ότι η διαδικασία προχωράει σωστά και μέσω αυτής της σκληρής ήττας τα παιδιά θα δυναμώσουν ψυχικά. Άλλωστε, όπως διευκρινίσαμε, το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτοσκοπός.

Πράγματι αυτό αποδεδείχθηκε και τη σεζόν 2019/20 όταν η «κλάση του 2001» συνυπήρξε με κάποια εξαιρετικά στελέχη του 2000, όπως ο αρχηγός εκείνης της ομάδας Λεωνίδας Καλομοίρης και ο τερματοφύλακας Νίκος Χριστογεώργος. Όλοι μαζί δημιουργούν ένα σπουδαίο σύνολο που δείχνει ικανό να διεκδικήσει τον τίτλο της Κ19 από τους «ανίκητους» του ΠΑΟΚ (Μιχαηλίδης, Λύρατζης, Τσιγγάρας, Τζόλης). Το πρωτάθλημα θα κρινόταν σε ένα ματς στο Κορωπί με τον Παναθηναϊκό να υπολείπεται δύο βαθμούς του ΠΑΟΚ στην κατάταξη. Το σκορ είναι στο 1-1 και στις καθυστερήσεις μια «φωτοβολίδα» του Αλεξανδρόπουλου τραντάζει το δοκάρι του Ταλιχμανίδη. Ο ΠΑΟΚ πήρε και εκείνον τον τίτλο, ενώ τα παιδιά του Παναθηναϊκού δάκρυσαν ξανά. Όμως τα θεμέλια είχαν χτιστεί και ήταν πολύ γερά.

Από τότε μέχρι σήμερα ο σύλλογος έχει βάλει στα ταμεία του σχεδόν 5.500.000 ευρώ μόνο από ποδοσφαιριστές του συγκεκριμένου ηλικιακού γκρουπ. Η επιμονή του Τάκη Φύσσα και φυσικά η προθυμία της διοίκησης να «δέσει» αυτά τα παιδιά με συμβόλαια από νωρίς, έφερε και τα αντίστοιχα οικονομικά οφέλη είτε ως μεγάλα μεταγραφικά deal όπως του Αλεξανδρόπουλου, είτε με την καταβολή υψηλού ποσού τροφείων, όπως για τον Βαγιαννίδη (Ίντερ, πριν επιστρέψει στο Κορωπί), τον Ζαγαρίτη (Πάρμα) και τον Μαυρουδή (Ολυμπιακός Β΄). Από τους επτά 16χρονους που είχαν γίνει επαγγελματίες το Νοέμβριο του 2017, ο Δημήτρης Σερπέζης και ο Αλέξανδρος Σαντικάι παραμένουν στον Παναθηναϊκό Β΄, ενώ άτυχος στάθηκε ο Σπύρος Τζαβίδας που σταμάτησε το ποδόσφαιρο λόγω ενός προβλήματος υγείας.
Τα πεπραγμένα της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας και η περίπτωση Αλεξανδρόπουλου, απέδειξαν ότι η επιμονή στην αξιοποίηση ποδοσφαιριστών από τις ακαδημίες δικαίωσε απόλυτα τον Παναθηναϊκό. Η περίπτωση της «κλάσης του 2001» θα πρέπει να αποτελεί λαμπρό παράδειγμα και για τους υπόλοιπους.