Με τέτοια διαιτησία και με τόσο κακό φεγγάρι του Αραμπί πώς να νικήσει ο Ολυμπιακός…

Ο Ολυμπιακός χθες στην Τρίπολη δεν έκανε πειστική εμφάνιση. Αλλά έπαιξε αρκετά καλά ώστε να μπορούσε να κερδίσει τον Αστέρα και το 0-0 ξεκάθαρα τον αδικεί.

Δεν κέρδισε κι έμεινε στο 0-0 αφενός μεν γιατί έχει σοβαρό επιθετικό πρόβλημα λόγω της πρωτοφανούς επιθετικής δυστοκίας του Ελ Αραμπί, αφετέρου δε γιατί ο διαιτητής Καραντώνης είχε μία διαιτησία εις βάρος της ομάδας που προσπαθούσε να παίξει ποδόσφαιρο και υπέρ της ομάδας που αμύνονταν επί περίπου 75 από τα 95 λεπτά στο δικό της ένα τρίτο.

Ο Αραμπί έχει μία απίστευτη γκίνια εδώ και πολλά παιχνίδια και ήταν αναπόφευκτο ότι θα την πλήρωνε κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός. Ενώ είναι μέσα στις φάσεις, δεν μπορεί να σταυρώσει ένα γκολ. Ακόμη και όταν κάνει καλές ενέργειες, όπως το γύρισμα στο α΄ ημίχρονο στη σέντρα του Ραντζέλοβιτς, κάτι συμβαίνει και η μπάλα δεν καταλήγει στα δίκτυα-στη συγκεκριμένη φάση βρήκε το πόδι ενός αμυντικού και βγήκε κόρνερ, ελάχιστα από το δεξί δοκάρι του γκολκίπερ. Η καθαρή ευκαιρία, βέβαια, ήταν η κεφαλιά στο 83’ από τη μαεστρική σέντρα του Βαλμπουενά, με τον Αραμπί να βγαίνει έξοχα από τα μαρκαρίσματα, αλλά για μία ακόμη φορά να αστοχεί. Ακόμη δε και στο 93’, από το τσίμπημα της μπάλας πάλι του Ματιέ, ο Μαροκινός θα μπορούσε να σκοράρει.

Με τον βασικό του σκόρερ να χάνει τις ευκαιρίες τη μία μετά την άλλη εδώ και τόσα παιχνίδια δείχνοντας να βρίσκεται στο πιο κακό του φεγγάρι ever, αλλά και τον Μασούρα να σκοράρει μόνο προ κενής εστίας (τις προάλλες με τον ΠΑΣ), δεν είναι εύκολο ο Ολυμπιακός να έχει το εύκολο γκολ-πρόκειται για τους δύο βασικούς του σκόρερ την προηγούμενη τριετία. Ο Έλληνας κυνηγός θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο από μία κεφαλιά πάνω στον γκολκίπερ του Αστέρα, εκεί που ο Εμβιλά τον έβγαλε σε πλεονεκτική θέση.

Η προσδοκία είναι να πάρει γκολ ο Ολυμπιακός από τις μεταγραφές, τον Ουί Τζο, τον Ντε Λα Φουέντε και τον εξτρέμ (πιθανόν Καβαλέιρο) που θα έρθει. Ο Κορεάτης, πάντως, έδειξε χθες εκτός ρυθμού και όταν βρέθηκε σε καλή θέση για γκολ, από πάσα (ποιού άλλου) του Βαλμπουενά και προσποίηση του Χουάνγκ, δεν σούταρε όπως έπρεπε. Το καλό είναι ότι ο Ουί Τζο κι ο Αραμπί έδειξαν ότι μπορούν να συνεργαστούν καλά σε αυτό το 4-4-2 που δοκίμασε για πρώτη φορά ο Κορμπεράν από το 69’ και μετά.

Μεγάλο θέμα για την ομάδα η παντελής αδυναμία εκμετάλλευσης των στατικών φάσεων-χθες είχε 11 κόρνερ και φάουλ κοντά στην περιοχή (τα εννέα εκτέλεσε ο Ζίνκερναγκελ, το ένα χειρότερο από το άλλο!) χωρίς να φτιάξει… μισή ευκαιρία. Πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει εκτελεστής (ακόμη κι ο Κούντε με τον Ραντζέλοβιτς είναι καλύτεροι), όσο δεν παίζει ο Βαλμπουενά. Όλα τα «στημένα» του Δανού ήταν είτε για να μπλοκάρει ο γκολκίπερ, είτε στο πρώτο δοκάρι, είτε πάνω στον πρώτο αντίπαλο.

Η ειρωνεία είναι ότι ο Αστέρας είχε μόλις μία (!) στημένη φάση υπέρ του κι όμως έβαλε γκολ! Η φάση ήταν δύσκολη, αλλά το ριπλέι μας δείχνει ότι ο παίκτης του Αστέρα και σπρώχνει, αλλά και πρώτος τραβάει τη φανέλα του Άβιλα-μετά τραβάει κι ο Άβιλα τη φανέλα του παίκτη του Αστέρα. Τίποτα δεν θα είχε γίνει βέβαια, εάν ο Καραντώνης δεν έκανε το λάθος να σφυρίξει φάουλ υπέρ του Αστέρα: πρώτα γίνεται επιθετικό φάουλ πάνω στον Ρέαμpτσιουκ και μετά ο Ρέαμπτσιουκ βρίσκει με το χέρι του στο πρόσωπο τον αντίπαλο. Κι όπως ξέρουμε, σφυρίζεται η παράβαση που γίνεται πρώτη.

Ο Καραντώνης υπό την πίεση των όσων γράφτηκαν γι΄ αυτόν πριν το ματς στα αντιολυμπιακά Μέσα επέτρεψε το σκληρό, από το πρώτο κιόλας λεπτό, παιχνίδι των παικτών του Αστέρα, έχοντας τα φάουλ 7-7 (!) στο α΄ ημίχρονο παρότι η κατοχή μπάλας έφτασε το 75-25 (!), και βγάζοντας πρώτη κίτρινη μόλις στο 44’, στον Γκαρντάβσκι, που έπρεπε να πάρει τρεις και όχι μία κάρτα (γι΄ αυτό κι ο προπονητής του τον άλλαξε στο 70’)…Σε ολόκληρο δε το β΄ ημίχρονο η μόνη κάρτα που έβγαλε για φάουλ σε παίκτη του Αστέρα ήταν στο πρώτο μόλις λεπτό, στο 46’, μία εξόφθαλμη εις βάρος του Καστάνιο, τον οποίο είχε ξεπεράσει ο Ζίνκερναγκελ.

Με τον αντίπαλο να παίζει φουλ άμυνα (δύο τελικές!) και τις κλοτσιές και τις «ταπιές» (π.χ. Μπερτόλιο) σε «ημερήσια διάταξη» και με τον διαιτητή να σφυρίζει φοβισμένα, ακόμη πιο πολύ δε μετά την ακύρωση του γκολ του Αστέρα και να μην βλέπει το πέναλτι στο χέρι του αμυντικού του Αστέρα (ήταν ένα μέτρο υψωμένο, άρα είναι δευτερεύoν ότι η μπάλα πήγε στο χέρι από το σώμα του) στο γύρισμα του Ροντρίγκες, ο Ολυμπιακός δεν ήταν εύκολο να κερδίσει, έχοντας τον βασικό του γκολτζή σε άλλη μία κακή ημέρα από πλευράς σκοραρίσματος.

Ο απολογισμός είναι δύο χαμένοι βαθμοί, που επιδεινώνουν μία κατάσταση που θέλει τον Ολυμπιακό να αδυνατεί να κερδίσει στο ξεκίνημα της σεζόν και να είναι τα παιχνίδια του όλα γύρω από την ισοπαλία (έξι Χ σε οκτώ παιχνίδια). Tο ευχάριστο είναι ότι βλέπεις μία ομάδα που προσπαθεί να παίξει ένα κανονικό ποδόσφαιρο και να ξαναβάλει κάποιες αρχές στο παιχνίδι της.

Δεν την βοηθάνε, όμως, τα (περισσότερα) αποτελέσματα κι αυτό επιτείνει την πίεση.

Άσχετο: Στα τελευταία 24ωρα της μεταγραφικής περιόδου (σχεδόν σε όλη την Ευρώπη τελειώνει στις 31 Αυγούστου) οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και οι ανατροπές πολλές. Από εκεί που ο Αμαβί δεν γινόταν, μπορεί να γίνει. Από εκεί που θέλεις αριστεροπόδαρο εξτρέμ, αν σου κάτσει ένας δεξιοπόδαρος που να τον πιστεύεις καλύτερα από τους διαθέσιμους αριστεροπόδαρους, μπορεί να αλλάξει το σκηνικό κλπ, κλπ. Αλλά έχει ακόμη!