Ντέρμπι ουσίας, προβαδίσματος και όχι εντυπώσεων…

Ούτε ο Παναθηναϊκός, ούτε η ΑΕΚ είναι έτοιμες ομάδες. Στο μεν πρώτο δεν είναι έτοιμος, η θεωρητικά καλύτερη μεταγραφή του, ο Μπερνάρντ, ο οποίος δεν θα αγωνιστεί βασικός, ακόμη δεν έχει βρει τα πατήματά του και νομίζω θα μείνει επίσης στον πάγκο ο Βέρμπιτς και δεν έχει καν ολοκληρωθεί η μεταγραφή τουλάχιστον ενός κεντρικού χαφ, ο οποίος προορίζεται για βασικός.

Στην ΑΕΚ πλέον έχουν έρθει όλοι, αλλά είναι πολλοί οι… νέοι, έχουν νέο προπονητή και ακόμη βρίσκονται σε αναζήτηση ακόμη και των βασικών δομών, όπως για παράδειγμα η διάταξη με την οποία θα αγωνίζεται η ομάδα και ο τρόπος με τον οποίο θα δημιουργεί.

Παρά ταύτα επειδή στην Ελλάδα είμαστε, ο κόσμος και συνήθως ο Τύπος, δεν καταλαβαίνουν από τέτοια πράγματα. Εδώ ο Κορμπεράν τα ακούει, ο οποίος όπως έγραψα και χθες, αυτό που προσπαθεί να κάνει τώρα τις πρώτες ημέρες του στην Ελλάδα, είναι δουλειά που αν την έβαζες σε εξομοιωτή προπονητή θα σου έλεγε ότι αν περάσεις αυτό το τεστ είσαι έτοιμος για να προπονήσεις οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο, υπό τις δυσκολότερες συνθήκες.

Παναθηναϊκός και ΑΕΚ λοιπόν είναι ομάδες ανέτοιμες (αυτό είναι ένα πρόβλημα και για τις δύο όταν μιλάμε για την 4^η αγωνιστική του πρωταθλήματος), αλλά είναι υποχρεωμένες και να νικούν. Υπό αυτή την έννοια το ντέρμπι της ερχόμενης Κυριακής δεν είναι απλά ένα ντέρμπι στην αρχή του πρωταθλήματος, αλλά κάτι περισσότερο.

Ποιος αμφιβάλει για παράδειγμα ότι τυχόν ήττα της ΑΕΚ (μετρά ήδη μία ήττα από τον Βόλο), η οποία θα την φέρει στον -6 από τον Παναθηναϊκό, δεν την βάζει σε δύσκολη θέση. Σε απολύτως δύσκολη θέση θα έρθει, διότι θα είναι στο μείον και από Ολυμπιακό και από ΠΑΟΚ και φυσικά θα τελειώσει νωρίς νωρίς και ο μήνας του μέλιτος με τον Αλμέιδα.

Παρομοίως ποιος αμφιβάλει ότι αν ο Παναθηναϊκός ηττηθεί στο πρώτο μεγάλο ματς που θα δώσει και μάλιστα εντός έδρας, δεν θα επανέλθει στην κορυφή της «παναθηναϊκής συζήτησης», η μη απόκτηση ενός κεντρικού χαφ, η απώλεια του Γκατσίνοβιτς ή ότι άλλο.

Αντιστρόφως, ποιος δεν καταλαβαίνει ότι ένας Παναθηναϊκός που θα έχει νικήσει και την ΑΕΚ και θα έχει φτάσει στο 4 στα 4 και θα είναι μόνος πρώτος στην κορυφή, έχοντας να παίξει την ερχόμενη Κυριακή, τελευταία πριν την διακοπή, με τον ΠΑΣ εντός, ότι δεν θα πάρει τέτοιο αέρα στα πανιά του, που πλέον θα θεωρείται ισάξιος διεκδικητής του τίτλου και θα έχει αποκτήσει και αυτή την ψυχολογία και εντός της ομάδας και στην κερκίδα.

Μπορεί λοιπόν να είναι νωρίς, προφανώς και κανείς δεν θα πάρει το πρωτάθλημα επειδή θα κερδίσει αυτή την Κυριακή στο ντέρμπι, αλλά πρώτον, μπορεί να βουτήξει έναν βασικό αντίπαλο μέσα στην εσωστρέφεια και να ξεμπερδέψει στο μέλλον πιο εύκολα μαζί του και δεύτερον να αποκτήσει τέτοιον αέρα και τέτοια ψυχολογία και αυτοπεποίθηση που θα απογειώσει την ομάδα για το επόμενο διάστημα.

Αν τώρα γίνει μία απόπειρα να γίνει μία αγωνιστική προσέγγιση στο ματς, στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο αντιπάλων, αυτή πραγματικά είναι δύσκολη. Κυρίως γιατί δεν έχουμε δεδομένα για την ΑΕΚ. Δεν ξέρουμε καν ποια διάταξη θα επιλέξει ο προπονητής της. Θα παραμείνει σε αυτό το 4-2-3-1 που έπαιξε με τον ΠΑΣ στο τελευταίο ματς ή θα επιστρέψει στην τριάδα στα στόπερ. Θα παίξει και στη Λεωφόρο με τόσο ψηλά την άμυνα αν πάει με τρεις στόπερ και θα είναι το ίδιο ψηλά και με ένταση το πρέσινγκ της ΑΕΚ κόντρα στον Παναθηναϊκό, όπως ήταν με Λαμία, Βόλο και ΠΑΣ; Δεν υπάρχουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα και συνεπώς δεν υπάρχει και τρόπος για να προσεγγίσει κανείς το ζευγάρι με αγωνιστικά και μόνο κριτήρια.

Μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι με όποιον τρόπο κι’ αν αγωνιστεί η ΑΕΚ, ο βασικός πονοκέφαλος της θα είναι ο Παλάσιος. Είτε σε άμυνα τριών, είτε σε άμυνα τεσσάρων με τον Χατζισαφί αριστερό μπακ, ο Αργεντινός θα είναι ένα μεγάλο αγκάθι στα πλευρά της Ενωσης, η οποία λογικά θα ελπίζει να μην αγωνιστεί ο Χούνκαρ γιατί τα δικά του ανεβάσματα κάνουν πιο επικίνδυνο και τον Αιτόρ. Την ίδια ώρα ο Ιβάν θα πονοκεφαλιάζει για το αν η ΑΕΚ θα επιχειρήσει να βγάλει από το παιχνίδι τον Ρουμπέν, πιέζοντάς τον ασφυκτικά και τι θα κάνει αν αυτό συμβεί, αλλά και να βρει τρόπους ώστε ο Σάρλια να είναι πειστικός με την μπάλα στα πόδια και όχι επικίνδυνος για την ομάδα του, αν η ΑΕΚ φτάσει την πίεσή της τόσο ψηλά στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Όπως και να έχει, ακόμη και με τον κίνδυνο να είναι υπαρκτός να δούμε μία… σούπα που θα τελειώσει χωρίς γκολ, αυτό το Παναθηναϊκός – ΑΕΚ, έχει μεγάλο ενδιαφέρον.