Ο Ολυμπιακός με τον Ντε Λα Φουέντε και ίσως και τον Βρσάλικο αύριο με Βόλο

Είχα γράψει για τον Ρέτσο παραμονές του αγώνα του Ολυμπιακού με τη Ναντ, για το πώς τον είχα δει στο τελευταίο παιχνίδι του στην Ιταλία, στο Μπολόνια-Ελλάς Βερόνα 1-1 τις προάλλες. Είμαι βέβαιος ότι εκεί είδαν τον Έλληνα αμυντικό και στο τεχνικό επιτελείο του Ολυμπιακού κι αποφάσισαν να τον βάλουν βασικό προχθές στη Γαλλία, σε συνδυασμό με τις απουσίες των Μπα, Εμβιλά κ.α.

Κακός δεν ήταν ο Ρέτσος, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς το ματς ήταν γι΄ αυτόν μία ευκαιρία που έχασε για να πείσει. Κάποιες καλές επεμβάσεις και πάσες δεν μπορεί να είναι αρκετές για έναν κεντρικό αμυντικό του Ολυμπιακού. Ο Ρέτσος είχε πολύ κακές τοποθετήσεις και στα δύο γκολ της Ναντ, ενώ δεν θυμάμαι να πήρε μία κρίσιμη κεφαλιά σε όλο το παιχνίδι-αντιθέτως, θυμάμαι να χάνει τρεις κεφαλιές σε φάσεις που δημιούργησαν μπελάδες για τον Βατσλίκ.

Από την άλλη σκέφτεσαι ότι ο Ρέτσος έπαιξε πρώτη φορά βασικός στον Ολυμπιακό, μόλις δέκα ημέρες αφότου πήρε μεταγραφή από τη Βερόνα. Ο Ρέαμπτσιουκ τι δικαιολογίες μπορεί να έχει για την εικόνα του τελευταίου 20λεπτου στη Ναντ, όπου τρεις φορές ο αριστεροπόδαρος Μπλας τον έφερε σε δύσκολη θέση, με τις ντρίμπλες, τις προσποιήσεις και τις σέντρες του; Ο Ολυμπιακός την πρώτη την γλίτωσε γιατί έβγαλε την κεφαλιά ο Βατσλίκ, την γλίτωσε τη δεύτερη γιατί ο Σισέ κόντραρε κι έδιωξε σε κόρνερ την πάσα του, αλλά η τρίτη ήταν φαρμακερή και ήρθε το γκολ.

Δεν ξέρω τι φταίει. Αν ο Ρέαμπτσιουκ έχει λυγίσει πια από την τραγική διαχείριση που του γίνεται, έχοντας παίξει 84 (!) παιχνίδια μέσα σε 20 μήνες. Αν το παιδί έχει επηρεαστεί από τη μεταγραφή του Μαρσέλο νιώθοντας ότι χάνει τη θέση του στην ενδεκάδα. Αν παίζει χωρίς βοήθειες από τον εξτρέμ μπροστά. Ξέρω αυτό που βλέπουμε όλοι, ότι δεν είναι εικόνα για ένα αμυντικό να τρώει τόσες ήττες σε ένα ευρωπαϊκό 90λεπτο.

Ακόμη λιγότερη φρεσκάδα από τον Μασούρα. Νιώθεις σαν να παίζει σβηστός, ένας παίκτης που κάποτε κατάπινε χιλιόμετρα, πήγαινε μπρος πίσω και τον έβλεπες στο ένα λεπτό να απειλεί στην επίθεση και στον άλλο να κόβει στην άμυνα. Στη Γαλλία έψαχνες να βρεις τις, ελάχιστες όμως, στιγμές που έβγαλε γιατί τις «έχει» λόγω ποιότητας. Η εικόνα του εδώ και πολύ καιρό, πάντως, δημιουργεί το ερωτηματικό, γιατί δεν τον έδωσε ο Ολυμπιακός στην Τράμπζονσπορ, με αυτά τα όχι και λίγα εκατομμύρια που έδιναν οι Τούρκοι. Το γράφω αυτό και δεν μου αρέσει που το γράφω καθότι ποτέ δεν έκρυψα ότι είναι από τους αγαπημένους μου παίκτες. Απλά αναρωτιέμαι μήπως ο ίδιος έχει ανάγκη από κάτι καινούργιο στην καριέρα του. Μακάρι να είναι απλά ένα ντεφορμάρισμα διαρκείας.

Η κατάσταση στο επιθετικό κομμάτι γίνεται πιο δύσκολη από την αδυναμία μέχρι τώρα του Ουί Τζο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θέσης του σέντερ φορ. Ο Κορμπεράν του έχει δώσει θέση βασικού ίσως κι υπερβολικά νωρίς, προφανώς γιατί ο Ελ Αραμπί δεν έχει ανάσες για πάνω από 30-40 λεπτά. Ο Κορεάτης λογικά ψάχνει ακόμη τα πατήματα του κι έχει θέματα με τις συνεργασίες με τους συμπαίκτες του, όμως θα περιμέναμε κάποια καλύτερα πράγματα σε αυτό το ξεκίνημα του. Μου έκανε εντύπωση ότι πρώτον σε μία σέντρα καθόλου κακή του Ρέαμπτσιουκ δεν επιχείρησε καν να κάνει προβολή, όπως κάθε φορ θα έκανε ακόμη κι αν δεν έβρισκε την μπάλα, δεύτερον είναι ζήτημα αν πήρε μία κεφαλιά και τρίτον χάλασε καλές επιθέσεις κι αντεπιθέσεις με κακές πάσες του.

Ότι βλέπεις κάποια ωραία στοιχεία, τα βλέπεις-αλλά δεν είναι αρκετά. Στη Γαλλία μπορείς να θυμηθείς από τον διεθνή Κορεάτη μία έξοχη πάσα από την άμυνα προς τον Μπιέλ σε μία αντεπίθεση μετά από στημένη φάση υπέρ της Ναντ, μία καλή συνεργασία με τον Μπιέλ και πάσα του στον Μπόουλερ για μπούκα και μία φάση στην οποία βγήκε στο πρώτο δοκάρι για να τσιμπήσει την μπάλα, αλλά ο στόπερ αντέδρασε γρήγορα και μπλόκαρε την μπάλα διώχνοντας σε κόρνερ. Αυτή ήταν η μία από τις σπάνιες κινήσεις καθαρού φορ που έκανε ο Ουί Τζο-άλλη μία ήταν όταν έπαιξε με πλάτη και κράτησε την μπάλα, πασάροντας σωστά.

Ας τον περιμένουμε καλύτερα, για να τον κρίνουμε με μεγαλύτερη ασφάλεια. Όσο κι αν στον Ολυμπιακό η υπομονή δεν είναι ένα από τα…κύρια χαρακτηριστικά. Είναι πολλά, όμως, τα νέα πρόσωπα και σιγά σιγά πρέπει να παίρνουν χρόνο και, πάνω απ΄όλα, να δείχνουν κάτι.

Αν καταλαβαίνω σωστά, αύριο με το Βόλο θα παίξει βασικός ο Κόνραντ ντε Λα Φουέντε, όπως και στα άλλα δύο παιχνίδια στο Καραϊσκάκη με τον Ιωνικό και τον ΠΑΣ. Ένας βασικός λόγος που τον επέλεξε ο Ολυμπιακός ήταν για την ικανότητα του στο ένας μ΄ ένα, πολύ χρήσιμη στα ματς που οι αντίπαλοι μαζεύονται πίσω στην άμυνα τους. Μόνο που μέχρι τώρα μόνο…μισά πράγματα βλέπουμε από τον Αμερικάνο εξτρέμ της Μαρσέιγ: κάνει την ντρίμπλα, κι αυτή όποτε του βγει, κι από εκεί και πέρα ουσία σχεδόν τίποτα. Μπορούμε να θυμηθούμε μόνο εκείνη την ασίστ που έβγαλε στον Ουί Τζο κι αυτός το έχασε σε κενή εστία. Ο εξτρέμ πρωτίστως είναι γκολ κι ασίστ.

Αύριο ενδεχομένως να δούμε και τον Βρσάλικο, τον οποίο έχουμε…ξεχάσει (!), από την στιγμή που έπαιξε για τελευταία φορά πριν ενάμιση μήνα, το μόλις δεύτερο παιχνίδι του στον Ολυμπιακό-και τι παιχνίδι, εκείνη την καταστροφή με τη Μακάμπι στο Καραϊσκάκη. Ο Κροάτης υπέστη δύο θλάσεις σε δύο διαφορετικά σημεία (!), αλλά τώρα προπονείται κανονικά και θα αρχίσει να παίρνει χρόνο.

Παρεμπιπτόντως, ο Άβιλα υποτίθεται ότι είχε έρθει για ρεζέρβα κι έχει παίξει ως απολύτως βασικός και τα οκτώ τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού σε Ευρώπη και πρωτάθλημα. Και μην τον δούμε κι αριστερά…

Άσχετο: Πώς τα φέρνει το ποδόσφαιρο…

Μέχρι τις προάλλες ο Ολυμπιακός για τις δύο θέσεις των κεντρικών χαφ είχε εφτά παίκτες! Και στο πρώτο παιχνίδι για το Γιουρόπα Λιγκ έμεινε με δύο (Μπουχαλάκη, Κούντε)! Ο Αγκιμπού έμεινε εκτός λίστας, ο Μαντί πήγε στη Ρόμα, ο Κανέ στην Πάφο, ο Εμβιλά ανέβασε πυρετό από κρύωμα κι ο Χουάνγκ είχε ενοχλήσεις.

Όπως για τις δύο θέσεις των εξτρέμ είχε μέχρι πριν μόλις λίγες ημέρες επίσης εφτά παίκτες και στο παιχνίδι με τη Ναντ έμεινε ουσιαστικά επίσης με δύο (Μασούρα και Μπόουλερ)! Ο Ντε Λα Φουέντε έμεινε εκτός λίστας, ο Ροντρίγκες είναι στη λίστα αλλά έχοντας χάσει όλη την προετοιμασία με θλάση και υποτροπή δεν είναι καν 70% έτοιμος και οι Ζίνκερναγκελ και Ραντζέλοβιτς πήγαν σε Σταντάρ Λιέγης και Ουράλ Ρωσίας αντίστοιχα.