Ολυμπιακός: Οι κακές τελικές αποφάσεις των Ντε Λα Φουέντε και Ροντρίγκες που καθόρισαν το ματς με τον Βόλο

• Η περίπτωση Ρέαμπτσιουκ και η πίεση που δεν φεύγει για τον Κορμπεράν
• Η παράμετρος της διαιτησίας

Ο Ολυμπιακός μετά την ισοπαλία στην Τρίπολη με τον Αστέρα δεν νίκησε ούτε τον Βόλο, έχοντας κυρίως εκείνος - οι παίκτες του δηλαδή - την ευθύνη για αυτό το 1-1 στο Φάληρο. Και αυτό διότι με την εικόνα του 2ου μέρους, τα δοκάρια και τις φάσεις που είχε άξιζε τη νίκη απέναντι στον Βόλο (που... σκύλιασε και έκανε ότι περνούσε από τα πόδια του για να μην χάσει αυτόν τον αγώνα). Μια νίκη που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πάρει απέναντι στον Βόλο, που έκανε ακόμα και καθυστερήσεις με κάθε τρόπο αλλά και με τον γκολκίπερ του, τον Κλέιμαν. Η κάθε ομάδα άλλωστε επιλέγει το πώς θα προσεγγίσει έναν αγώνα.

Για τον Ολυμπιακό χωρίς πολλά πολλά υπάρχουν τρεις χαρακτηριστικές και κρισιμότατες φάσεις που καθορίζουν το β' μέρος. Το 2ο και το πλέον ουσιαστικό 45λεπτο. Τις δύο τις έχει ο... μοιραίος επιθετικά Ντε Λα Φουέντε. Στο 88' που βγαίνει σε θέση βολής και απέναντι στον Κλέιμαν που έχει βγει και ενώ έχει ολόκληρο τέρμα σουτάρει έξω. Στο 95' ο ίδιος παίκτης πάλι σε τρομερά πλεονεκτική θέση στέλνει τη μπάλα στο δοκάρι. Και πέντε λεπτά πριν ο Ροντρίγκες έχοντας τόσο χώρο μπροστά του δεν έκανε ούτε σουτ αλλά ούτε και γύρισμα στον Αραμπί αλλά έστειλε τη μπάλα πάνω στον Κλέιμαν.

Τρεις φάσεις δείγμα της κακής τελικής απόφασης των παραπάνω παικτών. Μία εξ αυτών των φάσεων να είχε βγει ο Ολυμπιακός θα είχε πάρει το παιχνίδι αυτό, παρότι στο α' μέρος δεν ήταν καλός (σε ένα πρώτο 45λεπτο που από τη μέση και μπροστά ξεχώρισε κυρίως ο Μπόουλερ με τις κινήσεις και τις εν γένει προσπάθειές του) και βελτιώθηκε για τα καλά, χάνοντας μεγάλες φάσεις στο 2ο ημίχρονο. Τόσο απλά. Και εάν δεν ήταν ο Αραμπί που βρήκε δίχτυα τα πράγματα θα είχαν γίνει ακόμα πιο δύσκολα.

Η περίπτωση Ρέαμπτσιουκ και η πίεση που δεν φεύγει για τον Κορμπεράν

Εάν πάμε σε επίπεδο προσώπων δύο είναι αυτές οι περιπτώσεις που αγωνιστικά απογοήτευσαν περισσότερο. Η μία είναι του Ρέαμπτσιουκ που μετά τον Μπλας εκτέθηκε αμυντικά και από τον Πάολο Φερνάντες. Ο Μολδαβός δεν έχει χάσει μόνο την αμυντική του συνέπεια αλλά έχει απωλέσει και την πίστη στον εαυτό του. Αλλάζει αυτό; Μπορεί να αλλάξει; Ίσως όχι και ίσως και ναι. Αυτή τη στιγμή πάντως είναι στη χειρότερη δυνατή κατάσταση και δεν φαίνεται να βελτιώνεται.

Όσο για τον Βρσάλικο που επίσης δεν ήταν θετικός υπάρχει η δικαιολογία πως προερχόταν από τόσο καιρό αποχής. Ο Κροάτης μπακ πάντως δεν έδειξε έτοιμος και αυτό φάνηκε και απ' ότι δημιουργικά αλλά και επιθετικά δεν βοήθησε παρά πολύ λίγο. Γενικότερα είχα σταθεί στο γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη να βοηθηθεί περισσότερο από τις νέες του προσθήκες του (κάτι που δεν συνέβη με Ουί Τζο Χουάνγκ και Ντε Λα Φουέντε με τον Βόλο).

Περνώντας στο σκέλος του προπονητή για τον Κάρλος Κορμπεράν δεν έχει αλλάξει αυτό που ήδη έχουμε αναφέρει.

Έχει ακόμα πάνω του πολύ μεγάλη πίεση και δεν τον βοηθούν και τα αποτελέσματα αυτήν την περίοδο. Σε μία περίοδο που από πλευράς αποτελεσμάτων δεν γίνεται να υπάρχει υπομονή, διότι υπάρχει ένα Πρωτάθλημα που έχει ξεκινήσει αλλά και το Europa League. Μένει να δούμε πως θα διαχειριστεί την πίεση και ενώ τα δύο επόμενα ματς με Φράιμπουργκ και Άρη εξακολουθούν να είναι ζωτικής σημασίας και για τον ίδιο και για την ομάδα. Το τι δηλαδή αντίδραση θα βγάλει και εκείνος και ενώ ήδη υπάρχουν απόψεις ότι ο Ολυμπιακός θα ήθελε έναν πιο έμπειρο τεχνικό στον πάγκο του.

Η παράμετρος της διαιτησίας

Αφήνοντας το αγωνιστικό σκέλος ο Ολυμπιακός έχει φοβερά παράπονα από τη διαιτησία του Φωτιά, ζητώντας επιτακτικά ξένους διαιτητές.

Εφόσον έτσι αισθάνονται στον Ολυμπιακό και το ζητούν επίσημα θα έχει ενδιαφέρον το πώς θα λειτουργήσει η ΕΠΟ σε μία σεζόν που έχει πολλά παράπονα από ομάδες για τη διαιτησία στο ξεκίνημά της και δεν θέλει και πολύ να... τιναχθεί στον αέρα. Την Κυριακή να θυμίσουμε πως είχαν παράπονα και η ΑΕΚ αλλά και ο Άρης. Εάν δούμε ψυχρά τα πράγματα ο Ολυμπιακός απώλεσε σε αυτό το ματς τους βαθμούς της νίκης από τις κακές του στιγμές στο επιθετικό κομμάτι. Κυρίως δηλαδή από τον αγωνιστικό εαυτό του από τη μέση και μπροστά.

Υπάρχουν όμως από διαιτητικής πλευράς συζητήσιμες φάσεις που έγιναν στην περιοχή του Βόλου (π.χ. το ριπλέι στη φάση του Ρέαμπτσιουκ με τον Πάολο Φερνάντες έδειξε σπρώξιμο πάνω στον Μολδαβό). Αυτό που αντιλαμβάνομαι προσωπικά ότι ενόχλησε περισσότερο τον Ολυμπιακό και τους ανθρώπους του ήταν πως ο διαιτητής Φωτιάς έδειξε... ανοχή στο πόσο κρατούσε τη μπάλα ο Κλέιμαν, από τις καθυστερήσεις που υπήρχαν από πλευράς Βόλου και ότι ο εν λόγω διαιτητής δεν κράτησε έξτρα χρόνο από τραυματισμούς και διακοπές λόγω προβλημάτων των παικτών του Βόλου. Πως δηλαδή ήταν σαν να επέτρεπε το ματς να πηγαίνει στους ρυθμούς του Βόλου ενώ στο Λιμάνι είχαν παράπονα και από την τελευταία φάση του ματς (για ένα ακόμα πέναλτι στον Ρέαμπτσιουκ). Και πάλι όμως ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να... καθαρίσει τον αγώνα στο β' ημίχρονο και να πάρει τους βαθμούς. Βέβαια αυτό το 1-1 δεν αλλάζει το ότι τα ματς με Φράιμπουργκ και Άρη θα είναι εξαιρετικά σημαντικά.