ΠΑΟΚ: Το… μαγικό χαλί του Στέφαν Σβαμπ!

• Σκι και τέρμα πάνω σε... χαλί!

Όταν στις 23 Ιουνίου ο Στέφαν Σβαμπ έβαζε την υπογραφή του στο νέο διετές συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ δε θα φανταζόταν ποτέ ότι στην 104η συμμετοχή του με την «ασπρόμαυρη» φανέλα θα έπαιζε διπλό ρόλο, αρχικά του χαφ και στο φινάλε του τερματοφύλακα.

Με τον Κοτάρσκι να μεταφέρεται με φορείο εκτός γηπέδου και τον Λουτσέσκου να έχει κάνει τις πέντε αλλαγές, το σκορ να παραμένει στο εύθραυστο 1-0, όλοι όσοι επέλεξαν να περάσουν τη χθεσινή βραδιά στην Τούμπα, ένα πράγμα αναρωτήθηκαν: «ποιος θα μπει τώρα κάτω από τα δοκάρια;». Ο μόνος που δεν είχε αυτή την αγωνία ήταν ο Χοσέ Μορέιρα. Ο προπονητής τερματοφυλάκων άρπαξε τα γάντια και τα έδωσε δίχως δεύτερη σκέψη στον Σβαμπ, αφού πρώτα κουβέντιασε με τον Ζίβκο Ζίβκοβιτς και τον Αυστριακό σε μια άκρη του γηπέδου. «Έχω εμπειρία στη θέση του τερματοφύλακα, γιατί σαν παιδί έπαιζα σε αυτή τη θέση, αλλά δε χρειάστηκε για πολύ ήταν μόνο 30 δευτερόλεπτα. Δεν είμαι νέος στην ομάδα και ξέρω να διαχειρίζομαι τέτοιες καταστάσεις», έλεγε μετά το ματς ο 31χρονος μέσος, που γνώριζε τι έπρεπε να κάνει με τα γάντια στα χέρια.

Αθόρυβος, αλλά άκρως αποτελεσματικός, με ρεαλισμό στα όρια του κυνισμού ο γεννημένος στο Σααλφέλντεν της Αυστρίας,, τον Σεπτέμβρη του 1990, είναι ανά πάση στιγμή έτοιμος να φέρει σε πέρας τις… ειδικές αποστολές του. Αφήστε που η χθεσινή αποστολή τον γύρισε πολλά χρόνια πίσω, τότε που στη γενέτειρα του, μια μικρή πόλη κοντά στο Σάλτσμπουργκ, που κατά κύριο λόγο «γεννά» πρωταθλητές του σκι και των χειμερινών σπορ, εκείνος αποφάσιζε ότι εκτός από το παραδοσιακό σκι θα ασχολούταν και με το ποδόσφαιρο.

Σκι και τέρμα πάνω σε... χαλί!

Για κακή του τύχη ως ο μικρότερος απ’ τα τέσσερα αγόρια της οικογένειας Σβαμπ, δεν είχε το δικαίωμα επιλογής θέσης. «Μικρέ, εσύ θα καθίσεις στο τέρμα», άκουγε από τα μεγαλύτερα παιδιά, που όταν έβγαζαν τα πέδιλα του σκι κλωτσούσαν την μπάλα στις αλάνες του μικρού χωριού. «Κάθε βράδυ, όταν σκοτείνιαζε και ήταν πια αναγκασμένος να μαζευτεί σπίτι, έφερε μαζί του ως παράσημα πληγές και μελανιές από τις αποκρούσεις και τις προσκρούσεις με την άσφαλτο», γράφει στο life story του Αυστριακού η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ.

Εκεί, ο Στέφαν αποκαλύπτει ωραίες ιστορίες από τη ζωή του και μια απ’ αυτές αφορούσε τη θέση του τερματοφύλακα και τη λύση που έδωσε το πρακτικό μυαλό της μητέρας του, στο πρόβλημα με τις πληγές και τις μελανιές. Η Κρίστα Σβαμπ, πωλήτρια σε ένα τουριστικό κατάστημα με σουβενίρ και βοηθός σε κέντρο αποτοξίνωσης, δεν άντεχε να βλέπει το μικρότερο και εννοείται πιο χαϊδεμένο αγόρι της οικογένειας να επιστρέφει στο σπίτι κάθε βράδυ με γδαρμένα τα πόδια.

Τι έκανε η μαμά Σβαμπ; Αγόρασε ένα μεγάλο χαλί και ούτε λίγο, ούτε πολύ, επέβαλλε στον μικρό γιο της να το στρώνει κάτω απ’ το τέρμα! Ασφαλώς και τα αίματα σταμάτησαν, ωστόσο άρχισαν τα γέλια από τα υπόλοιπα παιδιά της γειτονιάς.

Κάποια στιγμή ο Στέφαν πήρε προαγωγή κι από τερματοφύλακας στη γειτονιά, έγινε μέσος στην ακαδημίας του Σάαφελντερ, προτού μετακομίσει στη γειτονική πόλη του Σάλτσμπουργκ και να ξεκινήσει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στην ακαδημία νέων της Red Bull. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

Σύμφωνα με την άκρως ενημερωμένη και απόλυτα τεκμηριωμένη, «Ασπρόμαυρη Βίβλος», ο Σβαμπ έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ που ανέλαβε τη φύλαξη της εστίας μετά από τραυματισμό του τερματοφύλακα επειδή είχαν εξαντληθεί οι αλλαγές. Οι παλιοί ΠΑΟΚτσήδες θυμούνται τον Τάκη Ραπτόπουλο να γίνεται από κεντρικός αμυντικός, τερματοφύλακας, όχι μια φορά αλλά σε πέντε επίσημα παιγνίδια, οι λίγο νεότεροι έχουν ως εικόνα τον Αχιλλέα Ζαφειρίου με τα γάντια να υπερασπίζεται την εστία του «Δικεφάλου» στα τελευταία λεπτά ενός ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα πριν από 24 χρόνια. Ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια ο Γιώργος Κούτσης και ο Απόστολος Γιάννου, αλλά εδώ και δέκα χρόνια δεν είχαμε ξαναζήσει κάτι τέτοιο σε παιγνίδι του «Δικεφάλου».

ΥΓ: Μετά το χθεσινό ματς στην Τούμπα, πέρα από την όποια αγωνία για την κατάσταση της υγείας του Κοτάρσκι κι από το αν ο ΠΑΟΚ (δεν) θα υπέγραφε τον Φερνάντες, θέλησα να καταλάβω ποιο ήταν το προπονητικό κριτήριο με το οποίο ο Αουγκούστο πρέπει να είναι στο παιγνίδι ή αυτό που θέλει τον Μπίσεσβαρ να έχει κερδίσει στην ενδεκάδα τη μία θέση εξτρέμ από τον ντεφορμέ, αλλά όπως και να το κάνουμε πιο γρήγορο σε σχέση με το τρέξιμο του Σουριναμέζου, Ζίβκοβιτς.

Ευτυχώς που υπήρχε και αυτό το σπάνιο διαμάντι και ποδοσφαιρικό κομπιούτερ, ο Ντάντας, να αλωνίζει σε κάθε σημείο του γηπέδου. Πάλι καλά..

Ένα αναμενόμενο ζήτημα για τον φετινό ΠΑΟΚ, οι μεγάλοι. Οι μικροί είναι άλλη συζήτηση, οι μεγάλοι «είναι λεφτά». Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι ο Λουτσέσκου απέναντι σε αντιπάλους τύπου Λαμίας, ειδικά μέσα στην Τούμπα, θεωρεί (και, κατά τη γενική ομολογία μες στον στενό κύκλο της ομάδας, όντως είναι) τακτικά καλυμμένος απ’ τον Μπίσεσβαρ. Το ίδιο κι απ’ τον Ολιβέιρα, τον Βιεϊρίνια, τον Κούρτιτς και πάει λέγοντας… Πράγμα, εφόσον ισχύει, πολύ κακό για τον ΠΑΟΚ!

Όσο ο Ρουμάνος θα αφαιρεί από το παιγνίδι το στοιχείο της έντασης, που εμφάνισε κάποιες στιγμές στην αρχή του πρωταθλήματος, τόσο η ομάδα του θα είναι αργή, προβλέψιμη και αναποτελεσματική. Κι ας σώθηκε χθες από μια κομπίνα που προέκυψε μέσα απ’ τη δουλειά στην προπόνηση…

ΥΓ1: Αλήθεια, ποτέ δεν κατάλαβα το θόρυβο που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομα του Πάολο Φερνάντες, αλλά το ζητούμενο δεν είναι γιατί ο ταλαντούχος, αν μη τι άλλο, Ισπανός μεσοεπιθετικός του Βόλου δε θα έρθει στον ΠΑΟΚ. Δεν μας αφορά και δεν (πρέπει να) μας ενδιαφέρει, ας πάει τώρα, τον χειμώνα ή το ερχόμενο καλοκαίρι, όπου εκείνος κι ο μάνατζέρ του κρίνουν καλύτερα.

Ο Ζοσέ Μπότο, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, έχει μπροστά του κάτι λιγότερο από 72 ώρες ώστε να βρει παίκτη για τη μεσοεπιθετική γραμμή. Ο Πορτογάλος άρχισε το ψάξιμο, το ζητούμενο είναι αν ο «Δικέφαλος» θα προλάβει να πάρει αυτό που θέλει την ύστατη ώρα των (ελληνικών) μεταγραφών.

Η προσπάθεια, τουλάχιστον, θα γίνει έστω και στο... 90' των μεταγραφών. Κλασικός... ΠΑΟΚ.