Οι απαντήσεις για τις τελευταίες μεταγραφικές κινήσεις του Ολυμπιακού

Να προσπαθήσω να εξηγήσω κάποια πράγματα γύρω από τις τελευταίες μεταγραφικές κινήσεις του Ολυμπιακού.

Για παράδειγμα, μία ερώτηση είναι για τον Μπακαμπού-γιατί να πάρει ο Ολυμπιακός κι άλλο σέντερ φορ, ενώ έχει κρατήσει τον Ελ Αραμπί κι έχει πάρει τον Ουί Τζο Χουάνγκ και τον Αμπού Καμαρά.

Για την απάντηση πρέπει να ξεκινήσουμε από τον ίδιο τον Μπακαμπού: ο Ολυμπιακός κυνηγούσε τη μεταγραφή του από τον περασμένο Μάιο, αλλά τόσο καιρό δεν του είχε «καθίσει» υπό τις προϋποθέσεις φυσικά που έψαχνε. Τώρα, τον βρήκε με τη Μαρσέιγ να τον αφήνει ελεύθερο…Έτσι, τον πήρε με 2+1 χρόνια συμβολαίου, καθότι θεωρεί ότι με την ικανότητα του στο σκοράρισμα και στο να μπουκάρει, συν την ταχύτητα και τη δύναμη του, μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Η συνέχεια της απάντησης πάει στους τρεις άλλους φορ.

• Πρώτος, ο Ελ Αραμπί. Από το ξεκίνημα της σεζόν δεν έχει δείξει να είναι στα καλύτερα του και δεν είναι τυχαίο ότι ο Μαρτίνς έβαζε τον Τικίνιο και μετά ο Κορμπεράν πρώτα τον Τικίνιο και τώρα τον Ουί Τζο.
• Δεύτερος, ο Ουί Τζο. Παρότι έχει την εμπιστοσύνη του προπονητή, μοιάζει να προσαρμόζεται με μεγάλη δυσκολία στην ομάδα. Και μην ξεχνάμε ότι είναι δανεικός για μια σεζόν.
• Τρίτος, ο Αμπού Καμαρά. Η εικόνα που βγάζει μέχρι στιγμής, έχοντας κι ένα νοκ άουτ 50 ημερών λόγω τραυματισμού, είναι μεγάλης αστάθειας. Και δεν είναι κλασικός φορ.

Η ερώτηση για τον Σαμασέκου δεν είναι γιατί ο Ολυμπιακός τον πήρε-εδώ η απάντηση είναι εύκολη: γιατί είχε μόνο τον Εμβιλά κλασικό αμυντικό μέσο και είναι απίθανο ένας 32χρονος να βγάλει όλη τη σεζόν βασικός σε καλό ρυθμό, έχοντας γράψει τόσα χιλιόμετρα στην καριέρα του.

Για τον Σαμασέκου, που είναι κατά κοινή ομολογία ένα πολύ αξιόπιστο εξάρι, το ερώτημα έχει να κάνει με το διαβατήριο του! Δεν έχει κοινοτικό, κι έτσι θα μετράει ως ξένος. Με συνέπεια ο Ολυμπιακός να έχει οκτώ ξένους, την στιγμή που δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι πέντε. Γιατί λοιπόν ο Ολυμπιακός πήρε ξένο κόφτη, ενώ ήξερε ότι θα έχει θέμα με τους ξένους; Πολύ απλά γιατί δεν έβρισκε άλλη επιλογή παίκτη με κοινοτικό διαβατήριο έστω παραπλήσιας αξίας με τον Αφρικάνο της Χόφενχαϊμ. Το σκεπτικό ήταν, «αν πάρουμε να πάρουμε έναν πραγματικά πολύ καλό Νο 6 κι όχι να πάρουμε για να πάρουμε. Αν ήταν έτσι, κρατάγαμε και τον Κανέ».

Οπότε πλέον πρέπει να είμαστε έτοιμοι: σε κάθε παιχνίδι πρωταθλήματος θα μένουν έξω από την αποστολή του Ολυμπιακού τρεις εκ των Μπα, Σισέ, Σαμασέσκου, Κουντέ, Αγκιμπού, Χουάνγκ, Ντε Λα Φουέντε, Ουί Τζο. Λογικά θα μένουν έξω ένας η, και δύο από τους τέσσερις κεντρικούς μέσους (με πρώτο υποψήφιο τον Αγκιμπού), ένας από τους δύο στόπερ (καθότι μάλιστα υπάρχουν και οι Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Ρέτσος) και μπορεί κι ένας εκ των Ουί Τζο, Ντε Λα Φουέντε (με πιθανότερο τον δεύτερο).

Δεν θα είναι εύκολη η διαχείριση από τον Κορμπεράν, αλλά ποιος είπε ότι είναι εύκολη η δουλειά του προπονητή και δη του Ολυμπιακού…

Παρεμπιπτόντως, κατά πάσα πιθανότητα θα αποκτηθεί και γκολκίπερ.

Άσχετο: Λένε πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού, «τι θέλουμε και παίρνουμε τόσους σέντερ φορ και διώχνουμε δανεικό δύο σεζόν τώρα τον Χασάν, που και 15 γκολάκια έβαζε τον χρόνο και δεν είχε πρόβλημα να κάθεται στον πάγκο». Εδώ ακριβώς στο τελευταίο, υπάρχει ουσία. Ο Χασάν όχι απλά δεν γούσταρε τον πάγκο, αλλά δεν ήταν και ο πιο…εύκολα διαχειρίσιμος παίκτης, ούτε καν για τον Μαρτίνς, τον προπονητή με τον οποίο έχει αποδώσει καλύτερα από κάθε άλλον στην καριέρα του. Ο Αιγύπτιος δεν ήταν ό,τι το καλύτερο για τα αποδυτήρια από πλευράς γκρίνιας, μουρμούρας κλπ.