Ο realισμός με Μίτσελ και ο Ζινγκερνάγκελ…

Το τι συμβαίνει φέτος το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό μπορείς να το καταλάβεις από ένα και μόνο περιστατικό. Την προηγούμενη Κυριακή, η φοβερή φέτος Μπριζ, η οποία μετρά δύο νίκες σε ισάριθμα ματς στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, μεταξύ των οποίων η νίκη με 4-0 στο «Ντραγκάο» επί της Πόρτο πριν λίγες ημέρες, ταξίδευε στη Λιέγη για να αντιμετωπίσει την Σταντάρ.

Η Μπριζ πήγε στη Λιέγη ούσα σε καταπληκτική φόρμα μετρώντας 7 συνεχόμενες νίκες σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ με επί μέρους σκορ 19-2 τέρματα! Η Σταντάρ είχε κάνει ένα μέτριο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα με 4 νίκες, 3 ήττες και 1 ισοπαλία σε 8 αγωνιστικές. Ο Ζινγκερνάγκελ ξεκίνησε για πρώτη φορά βασικός με τη νέα του ομάδα, αφού στην πρώτη του συμμετοχή με τη Σταντάρ Λιέγης είχε μπει ως αλλαγή και έπαιξε 19 λεπτά.

Το ντέρμπι τελείωσε 3-0 υπέρ της Σταντάρ και χωρίς ίχνος υπερβολής ο Ζινγκερνάγκελ ήταν αυτός που διέλυσε μόνος του την Μπριζ. Δεν είναι μόνο τα δύο γκολ (τα οποία παρεμπιπτόντως ήταν απίθανες γκολάρες), ήταν η συνολική εικόνα του στο ματς, στο οποίο έκανε ό,τι ήθελε. Οι δύο σχολιαστές της τηλεόρασης που μετέδιδε το ματς στο Βέλγιο, αδυνατούσαν να πιστέψουν ότι υπήρξε ομάδα που πήρε φέτος το καλοκαίρι τον Δανό και φέτος το καλοκαίρι αποφάσισε ότι δεν της έκανε και σχολίαζαν συνέχεια πόσο τυχερή είναι η Σταντάρ Λιέγης που βρήκε τέτοιο παίκτη…

Τι θέλω να πω με αυτό. Όχι ότι ο Ζινγκερνάγκελ είναι ένας τρομερός και φοβερός παίκτης που στον Ολυμπιακό δεν τον κατάλαβαν και τον άφησαν να φύγει, αλλά ότι είναι αδύνατο να κρίνεις έναν ποδοσφαιριστή, όποιος κι’ αν είναι αυτός μέσα από πέντε ματς. Πόσο μάλλον όταν σε αυτά τα πέντε ματς ο «πολύ κακός» Ζινγκερνάγκελ έβαλε δύο γκολ και μία ασίστ. Πόσο δύσκολο είναι αλήθεια να εκτιμήσεις ότι αν στα πολύ κακά του βάζει δύο γκολ και μία ασίστ σε 5 ματς, στα καλά του τι θα μπορούσε να προσφέρει.

Ο Ολυμπιακός όμως ήταν πλέον στη φάση που είχε πατήσει το κουμπί του πανικού και απλώς έπαιρνε παίκτες. Κι’ άλλους παίκτες, κι’ άλλους εξτρέμ, μέχρι που επί της ουσίας έχει κόψει και αυτόν που ήρθε για να διαδεχτεί τον Ζινγκερνάγκελ, τον Κονράντ Ντε Λα Φουέντε που δεν δηλώθηκε καν στην Ευρώπη, διότι αυτός κρίθηκε πολύ κακός σε 2 ματς… Αυτό το κουμπί του πανικού έμεινε μονίμως πατημένο όλο το καλοκαίρι, αλλά και στις αρχές του Σεπτεμβρίου και κάποια στιγμή, όλοι κατάλαβαν ότι έτσι δεν πρόκειται να βρεθεί άκρη.

Υπό αυτή την έννοια για να περάσουμε και στην επόμενη ημέρα του Ολυμπιακού η επιλογή Μίτσελ δεν ήταν στο πλαίσιο του πατημένου κόκκινου κουμπιού. Ο Ολυμπιακός ας πούμε ότι αποφάσισε να πάει σε μία επιλογή με όσο το δυνατόν μικρότερο ρίσκο.

Ναι, είναι αλήθεια ότι ο Μίτσελ δεν μοιάζει να είναι μία επιλογή με μακροχρόνια προοπτική. Όπως επίσης δεν μοιάζει να είναι μία επιλογή με βάση το ποδόσφαιρο και τις ιδέες που πρεσβεύει ως προπονητής. Δεν είναι αυτό το κριτήριο επιλογής του Μίτσελ σε καμία περίπτωση. Ο Μίτσελ επιλέχθηκε για συγκεκριμένους λόγους και με συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Ο Ισπανός είναι ένα θρύλος της Ρεάλ Μαδρίτης και για τον Μαρσέλο και τον Χάμες, όπως και για όλους του υπόλοιπους, αυτό μετράει. Ο Μίτσελ ήρθε για να διαχειριστεί μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Να βάλει μπροστά την προσωπικότητα του, την αύρα του, την μενταλιτέ του και να διαχειριστεί μία ομάδα απογοητευμένη, που τα αποδυτήρια της είναι μεγάλα και τσιτωμένα. Εχει στα συν ότι δεν χρειάζεται κανένα φροντιστήριο για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τις ομάδες του, ξέρει πολύ καλά ποιος είναι ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και φυσικά ξέρει το περιβάλλον Ολυμπιακός, την διοίκησή του, τον κόσμο, τις απαιτήσεις, την πίεση. Η προσαρμογή του θα είναι πολύ πιο εύκολη σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον. Ο Ολυμπιακός με τον Μίτσελ κόβει δρόμο και παίζει το τελευταίο χαρτί του για το φετινό πρωτάθλημα.

Και επειδή πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού υποστηρίζουν ότι τώρα θα έπρεπε να έρθει ένα μεγάλο όνομα ή ένας προπονητής που θα δούλευε την ομάδα για την επόμενη σεζόν, η απάντηση είναι απλή. Κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο και αδύνατο για τον Ολυμπιακό. Μεγάλο όνομα Σεπτέμβριο μήνα με τέτοιο ξεκίνημα σε Ευρώπη και Ελλάδα δεν θα έβρισκαν, όπως και δεν βρήκαν τελικά. Επιπλέον είναι αδύνατο για τον Ολυμπιακό να πει Σεπτέμβριο μήνα «ότι πάω να φτιάξω ομάδα για την επόμενη σεζόν, η φετινή είναι χαμένη…».

Με γνώμονα λοιπόν ότι ο Ολυμπιακός αυτό που θέλει είναι εδώ και τώρα νίκες, ο Μίτσελ είναι μία λογική επιλογή, τουλάχιστον μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο. Αν ήθελε κάποιον για να χτίσει για τα επόμενα χρόνια, σίγουρα θα είχε πάει σε άλλη επιλογή και θα είχε συνεχίσει το ψάξιμο για πολλές μέρες. Ο Ολυμπιακός ήθελε εδώ και τώρα προπονητή για να δουλέψει άμεσα και να φέρει και άμεσα αποτελέσματα με όποιο τρόπο, δηλαδή με βελτίωση της ψυχολογίας της ομάδας και καλύτερης διαχείρισής της από αυτήν που έκανε ο Κορμπεράν.