Το «μήνυμα» σε όλους τους παίκτες και ο στόχος να φτιάξει ο Ολυμπιακός πάλι τα αποδυτήρια του

Αν θα μου ζητούσε κάποιος να μεταφράσω σε λίγο περισσότερο…βάθος την παραχώρηση του Μανωλά από τον Ολυμπιακό, αλλά και την παρουσία πλέον στα αποδυτήρια και του πολύπειρου Ανιγκό, θα κατέληγα στο ίδιο συμπέρασμα.

Ποιο είναι αυτό; Ότι στον Ολυμπιακό θέλουν πάση θυσία να υπάρξει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό πειθαρχία στο Ρέντη. Για να είμαι πιο ακριβής να επιστρέψει στο Ρέντη. Βλέπετε η έννοια πειθαρχία είχε διαταραχτεί βαθιά στο προπονητήριο του Ολυμπιακού μετά την πρώτη διετία του Πέδρο Μαρτίνς, λόγω της επιλογής του Πορτογάλου τεχνικού να κάνει όλα τα χατίρια των παικτών, «που του έπαιρναν τα πρωταθλήματα» και κυρίως λόγω της παρουσίας του Σεμέδο και των πρωτοφανών περιστατικών απειθαρχίας που είχαν καταγραφεί και εν πολλοίς είχαν μείνει, επί της ουσίας, ατιμώρητα από τον Πορτογάλο τεχνικό στην προσπάθεια του να «διαχειριστεί» ένα παίκτη που θεωρούσε σούπερ απαραίτητο στην ομάδα.

Παρεμπιπτόντως να υπενθυμίσουμε ότι στην Πόρτο ο Κονσεϊσάο ναι μεν γούσταρε τον Σεμέδο, αλλά βλέποντας τον χαρακτήρα του τον έδιωξε με τις κλοτσιές τον περασμένο Ιούνιο, δίνοντας του σε έξι μήνες χρόνο συμμετοχής μόλις ένα ημίχρονο κι ένα πεντάλεπτο. Η δε μόνη ομάδα που βρέθηκε να τον αγοράσει από τον Ολυμπιακό ήταν η Αν Ντουχαίλ στο Κατάρ, με τον Πορτογάλο κεντρικό αμυντικό, πάντως, να μην αντέχει πολύ και πριν 15 ημέρες να γίνεται αλλαγή λόγω τραυματισμού μόλις στο 10^ο λεπτό και έκτοτε να μην έχει ξαναπαίξει.

Τέλος πάντων, με τον Μαρτίνς να είναι ο τύπος του ελαστικού προπονητή, που απέφευγε τις κόντρες και τον Κορμπεράν να μην έχει χρόνο να ασχοληθεί με θέματα συμπεριφορών μένοντας λιγότερο από δύο μήνες στο Ρέντη, η κατάσταση στον Ολυμπιακό κάπου ξέφυγε όχι μόνο στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και στα αποδυτήρια-και όλοι ξέρουμε ότι αν δεν έχει μία ομάδα καλά αποδυτήρια είναι πολύ δύσκολο να επιτύχει σοβαρούς στόχους.

Ο Μαρινάκης τα είδε όλα αυτά και προσπαθεί να κάνει στοχευμένες κινήσεις προκειμένου να επανέλθει το κλίμα που πρέπει να έχει μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός στα αποδυτήρια. Εξ ου και η επιμονή του στον Αβραάμ, τον οποίο εμπιστεύεται τυφλά. Εξ ου και η τοποθέτηση δίπλα στον Μίτσελ του Ανιγκό, που «40 χρόνια φούρναρης» στη Μαρσέιγ, μία ομάδα ίσως πιο δύσκολη κι από τον Ολυμπιακό-αν υπάρχει τέτοια!-μπορεί λογικά να βοηθήσει και σε αυτό το κομμάτι τον Μίτσελ, που είναι εξάλλου προπονητής, ο οποίος έχει μέσα του στοιχεία συγκρουσιακού χαρακτήρα και δεν έχει κανένα ενδοιασμό να έρθει σε κόντρα με κάποιον παίκτη, όπως κι αν αυτός λέγεται, αν θεωρεί ότι ξεπέρασε τα εσκαμμένα η, γενικά αν θεωρεί ότι αυτό είναι το καλό για την ομάδα.

Στο πλαίσιο όλου αυτού του σκηνικού, θα έβαζα, σε ένα βαθμό βέβαια, και την παραχώρηση του Μανωλά, που πολύ απλά περνάει ένα μήνυμα σε όλη την ομάδα: ότι ο Ολυμπιακός δεν κωλώνει να τερματίσει τη συνεργασία του με κανένα παίκτη αν κρίνει ότι αυτό επιτάσσει το συμφέρον του συλλόγου, όχι μόνο το οικονομικό, αλλά το γενικότερο συμφέρον.

Ο Μανωλάς δεν είναι όποιος και όποιος. Ήταν επί χρόνια βασικός στην ενδεκάδα της Ρόμα και της Νάπολι κάνοντας μεταγραφές 50 εκ. Ευρώ. Και ξέχωρα από αυτό, αφενός μεν προέρχονταν από τον Ολυμπιακό με ό,τι αυτό συνεπάγονταν, αφετέρου δε είναι 31 ετών, άρα δεν τον έχουν πάρει τα χρόνια, ώστε να πεις ότι δόθηκε γιατί είναι πια μεγάλος σε ηλικίας. Κι όμως, αυτό τον παίκτη, που εκτός όλων των άλλων ήταν κοινό μυστικό ότι είχε άριστη προσωπική επαφή με τον Μαρινάκη, ο Ολυμπιακός δεν κώλωσε να τον δώσει μόλις εννιά μήνες αφότου τον πήρε.

Δεν θέλω να υπονοήσω εδώ ότι ο Μανωλάς ήταν εκ των υπεύθυνων για την κατάσταση στ΄ αποδυτήρια του Ολυμπιακού, γιατί θα ήταν άδικο. Αλλά μπορώ να καταλάβω ότι στον Ολυμπιακό περίμεναν πολύ περισσότερα πράγματα όχι μόνο αγωνιστικά από τον Κώστα, αλλά και στο κομμάτι που λέγεται «αποδυτήρια» και είναι τόσο ευαίσθητο για μία μεγάλη ομάδα. Περίμεναν με την εμπειρία του επί μία δεκαετία στο πιο υψηλό επίπεδο στο Καμπιονάτο και με την προσωπικότητα που έχει αναπτύξει μετά από τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο, να είχε ηγετικό ρόλο και να ήταν από τους παίκτες-καταλύτες στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Κι αν αντιλαμβάνομαι σωστά, τέτοιο πράγμα ποτέ δεν το είδαν στον Ολυμπιακό-μάλλον προς την άλλη άκρη έγερνε το πράγμα.

Η ουσία είναι ότι από τον Ολυμπιακό συνεχώς στέλνονται «μηνύματα» προς τους παίκτες. Όποιοι τα κατανοήσουν, θα συνεχίσουν. Οι υπόλοιποι πολύ απλά θα φύγουν. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: η ομάδα πρέπει να φτιάξει πάλι τα αποδυτήρια της.

Άσχετο: ο Ολυμπιακός τουλάχιστον πήρε πίσω από τους Άραβες αυτά (τα δύο και κάτι εκατομμύρια Ευρώ) που είχε δώσει στη Νάπολι για να φέρει πίσω τον Μανωλά. Μία συμφωνία τελικά συμφέρουσα και για τον ίδιο τον Μανωλά που χωρίς άγχος πια θα πάει να παίξει στα Εμιράτα και δη να ζήσει σε μία όμορφη πόλη όπως το Ντουμπάι, βάζοντας στο λογαριασμό του και πάνω από μισό εκ. Ευρώ παραπάνω απ΄ όσα έπαιρνε εδώ.