Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από ανάσες κανονικότητας

H αλήθεια είναι και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να την αναγνωρίσουμε και να την παραδεχθούμε σε τούτη την γωνιά πως η επιστροφή της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια και το νέο της γήπεδο στα πατρογονικά της εδάφη, είναι μια ιστορία που μας κάνει να... ζηλεύουμε.

Με την καλή έννοια, προφανώς. Όχι τόσο για καθαυτό το γεγονός της δημιουργίας ενός νεότευκτου γηπέδου αλλά για τον τρόπο που ολόκληρος ο οργανισμός του συλλόγου αντιμετωπίζει αυτή την ιστορική συνθήκη, με έναν ρομαντισμό και μια αγάπη που παραπέμπουν σε άλλες, πιο αγνές εποχές της κοινωνίας μας. Νομίζω πως τα κείμενα του Γιώργου Τσακίρη τις τελευταίες ημέρες μπορούν να αγγίξουν την ψυχή κάθε οπαδού, ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις του καθενός.

Η Ένωση τα κατάφερε, μπαίνει αύριο στο δικό της στολίδι και ευχή όλων είναι το συντομότερο δυνατό να έχει και ο Παναθηναϊκός το δικό του γήπεδο στον Βοτανικό. Αναγνωρίζουμε πως στον ψυχισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των φίλων του Τριφυλλιού συναισθηματικά δεν μπορεί να υπάρξει καμία απολύτως σύγκριση με ένα παρόμοιο πρότζεκτ που θα γινόταν στη Λεωφόρο αλλά αυτά είναι πράγματα που οι ''πράσινοι'' τα έχουν αποδεχθεί μέσα από τις εκλογές του Ερασιτέχνη και έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν μπροστά.

Ένα νέο γήπεδο, σε συνδυασμό με μία ισχυρή διοίκηση, μπορούν να δώσουν μία τεράστια ώθηση στο παρόν και το μέλλον και ο Παναθηναϊκός θα πρέπει ενωμένος να συνεχίσει να παλεύει για τον Βοτανικό, ώστε να υλοποιηθεί το πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης.

Από κει και πέρα, όλοι όσοι ασχολούνται με το ελληνικό ποδόσφαιρο και μπορούν να το βλέπουν όσο το δυνατόν πιο μακριά από την άπειρη τοξικότητα που το περιβάλλει, είναι λογικό να επιθυμούν το συντομότερο δυνατό να φτιάξει το δικό του νέο γήπεδο ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, να φτιαχτούν σύγχρονα προπονητικά κέντρα και επιτέλους να βρουν στέγη οι Εθνικές ομάδες που 18 χρόνια μετά την κατάκτηση του Euro2004, δεν έχουν ούτε το μίνιμουμ των υποδομών.

Οι υποδομές και η οργάνωση είναι το Α και το Ω για την ανάπτυξη του αθλήματος στη χώρα αλλά δυστυχώς οι... σκοτεινές δυνάμεις και οι άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από το ποδόσφαιρο του σήμερα έχουν επιβάλλει το ''αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα'', με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε πενήντα χρόνια πίσω. Ίσως και περισσότερα.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από ανάσες κανονικότητας. Από λίγο οξυγόνο που θα είναι ένα μικρό βήμα σε ένα απέραντο μονοπάτι χιλιομέτρων που έχει να διανύσει το άθλημα για να φτάσει σε ένα επίπεδο που θα θυμίζει Ευρώπη. Μία τέτοια ανάσα ήταν η αποδοχή του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ στη πρόσκληση του Δημήτρη Μελισσανίδη για τα εγκαίνια της OPAP Arena.

Πριν λίγο καιρό οι ''πράσινοι'' και οι ''κιτρινόμαυροι''... σκοτώνονταν για τις αποφάσεις του Καμπάκοφ στο ντέρμπι της Λεωφόρου, η ΑΕΚ είχε βγάλει μία πολύ επιθετική ανακοίνωση κατά του Παναθηναϊκού αλλά στο τέλος της ημέρας η διοίκηση του συλλόγου πήρε την σωστή απόφαση και ''στέλνει'' δύο εκ των αντιπροέδρων στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τον Μάνο Μαυροκουκουλάκη και τον Λεωνίδα Μπουτσικάρη. Αν δεν είχε μία σημαντική προσωπική υποχρέωση θα ήταν εκεί σίγουρα και ο Γιάννης Αλαφούζος, αν και δεν αποκλείεται στο... 90' να δώσει το παρών.

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στα όσα έχουν ειπωθεί ανάμεσα σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ μετά το πρωτάθλημα του 2018 που κατέληξε σε ''κιτρινόμαυρα'' χέρια. Παρόλα αυτά ο γιος του Ιβάν Σαββίδη, Γιώργος και ο Μάκης Γκαγκάτσης θα είναι και αυτοί εκεί.

Σε οποιαδήποτε άλλη προηγμένη χώρα η πρόσκληση, η αποδοχή, η παρουσία των άλλων συλλόγων, θα ήταν το φυσιολογικό. Το νορμάλ. Στη χώρα μας, όμως, το αυτονόητο ήταν, είναι και θα είναι πάντα το πιο δύσκολο. Για αυτό και έχει ιδιαίτερη σημασία η απόφαση του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ.

Κάποια στιγμή, λοιπόν, όλοι όσοι βρίσκονται στις κεφαλές των μεγάλων ομάδων θα πρέπει να κατανοήσουν και να καταλάβουν πως η τοξικότητα που έχουν επιβάλλει καταστρέφει το προϊόν, δημιουργεί πρόβλημα στις δικές τους ''επιχειρήσεις'' και κρατάει όμηρο το ποδόσφαιρο, δεν του επιτρέπει να κάνει βήματα μπροστά, ώστε κάποια στιγμή να φτάσουμε να νιώθουμε περήφανοι για το ελληνικό πρωτάθλημα...