Παναθηναϊκός: Με αέρα πρωταθλητή η «βαρύτερη» νίκη από τις έξι και όποιος αντέξει

• Η ματσάρα του Κουρμπέλη και ο άφαντος Μπερνάρ
• Το τέλος της ψευδαίσθησης μπορεί να ωφελήσει τον ΠΑΟΚ

Το πήρε επειδή ήταν σαφώς ανώτερος; Όχι. Το πήρε επειδή δημιούργησε… πέντε - έξι σπουδαίες ευκαιρίες; Όχι. Ο Παναθηναϊκός έκανε το τροχιοδεικτικό προς τίτλο «διπλό» στην Τούμπα επειδή είναι πλέον και πνευματικά και σωματικά πολύ πιο σφυρηλατημένος συγκριτικά με τους ανταγωνιστές του. Κι αν καταφέρει να βελτιωθεί βρίσκοντας εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης, αν αξιοποιήσει σταδιακά το μεγαλύτερο βάθος του και δεν λυγίσει στην πίεση για κούπα που αρχίζει από σήμερα ουσιαστικά, θα το πάει μέχρι τέλους. Αν τα καταφέρει, εξαρτάται και από τις αντοχές των αντιπάλων του στο κυνηγητό!

Ηταν τεράστια η απουσία του Παλάσιος δεδομένης της… «εξαφάνισης» του Μπερνάρ στον αγωνιστικό χώρο. Ηταν μεγάλο ρίσκο η αλλαγή και των δύο στόπερ. Ηταν πολύ κατώτερος του αντιπάλου του στο πρώτο ημίχρονο. Όμως ο χαρακτήρας που έχει χτίσει μετά τα περσινά play offs και η επίδραση του Γιοβάνοβιτς στο μυαλό των παικτών του έδωσαν τη δυνατότητα α) να μην σωριαστεί με νοκ άουτ από το πρώτο ημίχρονο β) να πληγώσει τον ΠΑΟΚ στο β’ μέρος από την αδύναμη πλευρά του (δηλαδή του Βιεϊρίνια) γ) να κάνει αυτό που δεν έκανε σχεδόν ποτέ: αμέσως μετά το γκολ του να κυριαρχήσει και να ψάξει το δεύτερο γκολ, όχι να περιμένει πίσω για να βρει κάποια αντεπίθεση και να βολευτεί στην ισοπαλία.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε χθες για τη νίκη, αλλά δεν είναι τόσο καλή και ποιοτική ομάδα ώστε να παίρνει εύκολες νίκες σε ντέρμπι. Εχει 2/2 εφέτος με ανατροπές επί των Δικεφάλων», ενώ σε ολόκληρη την περσινή περίοδο είχε μόνο μία, επί της Λαμίας, με γκολ στο 87’ και στο 89’! Είναι ένα σαφές δείγμα «μετάλλου» αυτό, το οποίο σε συνδυασμό με τους αυτοματισμούς (την εκπληκτική πάσα προς τον Αϊτόρ την έχει «ψωμοτύρι» ο Πέρεθ αν τον… ξεχάσεις και του δώσεις τέσσερα μέτρα), τον αναμφισβήτητο οίστρο του Αϊτόρ και τα τρεξίματα στη μεσαία γραμμή, καθιστούν αυτή την ομάδα πάρα πολύ δυσκολοκατάβλητη. Σαν τον... παλιό ΠΑΟΚ!

Ο Παναθηναϊκός δεν θα τερματίσει αήττητος στο πρωτάθλημα, αλλά εφέτος θα κάνει πολύ λίγες ήττες! Και ίσως αυτό τελικά να του χαρίσει και τον τίτλο , ο οποίος ασφαλώς και θα κριθεί στα play offs, αλλά είναι ήδη πάρα πολύ ενδιαφέρον λόγω αυτής της σταθερότητας του Τριφυλλιού, της απώλειας βαθμών του ευρισκόμενου σε μεταβατικό στάδιο Ολυμπιακού και της δυναμικής της ΑΕΚ. Η διαφορά τους δεν είναι στη δημιουργία και στο γκολ, ούτε σε ατομικό επίπεδο είναι ανώτερος: είναι στη «χημεία», στον προπονητή και στην αμυντική συμπεριφορά τους. Χθες σε όλο το ματς και παρότι ο ΠΑΟΚ ήταν ανώτερος στο α’ μέρος, ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά μετά τη γκολάρα του Ολιβέιρα ανησύχησε μόνο στο τέλος με τα διαδοχικά κόρνερ: αν σκόραρε ο Αουγκούστο με το σουτ που κατέληξε άουτ στο β΄μέρος, θα ακυρωνόταν από τον VAR για επιθετικό φάουλ του Ζίφκοβιτς στον Σένκεφελντ.

Η ματσάρα του Κουρμπέλη και ο άφαντος Μπερνάρ

Σε επιμέρους θέματα… «επί προσωπικού» θα μπορούσε κάποιος να επισημάνει τα εξής...

* Απίστευτα κακό ματς από Σένκεφελντ και Μάγκνουσον μέχρι τον τραυματισμό του Ολιβέιρα. Σε όλους τους τομείς. Είναι, όμως, οι δυο στόπερ που μπορούν να υποστηρίξουν καλύτερα αυτό που θέλει ο Γιοβάνοβιτς, δηλαδή το συνδυαστικό παιχνίδι και το build up από την πρώτη ζώνη. Αρκεί να τους αξιοποιήσει και να μην είναι υποχρεωτικό να περάσει η μπάλα από τα πόδια του Ρουμπέν που πάντα πιέζεται από τον αντίπαλο (γι’ αυτό και υπέπεσε και σε λάθη χθες).

* Σε όλο το πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός αγωνιζόταν ουσιαστικά με δέκα παίκτες διότι ο Μπερνάρ υπήρχε μόνο ως… παρουσία στο γήπεδο. Φιλότιμος μεν, σωστός τακτικά, αλλά με πολλά λάθη στις πάσες, προβληματικός στο pressing, αφανής. Η δικαιολογία περί της θέσης στην οποία αγωνίστηκε δεν ευσταθεί διότι το παντεσπάνι του τόσα χρόνια το έχει βγάλει ως εξτρέμ. Εκανε αισθητή την παρουσία του στο πεντάλεπτο 32’ - 37’, όταν μετατέθηκε ως αριστερός ακραίος και ήταν απλώς «υποφερτός» στο β’ μέρος, πάλι ως αριστερός εξτρέμ. Για να δούμε τι θα δούμε στα επόμενα ματς διότι ο Παλάσιος επιστρέφει και η τριάδα Ρουμπέν - Τσέριν - Κουρμπέλη δύσκολα θα αλλάξει…

* Επίσης στο πρώτο ημίχρονο ο Ανταμ Τσέριν κατέγραψε τη χειρότερη εφετινή εμφάνισή του. Βοήθησε επιθετικά μόνο στην έξοχη διαγώνια πάσα στην πρώτη ευκαιρία του Αϊτόρ (12’), δεν κατάφερε να βοηθήσει ουσιαστικά στην υπεραριθμία του ΠΑΟΚ από την αριστερή πτέρυγά του (ο Αουγκούστο υποστήριζε σταθερά Βιεϊρίνια - Κούρτιτς - Ζίφκοβιτς στη… weak side λόγω Μπερνάρ και Σάντσεθ).

* Ατυχος ο ΠΑΟΚ με τον τραυματισμό του Ολιβέιρα, άτυχος και ο Παναθηναϊκός με το πρόβλημα του Παλάσιος στον αστράγαλο, δεδομένου ότι ο Βιεϊρίνια στο β΄μέρος ήταν για… αλλαγή. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν χθες έπαιζε ο Παλάσιος αντί του Μπερνάρ!

* Όλα τα φώτα πέφτουν στον Αϊτόρ και στην εκπληκτική ασίστ του Ρουμπέν για την ισοφάριση, όμως δεν πρέπει να υποτιμηθεί η προσφορά δύο παικτών στο χθεσινό ματς. Του Κουρμπέλη και του Σπόραρ. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έκανε ένα από τα καλύτερα ματς με την πράσινη φανέλα και στα δύο ημίχρονα και ο Σλοβένος, παίζοντας εναντίον του καλύτερου στόπερ του πρωταθλήματος (Ινγκασον) έχασε τις περισσότερες μάχες, όμως ήταν πάρα πολύ εργατικός, πάρα πολύ συγκεντρωμένος, περίμενε τη στιγμή του με τον Νάσμπεργκ και τη βρήκε από το σφάλμα του Κοτάρσκι.

* Το γεγονός ότι σε τόσο δύσκολο ματς, με τόση ένταση, με τέτοια βαρύτητα και πνευματική πίεση κατά τη διάρκειά του, ο Γιοβάνοβιτς έκανε την πρώτη του αλλαγή στο 85’ (Ιωαννίδης αντί Σπόραρ) δείχνει πόσο δύσκολο είναι να κερδίσει κάποιος την εμπιστοσύνη του. Εχουν πολύ μεγάλο δρόμο οι Τσόκαϊ - Τρουϊγέ μπροστά τους… Αξιοσημείωτο επίσης ότι εσχάτως μας τελείωσαν οι δημοσιογραφικές αναφορές σύμφωνα με τις οποίες ο Βαγιαννίδης διεκδικεί θέση βασικού… γενικώς. Μπορεί να διεκδικεί κατά την άποψη ορισμένων media. Δεν είναι έτοιμος να διεκδικήσει ακόμα κατά την άποψη του προπονητή.

Το τέλος της ψευδαίσθησης μπορεί να ωφελήσει τον ΠΑΟΚ

Οσο για τον ΠΑΟΚ, ίσως αυτό το αποτέλεσμα αποδειχθεί πολύ ωφέλιμο. Οσο πιο γρήγορα αποτινάξει την ψευδαίσθηση ότι «μπορούμε να το πάρουμε αν είμαστε κοντά στην κορυφή» τόσο το καλύτερο για τον Δικέφαλο. Διότι για να το πάρει πρέπει μ’ αυτό το ρόστερ να περάσει και τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ! Πώς, δηλαδή, θα το καταφέρει αυτό; Μόνο αν βρίσκεται σε μια «λογική» απόσταση στο τέλος του πρώτου γύρου και κάνει τέσσερις μεταγραφάρες τον Ιανουάριο θα μπορούσε - ίσως - να το διεκδικήσει. Hταν προφανές από τις εφετινές επενδύσεις του ότι (σωστά) αποφάσισε να στήσει την ανανέωση της ομάδας καθώς ο κύκλος των πρωταθλητών κλείνει, αυτό, όμως, έχει και το κόστος του. Το λάθος είναι να περιμένει κάποιος κούπα μ’ αυτές τις κινήσεις και το ακόμα μεγαλύτερο σφάλμα είναι η διαχείριση του θέματος «σέντερ φορ», διότι ο Ολιβέιρα είναι παικταράς, αλλά απ΄ότι φαίνεται ευπαθής πια σε τραυματισμούς.

Αν δεν έχει «αούα» όπως μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα και στηριχθεί αυτή η προσπάθεια από τους φίλους του, θα αυξήσει τις πιθανότητές του για να φτάσει ομαλά σ’ αυτή την τεράστια αλλαγή γενιάς. Κι αν πάρει έναν έτοιμο γκολτζή σέντερ φορ τον Ιανουάριο, θα δει και καλύτερες μέρες, διότι το δίδυμο Νάρεϊ - Ζίβκοβιτς είναι σούπερ για το ελληνικό πρωτάθλημα. Όμως παρότι η ομάδα διαθέτει ικανότατους χαφ, οι ακραίοι αμυντικοί της δεν είναι επιπέδου εν δυνάμει πρωταθλητή...

Χθες ήταν άτυχος στον τραυματισμό του Ολιβέιρα που έκανε πάρτι στο α’ ημίχρονο με Σένκεφελντ - Μάγκνουσον, δεν εκμεταλλεύτηκε το μομέντουμ του 1-0 για να πετύχει γρήγορα δεύτερο γκολ όσο ακόμα είχε αντοχές και στο β΄μέρος φάνηκε η τεράστια διαφορά στη φυσική κατάσταση και την αυτοπεποίθηση των δύο ομάδων. Αν συνυπολογιστεί η «αυτοκτονική» επιλογή του Λουτσέσκου να βάλει μετά τον τραυματισμό του Ολιβέιρα τον Μπίσεσβαρ σέντερ φορ (και όχι τον ταχύ και δυναμικό Νάρεϊ, περνώντας τον ‘Μπίσε’ εξτρέμ μπας και του «ακουμπήσουν» 3-4 φορές τη μπάλα για να κάνει τα… γνωστά του), αλλά και η πλήρης παγωμάρα της Τούμπας που δεν βοήθησε καθόλου την ομάδα μετά το 1-2, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι ο δρόμος είναι δύσβατος…

Υ.Γ 1. Η γκάφα του Κοτάρσκι που ουσιαστικά δώρισε στον Παναθηναϊκό το τρίποντο ας είναι ένα ακόμα μάθημα για τα media. Μακριά από τις υπερβολές! Δεν χρειάζεται τόση αποθέωση για τους πιτσιρικάδες μετά από δυο - τρεις καλές εμφανίσεις, διότι το ίδιο το ποδόσφαιρο… εκθέτει! Όταν λοιπόν παρουσιάζεται ως φοβερός και τρομερός ένας νεαρός κίπερ που ακόμα δεν έχει καν την αυτοπεποίθηση να μπλοκάρει τη μπάλα στις εξόδους (και την απομακρύνει σχεδόν πάντα με γροθιές), δεν χρειάζονται τα υπερβολικά θετικά σχόλια.

Υ.Γ. 2: "Kαμπανάκι" το διάστρεμμα του Σπόραρ και το λέμε από τώρα που είναι νωρίς: επειδή η διαφορά του Σλοβένου από τον Φώτη Ιωαννίδη είναι χαώδης, ο Παναθηναϊκός πρέπει να ψάχνει από τώρα για γκολτζή αναπληρωματικό φορ ενόψει Ιανουαρίου, αν θέλει να είναι έτοιμος δια παν ενδεχόμενο στο δρόμο για τον τίτλο. Εκτός κι αν ο Γιοβάνοβιτς θελήσει να δοκιμάσει στο "9" τον Βέρμπιτς που δεν θα βρει εύκολα χρόνο στις πτέρυγες.