Πλέον είναι σοκαριστικό να παίρνει ο Ολυμπιακός μόνιμα λιγότερα από αυτά που αξίζει

Ας επιχειρήσουμε να δούμε, πιο ψύχραιμα πλέον όλοι, πως εξελίχθηκε το χθεσινό ντέρμπι…

Ο ΠΑΟΚ μπήκε πολύ καλύτερα στο παιχνίδι στα 15 πρώτα λεπτά και προηγήθηκε από το φοβερό λάθος του Παπασταθόπουλου-αυτογκόλ.

Ο Ολυμπιακός από το 16’ κι έπειτα, κι ως το τέλος του ημιχρόνου, άρχισε σταδιακά να κυριαρχεί και να πιέζει πάρα πολύ τον ΠΑΟΚ, που δεν είχε ούτε τελική για 30 λεπτά. Λογική η ισοφάριση με το πολύ ωραίο γκολ του Χάμες, όχι λογική η αδυναμία εκμετάλλευσης κάποιας εκ των άλλων φάσεων, με κυριότερη του Μπακαμπού αμέσως μετά το 1-1.

Ο ΠΑΟΚ ξαναμπήκε καλύτερα στο β΄ημίχρονο για περίπου 10-15 λεπτά. Έβαλε ξανά γκολ, αυτή τη φορά πολύ όμορφο, στη μοναδική του καθαρή ευκαιρία σε ολόκληρο το ματς! Ακόμη και το πέναλτι που του δόθηκε και το πήραν πίσω διαιτητής και VAR δεν ήταν καμιά φάση.

Ο Ολυμπιακός αντέδρασε εκ νέου, πρώτα με μία σπουδαία ευκαιρία του Γκάρι ένα λεπτό μετά το 1-2 κι έχοντας και δύο στιγμές πριν το 1-2. Για περίπου 15 λεπτά «κλάταρε», αλλά στο τελευταίο 20λεπτο «γύρισε» δριμύτερος, με τρεις κλασικές ευκαιρίες για γκολ, η μία μεγαλύτερη από την άλλη.

Βλέποντας τη φωτογραφία της ευκαιρίας του Ελ Αραμπί, είναι να τρελαίνεσαι-υπάρχουν τέσσερις του Ολυμπιακού κι ένας του ΠΑΟΚ κι όμως χάνει το γκολ ο πιο έμπειρος σκόρερ!

Λίγο νωρίτερα χρειάζονταν απλά μία τυπική καλή πασούλα του Βρουσάι στον Αραμπί για να βρίσκονταν αυτός σε ανεπανάληπτο τετ α τετ με τον γκολκίπερ.

Συμπέρασμα για το παιχνίδι: Ένα ντέρμπι στο οποίο ο Ολυμπιακός θα μπορούσε ακόμη και να θριαμβεύσει βάζοντας τρία και τέσσερα γκολ, το έχασε με 1-2 από τον ΠΑΟΚ, που έκανε δύο γκολ, έχοντας μία ευκαιρία!!!

Κι αν συνέβαινε αυτό το πράγμα μόνο σε ένα παιχνίδι, το χθεσινό, θα ήταν όλα καλά για τον Ολυμπιακό! Εδώ είναι πραγματικό σοκαριστικό το πώς ο Ολυμπιακός, αυτός ο φετινός Ολυμπιακός των όντως πολλών αγωνιστικών προβλημάτων, δεν παίρνει σε σχεδόν μόνιμη βάση αυτό που του αξίζει. Για την ακρίβεια, παίρνει πολύ λιγότερα απ΄ όσα αξίζει βάση της προσπάθειας των παικτών του.

Αυτό χθες ήταν το αποκορύφωμα, αλλά κατά βάση συνεχώς το ίδιο βλέπουμε! Σε Ελλάδα κι Ευρώπη!

Δοκάρι ο Αμπού Καμαρά στο 0-0 με την Γκάραμπαγκ, δοκάρι ο Μασούρας και στο 0-1 εδώ με τους Αζέρους…Δοκάρι ο Κούντε με τον Απόλλωνα στη Λεμεσό, δοκάρι ο Κούντε με τον Απόλλωνα και στο Καραϊσκάκη…Ισοφάριση της Μακάμπι στο 92΄, ισοφάριση της Σλόβαν στο 94’, ισοφάριση του Απόλλωνα στο 90’, νίκη της Νάντ στο 93’…

Δύο δοκάρια στο 1-1 με τον Βόλο ο Κούντε κι ο Φουέντε, το δεύτερο προ κενής εστίας…Απίστευτο λάθος του Βατσλίκ στο Χαριλάου και το 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού μέσα σε ένα λεπτό έγινε 1-2 υπέρ του Άρη…Κι όλα μαζί τα απίστευτα χθες στο 1-2 από τον ΠΑΟΚ…

Τέτοια γκίνια πραγματικά δύσκολα θυμάμαι για τον Ολυμπιακό εδώ και πολλά χρόνια. Με κάποιο τρόπο, όλα πάνε στραβά. Κι αντί να σταματάει το κακό, μεγαλώνει. Με τον Μίτσελ γενικά η ομάδα έχει βελτίωση, σε όλα τα παιχνίδια, αλλά στο ποδόσφαιρο χρειάζεται και λίγη ρέντα κι όχι η τύχη να σε πηγαίνει πάντα κόντρα. Και αν θέλω να είμαι ειλικρινής, δεν είναι μόνο τύχη. Είναι και η μεγάλη πίεση που δέχεται η ομάδα από το πρώτο παιχνίδι της σεζόν, που στράβωσε, έως και το χθεσινό. Πίεση αφόρητη, όπως αποδεικνύεται, ακόμη και για τους πιο έμπειρους παίκτες.

Στα δύο τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος, έχουν κάνει αυτογκόλ κι ο 20χρονος Ντόι κι ο 34χρονος Παπασταθόπουλος! Στα δύο προηγούμενα από το χθεσινό παιχνίδια έχασαν πέναλτι κι ο Ελ Αραμπί κι ο Χάμες!!! Τώρα με τον ΠΑΟΚ ήταν ένας ανταγωνισμός ποιος θα χάσει τη μεγαλύτερη ευκαιρία! Ο Μπακαμπού, ο Ελ Αραμπί η, ο Γκάρι; Δυστυχώς, όλα αυτά τα πληρώνει με βαθμολογικές απώλειες ο Ολυμπιακός και ενώ ο Μαρινάκης έχει φέρει τέτοιο παικταρά σαν τον Χάμες, η ομάδα τώρα να βρίσκεται στο απίστευτο -10.

Η πίεση φέρνει και λάθη. Απ΄ όλους. Παίκτες και προπονητή.

Ο Παπασταθόπουλος πήγε να κάνει παραπάνω κι απ΄ότι έπρεπε στην εκτέλεση κόρνερ του ΠΑΟΚ κι έστειλε την μπάλα με γυριστή κεφαλιά στα δίχτυα του εμβρόντητου Τζολάκη. Στη συνέχεια πήγε να εξιλεωθεί, πήρε τρεις κεφαλιές σε εκτελέσεις κόρνερ του Ολυμπιακού και δεν ήταν καλή ούτε μία…

Ο Αραμπί στην απίθανη χαμένη ευκαιρία του θα μπορούσε να σιγουρέψει το γκολ, απλά «αφήνοντας» την μπάλα στον Μασούρα-η εστία θα ήταν ουσιαστικά κενή. Τα δε τελειώματα του Μπακαμπού και του Γκάρι ήταν μία απογοήτευση, σε τέσσερις καθαρές φάσεις…

Στη φάση του 2-1 ο Αγκιμπού πέφτει χάμω στη διεκδίκηση-κόντρα με τον Λύρατζη, που μόνο…ογκώδη δεν τον λες, ο δε Μπα αντί να πάει να μαρκάρει, κάθεται και κοιτάζει τον σκόρερ του ΠΑΟΚ. Ο ίδιος ο Μπα, που έδωσε δικαίωμα χωρίς κανένα λόγο στη φάση που αρχικά δόθηκε πέναλτι. Δεν ήταν, αλλά την αφορμή την έδωσε, με μία ακατανόητη παρέμβαση, την στιγμή που ο Τζολάκης ήλεγχε τη φάση.

Ο Μίτσελ νομίζω ότι κακώς έκοψε τη φόρα του Πασχαλάκη, που έβγαλε σιγουριά στο 0-0 στο Μπακού…

Μεγάλη η απορία γιατί να μην έχει στον πάγκο τον Μπιέλ, προτιμώντας τον μονίμως ντεφορμέ Ουί Τζο, που έπαιξε 13 λεπτά κι ακούμπησε μία φορά την μπάλα σε θέση δεξιού μπακ. Ο Μπιέλ όντως δεν είναι στα καλά του, αλλά ο Κορεάτης δεν υπάρχει. Ο Ισπανός έστω για μισή ώρα στο τέλος θα μπορούσε να αποδειχθεί 10 φορές πιο χρήσιμος…

Υπερβολικά αργά, στο 84’, ο προπονητής σκέφθηκε το προφανές, να βγάλει τον Μπα και να γυρίσει στόπερ τον Εμβιλά, ο οποίος ούτως η, αλλιώς ξεκινούσε τις επιθέσεις. Ο Μπα με τον Ολυμπιακό σε μονότερμα, είτε έπαιζε, είτε δεν έπαιζε, ήταν ένα και το αυτό. Από το 60’ έπρεπε να το είχε κάνει ο προπονητής…

Τον Αγκιμπού τον έβαλε έξω αριστερά, να φανταστώ για να καλύψει η ομάδα τα τρεξίματα που δεν έχει ο Χάμες; Πάντως, ο Αγκιμπού σε ρόλο εξτρέμ ήταν ξεκάθαρα σαν να μην είχε καν εξτρέμ ο Ολυμπιακός από τη μία πλευρά. Μόνο από την άλλη έπαιζε η ομάδα, με Βρουσάι και Γκάρι. Την ίδια ώρα, ο Αμπουμπακάρ Καμαρά, που ως αριστερός εξτρέμ στο Μπακού την Πέμπτη ήταν επικίνδυνος και δραστήριος, τώρα δεν ήταν καν στην 20άδα και στον πάγκο υπήρχαν κι ο Μπουχαλάκης κι ο Σαμασέκου. Αχρείαστο να έχεις δύο κεντρικούς χαφ που εν τέλει άλλωστε δεν έπαιξαν λεπτό…

Και το να μην είναι καλοδουλεμένη η ομάδα, με προπονητή ένα μήνα, γίνεται αποδεκτό, ειδικά βλέποντας μία πρόοδο που όντως υπάρχει με τον Μίτσελ. Αλλά να βγαίνουν οι κυνηγοί εννιά φορές οφσάιντ, δείχνει πολύ κακή προετοιμασία σε αυτό το κομμάτι…

Γκίνια, λάθη κραχτά από προπονητή και παίκτες, πίεση αφόρητη για «νίκη και μόνο νίκη», βάλτε κι ένα διαιτητή που μαζί με τους επόπτες έπαιζαν μόνο ΠΑΟΚ μέσα στο Καραϊσκάκη (παραμονή του παιχνιδιού τα είχε γράψει όλα για τον Τρεϊμάνις που έφερε η ΕΠΟ) και κάπως έτσι ένα ακόμη κι εύκολο 3-1 η, και 4-1, έγινε 1-2!

Με κατοχή μπάλας 58-42, με τελικές 17-7, με επιθέσεις 101-61 με επικίνδυνες επιθέσεις 75-22 είναι ένα παιχνίδι που λες όσο κι αν το ξαναπαίξω, δεν θα το χάσω.

Άσχετο: Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω γιατί στο Ρέντη απενεργοποίησαν τον Λαλά, μόλις αφότου πάρθηκε απόφαση να ενεργοποιηθεί. Την στιγμή μάλιστα που ο Βρσάλικο βγάζει συνεχώς τραυματισμούς κι ο Άβιλα δεν…σκίζει κιόλας. Κι έτσι φτάσαμε χθες ο Ολυμπιακός με ρόστερ 40 παικτών να παίζει με δεξί μπακ τον εξτρέμ Βρουσάι, που τα έδωσε όλα το παιδί, αλλά μπακ δεν είναι, όπως άλλωστε φάνηκε κι από την αντίδραση του στο κόρνερ που παραχώρησε κι από το οποίο ήρθε το αυτογκόλ για το 0-1 του ΠΑΟΚ.