Τελικά είναι ο Εμβιλά η λύση του Ολυμπιακού για την άμυνα;

Αντί προλόγου: Μοιάζει σαν ένα κακό όνειρο, να είχε ο Ολυμπιακός στις αρχές καλοκαιριού στο ρόστερ του Μανωλά, Σεμέδο, Σισέ, Παπασταθόπουλο, Μπα και να εμφανίζει από το πρώτο έως το τελευταίο του παιχνίδι τεράστιο πρόβλημα στην καρδιά της άμυνας!

Με τον Ολυμπιακό να έχει κρατήσει το μηδέν μόνο σε τέσσερα από τα 18 φετινά παιχνίδια του (στις εντός έδρας νίκες με ΠΑΣ 2-0 κι Ατρόμητο 2-0 και στις εκτός έδρας λευκές ισοπαλίες με Αστέρα Τρίπολης και Γκαραμπάγκ), είναι λογικό ο Μίτσελ να ψάχνεται για το πώς θα γίνει η ομάδα του πιο ασφαλής αμυντικά.

Στα τελευταία παιχνίδια έχει βρει μία λύση, που ακούει στο όνομα Εμβιλά, με τη διαφορά ότι επειδή τον έχει ανάγκη και στη μεσαία γραμμή, χρησιμοποιεί αποσπασματικά τον έμπειρο Γάλλο στην καρδιά της άμυνας. Προφανώς, όμως, του βάζει ιδέες στο μυαλό ότι…

· Με τον Εμβιλά στόπερ για 60 λεπτά το αποτέλεσμα στο Ολυμπιακός-Γκαραμπάγκ ήταν 0-0, ενώ όταν πέρασε στα χαφ για 25 λεπτά το σκορ διαμορφώθηκε σε 0-2…

· Με τον Εμβιλά στόπερ για ένα ημίχρονο, το β΄, στο ΟΦΗ-Ολυμπιακός οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν κανένα κίνδυνο και έτσι γύρισαν το παιχνίδι από το εις βάρος τους 0-1 του α΄ ημιχρόνου στο υπέρ τους 2-1…

· Με τον Εμβιλά στόπερ στα τελευταία 13 λεπτά στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ, οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν καν τελική…

Κάπως έρχεται αναπόφευκτο το ερώτημα: μήπως ο έστω όχι κλασικός κεντρικός αμυντικός Εμβιλά είναι, δίπλα στον Παπασταθόπουλο, η λύση αυτή την εποχή στο αμυντικό πρόβλημα του Ολυμπιακού;

Η αλήθεια είναι ότι στα διαστήματα αυτών των τριών αγώνων στους οποίους έπαιξε στόπερ, ο Εμβιλά ήταν πραγματικά πολύ καλός. Με τον ΟΦΗ και τον ΠΑΟΚ έκοψε τα πάντα που βρέθηκαν μπροστά του, ενώ με την Γκαραμπάγκ ήταν ξεκάθαρα ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού στα 60 λεπτά στα οποία έπαιξε στην καρδιά της άμυνας τριών, με τον Βρσάλικο δεξιά του και τον Σισέ αριστερά του. παράλληλα, χάρη στην καλή του πάσα, μπορεί από πίσω να βοηθάει στο χτίσιμο του παιχνιδιού, κάτι που έκανε εξάλλου κι ως κόφτης, τόσο με πάσες ανάμεσα στις γραμμές, όσο και με πιο μακρινές μπαλιές, είτε αλλάζοντας το παιχνίδι, είτε τροφοδοτώντας τον φορ.

Κάπως έτσι, βεβαίως, εμφανίζεται ο Εμβιλά ως ο…τέλειος στόπερ για τον Ολυμπιακό, κάτι που σαφώς και δεν ισχύει-πολύ απλά γιατί ο Γάλλος δεν είναι στόπερ! Δεν έχει την αίσθηση της θέσης, όμως επειδή είναι πραγματικά καλός παίκτης, με κυρίως αμυντικογενή χαρακτηριστικά (ως κόφτης στα χαφ άλλωστε) κι έχει ποιότητα τόσο ποδοσφαιρική, όσο και από νοοτροπία, είναι μαχητής και παίκτης ομάδας, βοηθάει τον Ολυμπιακό και όταν παίζει πίσω.

Ας θυμηθούμε στο 0-3 από την Γκαραμπάγκ, εκείνη τη φάση στην οποία έσωσε την εστία του Τζολάκη, διώχνοντας την μπάλα με τάκλιν πριν την γραμμή της εστίας του. Ήταν μία σωτήρια επέμβαση, με τη διαφορά ότι ο ίδιος ο Εμβιλά αρχικά είχε αποτύχει να κόψει μία κάθετη πάσα που έγινε προς τα αριστερά του κορμιού του. Σε τέτοιες στιγμές, ο στόπερ πρέπει να σταματήσει την μπάλα, ώστε να μην φύγει ο αντίπαλος φορ στην πλάτη του-είναι αυτό που σημείωνα πριν, για την αίσθηση της θέσης του κεντρικού αμυντικού, την οποία δεν μπορεί να έχει σε αναπτυγμένο τουλάχιστον βαθμό ο Εμβιλά παίζοντας 15 χρόνια αμυντικός χαφ.

Από το ίδιο παιχνίδι, υπήρξε μία φάση στην οποία αναδείχθηκε και μία άλλη αδυναμία του ως στόπερ: οι μονομαχίες στον αέρα. Φέρτε στην μνήμη σας τη φάση στην οποία σκόραραν οι Αζέροι μόλις στο 5^ο λεπτό, με το γκολ να ακυρώνεται για ένα εντελώς οριακό οφσάιντ. Ήταν μία «απλή» βαθιά μπαλιά από την άμυνα προς τον αντίπαλο σέντερ φορ, που «αναγκαστικά» τον μάρκαρε ο Εμβιλά, ως ο κεντρικός στην άμυνα τριών. Ο κυνηγός της Γκαραμπάγκ, χωρίς να είναι πιο ψηλός από τον ύψους 1μ.83, πήρε την κεφαλιά «σπάζοντας» την μπάλα στον έξω δεξιά, τον οποίο «έχασε» ο αριστερός στόπερ Σισέ (εκεί υπήρξε το οφσάιντ), με το γκολ να έρχεται από τη σέντρα του προς τον έξω αριστερά, τον οποίο έχασε ο Βρσάλικο. Τίποτα δεν θα είχε συμβεί, αν ο Εμβιλά είχε πάρει την κεφαλιά, όπως είναι «υποχρεωμένος» να κάνει κάθε στόπερ εκεί.

Να υπενθυμίσω εδώ ότι κι ο Μαρτίνς είχε κάποια στιγμή την ιδέα να βάλει στόπερ τον Εμβιλά. Και το έκανε στο τέλος της προπερασμένης σεζόν, την άνοιξη του 2021. Δεν το συνέχισε, όμως, ποτέ λόγω δύο αγώνων: το Ολυμπιακός-Άρσεναλ 1-3, στο οποίο είχε παίξει σέντερ μπακ με παρτενέρ τον Παπασταθόπουλο και τον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ (ήττα 1-2 του Ολυμπιακού) στον οποίο είχε παίξει αριστερό στόπερ σε άμυνα τριών, με τον Παπασταθόπουλο κεντρικά και τον Σεμέδο δεξιά. Τότε, ο Σωκράτης είχε τραυματιστεί και είχε γίνει αλλαγή από το 25’ κιόλας, με την τριάδα να διαμορφώνεται με Σεμέδο, Εμβιλά, Χολέμπας και τον Εμβιλά να κάνει το πέναλτι με το οποίο ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ.

Βλέπουμε λοιπόν ότι δεν είναι όλα…ιδανικά για το πρότζεκτ «Εμβιλά στόπερ». Από την άλλη, ποιες επιλογές έχει ο Μίτσελ, με τον Σισέ εδώ και τρία παιχνίδια να δηλώνει αδυναμία να παίξει και τον Ρέτσο να προέρχεται από αποχή πέντε εβδομάδων λόγω τραυματισμού;

· Μία λύση να επιμείνει στον Μπα, στον πιο γρήγορο απ΄ όλους στόπερ, που όμως στην επιστροφή του μετά από ένα μήνα απουσίας λόγω θλάσης, ήταν σε πολύ κακή κατάσταση στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.

· Και δεύτερη λύση να γυρίσει στην ιδέα Ντόι, τον οποίο είχε ρίξει για ένα ημίχρονο εναντίον του ΟΦΗ και σε όλο το 90λεπτο στο Μπακού εναντίον της Γκαραμπάγκ με τον άπειρο αμυντικό μέσο (αλά Εμβιλά!) να ανταποκρίνεται.

Ας λάβουμε υπόψιν μας ότι ο Μίτσελ πρέπει να έχει στο μυαλό του και το παιχνίδι της ερχόμενης Πέμπτης με τη Φράιμπουργκ στη Γερμανία, όπου πιθανόν ο Ολυμπιακός να παίξει το τελευταίο του χαρτί για να συνεχίσει στην Ευρώπη. Κι η λογική λέει ότι πρέπει από το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό να «δέσει» ένα δίδυμο.

Για να το πάμε πιο σφαιρικά: εάν ο Εμβιλά «καθιερωθεί», έστω γι΄ αυτό το διάστημα, στο κέντρο της άμυνας, ποιος θα πάρει τη θέση του ως αμυντικός μέσος; Κατ΄ αρχάς είναι ξεκάθαρο ότι ο Μίτσελ τον θέλει εκεί γιατί θεωρεί ότι με τον Χουάνγκ μπορεί να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της ομάδας ως οι δύο κεντρικοί χαφ-και δεν έχει κι άδικο βεβαίως. Αλλά αν κριθεί σκόπιμο να τον γυρίσει πίσω, ποιος θα τον αντικαταστήσει;

Με τον ΟΦΗ ο προπονητής επέλεξε στο β΄ ημίχρονο δίδυμο Χουάνγκ-Αγκιμπού, που μάλιστα λειτούργησε. Στο Γιουρόπα Λιγκ παίζει με Μπουχαλάκη-Κούντε να μοιράζονται τους ρόλους στο δίδυμο των χαφ. Και φυσικά υπάρχει η λύση Σαμασέκου, ο παίκτης δηλαδή τον οποίο έφερε ο Ολυμπιακός για να δίνει ανάσες στον Εμβιλά, αλλά που μέχρι τώρα τον έχουμε δει πέντε λεπτά, μπαίνοντας αλλαγή στο 90^ο λεπτό του πρώτου αγώνα του Μίτσελ, στο 2-0 με τον Ατρόμητο, δείχνοντας μεγάλο άγχος και «πουλώντας» την μπάλα σε μία στιγμή μέσα στην περιοχή του Τζολάκη.

Η λογική λέει ότι ο Σαμασέκου πρέπει κάποια στιγμή να πάρει την ευκαιρία του για να δούμε τέλος πάντων και τι μπορεί να κάνει στον Ολυμπιακό. Στη θεωρία είναι μία εξαιρετική επιλογή, βασικός σχεδόν επί μία τριετία στην Μπουντεσλίγκα με τη Χόφενχαϊμ. Απλά με τόσα που έχουν δει φέτος τα μάτια μας στον Ολυμπιακό (βλέπε Ουί Τζο, Βρσάλικο, Ντε Λα Φουέντε, Ζίνκερναγκελ, Μπόουλερ, ακόμη και τον Μαρσέλο), «αν δεν δούμε, δεν πιστεύουμε!».

Για να καταλήξω αναφορικά με τον Εμβιλά με το εξής: Άκουσα τον Κατσουράνη να λέει ότι «ο καλύτερος σέντερ μπακ του Ολυμπιακού είναι ο Εμβιλά». Και νομίζω ότι πρέπει να είχε στο μυαλό του τον ίδιο του τον εαυτό! Διότι ο Κατσουράνης από εξαροοκτάρι στο τέλος της καριέρας του, από τα 32 του, έπαιξε με ξεχωριστή επιτυχία ως κεντρικός αμυντικός. Κι ο Εμβιλά έχει μπει στα 32 του…

Παρεμπιπτόντως, αυτό που συμβαίνει εδώ και υπερβολικά πολύ καιρό με τα ακατανόητα προσωπικά λάθη των στόπερ του Ολυμπιακού, δεν έχει τελειωμό.

Ο πιο έμπειρος όλων, ο Παπασταθόπουλος έχει στο παθητικό του το αυτογκόλ με τον ΠΑΟΚ και το πούλημα της μπάλας που έδωσε το γκολ της Σλόβαν στο 1-1 μέσα στο Καραϊσκάκη…Ο πιο ακριβοπληρωμένος, ο Μανωλάς, ήταν μέσα σε τόσες φάσεις γκολ, όπως κι ο Μπα…Ο Σισέ, με τη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία απ΄ όλους, έκανε δώρο τις προάλλες στην Γκαραμπάγκ το δεύτερο γκολ, που σκότωσε κάθε ελπίδα του Ολυμπιακού…Ο πιτσιρικάς Ντόι είχε αυτογκόλ στο ντεμπούτο του στην Κρήτη με τον ΟΦΗ…

Και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός αυτοκτονεί από παιχνίδι σε παιχνίδι.

Άσχετο: Τελικά το σκηνικό με τον Σισέ στο παιχνίδι με την Γκαραμπάγκ, με την χωρίς λόγο αντικατάσταση του από τον Μίτσελ στο 83’, τη γιούχα, την αντίδραση του παίκτη κλπ, κλπ ωφέλησε τον Ολυμπιακό; Όπως αποδεικνύεται, χάνει άλλο ένα βασικό του παίκτη, που αποτελεί και περιουσιακό του στοιχείο.

Να θυμίσω ότι ο Ονιεκούρου, τον οποίο ο Μαρτίνς ήθελε σαν τρελός αλλά τελικά τον έβαλε στο ψυγείο από τον περασμένο Φεβρουάριο (!) επειδή αποδοκιμάστηκε στο ματς με την Αταλάντα στο Καραϊσκάκη, αυτή την στιγμή είναι απολύτως βασικός (και στα 10 πρώτα παιχνίδια) στην Άδανα Ντεμίρσπορ, η οποία αποτελεί την έκπληξη του φετινού τουρκικού πρωταθλήματος, ευρισκόμενη στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Κι ο ίδιος έχει τρία γκολ στο ενεργητικό του, ενώ σε ολόκληρη την περσινή σεζόν είχε τρία.