O Παναθηναϊκός έλιωσε όλες τις «καραμέλες» με το ποδόσφαιρό του

Την πρώτη αγωνιστική «εντάξει τον Ιωνικό νίκησε στη Λεωφόρο». Την δεύτερη αγωνιστική «όλοι θα περάσουν από το Ηράκλειο, είναι χάλια ο ΟΦΗ», την τρίτη «οκ, σιγά με τον Λεβαδειακό έπαιζε». Την τέταρτη «νίκησε την ΑΕΚ με το VAR», την πέμπτη με τον ΠΑΣ «τα έπνιξε ο Αθανασίου», την έκτη «παίζει μόνος του ο Αϊτόρ και έχει προβλήματα δημιουργικά», την έβδομη και την όγδοη «νίκησε με μισό-μηδέν» και την ένατη «το έβαλε στο 92'». Και μέσα σε όλα ο Λουτσέσκου να βλέπει «φαντάσματα» εύνοιας και να ζητά πέναλτι που δεν υπήρχε καν επαφή για να γλιτώσει την ήττα μέσα στη Τούμπα. Α, μην το ξεχάσουμε. Δεν είχε παίξει και κανένα ντέρμπι. Μόνο με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, όταν κανείς δεν είχε βγάλει πρόγραμμα με δύο ματς «φωτιά».

Για την δέκατη, όπως λέει και ο φίλος μου ο Χάρης, θα μπορούν να λένε πως «με 10.000 κόσμο όλοι θα νικούσαν στον Βόλο». Όχι δεν κάναμε λάθος. 10.000 γράψαμε, τόσοι θα είναι στο Πανθεσσαλικό, μην είναι και παραπάνω, καθώς τα «πράσινα» καραβάνια ετοιμάζονται για το 10/10 και θα κάνουν εκστρατεία κανονική, καθώς η δίψα, η τρέλα, η παράνοια έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Αν υπήρχε μία μέτρηση έκρηξης συναισθημάτων μετά το γκολ του Σπόραρ, λογικά η Λεωφόρος θα έγραφε ιστορία.

Δεκατρία χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, είναι πάρα πολλά για τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του και αυτή την στιγμή ο οργανισμός έχει μια φοβερή ενότητα που παραπέμπει στο 2010 και το νταμπλ επί Νικόλα Πατέρα. Μία ενότητα που ανεξάρτητα από την κατάληξη της χρονιάς, θα πρέπει να αποτελέσει την μεγαλύτερη «προίκα» για τον σύλλογο για τα επόμενα χρόνια.

Από κει και πέρα, οι «καραμέλες» της αμπαλοσύνης έλιωσαν. Όλες. Μία προς μία. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο Παναθηναϊκός θα το πάρει αήττητος, κανείς δεν λέει ούτε πως είναι το φαβορί(εδώ ειδικά τέτοια πράγματα δεν θα διαβάσετε ποτέ), η μπάλα πρέπει να παραμείνει χαμηλά. Σεμνά και ταπεινά. Με τον ίδιο ενθουσιασμό, την ίδια τρέλα, την ίδια προσμονή αλλά σεμνά και ταπεινά. Από την άλλη, όμως, όλο αυτό το διάστημα έγινε μια πρωτοφανής προσπάθεια μείωσης της ομάδας του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Οπότε, να μην ξεχνιόμαστε. Εννιά αγωνιστικές, εννιά νίκες σε παιχνίδια που ήταν σε όλα ανώτερος, σε όλα καλύτερος, σε όλα κυριαρχικός και δίκαια πήρε τις νίκες.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Στην αναμέτρηση με τον Άρη, μία από τις πιο ποιοτικές ομάδες δημιουργικά, τελείωσε το ματς με ένα σουτ προς την εστία που έβγαλε ο Μπρινιόλι και δύο ενέργειες που «έκοψε» ο Μπαρτ Σένκεφελντ. Σε ένα πρώτο ημίχρονο που το «τριφύλλι» είχε τρεις κλασσικές ευκαιρίες σε ένα τέταρτο και στο δεύτερο, ήταν η μόνη ομάδα στο γήπεδο που έπαιζε για την νίκη. Αυτά τα ματς κρίνονται στις λεπτομέρειες και τα κρίνουν οι σπουδαίοι παίκτες. Ο Βέρμπιτς και ο Σπόραρ. Οπότε, σοβαρό ποδοσφαιρικό επιχείρημα δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει.

Στο παιχνίδι με τον Άρη, παράλληλα, έλιωσε ακόμη μία «καραμέλα». Αυτής της διαιτητικής εύνοιας, κάτι που για όσους καταλαβαίνουν και βλέπουν δεν έστεκε στα προηγούμενα ματς. Εκτός και αν για τον Παναθηναϊκό που έχει «σφαγιαστεί» όσο κανείς άλλος τα τελευταία 25 χρόνια, είναι εύνοια το «50-50» και οι διορθωτικές αποφάσεις του VAR.

• Ποια ομάδα που λόγω συστήματος «πρέπει» να ευνοηθεί δεν θα έπαιρνε την αποβολή του Εντέμπο στο αντιαθλητικό φάουλ πάνω στον Ρούμπεν;
• Ποια ομάδα που «πρέπει» να πάρει τα υπέρ της σφυρίγματα θα έβλεπε να της ακυρώνονταν το γκολ του Μπερνάρντ; Είναι φάση που μπορεί να δοθεί και ως φάουλ αλλά επαναλαμβάνουμε, σε ομάδα που πρέπει να ευνοηθεί, ακυρώνεται αυτό το γκολ; Ποτέ. Έχουμε ζήσει για πολλά χρόνια σε ένα τέτοιο περιβάλλον και ξέρουμε πάρα πολύ καλά πως λειτουργεί η κατάσταση.
• Ποια ομάδα που έχει τα «κόζια» θα έβλεπε τον διαιτητή να μην δίνει καν φάουλ στην απευθείας αποβολή του Πάλμα για την «καρατιά» πάνω στον Τσοκάι;

Καμία. Τόσο απλά.

Ο Παναθηναϊκός μέχρι στιγμής είναι πρώτος και με διαφορά από τον δεύτερο γιατί το αξίζει, γιατί έχει την καλύτερη ομάδα μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα, γιατί έχει μια συνέχεια από πέρσι, με τον ίδιο εξαιρετικό προπονητή, με τον ίδιο κορμό, με ποιοτικές και στοχευμένες μεταγραφές που τον ανέβασαν επίπεδο. Η συνέχεια είναι το Α και το Ω στο ποδόσφαιρο και το «τριφύλλι» απολαμβάνει τις ευεργετικές ιδιότητες κόντρα σε όλα όσα έκανε τα προηγούμενα χρόνια. Όπως έλεγε και ο Μαχάτμα Γκάντι:

«Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς».

Y.Γ1: Είναι μεγάλο το πλήγμα με τον Αϊτόρ. Πολύ μεγάλο. Σε διάφορα επίπεδα. Πρωτίστως σε ανθρώπινο. Ο Ισπανός εξτρέμ είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και εύθραυστο παιδί, κατάφερε να νικήσει το τέρας της κατάθλιψης και τώρα πάνω στα καλύτερα του έρχεται αυτός ο σοβαρός τραυματισμός. Πρέπει ο σύλλογος να σταθεί στο πλευρό του σε όλα τα πράγματα που θα έχει ανάγκη και η άμεση ανανέωση του συμβολαίου του είναι το πρώτο, πολύ καλό βήμα. Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι εξίσου μεγάλο το πρόβλημα. Από την απουσία του στα υπόλοιπα παιχνίδια της χρονιάς μέχρι την αφαίρεση της δυνατότητας στο κλαμπ να πουλήσει με ένα πολύ μεγάλο ποσό ένα από τα πιο σημαντικά του περιουσιακά στοιχεία.

Έτσι, όμως, είναι η ζωή, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Ο Παναθηναϊκός έβαλε στη στολή πρωταθλητισμού του ακόμη μία «πληγή». Όλες τις προηγούμενες κατάφερε να τις γιατρέψει και τώρα να νιώθει περήφανος για αυτές. Αν τα καταφέρει και με την απουσία του Αϊτόρ, τότε θα έχει αυξήσει τις πιθανότητες να φτάσει στη δική του γη της επαγγελίας.