Παναθηναϊκός: Μια αλησμόνητη μέρα - ηλιαχτίδα που κάθε οπαδός θα ήθελε να ζήσει

29η Οκτωβρίου. Ηλιόλουστη, ο καιρός δεν στο χάλασε. Με την ομάδα σου στο 9/9 και ματς στο Βόλο. Μια από τις ομορφότερες επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας. Υπολογίζεις το κόστος, το παίρνεις απόφαση, πας! Και θάλασσα και βόλτα και τσίπουρα και μεζέδες και παρέα! Οι φίλοι, η οικογένεια, ό,τι γουστάρεις. Λες και ο Θεός του ποδοσφαίρου έχει αποφασίσει να σου κάνει ένα φθινοπωρινό δώρο. Τριήμερο από Παρασκευή, ακόμα και η αλλαγή ώρας σου δίνει μια επιπλέον μέρα ξεκούρασης την Κυριακή Δεν λες όχι. Κλείνεις το εισιτήριο, στέκεσαι στην ουρά της Λεωφόρου, έτοιμος. Οπως παλιά…

Ξεκινάς με κέφι για να αποδράσεις από τα δεκάδες προβλήματα της καθημερινότητας. Για μια μέρα διαφορετική, με τραγούδι, συντροφιά με φίλους ή με (τα παιδιά και) τη σύντροφό σου, να κάνεις βόλτα στην παραλία, να τσιμπήσεις - ή και να καταβροχθίσεις - προτού πάρεις το δρόμο για το Πανθεσσαλικό. Με τον καφέ στο χέρι, την πράσινη φανέλα, το κασκόλ και τα λαρύγγια σε εγρήγορση. Δεν υπάρχουν αντίπαλοι οπαδοί, νιώθεις και είσαι safe. Δεν έχεις πάει για τσαμπουκάδες, μόνο για μια όμορφη οπαδική μέρα.
Κι έρχεται η ομάδα σου και σου μετατρέπει αυτή τη μέρα σε πάρτι. Ερχεται ο «Τούκου», ο Σπόραρ, ο Τσέριν, ο Βέρμπιτς, ο Μπερνάρ ο Ρουμπέν, ο Σένκεφελντ, ο Μπρινιόλι και οι υπόλοιποι να σου τη μετατρέψουν από «όμορφη» σε «αλησμόνητη». Μια μέρα που θα ήθελε να ζήσει ο οπαδός κάθε ομάδας! Μια μέρα που θα θέλαμε κατά διαστήματα να ξαναζήσουν οι οπαδοί όλων των ελληνικών ομάδων. Μια μέρα χωρίς ξύλο και χημικά. Χωρίς «ντου» και ύβρεις. Χωρίς πεσίματα και οδομαχίες. Στην πόλη και στο γήπεδο όπου έχει γραφτεί μια από τις πάμπολλες κατάμαυρες μέρες του ελληνικού ποδοσφαίρου, χθες ξετρύπωσε μια τεράστια ηλιαχτίδα να ρίξει λίγο φως στο έρμο το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Θα μπορούσε να συμβεί με τους ΑΕΚτσήδες, τους Ολυμπακούς , τους ΠΑΟΚτσήδες, τους φίλους του Αρη. Ετυχε εφέτος το «λαχείο» στους Παναθηναϊκούς. Το σεβάστηκαν. Το πήραν, το επεξεργάστηκαν, το εξαργύρωσαν. Δεν το πέταξαν. Όπως το είπε ο 60άρης πια Γιοβάνοβιτς, του οποίου τα μάτια έχουν δει τα πάντα εδώ και τρεις δεκαετίες στην Ελλάδα και στην Κύπρο. «Χαίρομαι που κάναμε το ρεκόρ με τους φιλάθλους μας. Άξιζε τον κόπο. Να ευχαριστήσω τον Βόλο, την ομάδα και τον Δήμαρχο, τον κ. Μπέο, γιατί έδωσαν τη δυνατότητα να έχουμε τέτοια ατμόσφαιρα. Για δύο ώρες να θυμηθούμε το πραγματικό ποδόσφαιρο. Εύχομαι να είναι μόνο η αρχή και να το έχουμε και σε άλλες ομάδες γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο». Το ποδόσφαιρο, βέβαια, δεν είναι ακριβώς «αυτό». Το ποδόσφαιρο είναι να βλέπεις το Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός με 80%-20% οπαδούς, όπως παλιά. Όταν όμως έχει πέσει το… έρεβος, καλή και η ηλιαχτίδα. Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή (στην παιδεία, δηλαδή στη νοοτροπία) και όχι μόνο, ειδικά στη χώρα μας. Θέλει και μυαλό πολύ. Και δεν το διαθέτουμε.

Το 5-1 του Παναθηναϊκού είναι η πιο εμφατική εφετινή νίκη του. Καλύτερη επίθεση, καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, εντυπωσιακά γκολ και τώρα είναι η ώρα της υπερβολής. Είναι ούτως ή άλλως υπερβολικός στις εκδηλώσεις και στα λόγια του ο Ελληνας, τώρα θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε απίθανα πράγματα για το Τριφύλλι. Τυχερός και σ’ αυτό ο Παναθηναϊκός που έχει ένα προπονητικό τιμ με επικεφαλής τον Ιβάν που το κρατάει όλο «αυτό». Δεν ξέρω για πόσο, αλλά έως τώρα το κρατάει. Το μέγεθος του επόμενου αντιπάλου είναι τέλειο... αυτόματο χαλινάρι για τους παίκτες. Οι οπαδοί έχουν κάθε δικαίωμα να το γιορτάζουν και να το διασκεδάζουν και να κάνουν τη καζούρα τους. Οι δημοσιογράφοι, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός για το επάγγελμά του, έχουν δικαίωμα να γράφουν και να λένε ό,τι θέλουν και κρίνονται γι’ αυτό.

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού, όμως, καλούνται να αρπάξουν την τεράστια ευκαιρία που οι ίδιοι δημιούργησαν. Να εκμεταλλευτούν τη στιγμή τους, να συνεχίσουν κι όσο πάει. Ουδείς ξέρει μέχρι πόσο θα πάει. Γιατί όπως είχε αναφερθεί και σε προηγούμενα σημειώματα αυτός ο Παναθηναϊκός του 5/5, του 6/6, του 7/7, της νίκης με τον Αστέρα στο 80΄ και με τον Αρη στο 92’ είχε και έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης εν αντιθέσει με ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι. Κι ας έχασε τον παίκτη που ήταν αναμφισβήτητα ο MVP του πρωταθλήματος μέχρι την 7η αγωνιστική.

Θα μάθει να παίζει δίχως τον Αϊτόρ ο Παναθηναϊκός. Μπορεί να μην είναι ο ίδιος, αλλά θα μάθει να παίζει σωστά χωρίς τον Ισπανό! Θα μπει και ο παθιασμένος Βέρμπιτς στο παιχνίδι - ήδη μπήκε. Θα πάρει τα πάνω του ο μπαλαδόρος Μπερνάρ παρά τα σκαμπανεβάσματα - ήδη το κάνει. Θα πάρει περισσότερες μπάλες και θα τελειώσει περισσότερες προσπάθειες ο Παλάσιος που μας πρόσφερε χθες ένα γκολ με το εξωτερικό δεξί που το «είχαν» τα τελευταία 30 χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο μόνο ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, ο Χρήστος Κωστής και - περισσότερο απ΄ όλους - ο Δημήτρης Σαραβάκος. Θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τη χημεία τους οι Σένκεφελντ - Μάγκνουσον, θα ξετσουμίσει επιθετικά και ο ψαρωμένος Τσέριν, το «έχει».

Τα κολακευτικά σχόλια από τους αντίπαλους προπονητές, τους αντίπαλους παίκτες και την κοινή φίλαθλη γνώμη είναι η ελάχιστη τιμή γι' αυτόν τον Παναθηναϊκό αλλά δεν μετρούν στο ταμπλό. Είχε ακούσει υπερπολλαπλάσια παρόμοια σχόλια ο Γιάννης Κυράστας και η ομάδα του 2000, αλλά τελικά δεν πήρε τίποτα. Τα ακούς, ηχούν κελαηδιστά στ’ αυτιά σου και τ’ αφήνεις στην άκρη. Οπως αφήνεις στην άκρη και τη φτηνή προπαγάνδα για τα πέναλτι και τα 1-0: λες και μια ομάδα που δεν έχει πάρει πρωτάθλημα από το 2010 είναι ικανή να σκορπά 3-4 γκολ σε κάθε ματς... Ο Παναθηναϊκός έφτασε εδώ που έφτασε επειδή έκλεισε τ’ αυτιά του στα κολακευτικά σχόλια και απέκρουσε κάθε είδους υπερβολή, θετική ή αρνητική. Εφτασε στο 10/10 επειδή αντιμετωπίζει κάθε ματς ως ντέρμπι μέχρι το 95’. Επειδή έχει διψασμένους και… ξεχειλισμένους από κίνητρα μαχητές, όχι επειδή έχει έντεκα μπαλαδόρους που κρύβουν τη μπάλα και θέλουν να μοιάσουν στην Μπαρτσελόνα του Πεπ.

Αυτή η κατάκτηση σε συνδυασμό με την ενέργεια της Λεωφόρου ήταν τα πιο αποτελεσματικά αντισώματα στις κατά διαστήματα απώλειες του Σένκφελεντ, του Μπερνάρ, του Μάγκνουσον, του Παλάσιος στην Τούμπα, του Σπόραρ… Μπορεί να ηττηθεί από τον Ολυμπιακό, μπορεί να χάσει κι άλλους, περισσότερους βαθμούς μέχρι τη λήξη του πρώτου γύρου. Ποδόσφαιρο είναι και ουδείς έχει συμβόλαιο με τα τρίποντα. Αν διατηρήσει, όμως αυτόν τον χαρακτήρα «πολεμιστή» και τη συσπείρωση με την κερκίδα του, θα το πάρει τελικά αυτό το πρωτάθλημα υπό την προϋπόθεση της ουσιαστικής και στοχευμένης ενίσχυσης τον Ιανουάριο. Κι ας μην έχει δοκιμαστεί ακόμα στην πρώτη πίκρα: ξέρει ο Γιοβάνοβιτς πώς να το διαχειριστεί όταν σταματήσει η προπαίδεια του τρία.