Το παράδειγμα των «μεγάλων παιδιών» του Ολυμπιακού κι ο «χωρίς αναισθητικό τότε» Πολωνός διαιτητής

Αντί προλόγου: Στο 51’ είχε η Λαμία την καλύτερη ευκαιρία της να μειώσει σε 2-1 και να ξαναμπεί στο παιχνίδι, αλλά ο Ασκόφσκι για ένα κλικ δεν βρήκε την μπάλα προ του Πασχαλάκη…Στο 56’ ο ΠΑΟΚ σκόραρε με τον Νάρεϊ και πήρε το διπλό (2-1)…Στο 49’ ο Ατρόμητος είχε μεγάλη ευκαιρία να ισοφαρίσει (έσωσε ο Τζολάκης κοντινή κεφαλιά του Κιάρτασον)…Τρία παιχνίδια στο Καραϊσκάκη, με τον Ολυμπιακό να μπαίνει στο β΄ ημίχρονο λες και στην ανάπαυλα οι παίκτες του…κοιμήθηκαν στα αποδυτήρια! Δεν μπορεί να μην το βλέπει ο Μίτσελ, κάτι πρέπει όμως να κάνει.

Κανείς δεν το πρόσεξε, αλλά ο Μίτσελ στο παιχνίδι της Κυριακής με τη Λαμία πέρασε ως αλλαγές τους τέσσερις πιο μεγάλους σε ηλικία παίκτες του Ολυμπιακού! Τον 38άρη Βαλμπουενά, τον 35άρη Ελ Αράμπι, και τους 34άρηδες Παπασταθόπουλος και Μαρσέλο. Η αλλαγή του Σωκράτη ήταν υποχρεωτική (βλέπε τραυματισμό του Μπα), αλλά αυτό δεν αλλάζει ουσιαστικά τίποτα.

Αυτό που μετράει είναι ότι οι τέσσερις αυτοί παίκτες μπήκαν μέσα σε ένα παιχνίδι με το σκορ 2-0 από το 29^ο λεπτό, κόντρα σε μία από τις μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος και όχι απλά δεν το αντιμετώπισαν «διεκπεραιωτικά», αλλά τα έδωσαν όλα. Έτσι όπως πρέπει να κάνει κάθε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού που σέβεται τον εαυτό του και το κλαμπ από το οποίο πληρώνεται (παρεμπιπτόντως, αδρά).

Ο Παπασταθόπουλος πέρασε στο 11^ο λεπτό αντί του Μπα και έκανε μία απολύτως επαγγελματική εμφάνιση και ήταν μετά τον Χουάνγκ ο πιο συνεπής παίκτης του Ολυμπιακού σε αυτό τον αγώνα. Έκανε τα τάκλιν του, πήρε τις κεφαλιές του, έκοψε, έδιωξε, κάλυψε, βγήκε πρώτος στην μπάλα, μάρκαρε πιεστικά, είχε μία επέμβαση σε κρίσιμη στιγμή και πέρασε και μπροστά. Τι άλλο μπορείς να περιμένεις από τον κεντρικό σου αμυντικό;…

Γενικά ο Σωκράτης βγάζει μία τεράστια δίψα να παίξει κι αυτό είναι πάρα πολύ καλό νέο, με τη διαφορά ότι είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό, που ενίοτε δεν μπορεί κι ο ίδιος να το ελέγξει! Κάπως έτσι όμως γίνονται και κάποια λάθη που κοστίζουν, όπως το αυτογκόλ με τον ΠΑΟΚ, σε μία φάση που θα μπορούσε να ενεργήσει πολύ διαφορετικά-για την ακρίβεια πολύ πιο έξυπνα. Ακόμη και στον αγώνα με τη Λαμία, κάποια στιγμή μπήκε δυναμικά σε μία φάση την οποία φαίνεται να «είχε» ο Σαμασέκου, με συνέπεια να κερδίσει η φιλοξενούμενη ομάδα ένα φάουλ σε απολύτως πλεονεκτική θέση στο 33^ο λεπτό, έχοντας τη δυνατότητα για μία μείωση του σκορ, που θα μπορούσε να αλλάξει το παιχνίδι.

Δεν ξέρω αν το έχω δει σωστά, αλλά ο Παπασταθόπουλος ενίοτε την «πατάει» όπως ο Μανωλάς! Θέλοντας υπερβολικά να βοηθήσει την ομάδα, δεν έχει κάποιες στιγμές την ηρεμία και τη νηφαλιότητα, με συνέπεια να κάνει λάθη που δεν είναι για τη δική του εμπειρία και αξία, όπως π.χ. στο γκολ της Σλόβαν στο Καραϊσκάκη, που δεν είχε εν τέλει κοστίσει πολύ η, στο αυτογκόλ με τον ΠΑΟΚ, που εν τέλει κόστισε πολύ…

Ο Ελ Αράμπι μπήκε στο 74’ και πρόλαβε μέσα σε 19 λεπτά παιχνιδιού να μπει σε πέντε φάσεις (!), την στιγμή που ο Ολυμπιακός από το 56^ο λεπτό (τη σουτάρα του Χουάνγκ, που «έξυσε» το οριζόντιο δοκάρι) είχε ξανααπειλήσει πια στο 73^ο (ευκαιρία Χάμες στο συνδυασμό με τον Μπιέλ), με τη Λαμία να έχει δύο τελικές στο ίδιο αυτό διάστημα των 18 λεπτών.

Ο Μαροκινός έγινε επικίνδυνος δύο φορές από καλές θέσεις, και σε ένα σουτ (λίγο άουτ) και σε μία κεφαλιά (μπλόκαρε ο γκολκίπερ), ενώ από δικές του ενέργειες είχαν τελικές ο Βρουσάι κι ο Μπιέλ, με τον Ισπανό σε μία τρίτη φάση να ολιγωρεί και να χάνει την ευκαιρία να τελειώσει άλλη μία. Τι άλλο να περιμένεις από τον σέντερ φορ σου, παίζοντας 19 λεπτά;…

Νωρίτερα από τον Αράμπι, στο 59’, είχαν μπει ο Μαρσέλο με τον Βαλμπουενά, που κι αυτοί έδωσαν ό,τι μπορούσαν. Ο μεν Μαρσέλο, ο οποίος ξεκάθαρα δεν είναι ακόμη σε αποδεκτή κατάσταση αλλά αρχίζει και «πατάει» καλύτερα, έκανε κάμποσα λάθη σε πάσες (ίσως λόγω έλλειψης ρυθμού) και δεν είχε «επιστροφές» (προφανώς γιατί δεν έχει τρεξίματα), όμως έκανε πέντε «πράγματα» (τάκλιν, σουτ, μπαλιές) που θύμισαν Μαρσέλο! Ο δε Βαλμπουενά ήταν άτυχος, γιατί μετά από μόλις 20 λεπτά παιχνιδιού, με κίνηση και δραστηριότητα, υπέστη θλάση και δη σοβαρής μορφής.

Η ουσία είναι ότι αυτά τα τέσσερα «μεγάλα παιδιά» έδωσαν το παράδειγμα με την αγωνιστικότητα τους στους άλλους «ερυθρόλευκους». Κι αυτό έχει τη δική του σημασία όταν μία ομάδα πάει να φτιάξει πάλι τα αποδυτήρια της.

Άσχετο: Διαβάζω τα σχόλια των ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ για τη διαιτησία του Στεφάνσκι. Ουσιαστικά λένε ότι πέρασε «πριονοκορδέλα» την ομάδα της Θεσσαλονίκης στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Ο δε Κάκος στην κυριακάτικη αθλητική εκπομπή του Open έδειξε τουλάχιστον πέντε φάσεις στις οποίες ο Στεφάνσκι χάρισε κάρτες σε παίκτες της ΑΕΚ στα πρώτα 60 λεπτά.

Κι εγώ θυμήθηκα τι «χειρουργείο», και τότε μάλιστα χωρίς αναισθητικό…, είχε περάσει ο Πολωνός τον Ολυμπιακό στη ρεβάνς με τη Μακάμπι Χάιφα στο Καραϊσκάκη. Και τώρα όλοι λέμε για μία καταστροφική βραδιά, για μία ταπεινωτική ήττα (0-4) κιλπ, κλπ, όμως όλα μπορεί να ήταν διαφορετικά εάν ο όπως αποδεικνύεται εξπέρ στις «αποστολές» Πολωνός έδινε με το σκορ 0-1 το πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού στο «πιο καθαρό δεν γίνεται» χέρι του στόπερ της Μακάμπι στην κεφαλιά του Τικίνιο.

Ο ίδιος ο Στεφάνσκι που ελάχιστα αργότερα δεν μέτρησε γκολ του Μπουχαλάκη υποδεικνύοντας επιθετικό φάουλ-στρώσιμο της μπάλας με το χέρι, σε μία φάση από αυτές που λέμε «ό,τι θέλει κάνει ο διαιτητής». Τι είχε «πει» τότε το VAR; Ποιο VAR; Δεν υπήρχε VAR στον προκριματικό γύρο…Δείτε το σχετικό βίντεο από τη μετάδοση της Cosmote

Και σκεφθείτε τι διαιτητές μας φέρνουν η ΕΠΟ κι ο επονομαζόμενος “αρχιδιαιτητής” Μπένετ να σφυρίξουν στο ελληνικό πρωτάθλημα, τα ντέρμπι που θα κρίνουν τον τίτλο…