Κουρμπανάς για Σιπνιέφσκι στο Gazzetta: «Ήταν μελαγχολικός, πέφταμε από πάνω του για να τον ανεβάσουμε»
Η είδηση του θανάτου του Ιγκόρ Σιπνιέφσκι μόνο θλίψη σκορπά στο χώρου του ελληνικού ποδοσφαίρου - και όχι μόνο. Στα 48 του χρόνια παραδομένος στους δαίμονές του, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με το αλκοόλ και την κατάθλιψη.
Το μακρινό 2002, πριν από 20 χρόνια, η Καλλιθέα γινόταν ο τελευταίο του σταθμός στην Ελλάδα. Το 1997 τον είχε φέρει η Καβάλα και ύστερα από μία σεζόν , ο Παναθηναϊκός τον έκανε δικό του, μετά πήγε στην Κρήτη για τον ΟΦΗ και ύστερα από μία σεζόν επέστρεψε στη χώρα μας για την Καλλιθέα. Ο Νίκος Κουρμπανάς ήταν ο προπονητής που τον έπεισε να φορέσει τη φανέλα της ομάδας του Ελ Πάσο.
Μέσω του Gazzetta, ο έμπειρος κόουτς που σήμερα είναι στον πάγκο της Ρόδου, θυμάται τον μελaγχολικό Ιγκόρ και την προσπάθεια που έκαναν τόσο ο ίδιος όσοι κι οι άνθρωποι της ομάδας για να έχουν... ανεβασμένο στα παιχνίδια, εξαιτίας της ασταθούς ψυχολογικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν.
«Είναι στενάχωρο. Μιλάμε για έναν νέο άνθρωπο και είναι πραγματικά κρίμα. Αυτό που μπορεί να θυμάται κάποιος, κυρίως από την παρουσία του στον Παναθηναϊκό, είναι το αστείρευτο ταλέντο του κι η διεισδυτικότητα του. Από τότε φαινόταν ότι είχε προβλήματα ψυχολογικής φύσεως. Αν δεν κάνω λάθος αυτός ήταν κι ο λόγος που έφυγε από τον Παναθηναϊκό τότε», είπε αρχικά ο Νίκος Κουρμπανάς στο Gazzetta και στη συνέχεια θυμήθηκε τις μέρες που εκείνος τον έφερε στην Καλλιθέα:
«Ήμουν ο άνθρωπος που τον έφερε στην Καλλιθέα και οπωσδήποτε ήμασταν πολύ χαρούμενοι που τον είχαμε στην ομάδα μας. Ηταν επιτυχία, ήταν πολύ θετικό που καταφέραμε να τον πάρουμε. Τότε επί προεδρίας Σαλευρή, η Καλλιθέα είχε πολύ καλή ομάδα.
Είχαμε και τον Καούνο μπροστά μαζί με τον Ιγκόρ. Ωστόσο, η πορεία έδειξε ότι δεν μπορούσες να στηριχτείς πάνω του. Ήταν ένας παίκτης που μπορούσε να ξεκλειδώσει την οποιαδήποτε άμυνα, αλλά δεν είχε ισορροπία στο παιχνίδι του. Δεν ήταν σταθερός. Αυτές οι εκρήξεις του όμως από την αριστερή πλευρά κυρίως μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά και να κρίνουν ένα παιχνίδι».
«Ο Ιγκόρ, πότε ήταν νευρικός πότε δεν ήταν... Πότε ήταν ήρεμος πότε δεν ήταν»
Θυμάστε κάτι προσωπικό που είχατε μαζί του;
«Εχουν περάσει 20 χρόνια... Ήταν ένα παιδί με ιδιαιτερότητες στο χαρακτήρα του. Ήταν μελαγχολικός κι αυτό το διέκρινε κανείς πολύ εύκολα. Ήταν κλειστός, πότε ήταν νευρικός πότε δεν ήταν... Πότε ήταν ήρεμος πότε δεν ήταν, πότε μπορούσε να σου δώσει αγωνιστικά πράγματα και πότε όχι. Τώρα το τι του συνέβη μέσα του εγώ δεν το ξέρω.
Σίγουρα, όμως, δεν μπορεί κανείς να πει ότι ήταν κακό παιδί. Ό,τι είχε ήταν με τον εαυτό του, η ψυχολογία του πάντα δεν ήταν σταθερή και γι' αυτό τόσο εγώ όσο κι άλλοι μέσα από την ομάδα πέφταμε από πάνω του για να τον ανεβάσουμε και να τον έχουμε έτοιμο στους αγώνες».
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
