Ιγκόρ Σιπνιέφσκι: Το «δυστυχισμένο παιδί» που νικήθηκε από τους δαίμονές του

• Η κατάσταση του Σιπνιέφσκι επιδεινώθηκε μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα
• Το τέλος της καριέρας του και το άδοξο... φινάλε της ζωής του

Όταν ο Πολωνός εξτρέμ κατέφτανε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1997 για λογαριασμό της Καβάλας σε ηλικία 22 ετών είχε ήδη αποκτήσει το πρόβλημα που έμελλε να του στερήσει πολλά περισσότερα απ' όσα μπορούσε να φανταστεί ο ίδιος όταν έβαλε αλκοόλ στο στόμα του για πρώτη φορά, εξαιτίας διαφόρων καταστάσεων που είχε αντιμετωπίσει απ' όταν ήταν νέος ακόμα.

Μετά από ένα εξαιρετικό πρώτο εξάμηνο στους «αργοναύτες» με επτά τέρματα σε 18 παιχνίδια ο Ιγκόρ Σιπνιέφσκι πήρε μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό τον Γενάρη του 1998, όπου και πέρασε το τελευταίο καλό διάστημα της καριέρας, αν και ήδη όταν κόντευε προς το φινάλε της συνεργασίας με το «τριφύλλι», είχε αρχίσει να παρακμάζει. Φόρεσε 85 φορές την φανέλα των «πρασίνων» σκοράροντας 18 τέρματα προτού αποχωρήσει για να συνεχίσει την καριέρα του στον ΟΦΗ τον Γενάρη του 2001.

Τόσο το ταλέντο του όσο και το πρόβλημά του ήταν αδιαμφισβήτητα. Δεν είναι τυχαίο πως από την αρχή της καριέρας του στην Πολωνία τον ακολουθούσε η φράση: «Είναι καλύτερα να έχουμε ένα μεθυσμένο Σιπνιέφσκι παρά δύο διαυγείς ποδοσφαιριστές». Στην Ελλάδα δυστυχώς η ροπή του προς τον αλκοολισμό δεν ήταν δυνατό να αλλάξει και όταν έφυγε από εδώ τα πράγματα χειροτέρεψαν έτι περισσότερο.

Η κατάσταση του Σιπνιέφσκι επιδεινώθηκε μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα

Όταν γύρισε στην Πολωνία γνώρισε για πρώτη φορά τον τζόγο σ' ένα καζίνο της Κρακοβίας και ο συνδυασμός του με το αλκοόλ άρχισε να τον καταβάλλει ακόμα περισσότερο και να πολλαπλασιάζει τα θέματά του.

«Ήταν στην Κρακοβία που πήγα για πρώτη φορά στο καζίνο. Παθιάστηκα παίζοντας. Έμενα όλη τη νύχτα και έφευγα το πρωί, συνήθως με άδειες τσέπες» λέει ο ίδιος.

Ο γιατρός της Βίσλα Κρακοβίας που αγωνιζόταν τότε προσπάθησε να τον βάλει σ' ένα ψυχιατρικό ίδρυμα για να βοηθηθεί και να αντιμετωπίσει τα δεινά του, όμως εκείνος μόλις αντιλήφθηκε τι συμβαίνει δραπεύτευσε και πήγε να παίξει ποδόσφαιρο στην Ελλάδα (Καλλιθέα) κι έπειτα στην Σουηδία. Στην χώρα της Σκανδιναβίας η αλήθεια είναι πως στην αρχή πήρε λίγο τα πάνω του εξασφαλίζοντας μέσω των καλών του εμφανίσεων με την Χάλμσταντς μία μεταγραφή στην Μάλμε.

• Κουρμπανάς για Σιπνιέφσκι στο Gazzetta: «Ήταν μελαγχολικός, πέφταμε από πάνω του για να τον ανεβάσουμε»

Όμως, μόνο τόσο κράτησε η επάνοδός του και στον μισό χρόνο από το τριετές συμβόλαιο που είχε πάρει στην Μάλμε ο Ιγκόρ Σιπνιέφσκι αποχώρησε για την Τρέλεμποργκ. Ύστερα επέστρεψε στην Πολωνία και στην Λοτζ με την οποία σκόραρε 16 τέρματα, η τελευταία του έκλαμψη, προτού αποχωρήσει πάλι στους έξι μήνες και πάει ξανά στην Σουηδία και την Μπάνκεφλο, τον τελευταίο σταθμό της καριέρας του.

Τότε έφτασε στο σημείο να συλληφθεί ελέω μέθης, αλλά και να πραγματοποιήσει απόπειρα αυτοκτονίας καταπίνοντας μία χούφτα χάπια σε συνδυασμό με αλκοόλ. Από εκείνο το σημείο κι έπειτα καμία ομάδα δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για κείνον και αναγκάστηκε περίπου έξι μήνες μετά να «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.

Το τέλος της καριέρας του και το άδοξο... φινάλε της ζωής του

Άπαξ και συνέβη αυτό πλέον δεν είχε κάτι άλλο να τον αποσπά από τον τζόγο και τον αλκοολισμό. Αυτά τα δύο έγιναν η μόνιμη ασχολία του και κατέτρωγαν το μέσα και το έξω του σιγά σιγά.

Όπως είχε πει ένας εκ των συγγραφέων της αυτοβιογραφίας του στο Gazzetta μερικά χρόνια πριν: «Ο Ιγκόρ είναι άρρωστος. Θα γίνει 40 ετών σε λίγες μέρες, αλλά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι σαν 70! Τον γνωρίζω πολύ καλά και όταν μιλώ με κόσμο τους λέω πως φοβάμαι για την υγεία του».

Toν Ιούνιο του 2008 η Πολωνία σοκαρισμένη έβλεπε τον Ιγκόρ να περνά τις πόρτες της φυλακής του Λότζ για επίθεση στη μητέρα του και σε αστυνομικό. Μεταφέρθηκε στη φυλακή της Βολανόφσκα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του αλκοολισμού! Δεν μπορούσε όμως κανείς να τον βοηθήσει πλέον... Η μητέρα του απέσυρε την κατηγορία, η ποινή του έπεσε και ήταν εκεί για να σταθεί στο πλευρό του.

«Ο Μπέκαμ έχει τρελά εκατομμύρια, είναι αστέρι, είδωλο και γω ένας @#%$^αλκοολικός που ζει σε διαμέρισμα 40 τ.μ. με τη μητέρα του. Ξυπνάω σε ένα μεγάλο κρεβάτι. Καθώς κοιτάζω γύρω, είμαι έκπληκτος που δεν είμαι σε ένα τεράστιο σπίτι. Το τραπέζι είναι γεμάτο από κενά δοχεία μπύρας και τασάκι γεμάτα τσιγάρα. Αισθάνομαι άσχημα και ξέρω τι είναι το μόνο φάρμακο ... Μπύρα» τονίζει ο άνθρωπος που είχε εντυπωσιάσει... μεθυσμένος το Old Trafford!

Ό,τι προσπαθούσε να κάνει από εκείνο το σημείο κι έπειτα πήγαινε στράφι. Μία καφετέρια που άνοιξε, το νυχτερινό σχολείο στο οποίο πήγε να φοιτήσει. Τίποτα δεν είχε αποτέλεσμα. Τίποτα δεν είχε νόημα πια για κείνον. Ο χαμός των δύο γονιών του με μικρή χρονική απόκλιση ήταν απλως το... κερασάκι στην τούρτα.

Όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος: «Το αλκοόλ με κατέστρεψε. Κομμάτιασε τις δύο πιο σημαντικές σχέσεις στη ζωή μου: με τους γονείς και το ποδόσφαιρο».

Μέχρι το τέλος της ζωής του ζούσε από μία σύνταξη που έπαιρνε λόγω της μη αναστρέψιμης ζημιάς στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου του, που του είχε προκαλέσει το μικρό εγκεφαλικό που υπέστη κατά την απόπειρα αυτοκτονίας, αλλά και τα λίγα χρήματα που έρχονταν από την αυτοβιογραφία του.

Ο πρόωρος θάνατός του σε ηλικία 48 ετών ήρθε απλώς να τον λυτρώσει από το μαρτύριο που είχε καταντήσει να είναι για εκείνον η ίδια του η ζωή.