Παναθηναϊκός: Από τη μύγα ξίγκι και πρωτάθλημα μόνο με μεταγραφές

Ο Ιωαννίδης με τον Αβιλα έτρεξαν λίγα μέτρα πιο δεξιά από το σημείο όπου ο Μιχάλης Κωνσταντίνου άτσαλα, αναίτια και ανόητα είχε ανατρέψει τον Στέλιο Βενετίδη πριν από 20 χρόνια. Τόσο «κουφό» εκείνο το πέναλτι, τόσο «κουφό» και του Πίπα στο νεαρό φορ. Τελευταίο λεπτό τότε, τελευταίο λεπτό την Κυριακή. Στην αριστερή γωνία του Νικοπολίδη χαμηλά ο Τζόρτζεβιτς, στην αριστερή γωνία του Πασχαλάκη, ψηλά ο Σπόραρ. Τελικό 1-1 τότε μετά το 1-0 του Ολιζαντέμπε στο ματς που έμεινε στην ιστορία για την μετέπειτα επίθεση στον ρέφερι Ευθυμιάδη. Τελικό 1-1 την Κυριακή μετά το 0-1 του Μπιέλ στο ματς που έμεινε στην ιστορία για το «καραστημένη διαιτησία» του Μαρινάκη και την (επι)σύνδεση του ντέρμπι δια στόματος Βρέντζου με τον Γρηγόρη Δημητριάδη, το «φασιστικό παρακράτος» και την «πρόταση» για την αποχώρηση του Ολυμπιακού από το πρωτάθλημα!

Κούπα τότε ο Ολυμπιακός, ίσως να το πάρει εφέτος ο Παναθηναϊκός. «Ισως». Αν διδαχθεί όλα όσα του έδειξε ένα ματς το οποίο θα μπορούσε να λήξει 0-3. Όπως εκείνο το 1-1 του Γ. Καραϊσκάκης το 2008, όταν ο Αντρέας Ιβανσιτς έκανε με τη μπαγκέτα του όσα έκανε με τη δική του ο Χουάνγκ στη Λεωφόρο, αλλά ο Ολυμπιακός είχε φύγει τελικά με τον βαθμό λίγες μέρες πριν από την τεσσάρα επί του Τριφυλλιού στο Κύπελλο. Μια τεσσάρα η οποία αποτέλεσε και την αφορμή για την απαρχή των εξελίξεων που οδήγησαν στην περίοδο της πολυμετοχικότητας και τελικά στην αποχώρηση της οικογένειας Βαρδινογιάννη.

Αν πάρει ο Παναθηναϊκός αυτό το πρωτάθλημα, θα το πάρει λόγω του προχθεσινού ντέρμπι και του προπονητή του. Θα το πάρει διότι θα έχει κάνει τον Ιανουάριο τις μεταγραφές εκείνες που ήταν ήδη πασιφανείς ως ανάγκες σε πολλούς από εμάς και έγιναν αντιληπτές από άλλους ακόμα περισσότερο μετά το ντέρμπι εναντίον του πρωταθλητή. Χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι θα το πάρει και σίγουρα αν τις κάνει. Αν δεν ενισχυθεί όμως, μοιάζει απίθανο να αντέξει. Εναν βασικό εξτρέμ, ένα οκτάρι που θα μπορεί να παίζει στη θέση και του Τσέριν και του Μπερνάρ, έναν αναπληρωματικό φορ με έφεση στο σκοράρισμα: τουλάχιστον αυτούς. Διότι μόνο με τέσσερις χαφ, αλλαγή του Παλάσιος τον Βαγιαννίδη, αλλαγή του Βέρμπιτς τον κανένα και αλλαγή του Σπόραρ τον Ιωαννίδη, θα είναι θαύμα θαυμάτων ο Παναθηναϊκός να τερματίσει στην κορυφή έχοντας μπροστά του 14 ντέρμπι σε regular season και play offs, χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε και τα ματς Κυπέλλου, τα οποία αρχίζουν για τους Πράσινους κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ! Από τη μύγα ξίγκι δεν βγαίνει για πολύ...

Ο Ολυμπιακός προχθές έδειξε το δρόμο σε όλους για το πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτόν τον Παναθηναϊκό του εξωπραγματικού 10/10, αλλά για να υποστηρίξει κάποιος το πλάνο του Μίτσελ πρέπει να έχει και τους κατάλληλους παίκτες. Και δεν τους έχουν πολλοί στο ελληνικό πρωτάθλημα… Για την ακρίβεια, ουδείς διαθέτει τριάδα επιπέδου Εμβιλά - Χουάνγκ - Χάμες στη μεσαία γραμμή του. Σ’ αυτήν στηρίζεται ο πρωταθλητής, μ’ αυτήν θα πορευτεί ο Μίτσελ κι αν βρει φάρμακο στα αμυντικά προβλήματα της ομάδας του, το πρωτάθλημα θα το διεκδικήσει μέχρι τέλους. Τελείωσε και η Ευρώπη, βρήκε την «καλή» του ενδεκάδα με τρεις - τέσσερις αλλαγές, βελτιώνει τις αντοχές της ομάδας. έχει μπροστά του μεταγραφική περίοδο αν θέλει να ενισχυθεί με πιο ποιοτικούς αμυντικούς. Kι αν καταφέρει να νικήσει την Κυριακή την ΑΕΚ δικαιούται να κοιτάζει μόνο πιο ψηλά.

Ο Παναθηναϊκός «μουντιαλικούς» παίκτες δεν διαθέτει. Ούτε έναν. Είτε τερματίσει με +6 και +10, είτε με +3 και +7 στο τέλος του πρώτου γύρου, επιτυχία θα είναι δεδομένου του μπάτζετ του, του ρόστερ του και της απώλειας του MVP του πρωταθλήματος. Το μεγαλύτερο όπλο του για την υπέρβαση που ήδη κάνει ήταν και παραμένει ο Γιοβάνοβιτς. Ως προπονητής και ως προσωπικότητα. Δεν είναι ο τέλειος, ο αλάνθαστος, ο «γκουρού» του ποδοσφαίρου, έχει τα «κολλήματά» του. Επειδή, όμως πατάει γερά στα πόδια του, δεν βλέπει φαντάσματα γύρω του, είναι ρεαλιστής και ξέρει να διαχειρίζεται χαρακτήρες, είναι ο πυλώνας στον οποίο μπορεί να βασιστεί ο Παναθηναϊκός για να κάνει την έκπληξη και να πάρει ένα πρωτάθλημα για το οποίο ξεκίνησε ως τριτο-τέταρτος υποψήφιος, μαζί με τον ΠΑΟΚ, πίσω από τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Αρκεί να είναι τολμηρός και εύστοχος στα χειμερινά ψώνια του!

Υ.Γ. 1: Ο ένας προπονητής έχει ξεκαθαρίσει από πέρυσι ότι δεν θα μιλάει δημοσίως για τη διαιτησία. Οι διοικούντες την εταιρεία στην οποία εργάζεται θα το ήθελαν… αλλιώς, μα εκείνος δεν αλλάζει γνώμη. Μπορεί να βρίζει, να εκνευρίζεται ή και να «τρελαίνεται» σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά πολιτική στις δηλώσεις του δεν κάνει μέχρι τώρα. Ο άλλος προπονητής αλλάζει μέσα σε 30 λεπτά τη θέση του για το «ασυγχώρητο λάθος μας» και το «λάθος του διαιτητή». Τα συμπεράσματα προφανή.

Υ.Γ. 2: Ο Γιαν Εμβιλά δεν έχει δώσει «δικαιώματα» στα χρόνια που αγωνίζεται στην Ελλάδα και σε στιγμές μεγάλου εκνευρισμού όλοι δυστυχώς στη ζωή μας έχουμε πράξει και έχουμε μιλήσει με τρόπο για τον οποίο μετανιώσαμε. Όμως αυτό που μας «πρόσφερε» έγραψε ιστορία. Παίκτη να «σκάβει» κουτοπόνηρα την άσπρη βούλα πριν από την εκτέλεση πέναλτι δεν το είχαμε δει στην πρώτη κατηγορία. Προσωπικά ούτε καν σε κάποιο από τα εκατοντάδες viral videos που κυκλοφορούν από ματς ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων. Τον είδε ο Μάγκνουσον, άρχισε ο καυγάς, όταν αποχωρήσει από την Ελλάδα θα τον θυμόμαστε (και) γι’ αυτό το σκάψιμο…

Υ.Γ. 3 Θα συνεχίσουν οι Ελληνες διαιτητές να επιτρέπουν σε παίκτες στυλ Μπαράλες να παίζουν ποδόσφαιρο με το στυλ Μπαράλες; Ας συνεχίσουν. Μετά, όμως, να μην στενοχωριούνται αν παίρνουν ορισμούς μόνο στην άγονη γραμμή των ευρωπαϊκών διοργανώσεων ή αν οι ομάδες ζητούν ξένους… Οσο για την περίφημη «επαγγελματική διαιτησία», μην τα ξαναλέμε: υπό τις παρούσες συνθήκες είναι ανέφικτο οποιοδήποτε κανονικό μοντέλο υπό οποιοδήποτε φορέα.

Y.Γ. Σπρωξιές, βρισιές, φασαρία, τσαμπουκάδες... Στον πρώτο, στον τέταρτο, στον παρατηρητή, στους παίκτες, στον Σαραβάκο… Με μια λέξη: Ευρώπη. Και εξαίρεση τον Κριστιάν Καρεμπέ. Εναν πρωταθλητή Ευρώπης.