ΠΑΟΚ: Το ελκυστικό παράδειγμα-Κωνσταντέλιας (vids)
- Το χειροκρότημα που θύμισε… Κούδα
- Γύρισε «άλλος άνθρωπος» από το Βέλγιο
- «Θα κάνω τα πάντα για να παίξω»
Η τελευταία φορά που ένα γήπεδο στην Αθήνα χειροκρότησε ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ την ώρα που εκείνος γινόταν αλλαγή, πρέπει να ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80, στα τελειώματα της διαδρομής του Γιώργου Κούδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο «Μεγαλέξανδρος, ανοίγω μια παρένθεση, δεν... τραυματίστηκε από τον ποδοσφαιρικό πόλεμο «βόρειων» και «νότιων». Τα γήπεδα του Λεκανοπεδίου γέμιζαν από θαυμαστές του, όταν κατέβαινε στην Αθήνα με τον ΠΑΟΚ εκείνης της εποχής. Η παράσταση του χαρισματικού ποδοσφαιριστή δεν συγκινούσε μόνο τους ΠΑΟΚτσήδες. Το fair play ήταν ακόμη δύο άγνωστες λέξεις, αλλά ο Κούδας έδειχνε, με τη συμπεριφορά και τα λόγια του, ότι σέβεται αντίπαλους και θεατές. Αυτός ο σεβασμός δεν άργησε να γίνει αμοιβαίος...
Τον Γιάννη Κωνσταντέλια, τον θεωρώ, «το επόμενο δεκάρι του ΠΑΟΚ», κάτι που έγραψα ακριβώς πριν από δύο χρόνια όταν ακόμα δεν είχε προλάβει να… βγει απ’ το αυγό του, καθώς η περίπτωση του για όσους παρακολουθούσαν τη διαδικασία εξέλιξης των νεαρών ποδοσφαιριστών του «Δικεφάλου» ήταν ανέκαθεν δελεαστική και ελπιδοφόρα για το μέλλον της ομάδας.
Δεν είναι τυχαίο ότι τράβηξε τα βλέμματα της Μπαρτσελόνα, στα 15 του είδε την Ατλέτικο Μαδρίτης να καταθέτει επίσημη πρόταση στον ΠΑΟΚ για την αγορά του και την Τσέλσι να επιδιώκει να τον κάνει δικό της. Οι «Μπλε» ήταν τόσο σίγουροι ότι θα τον υπογράψουν γι’ αυτό είχαν ετοιμάσει τη διαδικασία δανεισμού του στο Βέλγιο ή στις «Κάτω Χώρες» προτού εγκατασταθεί μόνιμα στο Λονδίνο.
Το 2017 έζησε για μια εβδομάδα στην περίφημη «La Masia» το όνειρο της Μπαρτσελόνα και το Φεβρουάριο του 2018 η Ατλέτικο φιλοξένησε τον πατέρα Βασίλη, και τον εκπρόσωπο του, Διονύση Γιαννόπουλο, για μια εβδομάδα στη Μαδρίτη. Εκείνο το καλοκαίρι οι «ροχιμπλάνκος» κατέθεσαν επίσημη πρόταση αγοράς (700.000 ευρώ και 30% στον ΠΑΟΚ) η οποία απορρίφθηκε ασυζητητί.
Το ίδιο έγινε και την περίοδο του lockdown. Την σεζόν 2019-20 ξεκίνησε να παίζει στην Κ19, όπου δεν του ήταν καθόλου δύσκολο να ξεχωρίσει. Σ’ ένα παιγνίδι κόντρα στην ΑΕΛ πέρασε ως αλλαγή και μέσα σε εικοσιπέντε λεπτά πέτυχε δύο γκολ και είχε μία ασίστ, ενώ σε έξι συμμετοχές μέτρησε πέντε γκολ και τρεις ασίστ, η τελευταία σ’ ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όπου οι μικροί του «Δικεφάλου± συνέχισαν την αήττητη πορεία τους προς έναν ακόμα τίτλο, προτού τελικά κλειστούν στα σπίτια τους λόγω του lockdown.
Εκείνον τον Ιανουάριο ο Κωνσταντέλιας είχε το δικαίωμα να υπογράψει και σε ελληνική ομάδα. Στον Πειραιά γνώριζαν για το ταλέντο του, καθώς είχε ήδη υποπέσει στα «ραντάρ» του Θόδωρου Ελευθεριάδη, που είχε τον μικρό στα διάφορα κλιμάκια των εθνικών ομάδων. Όμως, οι «ασπρόμαυροι» πρόλαβαν κι έκοψαν κάθε διάθεση ευρωπαϊκών και ελληνικών ομάδων, με την υπογραφή νέου συμβολαίου, Παρασκευή και 13… (τον Νοέμβριο του 2020), που ανανεώθηκε έως το καλοκαίρι του 2026, στο οποίο μάλιστα δεν υπάρχει καμία αποδέσμευσης.
Το χειροκρότημα που θύμισε… Κούδα
Χτες το βράδυ στη Νίκαια αυτό το «παιδί-θαύμα» του ΠΑΟΚ ένιωσε όπως ο Γιώργος Κούδας στα νιάτα του. Είδε και άκουσε ένα γήπεδο να τον χειροκροτεί την στιγμή της αλλαγής του και τους συμπαίκτες του να τον αποθεώνουν για την ωριμότητα που έβγαλε πάνω στο χορτάρι. «Είναι φανταστικός παίκτης, γύρισε με διαφορετική νοοτροπία από το Βέλγιο, μπορεί να βελτιώσει πολλά πράγματα για να γίνει καλύτερος, αγαπώ το στυλ του παίκτη, είναι εξαιρετικός και έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Του ευχόμαστε να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται», είχε προλάβει να πει πριν από πέντε ημέρες ο Ομάρ Ελ Καντουρί.
Είχε συμμετοχή και στα τρία γκολ του «Δικεφάλου, ολοκλήρωσε την παρουσία του στο γήπεδο με ποσοστά άνω του 85% στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες, είναι ένας σύγχρονος μεσοεπιθετικός, που μπορεί να παίξει άψογα πίσω από τον σέντερ φορ, μπορεί να αγωνιστεί στα άκρα, να γίνει «δεκάρι», κι όλα αυτά χάρη στην πολύ καλή αντίληψή του και την ωριμότητα να ψάχνει διαρκώς την κάθετη και γρήγορη μεταβίβαση.
Γύρισε «άλλος άνθρωπος» από το Βέλγιο
Στο ποδόσφαιρο οι νέοι βιάζονται. Γενικώς και απροσδιορίστως, ο ποδοσφαιρικός μηχανισμός (η ομάδα, ο ατζέντης, η οικογένεια) βιάζεται με τους νέους. Βιάζεται πολλές φορές, και το σινάφι μας, ο Τύπος και ο κόσμος, μαζί τους.
Το διαπίστωνα, διαβάζοντας τα σχόλια των αναγνωστών του Gazzetta, κάθε φορά που τα φώτα της δημοσιότητας στρεφόντουσαν πάνω του.
Ο,τιδήποτε έρχεται πολύ νωρίς, κατά κανόνα παραείναι καλό για να ‘ναι πραγματικό. Αφού κάνει τον πρώτο κύκλο του όμως, ακριβώς επειδή έρχεται πολύ νωρίς, συνήθως έπεται η στιγμή της δεύτερης ευκαιρίας. Η εκτίμηση γίνεται πιο ασφαλής, όταν ο ποδοσφαιριστής βγάζει το σχολείο της δεύτερης ευκαιρίας. Όπως ο Γιάννης Κωνσταντέλιας. Τίποτα δεν πάει χαμένο, με τη μία. Αλλ’ εκεί και τότε, στην ευκαιρία επιστροφής και επανεκκίνησης, παίζονται τα πάντα.
Ο 19χρονος μεσοεπιθετικός θεωρείται, όχι άδικα, ένα από τα ανερχόμενα ταλέντα, το πραγματικό «next big thing» του ΠΑΟΚ, ένας μεσοεπιθετικός με ταλέντο και μεγάλες προοπτικές. Οι ειδικοί του χώρου υποστήριζαν πως παρά το νεαρό της ηλικίας του ήταν ένας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής από τον οποίο έλειπαν οι παραστάσεις και η εμπειρία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Όντως, όπως είπε κι ο Ελ Καντουρί, οι πέντε μήνες που πέρασε στο Βέλγιο από τον περασμένο Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο του έκαναν πολύ καλό.
Ο μικρός θαυματουργός άσος από το Βόλο, που μεγάλωσε έχοντας για πρότυπο τον Βραζιλιάνο Νεϊμάρ, πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή του ελληνικού ποδοσφαίρου τέτοια εποχή πριν από δύο χρόνια. Γεννημένος στις 10 Μαΐου του 2003 στο Βόλο, με τον μπαμπά, Βασίλη, στα νιάτα του να έχει παίξει μπάλα κι εκείνος στον Τοξότη Βόλου, έκανε τα πρώτα βήματα στη σχολή Αγίας Παρασκευής Βόλου, απ’ όπου ξεκίνησε κι ο Παναγιώτης Γλύκος.
Ο Άγγελος Ζαζόπουλος και ο Γιάννης Αβαμίδης ήταν εκείνοι που τον εντόπισαν, όμως ο ρόλος του γενικού διευθυντή των «ασπρόμαυρων» ακαδημιών, Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλου, αποδείχθηκε καθοριστικός στη μέχρι τώρα διαδρομή του Γιάννη Κωνσταντέλια και τη μετάβαση του από τις γειτονιές του Βόλου στη Θεσσαλονίκη. «Το τι τράβηξα γι’ αυτό το παιδί, δεν λέγετε», μου είπε το περασμένο Σάββατο βλέποντας όλο καμάρι και ικανοποίηση ένα ακόμα διαμάντι των «ασπρόμαυρων» ακαδημιών να ξεκινάει βασικός στην ενδεκάδα της πρώτης ομάδας.
Ο «Ντέλιας», όπως τον φωνάζουν φίλοι και συμπαίκτες, στα 17 του έκανε τρεις συμμετοχές, επί Πάμπλο Γκαρσία με τους μεγάλους, πρόλαβε να γράψει το όνομά του στο βιβλίο των «ασπρόμαυρων» ρεκόρ με τους νεότερους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν με τον ΠΑΟΚ (ήταν 17 ετών, 10 μηνών, 12 ημερών όταν έκανε ντεμπούτο στις 17 Ιανουαρίου του 2021 στο «Γεντί Κουλέ» απέναντι στον ΟΦΗ μπαίνοντας ως αλλαγή του Αμρ Ουάρντα), ωστόσο παρέμενε ένας ποδοσφαιριστής με αρκετές ατέλειες και αδυναμίες στο παιγνίδι του.
Το καλοκαίρι του 2021 δούλεψε στην προετοιμασία υπό το αυστηρό βλέμμα του Τζιανπάολο Καστορίνα, προπονητή ατομικής βελτίωσης και συνεργάτη του Ραζβάν Λουτσέσκου, με τον Ρουμάνο τεχνικό να του δίνει την ευκαιρία να αγωνιστεί στο «Victoria Stadium» του Γιβραλτάρ εναντίον της Λίνκολν τον Σεπτέμβριο του 2021. Κάπως έτσι είδε το όνομά του να μπαίνει και στη λίστα των νεότερων ποδοσφαιριστών που έχουν παίξει με το «Δικέφαλο» στην Ευρώπη. Η συνέχεια; Μια απ’ τα ίδια.
Όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού στον κόσμο, όσους σπάζουν τέτοια ρεκόρ (ο νεότερος που έκανε αυτό, ο νεότερος που κατάφερε εκείνο, ο νεότερος που πέτυχε το άλλο, κ.λπ.) γρήγορα καταλήγεις να ψάχνεις για να τους βρεις. Εάν το λέει η καρδούλα τους κι επιπλέον σταθούν στον δρόμο τυχεροί, τους ξαναβρίσκεις μετά από ένα αισθητό διάστημα εξαφάνισης. Κι αυτό έγινε στην περίπτωση του Κωνσταντέλια, που τον περασμένο Ιανουάριο αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό.
«Θα κάνω τα πάντα για να παίξω»
Ο δανεισμός στην Έουπεν ήταν το κλειδί για να γυρίσει ο διακόπτης. Μη φανταστείτε, ότι έπαιξε πολύ, ίσα-ίσα μπήκε τις περισσότερες φορές απ’ τον πάγκο σε 8 όλα κι όλα παιγνίδια παρότι κάποια στιγμή ανέλαβε τις τύχες της ομάδας ο Ελληνοαυστραλός προπονητής Μιχάλης Βαλκάνης.
Πάντως στο Βέλγιο δεν πήγε για να πετύχει ρεκόρ ή να παίζει ασταμάτητα 90λεπτα. Αυτό που έψαχνε και ήθελε ήταν να δει τις διαφορές. Κι όντως, το διάστημα των πέντε μηνών που έμεινε στην επαρχία της Λιέγης και στην πόλη των 20.000 κατοίκων αποδείχθηκε ικανό για να τον κάνει να αντιληφθεί τις διαφορές ανάμεσα στο ποδόσφαιρο των ακαδημιών και των επαγγελματικών ομάδων. Πήγαινε στην προπόνηση και έβλεπε τους Αφρικανούς της ομάδας να τον περνούν σαν… σταματημένο! Κι όταν έπεφτε πάνω τους, πίστευε ότι τράκαρε με… τοίχο!
Το καλοκαίρι επέστρεψε «άλλος άνθρωπος», το λένε όσοι τον βλέπουν από την προετοιμασία και μετά, άλλωστε το πρώτο πράγμα που είπε στους δικούς του ανθρώπους ήταν ένα: «Να ξέρετε θα κάνω τα πάντα, θα δουλέψω όσο χρειαστεί για να παίξω στον ΠΑΟΚ...». Κι απ’ ότι φαίνεται δεν ήταν λόγια του αέρα…
Το απέδειξε με την εμφάνισή του χτες το βράδυ στη Νίκαια...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
