Το γκολ, ο Γκαρσία και ο Αραούχο...

Με την ολοκλήρωση της αναμέτρησης στο Φάληρο όπου όλοι στο στρατόπεδο της ΑΕΚ ήταν σκασμένοι για το γεγονός ότι η ομάδα δεν επικράτησε με τέτοια εμφάνιση, παραγωγή φάσεων και τελικών προσπαθειών (τουλάχιστον πέντε τετ α τετ στιγμές για ένα γκολ), η κουβέντα αναμενόμενα θα πήγαινε στο φορ! Θα επανερχόταν κοινώς η συζήτηση για το αν απαιτείται να βρει γκολτζή επιθετικό για να 'χει πάρει τώρα έξι και όχι δυο βαθμούς στα ματς με Αστέρα και Ολυμπιακό αντίστοιχα όπου όλοι αποδέχονται ότι η ΑΕΚ άξιζε να κερδίσει με την εικόνα της. Αλλά και με όσα κατάφερε να δημιουργήσει σε επίπεδο στιγμών απειλής στο αντίπαλο τρίτο του γηπέδου...

Εννοείται πως σε αυτό το γεγονός παίζει ρόλο ότι ο Λιβάι Γκαρσία ήταν ο μοιραίος και στα δυο παιχνίδια με χαμένα ανεπανάληπτα τετ α τετ σε Αρκαδία και Φάληρο, με Αστέρα και Ολυμπιακό αντίστοιχα όπως αναφέρουμε και στην παραπάνω παράγραφο. Ένα γκολ σε αυτά τα δυο ματς να σημείωνε ο άσος της ΑΕΚ και ειδικότερα στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, προφανώς και αυτή η κουβέντα -και το συγκεκριμένο κείμενο- δεν θα είχαν καν ξεκινήσει, λόγο ύπαρξης για την ακρίβεια. Τα δεδομένα όμως μας απαντούν και για τον Λιβάι Γκαρσία, και για το γεγονός αν δύναται να βγει σαν φορ, και για το αν έχει το εύκολο γκολ!

Να αρχίσουμε με το τελευταίο: προφανώς και ο διεθνής επιθετικός της ΑΕΚ δεν έχει το εύκολο γκολ. Κι αυτό διότι δεν αγωνίζεται στην ευρωπαϊκή του καριέρα, όπου κι αν ήταν, ή έπαιξε, σαν 9άρι κλασικό, ούτε καν σαν δεύτερο φορ. Έπαιζε στα άκρα και μόνο εκεί. Αντίθετα στην Εθνική της χώρας του τοποθετήθηκε στην κορυφή της επίθεσης σε παιχνίδια, όχι λίγα, όχι και πολλά για να ξέρει τη θέση: πρώτο λοιπόν σημαντικό να αντιληφθούμε όταν κρίνουμε τον Λιβάι Γκαρσία σαν φορ περιοχής της ΑΕΚ είναι ότι μαθαίνει τη θέση. Πόσα γκολ έχει σημειώσει έως τώρα; Επτά παρακαλώ: όσα κανένας άλλος φορ από τις ομάδες στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος.

Αυτή είναι η μία αλήθεια, η άλλη είναι ότι γενικά η ΑΕΚ ενώ είναι πρώτη σε όλες τις κατηγορίες, ειδικές και μη, επίθεσης (στις στατιστικές), δεν υπάρχει καν στο τοπ 5 της κατηγορίας των ευκαιριών που κάνει γκολ. Διότι παράγει υπερβολικά πολλές φάσεις δίχως να τις αξιοποιεί! Όλα τα παραπάνω μαζί επιβεβαιώνουν ότι ο Λιβάι Γκαρσία μαθαίνει τη θέση και αυτό το πληρώνει η Ένωση. Όπως γενικά τη μετάλλαξη του Σέρχιο Αραούχο σε παίκτη πίσω από τον φορ. Όμως προσοχή δεν τον... αχρηστεύει η ΑΕΚ τον Αργεντινό ηγέτη της, κάθε άλλο, με αυτό το όμορφο πράγμα που παίζει η ομάδα του Αλμέιδα και αρέσει (και αναγνωρίζεται απ' όλους ως η πλέον ελκυστική στο μάτι), κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις, όπως πάντα στο ποδόσφαιρο...

Ο Αραούχο και ο Φαν Βέερτ...

Θα ήταν η λύση στο εύκολο γκολ η επιστροφή του Σέρχιο Αραούχο στην κορυφή της επίθεσης; Ίσως να είχε κάνει μια από τις πέντε συνολικά φάσεις του Λιβάι Γκαρσία σε Τρίπολη και Φάληρο γκολ ο «Τσίνο», ενδέχεται και παραπάνω, όμως η ΑΕΚ την ίδια ώρα θα έχανε από τον αγωνιστικό χώρο και πίσω από το φορ (μαζί με τα άλλα χαφ) αυτό το γεμάτο λύσσα, αποτέλεσμα και ουσία πρέσινγκ που κάνει ο Αργεντινός άσος στους αντιπάλους του, μαζί με αυτό θα χάσει και τα κλεψίματά του που φέρνουν φάσεις για γκολ, όπως με τον ΠΑΟΚ, αλλά και με τον Ολυμπιακό αφού το ένα από τα τρία... άχαστα του Λιβάι Γκαρσία ξεκινάει πάλι από κλέψιμο του Αραούχο και κάθετη έπειτα του Γκατσίνοβιτς!

Εκτός αυτού ο Αραούχο δεν είναι και ο απόλυτος killer που έχασε η ομάδα. Στην πλέον παραγωγική του χρονιά, εκείνη του πρωταθλήματος, σημείωσε 12 γκολ και ποτέ ξανά τέτοιον αριθμό. Η ενέργειά του, η κατάθεση ψυχής στο χορτάρι, η ποιότητά του, η ικανότητα να κρατάει μπάλα και να τη σπάει ιδανικά και κάθετα, μαζί με το πνεύμα αυτοθυσίας, είναι αυτά που ξεχώριζαν όμως πάντα. Και αυτά ακριβώς απογειώνει ο Ματίας Αλμέιδα. Ωστόσο συνιστά και μια αλήθεια ότι τόσο καιρό μακριά από το κουτί αρχίζει να χάνει και την σχετικά καλή σχέση που είχε ο Αραούχο με τα δίχτυα και σε ματς όπως ο Αστέρας που δεν υπήρχε ο Φαν Βέερτ τον είχες ανάγκη για το κουτί τον «Τσίνο».

Από την εξίσωση, μιας και αναφέρθηκε μόλις παραπάνω το όνομά του, ξεχνάμε ότι υπάρχει το εύκολο γκολ στο ρόστερ της ΑΕΚ και αυτό το 'χει ο Φαν Βέερτ που συνιστά τον πρώτο σκόρερ του περσινού πρωταθλήματος αλλά εντάχθηκε τελευταία στιγμή στην ομάδα και έχασε σημαντικό χρόνο συμμετοχής -άρα και προσαρμογής στο παιχνίδι της Ένωσης- λόγω της θλάσης που τον ταλαιπώρησε! Η κεφαλιά του, η δύσκολη, που ήταν τεράστια ευκαιρία στο δεύτερο ημίχρονο, έδειξε πόσο φορ είναι ο Ολλανδός και μάλιστα ικανός, αν και έχει αποδειχθεί αυτό: το να βγαίνεις πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με τον Βόλο είναι ένα σημαντικό διαπιστευτήριο.

Η παρουσία του Ολλανδού δίνει απάντηση στο ερώτημα αν πρέπει να αποκτηθεί φορ τον Γενάρη, ίσως πάλι και όχι, αλλά με το στυλ παιχνιδιού που επιλέγει, ταιριάζει και μας αρέσει ο Ματίας Αλμέιδα, δύσκολο έως απίθανό ακόμη και να ρθει κάποιος να αλλάξει από την κορυφή ο κόουτς τον Λιβάι Γκαρσία! Το σίγουρο είναι ένα: απαιτείται πολλή (επιπλέον) δουλειά στο τελείωμα των φάσεων συνολικά για την ΑΕΚ, αλλά και ειδικά για τον πρώτο σκόρερ των «κιτρινόμαυρων».