Ο τρίτος ΠΑΟΚ καθυστέρησε σε Ηράκλειο και Λιβαδειά

• Η ΧΗΜΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΟΛΟ

Το πρώτο δεδομένο που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, είναι ότι ο ΠΑΟΚ χτίζει μια νέα ομάδα. Όπως και να έχει όμως, επειδή… ΠΑΟΚ είσαι, παίζεις και για τη βαθμολογία. Αλίμονο να μην είχε και βαθμολογικό άγχος ο Δικέφαλος.

Και όμως…Και το χτίσιμο του νέου ΠΑΟΚ, αλλά και η ομάδα στη βαθμολογία, έμεινε πίσω από τους τέσσερις χαμένους βαθμούς των δύο αγώνων με ΟΦΗ και Λεβαδειακό! Εκεί που ο ΠΑΟΚ χωρίς να το καταλάβει και χωρίς να το «αξίζει» έχασε τέσσερις πόντους στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων. (Και η ήττα με τον Παναθηναϊκό δεν χωνεύεται βάσει απόδοσης, αλλά οκ ήταν ένας πόντος σε ντέρμπι).

Υπάρχει λοιπόν η ΑΕΚ που έχει συγκεντρώσει άπειρα κολακευτικά σχόλια για την ομάδα και την πορεία της. Και τι δεν έχει γραφτεί, τι δεν έχει αναλυθεί για την Ένωση. Δικαίως μέχρι ενός βαθμού… Απέναντι σε αυτή την πολυδιαφημισμένη ΑΕΚ, η διαφορά του μέτριου(;) κακού(;) ανεπαρκή(;) προβληματικού(;) του νεανικού πάντως ΠΑΟΚ, που χτίζεται για τα επόμενα κυρίως χρόνια, είναι το γκολ του Διαμαντή στο 105’ του ΟΦΗ-ΠΑΟΚ και το απίστευτο σουτ του Μπελμόντε στη Λιβαδειά στο 90+4’. Δύο απρόσμενες στιγμές! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το γεγονός…

Ο ΠΑΟΚ δεν έχει χάσει -μέχρι τώρα- μόνο τη δεύτερη θέση στη βαθμολογία από τα δύο ανέλπιστα αυτά τέρματα, έχασε και πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά του να γίνει ομάδα.

Εκτιμώ και συμφωνώ με τον Λουτσέσκου, ότι αν ο ΠΑΟΚ δεν πάθαινε δύο φορές αυτό το σοκ στα συγκεκριμένα γήπεδα, η πίστη της ομάδας στη δουλειά και η αυτοπεποίθησή της, θα διαμόρφωνε πιο νωρίς αυτή την τελευταία ωραία εικόνα του πρώτου γύρου. Αν ο ΠΑΟΚ κέρδιζε στο Ηράκλειο με 2-3 γκολ διαφορά όπως άξιζε, δεν θα έτρεμε και στη Λιβαδειά και με την αυτοπεποίθηση των αποτελεσμάτων, θα έβγαζε πιο νωρίς το αγωνιστικό πρόσωπο που τώρα παρουσιάζει. Μιας ομάδας που όπως και χθες με τον Βόλο, τρέχει περισσότερο, πιο γρήγορα και με μεγαλύτερες εντάσεις, προστατεύοντας καλύτερα την άμυνα και δημιουργώντας περισσότερες καθαρές προοπτικές στην επίθεση.

Ναι! Όσο και αν δεν μπορεί δημοσίως να το παραδεχτεί ο Λουτσέσκου, ο πιο ενεργός ΠΑΟΚ των τελευταίων ημερών, άλλαξε ΜΑΖΙ και με τις αλλαγές κάποιων προσώπων στην ενδεκάδα. Είναι βέβαιο (για παράδειγμα) ότι ο Κωνσταντέλιας αλλάζει τον ΠΑΟΚ. Δίκιο όμως έχει όταν μας λέει ο προπονητής ότι… «και με τον αρχικό κορμό κάναμε ματσάρα στο Ηράκλειο. Τα ίδια και για πολλή ώρα με τον Ατρόμητο. Ήμασταν καταπληκτικοί στο πρώτο μέρος με τον Παναθηναϊκό. Άρα και με άλλους παίκτες, όπως κάναμε και στα φιλικά, μπορούμε να είμαστε πιο aggressive».

Άρα… Η δουλειά φέρνει σίγουρα εξέλιξη, όπως συμβαίνει σε ΟΛΕΣ τις θητείες Λουτσέσκου, τα αποτελέσματα μεγαλώνουν την αυτοπεποίθηση και επισπεύδουν την άνοδο και τη βελτίωση, αλλά σε μια νέα ομάδα που χτίζεται ΚΑΙ η χημεία των προσώπων είναι κάτι που έρχεται με τον καιρό και μέσα από δοκιμές και δοκιμασίες. Έτσι δεν έγινε το 2017 μετά την Ξάνθη με Πέλκα, Λημνιό, Πασχαλάκη και Βιεϊρίνια αριστερό μπακ;

Η ΧΗΜΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΟΛΟ

Από την αρχή της χρονιάς ο Λουτσέσκου πόνταρε πολλά στη… χημεία Ντάντας-Κούρτιτς-Ντόουγκλας Αουγκούστο. Το τελευταίο διάστημα αυτή μεταβλήθηκε, ενώ ρόλο πρωταγωνιστή πήρε ο… έχων ατομική ενέργεια Γιάννης Κωνσταντέλιας. Χθες με το Βόλο ο πολύ καλός Ντόουγκλας γύρισε στο 6-8 μαζί με τον Φιλίπε Σοάρες και στο 10 «καθαρά» ήταν ο ποιοτικός Ελ Καντουρί. Στη Νίκαια είχε Σβααμπ-Ντόουγκλας και Σοάρες. Με τον ΠΑΣ πριν μια εβδομάδα, έπαιξε με Ντάντας-Σβααμπ και Ελ Καντουρί. Και χθες και στα περασμένα παιχνίδια ο ΠΑΟΚ είχε περισσότερη ενέργεια, είχε ορμή, ήταν ξεκάθαρα πιο επιθετικός στην άμυνά του, και στο τέλος-τέλος, έτυχε ή πέτυχε να είναι και πιο εύστοχος. Ήταν στο 2-0 από το ημίχρονο και χωρίς πολλές τελικές προσπάθειες. Σύμπτωση, ή εξέλιξη που λέει και ο Λουτσέσκου;

Δική του δουλειά είναι να αναλύσει όλα τα δεδομένα, να πάρει τα καλύτερα από κάθε κατάσταση, να έχει ενεργούς και χαρούμενους όσο περισσότερους παίκτες γίνεται και να βελτιώνει τον ΠΑΟΚ σε εικόνα, σε νοοτροπία και αποτελέσματα. Δείχνει να έχει μπει σε έναν καλό δρόμο. Είτε παίζει ο Σβααμπ και όχι ο Κούρτιτς, είτε αποδίδει ο Ντόουγκλας μαζί ή πίσω από τον Ελ Καντουρί και μένει έξω ο Ντάντας με τον Μπίσεσβαρ. Κανείς δεν πολυνοιάζεται για τα πρόσωπα και τη χημεία. Έτσι νομίζω…

Χθες με το Βόλο έγινε ένα πολύ γεμάτο πρώτο ημίχρονο. Το κέντρο πετούσε με Καντουρί στο 10 και Αουγκούστο πιο πίσω, οι Ζίβκοβιτς (επιτέλους) Ολιβειρα έδιναν εγγύηση σε κάθε κίνηση, ενώ και πάλι το κάτι παραπάνω πέτυχε ο Κωνσταντέλιας! Αφού ο ΠΑΟΚ ευτύχησε να χάσει το πέναλτι ο Μπαριέντος, όλα κρίθηκαν. Ποιος ξέρει τι θα γινόταν αν στράβωνε το ματς σε εκείνο το σημείο πριν το ημίχρονο…

* Το γκολ του Ζίβκοβιτς, δεν… μπαίνει! Δεν γίνεται να πάτησε στο τελευταίο βήμα χωρίς να βλέπει εστία και από τα 15-16 μέτρα να έπιασε τέτοιο γυριστό! Δεν γίνεται… (Καλή του τύχη και καλή πορεία στο μουντιάλ με αυτούς τους παικταράδες της Σερβίας).

* Στο ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός ήταν πολύ ανώτεροι οι ερυθρόλευκοι. Στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ η Ένωση έπαιξε καλύτερα και άξιζε να κερδίσει. Και όμως… Ο Παναθηναϊκός είναι ο πρώτος και με διαφορά! Έτσι είναι το ποδόσφαιρο το οποίο το κρίνει -βασικά- η διάρκεια. Οι στιγμές κρίνουν τις βραδιές και αυτές με τη σειρά τους διαμορφώνουν τη συνολική διάρκεια. Ο Παναθηναϊκός έχει όλες τις στιγμές μαζί του, αλλά και τη διάρκεια. Αυτή την θεμελίωσε από πέρσι βέβαια που είχε πίστη και επιμονή στο πλάνο του… Και δεν ήταν τρίτος σε αυτή την αρχική φάση του χτισίματος το οποίο δεν γίνονταν με τόσους νεαρούς παίκτες σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.