Από μία κουβέντα για 13 παίκτες του Ολυμπιακού…

Από μία κουβέντα για 13 παίκτες του Ολυμπιακού…

Από μία κουβέντα για 13 παίκτες του Ολυμπιακού…

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο gazzetta για 12 «ερυθρόλευκους», από τον Μαρσέλο και τον Σαμασέκου, έως τον Λάιντνερ και τον Μπόουλερ.

Να ολοκληρώσω σήμερα την αίσθηση που μου άφησαν οι υπόλοιποι παίκτες του Ολυμπιακού στο πρώτο τεστ στην Ισπανία, κόντρα στην Χάντερσφιλντ.

Από τους βασικούς…

Κρίστινσον. Δεν είχε δουλειά. Νομίζω ότι θα έπρεπε να ήταν πιο εύστοχος στις μεταβιβάσεις του.

Ντόη. Νομίζω η λιγότερο καλή εμφάνιση του από τότε που τον καθιέρωσε ο Μίτσελ. Τουλάχιστον τρεις φορές ενήργησε άσχημα μέσα και κοντά στην περιοχή του Ολυμπιακού. Ούτε οι πάσες του ήταν καλές. Από κάποια στιγμή και μετά βελτιώθηκε και είχε χρήσιμες επεμβάσεις. Θέλω να ελπίζω ότι ήταν κάτι το μεμονωμένο και θα επανέλθει στα καλά του ο νεαρός στόπερ.

 

Μαρσέλο. Πρώτη φορά έπαιξε βασικός, και δη για 60 λεπτά. Το καλό του αριστερό πόδι πέρασε κάποιες καλές πάσες από πίσω, ενώ και με το δεξί ακόμη έδειξε ότι το έχει. Πάσες, πάντως, όχι καθοριστικές για φάση, με εξαίρεση μία από την οποία ξεκίνησε ευκαιρία. Το καλό είναι ότι έβγαλε διάθεση να επιτεθεί, να συμμετάσχει στην ανάπτυξη της ομάδας, ενώ στο ξεκίνημα του αγώνα, που είχε και πιο πολλές δυνάμεις επιχείρησε και δύο σουτ, που κοντραρίστηκαν. Το κακό είναι ότι τον πέρασε πολύ εύκολα ο αντίπαλος εξτρέμ όταν βρέθηκαν στο ένας μ΄ ένα κι ότι με την ίδια ευκολία πέρασαν πάσα στην πλάτη του.

Σαμασέκου. Ο Μίτσελ τον είχε δίπλα στον Κασάμι σε ρόλο δεύτερου κεντρικού χαφ, με αρμοδιότητα να κάνει αυτό που ξέρει αρκετά καλά, δηλαδή να πιέζει την αντίπαλη ομάδα, ακόμη και αρκετά ψηλά, κοντά στην περιοχή της. Μία αρκετά θετική παρουσία, παρότι είναι φανερό ότι του λείπει το κάτι παραπάνω σε επίπεδο τεχνικής. Αλλά έκοψε, έκλεψε, έκανε τάκλιν, πρέσαρε, πήρε κεφαλιές και είχε και δύο καλές ενέργειες, με πιο σημαντική ασφαλώς ένα σουτ από το ύψος του ημικύκλιου με την μπάλα να τον πουλάει και να φεύγει ελάχιστα άουτ.

a

Αγκιμπού. Ο προπονητής τον είχε σε ρόλο έξω δεξιά στο μεγαλύτερο διάστημα, ενώ κάποια στιγμή τον έβαλε για λίγο και σε ρόλο 10αριού, όταν βγήκε ο Φορτούνης. Είναι φανερό ότι η χρησιμοποίηση του έχει να κάνει με την επιθυμία του Μίτσελ να γίνει ο Ολυμπιακός καλύτερος στο πρέσινγκ και δη ψηλά. Όντως ο Αγκιμπού είχε τα δύο καλύτερα κλεψίματα της ομάδας στο ματς, αλλά ενώ στο πρώτο πάσαρε σωστά στον Μπιέλ, στο δεύτερο αντί να εκμεταλλευθεί το λάθος του αντίπαλου γκολκίπερ ούτε σούταρε, ούτε έκανε καλή πάσα. Και μία φορά που βγήκε ωραία μπροστά, την στιγμή της τελικής σάστισε και πάλι δεν έκανε τίποτα. Είναι ξεκάθαρο ότι έχει χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του-και δεν ξέρω πώς θα την ξαναβρεί.

Μπακαμπού. Με πολύ καλές κινήσεις μέσα κι έξω (βλέπε ξεκίνημα του πρώτου γκολ) από την περιοχή, δραστήριος, με συνεργασίες, αλλά όχι για πρώτη φορά εκνευριστικά άστοχος. Στα τρία γκολ που έχασε, τουλάχιστον τα δύο τα κάνει γκολ ένας απλά λίγο εύστοχος σέντερ φορ. Ακόμη και σε μία τέταρτη φάση στην οποία με καλύτερη ενέργεια θα μπορούσε να σκοράρει, εν τέλει μπερδεύτηκε και δεν σούταρε καν. Εξυπηρετεί με την πίεση και τα κλεψίματα που κάνει το παιχνίδι με καλύτερο πρες που ζητάει ο Μίτσελ, όμως αν συνεχίσει έτσι θα του βγει το όνομα (χασογκόλης).

Από όσους μπήκαν αλλαγή…

Τζολάκης. Μία φορά που του έγινε μία δύσκολη σέντρα, έδειξε καλά ρεφλέξ κι ετοιμότητα.

Καλογερόπουλος. Έδειξε καλή συνεργασία με τον Βρουσάι και τον Ρέτσο.

Λάιντνερ. Φανερά έξω από τα νερά του, ίσως όχι αδικαιολόγητα, καθότι δεν είχε ξαναπαίξει με τον Ολυμπιακό, ούτε σε φιλικό. Από την άλλη, είναι πάνω από δύο μήνες στην ομάδα και δεν δείχνει κάποια προσαρμογή. Υπάρχουν πέντε κινήσεις του, τις οποίες μπορούμε να κρίνουμε. Τρεις μπροστά: μία κακή πάσα χωρίς πίεση, μία σέντρα που κόπηκε και ένα καλό σπριντ και συνεργασία με τον Μασούρα, χωρίς ανάλογο φινάλε. Και δύο πίσω: ένα μαρκάρισμα χωρίς αποτελεσματικότητα και μία πάσα στην πλάτη του.

a

Νταμπό. Έβγαλε άγχος ειδικά στην αρχή της πρώτης του εμφάνισης στον Ολυμπιακό. Έπαιξε για 21 λεπτά σε ρόλο 10αριού και αξίζει να μνημονεύσουμε τις καλές κινήσεις, έστω χωρίς αντίκρισμα, για να βγει σε ρόλο κρυφού κυνηγού σε πάσες του Εμβιλά κ.α. Από την άλλη, έκανε μία εξεζητημένη πάσα που κατέληξε σε αντεπίθεση της Χάντερσφιλντ και φάουλ του Ρέτσου για να την σταματήσει, ενώ τον πέρασαν εύκολα σε μία μετωπική επίθεση από τον άξονα.

Μπόουλερ. Δεν «μπήκε» πολύ στο παιχνίδι κι έπρεπε να κάνει περισσότερα για 29 λεπτά που έπαιξε, αλλά μπορούμε να σταθούμε σε δύο ενέργειες του, μία πολύ έξυπνη πάσα στον Αράμπι και μία καλή κίνηση κι ένα σουτ όμως αρκετά άστοχο.

Μασούρας. Πραγματικά πολύ επικίνδυνος στα δικά του 29 λεπτά συμμετοχής. Δυστυχώς, όμως, πάλι έχασε δύο-τρεις καλές ευκαιρίες για να σκοράρει. Σε άλλες τρεις περιπτώσεις έγινε δημιουργός με καλές ενέργειες, ενώ σε μία τέταρτη δεν γύρισε όπως έπρεπε την μπάλα.

Ελ Αράμπι. Πρόλαβε και μπήκε σε τέσσερις φάσεις-γκολ (!), παίζοντας κι αυτός αλλαγή από το 61’. Έβαλε ένα με «δυναμικό» τελείωμα, άργησε σε μία φάση νωρίτερα, αστόχησε σε ένα σουτ από αρκετά καλή θέση κι είχε και μία κεφαλιά από την οποία θα μπορούσε να σκοράρει ο Μασούρας.

Αυτά, γιατί τα...χρωστούσα.

Άσχετο: Το γραφείο μάνατζερ που εκπροσωπεί τον «ερυθρόλευκο» στόχο, Κοβνάτσκι, 25χρονο Πολωνό διεθνή σέντερ φορ της Φορτούνα Ντίσελντορφ, έχει επαφή με τον Ολυμπιακό. Διότι πολύ απλά έχει και τον Μπουχαλάκη και τον Κούτρη…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.