Το πρέσινγκ που θέλει ο Μίτσελ στον Ολυμπιακό, ο Αγκιμπού κι ο Σαμασέκου

Είναι φανερό ότι το τελευταίο επίσημο παιχνίδι του Ολυμπιακού, εκείνο με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη, έχει επηρεάσει σε ένα σημαντικό βαθμό το σκεπτικό του Μίτσελ. Αυτό τουλάχιστον μπορώ να κατανοήσω εγώ.

Το πρεσάρισμα που έκανε η ΑΕΚ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και υποχρέωσε τον Ολυμπιακό για περίπου 50-55 λεπτά σε δεύτερο ρόλο μέσα στο Καραϊσκάκη, προβλημάτισε τον προπονητή του Ολυμπιακού. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο πράγμα στο οποίο δούλεψε παραπάνω στην προετοιμασία της ομάδας στην Αυστρία είναι ακριβώς σε αυτό το κομμάτι: πώς δηλαδή ο Ολυμπιακός κατά πρώτον θα πιέζει ο ίδιος αποτελεσματικότερα τους αντιπάλους του και κατά δεύτερον θα αντιμετωπίζει το πρεσάρισμα που του κάνουν.

Η αλήθεια είναι ότι είδαμε στα δύο φιλικά της Ισπανίας τον Ολυμπιακό να πιέζει ψηλά και να κλέβει αρκετές μπάλες. Δεν ήταν ακόμη τόσο συντονισμένο όσο έπρεπε, αλλά σε ένα βαθμό ήταν επιτυχημένο. Μόνο που αυτό το πρέσινγκ στηρίχθηκε πρωτίστως σε δύο παίκτες, στον Αγκιμπού και στον Σαμασέκου. Για όποιον δεν το πρόσεξε, ο Αγκιμπού έπαιξε βασικός και στα δύο παιχνίδια, στο ένα 69 λεπτά και στο άλλο 61, ο δε Σαμασέκου έπαιξε βασικός στο πρώτο ματς για 61 λεπτά και σε ολόκληρο το β΄ημίχρονο στο άλλο ματς. Οι δύο Αφρικάνοι ήταν μέσα στους τρεις παίκτες (μαζί με τον Ρέτσο) με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Μου φαίνεται αφελές να πιστέψουμε ότι ήταν συγκυριακό.

Ειδικά τον Αγκιμπού, που από την αρχή είχε δείξει ότι τον πιστεύει, ο Μίτσελ τον έβαλε και 10άρι και στα πλάγια. Μάλιστα, ο νεαρός άσος έδειξε μία βελτιωμένη εικόνα σε σχέση με αυτήν που βλέπουμε εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Δεν υποστηρίζω ότι μας…γοήτευσε, όμως επανειλημμένως έκλεψε κι έκοψε, ενώ έβαλε στο παιχνίδι του εκτός από την μπόλικη χαμαλοδουλειά και κάποια ποιοτικά στοιχεία, όπως κάποιες κάθετες πάσες για φάσεις, ορισμένες καλές ενέργειες, ενώ σε μία-δύο περιπτώσεις φάνηκε να έχει δυναμώσει με νίκες σε προσωπικές μονομαχίες.

Είναι αυτά αρκετά για να κερδίσει μία θέση στη βασική ενδεκάδα του Ολυμπιακού; Κατά την γνώμη μου όχι, αν δεν συνοδευθούν από άλλα πράγματα, κυρίως δε από διαφορετικά τελειώματα στις πιο κρίσιμες φάσεις. Ήταν απογοητευτικό να βλέπεις τον Αγκιμπού να κάνει τόσο κακή πάσα σε ένα κλέψιμο του Εμβιλά που μύριζε φάση για γκολ. Όπως και να κάνει εξίσου κακή πάσα σε στιγμή που έχει βγει από δεξιά και εκεί που πρέπει να κάνει την σωστή μπαλιά, κάνει τη λάθος.

Ο Σαμασέκου στο ημίχρονο που έπαιξε κόντρα στην Σταντάρ Λιέγης μας επιβεβαίωσε ότι είναι ένας καλός αμυντικός χαφ, στο κομμάτι να κόβει και να κλέβει, είχε και τοποθετήσεις σωστές σαν τρίτος στόπερ, αλλά και μία πρόοδο το παραγωγικό παιχνίδι του με κάποιες καλές κινήσεις κι ενέργειες, ωστόσο σε προβληματίζει να κλέβει την μπάλα και να την δίνει λανθασμένα. Και με αυτόν, όμως, ισχύει ό,τι και για τον Αγκιμπού: αρκούν αυτά για να παίξει βασικός στον Ολυμπιακό; Ποιος ξέρει, ίσως και για τους δύο ο χρόνος να είναι σύμμαχος.

Πάντως, εδώ προκύπτει ένα εξτρά ερώτημα: ο Ολυμπιακός θα επιχειρήσει να πιέζει ψηλά, έχοντας στην ενδεκάδα του π.χ. τον Χάμες και τον Ελ Αράμπι κ.α. Πόσο εύκολο θα ήταν κάτι τέτοιο;

Άσχετο: με την ευκαιρία της άφιξης του Ροντινέι, ας δούμε ένα από τα ωραιότερα γκολ φέτος για τη Νότια Αμερική, που ήρθε από σέντρα του Βραζιλιάνου νέου δεξιού μπακ του Ολυμπιακού. To γκολ του Πέδρο, με το οποίο η Φλαμένγκο νίκησε την Ατλέτικο Παραναένσε, προχώρησε και πήρε το Κύπελλο Βραζιλίας.

Before that, we need João Gomes, Pedro, Everton Ribeiro, Arrascaeta, David luiz, and Rodinei to beat Real Madrid in club world cup pic.twitter.com/5VQoKmQ7uk

— Carlos Nemer (@nemercarlos) December 6, 2022