Ο Αραούχο, ο Μπακασέτας, η αγκαλιά τους και ο Αλμέιδα!

Απόλυτα γεμάτος... Αυτό αισθάνθηκα στο φινάλε του 24ωρου που μας πέρασε, στη διάρκεια του οποίου έζησα όλα τα συναισθήματα που μπορεί να σου προσφέρει η ζωή σε βάθος χρόνου, αλλά πολλές φορές και σε διάστημα μιας ημέρας. Θα σας την περιγράψω γιατί έχει την αξία της στο δικό μου το μυαλό και εκτιμώ ότι οι περισσότεροι θα με καταλάβετε, για να μη πω (και θεωρηθεί υπερβολή), θα ταυτιστείτε! Από νωρίς το πρωί έως τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης (σήμερα κοινώς) όπου γράφτηκε αυτό το κείμενο... Έζησα την απόλυτη μέρα: ΑΕΚ.

Θα το πάμε ωστόσο ανάποδα. Θα ξεκινήσω από το φινάλε του 24ωρου με την γιορτή του ποδοσφαιριστή, η οποία τέτοια ήταν σε απόλυτη απόδοση σαν βραδιά και όμοιά της δεν έχουμε ζήσει στο παρελθόν, τουλάχιστον από όσο θυμάμαι εγώ. Μια βραδιά γεμάτη συναισθήματα που οφείλει και επικοινωνεί το ποδόσφαιρο και οι πρωταγωνιστές του και εμείς επιβάλλεται να διαφημιζουμε, να τα αναδεικνύουμε. Να θυμηθούμε και να γνωρίσουμε σε νεότερους γιατί το ποδόσφαιρο είναι κοινωνικό φαινόμενο και όχι απλά μια (ομαδική) αθλοπαιδιά!

Είδαμε σε αυτή την φανταστική βραδιά - γιορτή, πιο σωστά ζήσαμε, τη στιγμή της χρονιάς. Πρωταγωνιστής αυτής (για την οποία θα ευχόταν να μην είχε γίνει ποτέ) ο Σέρχιο Αραούχο και οι συγκλονιστικοί γονείς του Άλκη! Όλα όσα ειπώθηκαν και μπορείτε να δείτε στο βίντεο που σας παραθέτω σε τούτο το blog (στον χώρο μας), δεν έχουν προηγούμενο και εννοείται ότι παρακαλάμε τον Θεό να μην υπάρχει επόμενο. Συγκλόνισε το πανελλήνιο τη στιγμή που σίγουρα θα κάνει το ίδιο και στο εξωτερικό όταν θα γίνει γνωστό, διότι δεδομένα θα γίνει, όπως του πρέπει...

Η συγκλονιστική στιγμή της βράβευσης Αραούχο!

Για να ακολουθήσει της στιγμής της χρονιάς, η αποκάλυψη της χρονιάς, με τον Τάσο Μπακασέτα να βγαίνει και να μιλάει ανοιχτά για κάτι που πλέον όλοι έχουμε, είχαμε, ή ακόμη και εξακολουθούμε και παλεύουμε... Η μάστιγα της κατάθλιψης που δεν έχει αφήσει κανένα σπίτι, ανεξαρτήτως κοινωνικού επιπέδου, χωρίς να το 'χει υποχρεώσει να τη βιώσει... Συγκλόνισε κάνοντας γνωστό σε όλους, χωρίς να κρυφτεί, πως την προηγούμενη φορά που ήταν στα βραβεία, πάλευε με την κατάθλιψη. Με αυτό το τέρας που λίγοι καταφέρνουν να το κερδίσουν!

Της στιγμής της χρονιάς και της αποκάλυψης της χρονιάς, ακολούθησε η φωτογραφία της χρονιάς! Αυτή με τον Σέρχιο Αραούχο και τον Τάσο Μπακασέτα να είναι αγκαλιά... Τους έχουμε δει πολλές φορές σε τέτοια στιγμή στο παρελθόν, φορούσαν την ίδια στολή με τα κοντά... παντελονάκια. Όμως αυτή η αγκαλιά δεν ήταν η ίδια με καμια άλλη από το παρελθόν. Ούτε φυσικά την ίδια αιτία. Για μας δε τους ΑΕΚτζήδες είναι μια φωτογραφία που πάντα θα θέλουμε να την έχουμε στο μυαλό μας και ως εικόνα από το μέλλον... Δύο παιδιά άλλωστε που αγαπάμε ειλικρινά και το αξίζουν απόλυτα.

Δύο προσωπικότητες υπέροχες, δύο όμορφοι άνθρωποι, οι οποίοι προσπαθούν χωρίς να το φωνάζουν να αποδίδουν σεβασμό, να διδάσκουν ήθος, να προβάλλουν την αλληλεγγύη, την αγάπη! Λέξεις και έννοιες απόλυτα σημαντικές τις οποίες άκουσα το πρωί στα Σπάτα με την ολοκλήρωση της προπόνησης της ΑΕΚ από τον Ματίας Αλμέιδα. Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου (με λίγο πιο χαλαρό ύφος από το επίσημο του τίτλου που προδίδει αυτό το "συνέντευξης Τύπου" που διαβάσατε), ο Αργεντινός τεχνικός έβγαλε όλο το επικοινωνιακό ταμπεραμέντο του, μας θύμισε ποιος είναι και τις αρχές του στη ζωή και στο ποδόσφαιρο!

Ο Ματίας Αλμέιδα, η αγάπη, το πάθος, ο σεβασμός...

Ο Πελάδο μίλησε για αγάπη, υπογράμμισε τη λέξη πάθος, "φώναξε" τη λέξη σεβασμός και έδειξε το δρόμο της εμπιστοσύνης... Η καλή μέρα, λέει ο θυμόσοφος λαός μας, από το πρωί φαίνεται και σε μένα όπως σας εξήγησα συνέβη από το πρωί νωρίς στα Σπάτα. Είδα τη δουλειά του Αργεντινού τεχνικού και των συνεργατών του, την ανταπόκριση των παικτών του και μετά άκουσα όσα μας είπε για τον ίδιο, το μέλλον του, τη δουλειά του και τη φιλοσοφία του. Για το πως επιδιώκει να περνάει τη νοοτροπία που θέλει να διακρίνει την ομάδα του.

Για όλα βασικά. Για το μέλλον του όπου μου έμεινε η αναφορά του σε αυτή τη θετική ενέργεια που του βγάζει η ΑΕΚ από την ημέρα που ανέλαβε και κάθε μέρα περισσότερο! Δεν κρύφτηκε σε οτιδήποτε ερωτήθηκε, δεν επιδίωξε να στογγυλέψει καμία απάντησή του, δεν απέφυγε καμία ερώτηση και δεν ενοχλήθηκε με καμία! Μίλησε τόσο όμορφα για το ποδόσφαιρο που σε έκανε να γυρίσεις πίσω χρόνια και να θυμηθείς γιατί το αγάπησες. Προσωπικά με έκανε να χαρώ και να αισιοδοξώ ότι η ομάδα βρήκε επιτέλους αυτό που χρόνια έψαχνε, όχι απλά έναν καλό προπονητή, ίσως τον απόλυτο ηγέτη και αρχηγό της!

Είχε και ΑΕΚ Β το μενού όπου γέμισε όλο το πρώτο και μεγάλο κομμάτι ενός υπέροχου 24ωρου που ήρθε να απογειώσει σε επίπεδο συναισθημάτων η βραδιά - γιορτή του ποδοσφαιριστή! Από νωρίς το πρωί λοιπόν έως τα ξημερώματα, μια γεμάτη μέρα και υπέροχη μέσα από τη δουλειά, που σε κάνει ευτυχισμένο, αν μη τι άλλο για να κλείσω όπως άρχισα: γεμάτο! Εννοείται πως δεν χωράνε υστερόγραφα μετά τα παραπάνω, έχουμε πράγματα να αναδείξουμε, αλλά υπάρχει καιρός και χώρος να το κάνουμε άμεσα...