ΠΑΟΚ: Είχε πολλά να χάσει αλλά κέρδισε με 29 φάουλ κατά!

• ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ;

Ο ΠΑΟΚ στον πρώτο του επίσημο αγώνα μετά τη διακοπή ΔΕΝ ήταν καλός. Δεν ήταν η ομάδα που είδαμε στα τρία τελευταία επίσημα ματς, ακόμη και στα φιλικά της Κύπρου. Το γεγονός όμως ότι στην κακή του μέρα κέρδισε 2-0 μία δυνατή ομάδα της δεύτερης κατηγορίας που δεν δέχεται γκολ… ποτέ και έτσι διευκόλυνε τον Ιανουάριό του, είναι πάρα πολύ θετικό.

Σκέφτομαι τους αγώνες του ΠΑΟΚ με ΟΦΗ, Λεβαδειακό, με τον Παναθηναϊκό, κατά διαστήματα και με τον Αστέρα. Ήταν εκείνος ο πνευματικά φοβικός και ανασφαλής ΠΑΟΚ που παρά το ότι έπαιξε καλύτερα από ό, τι χθες, δεν κατάφερε να αποφύγει την απώλεια βαθμών. Στην Καλαμάτα, η απόδοση των παικτών του Δικεφάλου ήταν χειρότερη, οι ευκαιρίες που δημιούργησε πολύ λιγότερες, οι συνδυασμοί μάλλον ανύπαρκτοι, αλλά σε αυτή την φάση μεγαλύτερης αυτοπεποίθησης που έχει μπει το σύνολο του Λουτσέσκου, το 2-0 ήρθε φυσιολογικά και με λιγότερη «δουλειά» από όσα βλέπαμε νωρίτερα. Είναι άλλη η κατάσταση…

Σε αυτό το χθεσινό ματς ο Δικέφαλος του Βορρά είχε τον έλεγχο χωρίς να όμως να απειλεί ιδιαίτερα από το ξεκίνημα μέχρι το 0-1 με το πέναλτι που κέρδισε ο καλύτερός του παίκτης Γιάννης Κωνσταντέλιας. Κι εκεί που λες ότι… το πρώτο γκολ διευκολύνει τον δυνατό και ανοίγει αγωνιστικά το αουτσάιντερ, η Καλαμάτα ανέβηκε, πίεσε και οδήγησε το παιχνίδι στα δικά της μέτρα. Ο Αναστόπουλος παρέταξε την Καλαμάτα του ενός γκολ παθητικού στην κατηγορία της, με τρία στόπερ και τρία-τέσσερα πλάγια μπακ. Του βγήκε το πλάνο όταν δέχθηκε το γκολ και πίεσε πιο ψηλά. Επί 30-40 λεπτά ο ΠΑΟΚ δεν είχε φάση, δεν είχε καλή ενέργεια και συνδυασμό, ενώ στο τέλος του ημιχρόνου έγινε αυτό που έγραψα προχθές.

Ο Μπίσεσβαρ με την μπάλα 15 μέτρα εκτός αντίπαλης περιοχής, μπροστά από την μπάλα 6-7(!) παίκτες του ΠΑΟΚ και… κάπου εκεί γίνεται το λάθος. Για εμένα το κακό δεν είναι το λάθος. Θα το κάνεις. Μετά τι γίνεται; Πόσο οργανωμένος είσαι να το αντιμετωπίσεις, ειδικά όταν αυτό γίνεται 60 μέτρα από την περιοχή σου; Αυτό είναι το ζήτημα που έθιξα και στο περασμένο blog. Ο στόπερ Μπακαγιόκο έφυγε χωρίς να υπάρχει… ψυχή για να τον ανακόψει! Έφθασε ανενόχλητος στην περιοχή του ΠΑΟΚ κι εκεί βρίσκονταν μόνο τα δύο στόπερ. Κωνσταντέλιας και Σάστρε ακολούθησαν, αλλά σταμάτησαν το σπριντ έξω από την περιοχή. Όλα στραβά και ανάποδα δηλαδή σε τομέα που επαναλαμβάνω ότι κατά την άποψή μου ο ΠΑΟΚ πρέπει να προσέξει πολύ περισσότερο. Σε αυτή τη φάση, η απόκρουση του Κοτάρσι είναι εξωπραγματική! Δεν βγαίνει αυτό το σουτ αν δεν οριζοντιωθείς 1-2 δευτερόλεπτα ΠΡΙΝ σουτάρει ο επιτιθέμενος που βρίσκεται στα τρία μέτρα από το τέρμα! Και όμως το έβγαλε ο Κροάτης! Η φάση όμως πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον Λουτσέσκου και το τημ του σα να «έφαγε» το γκολ ο ΠΑΟΚ.

ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ;

Κατά τη γνώμη μου, η εμφάνιση του Δικεφάλου οφείλεται:

*Στην κακή νοοτροπία μετά το 0-1. Πίστεψαν ότι οι γηπεδούχοι θα ανοιχθούν και τα επόμενα γκολ θα έρθουν… μόνα τους.

*Στην πίεση που άσκησε η Καλαμάτα στο κέντρο κατά το δεύτερο ημίωρο του αγώνα, συνθήκη στην οποία δεν ανταποκρίθηκαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ. Υποφερτός με την μπάλα στα πόδια ήταν μόνο ο Κωνσταντέλιας. Καλοί και όσοι μπήκαν ως αλλαγή (Σβααμπ, Μουργκ, Μπράντον, Βιεϊρίνια) αν και ίσως το 2-0 ήταν το γεγονός που επηρέασε το χαλαρό «σβήσιμο» της αναμέτρησης.

*Ο δύσκολος αγωνιστικός χώρος. Η μπάλα αναπηδούσε εκνευριστικά σε κάθε πάσα και κάθε κοντρόλ, κατάσταση που επηρέασε κυρίως τους παίκτες του Λουτσέσκου και όχι τους εξοικειωμένους γηπεδούχους του Αναστόπουλου που κυρίως περίμεναν πίσω από την μπάλα.

*Στο τέλος (όπως πάντα) αφήνω τον διαιτητή που έπαιξε ρόλο στο κακό παιχνίδι. Κάνω προσπάθεια να μην ασχολούμαι και πραγματικά λυπάμαι που θα γράψω για τον κ. Τσιμεντερίδη από την Κοζάνη. Σε αγώνα Καλαμάτας-ΠΑΟΚ, ο συγκεκριμένος ρέφερι αποφάσισε να καταλογίσει 29(!) φάουλ κατά του Δικεφάλου. Είναι λυπηρό να βλέπεις ένα νέο διαιτητή, να επιβραβεύει τόσες πολλές εύκολες πτώσεις (για να μην γράψω κάτι άλλο) παικτών. Ο Ρόβας τον πήρε χαμπάρι και ήταν πιο πολλή ώρα κάτω, παρά όρθιος να παίζει κανονικό ποδόσφαιρο. Κρίμα! Δεν είναι ποδόσφαιρο αυτό. Φθάνω στο σημείο να αναρωτιέμαι: Ποιος έφταιγε περισσότερο; Ο κάθε παίκτης που έπεφτε, ή ο διαιτητής που επιβράβευε με κωμικοτραγικό τρόπο κάθε πτώση;

Παρολ’ αυτά ο ΠΑΟΚ κέρδισε με 2-0 σε αναμέτρηση που είχε πολλά να χάσει αφού κανείς δεν θα πει μπράβο στην «υποχρεωτική» νίκη. Κάπως έτσι βέβαια η ομάδα ανέβασε αυτοπεποίθηση, έκανε διαδικαστική τη ρεβάνς και θα πάει πιο υποψιασμένη την άλλη εβδομάδα στο Αγρίνιο. Εκεί όπου θα έχει 3-4 καλές επιστροφές, εκεί που θα έχει καλύτερο χλοοτάπητα να παίξει και προφανώς εκεί που δεν θα έχει Τσιμεντερίδη να του δώσει 29 φάουλ κατά, σε ένα ιστορικό ρεκόρ που δεν μπορεί να επαναληφθεί ποτέ, ακόμη και αν ο ΠΑΟΚ παίξει ένα τρίωρο ντέρμπι «μίσους» με μεικτή ομάδα Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ και Άρη μαζί…