Καλά... ΑΕΚούγεννα και πάμε ΟΛΟΙ Βόλο!

• Το ματς στον Βόλο, τα πρόσωπα και ο κόσμος...

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους. Με υγεία σε εσάς και όλα τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Ευτυχισμένα Χριστούγεννα σε όλους και να μην ξεχάσετε κανέναν... Για την αγαπημένη μου κιτρινόμαυρη... φυλή, αυτή των ΑΕΚτζήδων, να ευχηθώ να τελειώσει η σεζόν όπως έχουμε όλοι μας ονειρευτεί: να συνδυαστεί η επιστροφή στης Φιλαδέλφειας τα μέρη με τίτλο, γιατί όχι και τίτλους, από τον Δικέφαλο. Δεν θα είναι εύκολο, ποτέ δεν ήταν άλλωστε για μας, αλλά θα είναι υπέροχο και επιβεβαιωμένα θα το αξίζουμε και με το παραπάνω... Αρκεί να 'χουμε συνέχεια σε αυτό που παρατηρούμε και αποτελεί ότι καλύτερο στην Ελλάδα και συνέπεια σε αυτό που 'χουν πετύχει εντός αποδυτηρίων ο Ματίας Αλμέιδα και οι συνεργάτες του...

Διότι το μεγαλύτερο επίτευγμα στην ΑΕΚ, στο ποδοσφαιρικό της τμήμα, είναι αυτό που έχει πετύχει ο Αργεντινός τεχνικός και οι συνεργάτες του σε χρόνο που συνιστά μυθικό ρεκόρ, όπως και στο αγωνιστικό! Διότι σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να 'χει πετύχει ο Αλμέιδα να μας παρουσιάζει κατά γενική ομολογία την καλύτερη ποδοσφαιρική εικόνα στην Ελλάδα δεν το λες και εύκολο πράγμα. Όμως είναι πιο δυνατό να συμβεί γρήγορα κάτι τέτοιο με τα κατάλληλα εργαλεία από το να κάνεις τα αποδυτήριά σου να είναι ενωμένα, δυνατά, να μην επηρεάζονται σε στραβές και δύσκολες και δη να μην μπορούν να τα επηρεάσουν άλλοι «καλοθελητές»!

Είναι γεγονός ότι έπειτα από χρόνια, μια κακή παράδοση, έχουμε και ζούμε καλά... ΑΕΚούγεννα. Επιτέλους... Με την ομάδα να μην είναι πρώτη, αντίθετα στο -6 (μείωσε ήδη) από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό, αλλά σίγουρα να προσφέρει ποδοσφαιρικές παραστάσεις που κερδίζουν τον κόσμο και τον φίλαθλο και στο νέο γήπεδό της που 'χει κατακτήσει όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα με την ομορφιά του, το γεγονός ότι είναι υπερσύγχρονο, τις καταβολές και τις μνήμες που φέρνει μιας και μιλάμε για ποδοσφαιρικό γήπεδο με προσωπικότητα, ταυτότητα και χαρακτήρα. Αν μη τι άλλο ακόμη και αν δεν είναι πρώτη η ομάδα, δεν υπάρχει περισσότερο ευτυχισμένος φίλαθλος – οπαδός, από τον ΑΕΚτζή...

Ας χαρούμε λοιπόν τα Χριστούγεννα. Να τα γιορτάσουμε και να περιμένουμε πως και πως να είμαστε σε αντίστοιχη φάση μετά την αναμέτρηση στον Βόλο και από τα σούπερ και καλά ΑΕΚούγεννα, να πάμε στη φανταστική και κιτρινόμαυρη ΑΕΚοχρονιά... Διότι αν επικρατήσουμε εκτός και με την ομάδα που είναι η μοναδική που μας έκανε στραβή σε εντός έδρας παιχνίδι (στην Ριζούπολη και όχι στην Νέα Φιλαδέλφεια), θα μπορούμε να κάνουμε (και) υπέροχη αλλαγή χρόνου με την ελπίδα ότι το 2023 μας περιμένουν ακόμη πιο όμορφες στιγμές και χαρές από την ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα και των αγοριών του!

Το ματς στον Βόλο, τα πρόσωπα και ο κόσμος...

Για να γίνει αυτό, να περάσουμε και από τον Βόλο, θα παίξουν πολλά ρόλο αλλά πρώτα και κύρια η στήριξη και η παρουσία του κόσμου της ΑΕΚ. Είναι το τελευταίο ματς στο οποίο η ομάδα θα πάει με αρκετές απουσίες. Έπειτα από αυτή την έξοδο θα υπολογίζεται ο Πάολο Φερνάντες ο οποίος είναι η πλέον σημαντική προσθήκη σε ελληνική ομάδα που πρωταγωνιστεί έως τώρα αν κρίνουμε από το πόσο σημαντικός και επιδραστικός ήταν στην προηγούμενη ομάδα του κόντρα στους ίδιους αντιπάλους. Η σημασία για την ΑΕΚ είναι ακόμη μεγαλύτερη αν αναλογιστούμε ότι έρχεται για να προσφέρει, σε μια θέση που έπαιζε μια επιτυχημένη μεταγραφή, ο Ελίασον.

Σίγουρα θα παίξει ρόλο για το διπλό η επιστροφή Τσούμπερ και εκείνη του Άμραμπατ που έπειτα από το τραυματισμό του Μάνταλου με ελαφριά -ευτυχώς- θλάση έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία να είναι διαθέσιμοι δυο επιπλέον σούπερ ποιοτικοί μεσοεπιθετικοί! Διότι θα 'χει να διαχειριστεί το παιχνίδι με πρόσωπα από τον πάγκο του ο Ματίας Αλμέιδα. Ακόμη και αν ξεκινήσει με τετράδα στην επίθεση τους: Λιβάι Γκαρσία δεξιά, Πινέδα αριστερά, Αραούχο ελεύθερο πίσω από τον φορ Φαν Βέερτ, θα δύναται να φέρει και να αλλάξει πράγματα στο ματς από τον πάγκο τους Τσούμπερ και Άμραμπατ (αν όχι να ξεκινήσει κάποιον βασικό)!

Αυτός όμως που θα μπορεί να δώσει περισσότερα και να οδηγήσει την ΑΕΚ στη νίκη θα είναι άλλος εφόσον δει ότι χρειάζεται η δύναμή του όπως έχει γίνει και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν: ο κόσμος... Θα πρέπει όσοι έχουν τη δυνατότητα να βρουν τρόπο και να έρθουν στον Βόλο να στηρίξουν την ομάδα, να κάνουν μια σούπερ εκδρομή, να έχουμε μίνιμουμ 4.000 με 5.000 να πάρουμε το διπλό. Είναι επί δυο η ανάγκη στήριξης του κόσμου στην ΑΕΚ του Αλμέιδα διότι ο Αργεντινός κόουτς πιστεύει πολύ στη δύναμη της κερκίδας σαν γνήσιο τέκνο της συγκεκριμένης χώρας που τα πάντα και όλα σωστά γίνονται για τον λαό στο ποδόσφαιρό της...

Εννοείται πως δεν είναι εύκολη εποχή. Δεν είναι ένα σούπερ, καλοκαιρινό τριήμερο, όπως ίσχυε με τον Παναθηναϊκό και σωστά οι φίλοι του το εκμεταλλεύτηκαν και ταξίδεψαν 15.000 στον Βόλο. Είναι η πλέον εορταστική περίοδο, με ωράριο στην αγορά ολοήμερο, με υποχρεώσεις για παιδιά και γονείς, εργάσιμη μέρα και φυσικά όχι με 30 βαθμούς αλλά το βράδυ μάλλον κοντά στους 5... Όμως πρέπει να είμαστε εκεί και είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν μαζί μας κοντά στους 5.000 Ενωσίτες για τον Δικέφαλο με στόχο να τον σπρώξουν στο διπλό που θα αυξήσει κι άλλο τις πιθανότητες διεκδίκησης τίτλου έως το τέλος και θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ανυπομονησία για το ντέρμπι με τους πράσινους στης Φιλαδέλφειας τα μέρη!

Υγ: Είναι μια όμορφη μέρα αυτή. Πάντα ήταν από όταν ήμασταν παιδιά έως τα πρώτα -θαρρώ- άντα που λέμε, τα τριάντα ντε. Ήταν ημέρες χαράς με τα παιχνίδια, κάλαντα, αγαπημένα πρόσωπα και μόνο γλυκά και χαμόγελα... Έπειτα έγιναν ημέρες για ασταμάτητα πάρτι, για ψώνια και καλά ρούχα, για νέες ερωτικές περιπέτειες και φλερτ, για διασκέδαση από μέρα σε μέρα και ώρα σε ώρα, από bar σε bar και club σε μπουζούκια! Όλα στο πρόγραμμα... Σιγά σιγά και στα δεύτερα άντα, τα σαράντα ντε, η χαρά είναι σε μεγάλο βαθμό ίδια λόγω του παιδιού που υπάρχει ανάμεσά μας (και ξυπνάει εκείνο που πάντα ζει μέσα μας) αλλά όταν σβήνει αυτό με την ώρα, έρχεται η μελαγχολία. Τα πρόσωπα που δεν είναι ανάμεσά μας λείπουν όλο και πιο πολύ. Κάθε χρόνο περισσότερο... Είναι η εποχή που τα χαιρόμασταν άλλωστε σε τραπέζια σε κάθε σπίτι και δη το δικό μας. Τις ίδιες ιστορίες, τα ίδια γέλια, τα ίδια πειράγματα, τα ίδια και τα ίδια μεν, τόσο ωραία δε... Τι δεν θα έδινα να ακούσω τις ίδιες πλάκες του πατέρα μου στη μητέρα μου. Να έβλεπα και πάλι τη θεία μου τη Σούλα στο τραπέζι μας και όλοι μας να την πειράζουμε μιας και ήταν η μόνη που δεν ήταν ΑΕΚ, αλλά Παναθηναϊκός (με μεγάλη αδυναμία στην ΑΕΚ λόγω των ανιψιών της αφού ήταν γιοί της επί της ουσίας μιας και δεν είχε εκείνη δικά της παιδιά). Αυτές οι μέρες είναι και δύσκολες εκτός από ευχάριστες για πολύ κόσμο και όσο δύσκολο και να μας είναι έτσι όπως έκαναν τη ζωή μας αυτοί οι αλήτες που διαχρονικά μας έχουν κυβερνήσει και εξακολουθούν, ας μην αφήσουμε μόνους εκείνους που τούτες τις μέρες υποφέρουν από τις απώλειές τους και τις αναμνήσεις τους... Να σας έχει ο Θεός καλά και να έχετε καλά Χριστούγεννα και καλύτερη ακόμη Πρωτοχρονιά!