Τι μας έδειξε η πρώτη αγωνιστική μετά την διακοπή…

Μετά από αγωνιστική απραξία σχεδόν 40 ημερών στο ελληνικό πρωτάθλημα, είναι αλήθεια ότι κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει με σιγουριά, πως θα επέστρεφαν οι ομάδες της πρώτης ταχύτητας του πρωταθλήματος και αυτές που προπορεύονται στη βαθμολογία, στις αγωνιστικές υποχρεώσεις τους.

Αλλωστε η φετινή σεζόν λόγω αυτής της μεγάλης ιδιαιτερότητας της διακοπής των πρωταθλημάτων για την διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, είναι δύσκολη για όλους και κυρίως δύσκολα προβλέψιμη για την εξέλιξή της, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Μένοντας στα δικά μας και στη Σούπερ Λιγκ, η αλήθεια είναι ότι ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα, οι ομάδες επέστρεψαν πάνω κάτω με την εικόνα που είχαν και πριν την διακοπή του πρωταθλήματος.

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να άφησε δύο βαθμούς στην Νίκαια κόντρα στον Ιωνικό, αλλά στην πραγματικότητα και με δεδομένες τις απουσίες που είχε, η εικόνα του δεν είχε διαφορά από αυτήν πριν την διακοπή. Σωστά θα σημειώσει κάποιος ότι υπήρξε διαφορά σε ότι έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα. Αλλά αυτό αν είναι ένα πρόβλημα που θα έχει ο Παναθηναϊκός μετά την διακοπή, ή αν ήταν ένα εντελώς συμπτωματικό γεγονός, θα χρειαστούμε 4-5 αγωνιστικές για να το διαπιστώσουμε. Αν θέλετε την άποψη μου στη Νεάπολη είχαμε ένα τυχαίο γεγονός και όχι ένα πρόβλημα στην απόδοση του Παναθηναϊκού. Αντίθετα το δεδομένο πρόβλημα της έλλειψης λύσεων και της ανάγκης μεταγραφικής ενίσχυσης του Παναθηναϊκού, επιβεβαιώθηκε στη Νεάπολη, αλλά αυτό το γνωρίζαμε και πριν την διακοπή του πρωταθλήματος και συγκεκριμένα μετά τους σοβαρούς τραυματισμούς του Αϊτόρ και του Τρουγιέ.

Η ΑΕΚ νίκησε, αλλά ήταν η μόνη που είχε μία διαφοροποίηση της εικόνας της και μάλιστα προς το χειρότερο. Μία διαφοροποίηση όμως που ήταν απολύτως αναμενόμενη και φυσιολογική. Αναμενόμενη γιατί από την ΑΕΚ τώρα λείπουν όλοι οι εξτρέμ της (Ελίασον, Γκατσίνοβιτς, Τσούμπερ, Αμραμπάτ και ο Φερνάντες που ακόμη δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής) και φυσιολογική, διότι η ΑΕΚ είναι η ελληνική ομάδα που στηρίζεται περισσότερο από κάθε άλλη στο ρυθμό του παιχνιδιού της, στην ενέργεια, στην ένταση, στα τρεξίματα και μετά από 40 ημέρες αποχής είναι φυσιολογικό να μην υπάρχουν όλα αυτά σε ικανοποιητικό βαθμό.

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει και μετά την διακοπή την προβληματική σεζόν του και ίσως σε αυτή την περίπτωση να έχουμε το πλέον ανησυχητικό σημάδι. Οι παίκτες (οι επιστροφές), όσο καλοί και να είναι (π.χ Φορτούνης), δεν μπορούν από μόνοι τους να λύσουν το πρόβλημα. Αν ο Ολυμπιακός δεν γίνει ομάδα, όποιοι κι’ αν παίζουν, όσο καλά ή κακά κι’ αν παίζουν το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα, δεν έχει ισορροπία στο παιχνίδι του, δεν έχει αυτοματισμούς και συνέχεια και συνεπώς ακόμη και μέσα στο ίδιο το ματς, μπορεί να εμφανίζει εντελώς διαφορετικά πρόσωπα, όπως έγινε στους Ζωσιμάδες.

Ο ΠΑΟΚ που πλέον πέρασε τρίτος στη βαθμολογία, συνέχισε ακριβώς από εκεί που σταμάτησε. Όχι εντυπωσιακός, αλλά σοβαρός, πειθαρχημένος, αποτελεσματικός. Για μία ακόμη φορά στο Αγρίνιο (πέμπτο συνεχόμενο ματς πρωταθλήματος), όχι μόνο πήρε τη νίκη, αλλά δεν δέχτηκε και γκολ. Είτε έβλεπες το τελευταίο παιχνίδι πρωταθλήματος πριν την διακοπή, είτε έβλεπες το πρώτο μετά την διακοπή, δεν άλλαζε απολύτως τίποτα. Ο ΠΑΟΚ έκανε το διάστημα των πέντε εβδομάδων αποχής, να μοιάζει με πέντε ημέρες που μεσολάβησαν ανάμεσα στα δύο παιχνίδια. Ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του έχουν βρει μία μανιέρα και την ακολουθούν πιστά και τα αποτελέσματα έρχονται.

Το ίδιο ασφαλώς ισχύει και για τον Αρη, αλλά από την ανάποδη. Η προβληματική εικόνα του Αρη που κυριαρχεί σε όλη τη σεζόν, εμφανίστηκε και στην Λειβαδιά. Ο Αρης δεν έχει καμία σταθερότητα ως ομάδα. Δεν την έχει ούτε μέσα στη σεζόν αφού από αγωνιστική σε αγωνιστική μπορεί να εμφανιστεί εντελώς διαφορετικός και δεν την έχει ούτε μέσα στα ματς. Ο Αρης από το 55’ ως το 80’ στη Λειβαδιά ίσως να ήταν ο καλύτερος φετινός Αρης. Αλλά στο πρώτο ημίχρονο ήταν άθλιος και στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού αναιμικός, με αποτέλεσμα να αφήσει άλλους δύο βαθμούς. Γενικά ο Αρης δεν έχει βρει ταυτότητα στο παιχνίδι του και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις και τι θα επιχειρήσει να κάνει μέσα στα ματς…