Ολυμπιακός: Οι παίκτες δε γίνεται να βγάζουν την ουρά τους απέξω…

Ο Μίτσελ δέχεται, τουλάχιστον από εμένα αφού μόνο για τον εαυτό μου μπορώ να μιλάω, την κριτική που πρέπει να δεχθεί για την εικόνα του Ολυμπιακού μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος.

Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα τον καταστήσω εύκολο θύμα. Πάντοτε οι ποδοσφαιριστές παίζουν, πάντοτε οι ποδοσφαιριστές είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι. Και στα Γιάννινα αυτό που είδαμε σε πάρα πολλά σημεία του αγώνα από τους παίκτες του Ολυμπιακού ήταν λάθη και ξανά και ξανά λάθη. Είδαμε και πολλά ωραία πράγματα, όχι απ΄ όλους αλλά από αρκετούς «ερυθρόλευκους», αλλά είδαμε και πολλά άσχημα πράγματα.

Ο Ολυμπιακός είχε στην αρχή της σεζόν τον Μαρτίνς, μετά τον Κορμπεράν, στη συνέχεια τον Μίτσελ. Ευθύνες η, και ανεπάρκεια υπάρχουν και στους προπονητές, όμως το να βγάζουν οι παίκτες την ουρά τους απέξω, δεν μπορεί να «παίζει». Το παιχνίδι στα Γιάννινα χάθηκε από την αδράνεια του Μίτσελ στον πάγκο στο β΄ ημίχρονο, αλλά χάθηκε πρωτίστως από τη μη αποδεκτή απόδοση των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού.

Ακόμη κι οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας στο παιχνίδι, πολλές φορές ενήργησαν απαράδεκτα, ιδίως στο β΄ ημίχρονο. Λες και συνέβη ένα ολικό μπλακ άουτ.

Ο Φορτούνης κατά βάση αυτό που έκανε ήταν να χάνει συνεχώς την μπάλα, με κακές πάσες, αδυναμία να την κρατήσει κλπ. Θυμάμαι σε μία στιγμή που αντί να φύγει σε αντεπίθεση, γύρισε πίσω! Αντί να κάνει μπαλιά μπροστά, σταμάτησε και έκανε μπαλιά πίσω.

Ο Ρέτσος είχε τρεις-τέσσερις επεμβάσεις απρόσεκτες και σε μία από αυτές μπορούσε να κάνει γκολ ο ΠΑΣ. Στο δοκάρι του Λιάσου αυτός τον μάρκαρε και έχασε εντελώς τη φάση. Και σε μία άλλη στιγμή είχε μαρκάρισμα οριακό για παράβαση μέσα στην περιοχή.

Ο Ανδρούτσος κι αν είχε μαρκάρισμα στην περιοχή οριακό για πέναλτι. Στην ισοφάριση του ΠΑΣ ο Μορέϊρα του ξέφυγε με ευκολία και λίγο νωρίτερα ο ίδιος παίκτης του είχε «περάσει» ένα αρκετά επικίνδυνο σουτ. Και δεν ήταν η μοναδική φορά που δεν έκοψε.

Και ξεκινάω από αυτούς γιατί ήταν οι τρεις Έλληνες που έδωσαν τα περισσότερα για την ομάδα, με τον Φορτούνη μακράν «παίκτη του αγώνα» στο α΄ ημίχρονο, με τον Ρέτσο σε όλο το ματς να δίνει λύσεις στην άμυνα και τον Ανδρούτσο μπαίνοντας αλλαγή στο 22’ να βοηθάει πάρα πολύ μπροστά και πίσω. Όμως, μπλακ άουτ είχαν κι αυτοί.

Όταν οι καλύτεροι κάνουν τόσα λάθη, φανταστείτε τι ισχύει για τους άλλους.

Ο Πασχαλάκης ξέχωρα από την ευθύνη στο πρώτο γκολ που έβαλε τον ΠΑΣ στο παιχνίδι, ποτέ δεν ενέπνευσε εμπιστοσύνη στο 90λεπτο, λες και επηρεάστηκε από την επιστροφή του στα Γιάννινα! Μέχρι και λάθος πάσα τον είδαμε να κάνει.

Ο Ρέαμπτσιουκ είχε μία εντελώς «συμβατική» παρουσία. Να παίξει λίγο, να κόψει και να κοιτάξει μην κάνει λάθος, να βγει μπροστά λίγο. Δεν μπορώ να τον πω κακό, αλλά από τον κάθε παίκτη της ενδεκάδας του Ολυμπιακού ζητάς πολύ περισσότερα από το «να κάνω πέντε πράγματα».

Ο Ντόη στη φάση του πρώτου γκολ του ΠΑΣ έκανε κακή πάσα κι η μπάλα βγήκε αράουτ κι έτσι ξεκίνησε το γκολ. Φάνηκε βαρύς σε δύο περιπτώσεις σπριντ και ακόμη και στη συνέχεια του δεύτερου γκολ του ΠΑΣ εγώ τον περίμενα να βγει και να κάνει τάκλιν πάνω στο σουτ, όπως έκανε ο Χουάνγκ κι λοχι να κάθεται να βλέπει την μπάλα.

Ο Εμβιλά έπαιξε σταθερά στο «6» σε όλο το ματς. Σαν τον Ρέαμπτσιουκ, κοίταζε να παίζει «διεκπεραιωτικά», κάτι που δεν μας έχουν συνηθίσει οι δύο αυτοί παίκτες, κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Ειδικά ο Εμβιλά δεν είναι παίκτης που κάνει τα απαραίτητα μέσα στο παιχνίδι κι αυτό με κάνει σκεπτικό. Μήπως δηλαδή ήταν μία αντίδραση του βλέποντας τη γενική εικόνα χαλαρότητας της ομάδας; Δεν ξέρω.

Ο Χουάνγκ ήταν ξεκάθαρα επηρεασμένος από το πολυήμερο ρεπό του λόγω Μουντιάλ. Οι 16 ημέρες μακριά από την δράση αποδείχθηκε ότι ήθελαν χρόνο για να προσαρμοστεί. Αυτόν δεν μπορώ να τον κατηγορήσω ότι δεν πάλεψε, όμως δεν ήταν σε καμία περίπτωση ο γνωστός Χουάνγκ και η επιλογή του Μίτσελ να τον ξεκινήσει με δύο προπονήσεις δεν φάνηκε σωστή.

Ο Χάμες στα 70 λεπτά που έπαιξε έκανε μόνο κυκλοφορία μπάλας. Συν δύο όμορφες ενέργειες. Η ουσιαστική βοήθεια του πλησίασε το μηδέν. Ούτε καλές εκτελέσεις στις στατικές φάσεις δεν είχε. Μία φορά που βρέθηκε σε θέση για γκολ, δεν τελείωσε καν τη φάση. Στις δε αντίπαλες επιθέσεις, απλά παρακολουθούσε. Τα νεύρα του την στιγμή της αλλαγής του δικαιολογούνται μόνο αν είχαν να κάνουν με την ίδια του την απόδοση-μόνο τότε.

Ο Μπιέλ ήταν μεγάλη απογοήτευση σε ολόκληρο το 90λεπτο. Άλλοτε κρυβόταν κι όταν δεν κρυβόταν έχανε την μπάλα. Τρεις-τέσσερις καλές κινήσεις σε όλο το ματς δεν είναι προσφορά ενός ακραίου κυνηγού. Αμυντικά τίποτα.

Ο Ελ Αράμπι στα πρώτα 30 λεπτά ήταν ο καλύτερος παίκτης μετά τον Φορτούνη. Όσο όμως περνούσε η ώρα, τόσο κι έσβηνε. Στο β΄ ημίχρονο, δεν είχε ούτε μία καλή ενέργεια. Η απορία είναι γιατί σε αρκετές στιγμές καθυστερεί τόσο πολύ, έως κι εκνευριστικά, να σουτάρει.

Από τους παίκτες με λίγο χρόνο συμμετοχής, ο Ολυμπιακός πήρε βοήθειες μόνο από τον Βρουσάι, που μέχρι να βγει είχε καλές και κακές στιγμές. Ο Μαρσέλο είχε διάθεση και βγήκε μπροστά, αλλά ανούσια. Ο Μπακαμπού ήταν σαν να μην έπαιξε. Ο Κασάμι, αντίθετα, ήταν «μέσα» στο ματς, το κυνήγησε, όμως με πλήρη αποτυχία-τόσο στις δύο φορές που βρέθηκε σε θέση βολής, όσο και στην ισοφάριση του ΠΑΣ, που ναι μεν έτρεξε προς τον σκόρερ, αλλά πήγε δεύτερος. Ο Γκάρι θέλησε να πλαγιοκοπήσει, χωρίς ουσία.

Νομίζω ότι, επίτηδες καθυστερημένα, η σωστή κριτική ατομικά για τους «ερυθρόλευκους» στα Γιάννινα ήταν αυτή. Για να καταλήξω, πού: Δεν μπορεί να βγάζουν την ουρά τους απέξω για τη φετινή πορεία του Ολυμπιακού και να κρύβονται πίσω από τις όποιες άτυχες επιλογές της διοίκησης, πίσω από τις ευθύνες των προπονητών και πίσω από τις διαιτητικές παγαποντιές. Ας κάνουν επιτέλους, έστω τώρα, στο β΄ μισό της σεζόν τη δουλειά τους οι ίδιοι όπως πρέπει.

Καμιά φορά αναρωτιέμαι τι λένε εκεί πριν το ματς που μαζεύονται όρκο νίκης. Έχουν αναρωτηθεί ποτέ, αν έκαναν όσα είπαν; Η, πώς μας φαίνεται εμάς απέξω αυτό που κάνουν;

Άσχετο: Έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα το πρωί, οι πιθανότητες για το Μαντσίνι και τη μεταγραφή του από τον Άρη, σύμφωνα με τη δική μου κρίση, είναι 40% να πάει στη ρώσικη Κρίλια, 40% να πάει στην ΑΕΚ και 20% να πάει στον ΠΑΟ. Επαναλαμβάνω, σήμερα το πρωί.