Δείξε μου τον πάγκο σου να σου πω ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα

«Σιγά το καινούργιο που μας λες», θα μπορούσε εύστοχα να πει κάποιος, βλέποντας τον τίτλο του θέματος. «Δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει τόσο μεγάλο πάγκο, όσο η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός». Δεδομένο αυτό, όπως δεδομένο είναι ότι δε θα το παίξω... ειδικός από τούτη εδώ τη γωνιά. Με την ευκαιρία που μου δίνουν τα δορυφορικά κανάλια του ΑΝΤ1 να περιγράφω αγώνες της Superleague για την ομογένεια σε Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά και Αυστραλία, θα μπορείτε να διαβάζετε την άποψή μου, όχι μόνο για τη διεθνή επικαιρότητα, αλλά και για τους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Μπάλα βλέπουμε χρόνια, για μπάλα θα γράφουμε. Παρένθεση, τέλος. Πάμε, λοιπόν, στο παρασύνθημα και στο θέμα μας. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά το «κλειδί» σε ένα μαραθώνιο πρωταθλήματος. Το βάθος στο ρόστερ.

Από τη μία βλέπεις έναν προπονητή (Γιοβάνοβιτς) να κάνει αλχημείες, ώστε να βρει τους έντεκα που θα κατέβουν στο γήπεδο και από την άλλη, βλέπεις δύο προπονητές (Αλμέιδα, Μίτσελ) να κάνουν αλχημείες για να τους χωρέσουν όλους στην ενδεκάδα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά των τριών, που στα μάτια μου κάνει αυτή τη στιγμή τον Παναθηναϊκό τρίτο (!) φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Κι ας είναι πρωτοπόρος – και αήττητος - με τέσσερις βαθμούς διαφορά από την ΑΕΚ και δέκα από τον Ολυμπιακό. Υπάρχουν ακόμα 21 παιχνίδια και μέσα σε αυτά, η κάθε ομάδα θα αντιμετωπίσει την άλλη από τρεις φορές. Οπότε, καταλαβαίνει κανείς, ότι με τη δυναμική που (δε) δείχνει το «τριφύλλι» αυτή τη στιγμή, όλα αλλάζουν.

Η απουσία του Βέρμπιτς που έφερε τα πάνω-κάτω

Και για να εξηγήσω αυτό που έγραψα για τις αλχημείες. Πράγματι, ο Παναθηναϊκός φέτος έχει πληγεί περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα από τους τραυματισμούς και - αν δε με απατά η μνήμη μου – σε κανένα ματς δεν παρατάχθηκε πλήρης. Στον πρώτο γύρο, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, έβρισκε τρόπους να «καμουφλάρει» τα κενά του. Με την επανέναρξη όμως του πρωταθλήματος, είδε την άλλη όψη του νομίσματος. Δε θα σταθώ στις απουσίες του Σένκεφελντ και του Σπόραρ από την αρχική ενδεκάδα στη Νίκαια, αλλά σε αυτή του Βέρμπιτς (που δεν είναι τόσο κομβικός όσο οι άλλοι δύο) στα ματς με Ιωνικό και ΟΦΗ. Η συγκεκριμένη απουσία έφερε τα πάνω-κάτω στον καταρτισμό της ενδεκάδας και κατ’ επέκταση στην ανάπτυξη της ομάδας. Ουσιαστικά αποτέλεσε τον «καθρέφτη» και ανέδειξε τα ελλείμματα που κρύβονταν κάτω από τα χαλάκι.

Τι έκανε, λοιπόν, ο Γιοβάνοβιτς σε αυτά τα δύο παιχνίδια για να «καλύψει» την απουσία του Σλοβένου (ο οποίος στην ουσία αντικαθιστά τον Αϊτόρ); Στο πρώτο, στη Νίκαια, έβαλε τον Βαγιαννίδη στο δεξί άκρο και μετέθεσε τον Παλάσιος στα αριστερά, ώστε να παραμείνει ο Μπερνάρ στον άξονα. Και στο χθεσινό, τοποθέτησε τον Κουρμπέλη στον άξονα και έβαλε τον Μπερνάρ στα άκρα. Δηλαδή, οι επιλογές του ήταν τόσο περιορισμένες, που ή θα έπαιζε χωρίς δημιουργό στον άξονα και τρεις αμυντικούς μέσους ή με τον Μπερνάρ «ελεύθερο» αλλά με ένα μπακ στα άκρα. Από ‘κει και πέρα, τίποτα. Σκεφτείτε ότι μετά την ισοφάριση του Ιωνικού, ο Σέρβος τεχνικός δεν έκανε καν αλλαγή, ενώ στο χθεσινό ματς με τον ΟΦΗ έφτασε στο σημείο να βάλει τον – κατά τα άλλα φιλότιμο – Σάντσες. Κι αυτό, γιατί στον πάγκο δεν υπήρχαν άλλες λύσεις.

Ο πλουραλισμός και το «κέφι» της ΑΕΚ

Αυτή τη στιγμή και η ΑΕΚ, όμως, έχει να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα. Φαίνεται κάτι στο παιχνίδι της ή στον καταρτισμό της ενδεκάδα; Όχι. Αυτό φυσικά και πιστώνεται στον Ματίας Αλμέιδα, όμως κυρίως συμβαίνει γιατί ο ίδιος έχει πολλές λύσεις. Ξέρετε πόσοι απουσίαζαν από το ματς με τον Βόλο; Γκατσίνοβιτς, Ελίασον, Μάνταλος, Βίντα και Μοχαμάντι. Τον Πάολο Φερνάντες τον αφήνω εκτός, γιατί ακόμη δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής. Παρόλα αυτά, ο τεχνικός της «Ένωσης» είχε πολλές επιλογές. Μέσα και ο Φαν Φεερτ και ο Αραούχο και ο Λιβάι Γκαρσία και ο Πινέδα. Και μάλιστα, ανακάτεψε την τράπουλα, όχι γιατί δεν είχε επιλογές, αλλά γιατί είχε τόσες πολλές, που έπρεπε να βρει... τρόπο να τους χωρέσει όλους. Και να σκεφτεί κανείς ότι στον πάγκο υπήρχαν παίκτες, όπως ο Τσούμπερ, ο Άμραμπατ. Και άπαντες ετοιμοπόλεμοι, κεφάτοι, ευδιάθετοι. Τους έβλεπες και ένιωθες ότι ευχαριστιόντουσαν το παιχνίδι.

Τα τρία 10αρια του Μίτσελ

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και για τον Μίτσελ στον Ολυμπιακό. Με τον Κώστα Φορτούνη να έχει επανέλθει πλήρως, ο Ισπανός τεχνικός έχει «πονοκέφαλο» για το πώς θα χωρέσει όλους τους ποιοτικούς του μεσοεπιθετικούς στην ενδεκάδα. Τι έκανε λοιπόν στα δύο παιχνίδια μετά την επανέναρξη; Τους έβαλε όλους μέσα. Και Χάμες και Μπιελ και Φορτούνη. Και φυσικά έχει την ευλογία να έχει στον πάγκο παίκτες όπως ο Μασούρας, ο Γκάρι Ροντρίγκες και ο Μπακαμπού. Σημειωτέον, οι τρεις τελευταίοι μπήκαν στο ματς με τον Αστέρα και βρήκαν δίχτυα. Παρά την ισοπαλία στα Γιάννενα, ο Ολυμπιακός φωνάζει πως είναι ξανά «παρών» και με το δρόμο που έχει μπροστά του το πρωτάθλημα, δείχνει έτοιμος να το διεκδικήσει ξανά. Κάτι που ο ΠΑΟΚ δε «φωνάζει» ότι το κάνει, όμως μην ξεχνάει κανείς πως ο δικέφαλος του βορρά είναι ισόβαθμος με τον Ολυμπιακό. Παρά τα προβλήματά της κατά τη διάρκεια της σεζόν, η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα διεκδικήσει ό,τι της αναλογεί, εφόσον υπάρξουν στραβοπατήματα από τους υπόλοιπους.