Μια ορχήστρα με φάλτσα

• Αν λείψει ο Πάλμα, το πλήγμα θα είναι ισχυρό

Ο Άλαν Πάρντιου χρησιμοποίησε μουσικούς όρους στην καταγραφή όλων όσων έγιναν χθες στο «Κλ. Βικελίδης». Εμπνευσμένος από το παιχνίδι που απέδωσε η ομάδα του καθότι ο Άρης πράγματι θύμισε εξαιρετική ορχήστρα, βγάζοντας όμορφες μελωδίες δίχως να αποφύγει τα φάλτσα στην τελική προσπάθεια. Ο Βρετανός επιβεβαίωσε την καταγωγή του με την ετοιμολογία του καθώς ο χαρακτηρισμός «παραφωνία» για τον διαιτητή Ζαμπάλα στοιχειοθέτησε ό,τι πιο έξυπνο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να προστατέψει τον εαυτό του, περιγράφοντας παράλληλα αυτό που είδαν όλοι.

Αυτό βλέπουν βέβαια από τα πρώτα παιχνίδια, με αφετηρία εκείνη τη διαιτησία του Παπαπέτρου με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, ο οποίος, έχοντας κάνει εξαιρετική δουλειά και τότε, τοποθετήθηκε στο VAR (χθες). Γιατί στην Ελλάδα οι καλοί προοδεύουν. Πιθανόν και ο Ζαμπάλας να τύχει διαδοχικών αναβαθμίσεων γιατί έτσι λειτουργεί η μηχανή αξιολόγησης και έκδοσης δελτίων προόδου των διαιτητών από την ΚΕΔ η οποία ανήκει στην ΕΠΟ την οποία «αγαπούν» όλοι και το αποδεικνύουν σε κάθε εκλογική διαδικασία.. αλλά ας μην το μπερδέψω παραπάνω. Ποιος δεν ξέρει άλλωστε. Βέβαια, ο Ζαμπάλας απολυτήριο θα πρέπει να πάρει αλλά ποιος θα βρεθεί να του το δώσει.

Αυτοί είναι όμως οι ελληνικοί κανόνες του παιχνιδιού και καθώς ο Άρης δεν μπορεί να τους αποφύγει, είναι αναγκαίο να γίνει ανθεκτικός για να τους αντέξει. Όπως χθες όπου απέδωσε ένα από τα πιο γεμάτα φετινά παιχνίδια του ασχέτως του ότι αυτό δεν αποτυπώθηκε στο τελικό αποτέλεσμα. Ο Άρης θύμισε στρατό σε κατάσταση επίθεσης και ο Παναιτωλικός έναν λόγο ο οποίος υποχρεώθηκε σε άτακτη υποχώρηση. Αυτό ήθελε και ο Πάρντιου μέσα από την απόλυτα επιθετική λογική του, την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση των Ματέο Γκαρσία-Μάνου Γκαρθία στον άξονα με την εξίσου απαραίτητη συμμετοχή του Ντάνιελ Μαντσίνι. Κι έτσι ο Άντρε Γκρέι είχε ανθρώπους να βλέπουν τις (off ball) κινήσεις του και πόδια που ξέρουν να πασάρουν. Ο Τζαμαϊκανός δεν έγινε χθες καλός φορ, είναι γενικώς. Μουτζούρωσε λίγο την εικόνα του με 1-2 χαμένες φάσεις αλλά η κίνησή του στη φάση του γκολ είναι εξαιρετική, στην πλάτη μιας ξεχαρβαλωμένης άμυνας σαν αυτή που είχε χθες η ομάδα του Αγρινίου. Στο πρώτο γκολ που ακυρώθηκε ως οφ σάιντ, όσες φορές κι αν είδα την εικόνα, παράβαση δεν διαπίστωσα.

Ο Άρης λειτούργησε σαν εξαιρετική ορχήστρα γιατί ο Πίτερ Ετέμπο πρόσφερε ισορροπία στον άξονα της μεσαίας γραμμής επιστρέφοντας στα καλά παιχνίδια έπειτα από ένα διάλειμμα στη Λιβαδειά. Βέβαια, ένιωθε ασφαλής έχοντας πίσω του τους Φαμπιάνο-Μπράμπετς γιατί αυτοί οι δύο συνθέτουν το κανονικό δίδυμο στο κέντρο της άμυνας διότι ανταποκρίνονται σε όλες τις δουλειές. Από την αντιμετώπιση των επιθέσεων του αντιπάλου, την ανάκτηση κατοχής μπάλας έως και το χτίσιμο του παιχνιδιού από την πίσω ζώνη. Ο Άρης δεν είναι καλά όταν δεν συνυπάρχουν αυτοί οι δύο ποδοσφαιριστές. Είναι επίσης ακόμη καλύτερα όταν παίζει ο Ντάνιελ Μαντσίνι. Με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια ο Αργεντίνος είναι απαραίτητος σ’ αυτή την ομάδα κι όσοι είχαν τις αμφιβολίες τους, αυτές μάλλον διαγράφηκαν χθες. Πλέον δεν είναι μόνο ο ακούραστος εργάτης, ο ποδοσφαιριστής των αδιάλειπτων τρεξιμάτων αλλά έχει προσθέσει ποιότητα στο παιχνίδι του με σωστή κι έγκαιρη ανάγνωση των φάσεων η οποία συνοδεύεται από σωστές πάσες. Σαν τις δύο που έδωσε στον Γκρέι.

Αυτό που δεν έκανε και ήταν τα φάλτσα αυτής της ορχήστρας ήταν να είχε τελειώσει το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο γιατί έκανε κλασικές φάσεις αλλά υστέρησε στην τελική προσπάθεια. Δηλαδή, καλές οι 20 τελικές και η επιβεβαίωση μιας καλής απόδοσης, αλλά το ένα γκολ έπειτα από τέτοιο αριθμό ευκαιριών είναι κακός απολογισμός.

Αν λείψει ο Πάλμα, το πλήγμα θα είναι ισχυρό

Ο τραυματισμός του Λούις Πάλμα επισκίασε τη χαρά μιας νίκης και καθ’ υπερβολή μπορεί να καταγραφεί ότι μαζί με τον 22χρονο από την Ονδούρα, πόνεσαν κι όλοι όσοι είδαν τις αντιδράσεις του είτε δια ζώσης είτε από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Αυτή η αντίδραση πηγάζει περισσότερο από τη χαρά που προσφέρει μια ιστορία όμοια μ’ αυτή του Πάλμα, ενός παιδιού ο οποίος απέδρασε από τη φτώχεια, κυνηγάει το όνειρό του και το κάνει με χαμόγελο και μια αγαπησιάρικη ανθρώπινη αφέλεια η οποία συνδυάζεται με ποδοσφαιρικό κυνισμό. Θαρρώ ότι ο τραυματισμός του δεν είναι σοβαρός αλλά σε περίπτωση απουσίας του, ο Άρης θα πρέπει να καλύψει τα χαρακτηριστικά που θα χάσει. Δε νομίζω ότι μπορεί να το κάνει ο Αμπουμπακάρ Καμαρά καθώς ο Μαυριτανός έχει άλλα στοιχεία παιχνιδιού και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λάτρης της άμεσης εκτέλεσης, όπως συνηθίζει ο Πάλμα. Χθες για παράδειγμα, ο Πάλμα είχε πέντε τελικές προσπάθειες στο πρώτο ημίχρονο. Οι περισσότερες εξ’ αυτών εμπεριείχαν βιασύνη, αλλά είναι αυτός που ανησυχεί τις αντίπαλες άμυνες περισσότερο από κάθε άλλον.

Γι’ αυτόν τον λόγο, σε περίπτωση απουσίας του από το ντέρμπι της ερχόμενης εβδομάδας θα στοιχειοθετήσει σημαντική απώλεια για τους «κίτρινους». Όπως είπε όμως και ο Άλαν Πάρντιου, μ’ αυτά που είδε χθες, ένιωσε την ασφάλεια ότι αυτή η ομάδα μπορεί να καλύψει κάθε κενό.

Υγ: Πρόσφατα, σε μια συζήτηση με τον Ντένις Επστάιν στον αέρα του Metropolis 95.5, τον ρώτησα για την άποψη των Γερμανών για το ελληνικό Πρωτάθλημα. Ο Ντένις αγαπάει την Ελλάδα γιατί πέρασε μισή ποδοσφαιρική ζωή στη χώρα μας. Ήδη εργάζεται στη Γερμανία και περιμένει να πάρει στα χέρια του το πτυχίο του προπονητή. Τα λόγια του έβγαζαν λύπη καθώς έλεγε ότι… «οι Γερμανοί θεωρούν διεφθαρμένο το ελληνικό Πρωτάθλημα».