Η χημεία Φορτούνη-Χάμες, τα α΄ ημίχρονα του ενός και το -7 από τις αλλαγές του άλλου!

Η συνύπαρξη στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού των Χάμες και Φορτούνη είναι ένα τα θέματα προς συζήτηση «επί του αγωνιστικού», για λόγους ευνόητους.

Αν το δούμε καθαρά στατιστικά, στα δύο παιχνίδια στα οποία έπαιξαν μαζί στο αρχικό σχήμα, ο Ολυμπιακός κέρδιζε 2-1 τον ΠΑΣ στα 70 λεπτά της κοινής τους παρουσίας και κέρδιζε 2-0 και τον Αστέρα στα 63 λεπτά της κοινής τους παρουσίας. Δεν το λες και…κακό ένα συνολικό σκορ 4-1 όσο έπαιζαν μαζί τα δύο κλασικά 10άρια της ομάδας. Πόσο δε μάλλον όταν στο 2-1 με τον ΠΑΣ τα γκολ τα είχε βάλει ο Φορτούνης και στο 2-0 με τον Αστέρα το ένα γκολ το είχε βάλει ο Χάμες και το άλλο το είχε φτιάξει ο Φορτούνης!

Ας κάνουμε, όμως, και μία διαπίστωση που στα επόμενα παιχνίδια θα φανεί αν έχει νόημα η, όχι: στο ένα παιχνίδι, στα Γιάννινα, ήταν ο Φορτούνης μεγάλος πρωταγωνιστής κι ο Χάμες δεν ήταν καλός, παρότι δεν είχε ξεκινήσει άσχημα, ενώ στο άλλο παιχνίδι, με τον Αστέρα, ήταν ο Χάμες μεγάλος πρωταγωνιστής κι ο Φορτούνης δεν ήταν καλός, παρότι είχε ένα εκπληκτικό ξεκίνημα.

Πώς όμως συνδυάστηκαν οι δύο άσοι στο τελευταίο ματς με την ομάδα της Τρίπολης; Σε γενικές γραμμές συνδυάστηκαν καλά. Τη συνεργασία άρχισε ο Φορτούνης, που μόλις στο 3^ο λεπτό έδωσε πάσα για γκολ στον Χάμες, ο οποίος όμως δεν την αξιοποίησε πλασάροντας-πασάροντας πάνω στον γκολκίπερ. Και τη συνέχισε τη συνεργασία ο Χάμες, πασάροντας συχνά στον Φόρτου, ο οποίος κι αυτός με τη σειρά του ανταπέδιδε με δικές του πάσες. Πρέπει να συνεργάστηκαν επιτυχημένα οπωσδήποτε 10 φορές σε αυτά τα 63 λεπτά στα οποία έπαιξαν μαζί, κάτι που σίγουρα ήταν ευχάριστο και φυσικά πρέπει να συνεχιστεί και στα επόμενα ματς.

Τώρα, δύο λόγια για τον καθένα.

Πρώτα για τον Φορτούνη. Η είσοδος του στο παιχνίδι με τον Αστέρα ήταν καταιγιστική. Μέσα σε δύο μόλις λεπτά, στο 3’ και στο 4’, είχε δώσει δύο πάσες για γκολ στον Χάμες, που το έχασε, και στον Μπιέλ, που το έβαλε. Κατά ένα πραγματικά περίεργο, όμως, τρόπο όχι απλά δεν είχε την ανάλογη συνέχεια, αλλά η απόδοση του συνεχώς κι έπεφτε. Δεν μπορώ να τον κατηγορήσω για αδιαφορία, αφού π.χ. και τάκλιν έκανε, έστω χωρίς επιτυχία, και γύρισε κι έκοψε, και μία φορά που έκανε λάθος πάσα έσπευσε και κυνήγησε τη φάση έως τέλος. Όμως, πραγματικά δεν είχε τίποτα καλό. Ούτε τελειώματα (σε μία κεφαλιά και σε ένα σουτ από αρκετά καλές θέσεις), ούτε σέντρες, ούτε σε προσωπικές ενέργειες.

Ας θεωρήσουμε ότι όντως καμιά φορά δεν βγαίνουν πράγματα σε ένα παίκτη. Σε αυτό, όμως, στο οποίο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία είναι ότι η ενέργεια που βγάζει ο Φόρτου, ανεξαρτήτως καλής η, μέτριας απόδοσης του, ενώ κάνει εξαιρετικά α΄ ημίχρονα, πέφτει αισθητά στο β΄ ημίχρονο κι αυτό είναι κάτι που σίγουρα πρέπει να τον απασχολήσει-μαζί και τον Μίτσελ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να του δώσουμε τα εύσημα γιατί ενώ δεν παίζει στη θέση του, αλλά στα πλάγια, κάνει μεγάλη προσπάθεια για να προσαρμοστεί και βοηθάει από εκεί την ομάδα.

Πάμε για τον Χάμες. Αν υποτεθεί ότι η (την λες και «κάπως») αντίδραση του στο γκολ που πέτυχε έχει να κάνει με την κριτική που δέχθηκε από τον Τύπο στο τελευταίο διάστημα, είναι όπως κι αν το δούμε ένα ζήτημα η αντίδραση του όταν έγινε αλλαγή, καθώς ακριβώς την ίδια είχε κι όταν έγινε αλλαγή στα Γιάννινα. Κι αν στο ματς με τον Αστέρα μπορείς να του δώσεις ένα δίκιο, γιατί δεν είχε και…μεγάλη ποδοσφαιρική λογική να τον αλλάξει ο προπονητής αφού πήγαινε καλά και το επόμενο παιχνίδι είναι σε μία εβδομάδα, στο ματς με τον ΠΑΣ ήταν τόσο κακός στο β΄ ημίχρονο που έπρεπε να είχε γίνει αλλαγή και νωρίτερα.

Προσπαθώντας να μπω στο μυαλό του Χάμες σκέφτομαι μήπως έχει πειραχτεί γιατί δεν έχει παίξει ποτέ ολόκληρο 90λεπτο. Τέσσερις φορές έχει γίνει αλλαγή στο ίδιο λεπτό (!), το 71^ο λεπτό και μία πέμπτη φορά στο 74^ο. Άλλες τέσσερις φορές έχει γίνει αλλαγή από το 83΄ έως το 88’. Μία φορά έχει μπει στο ημίχρονο (με τον ΟΦΗ στην Κρήτη) και άλλη μία φορά έχει μπει στο 70^ο λεπτό (με τον Ατρόμητο στο Κύπελλο). Επαναλαμβάνω δεν το αναφέρω ως πληροφορία, αλλά αναρωτιέμαι μήπως επειδή δεν έχει παίξει ποτέ ολόκληρο 90λεπτο σε αυτά τα 11 παιχνίδια του με τη φανέλα του Ολυμπιακού, του βγήκαν τα νεύρα των δύο τελευταίων αγώνων στις αλλαγές του.

Παρεμπιπτόντως, μπορεί να είναι και συγκυριακό, όμως δεν μπορείς και να το αγνοήσεις: σε τρία παιχνίδια και δη μακριά από το Καραϊσκάκη, στα οποία ο Χάμες έγινε αλλαγή, ο Ολυμπιακός δέχθηκε τέσσερα γκολ όταν βγήκε κι έχασε εφτά βαθμούς!!! Με αυτούς τους εφτά βαθμούς τώρα ο Ολυμπιακός θα ήταν ένα πόντο πάνω από την ΑΕΚ και η διαφορά του από τον πρώτο ΠΑΟ θα ήταν μόλις ένα τρίποντο.

Άρης-Ολυμπιακός βγήκε στο 71’ με το σκορ 0-1, ο Άρης έβαλε δύο γκολ στο 76’ και στο 79’ και κέρδισε 2-1

ΠΑΟ-Ολυμπιακός βγήκε στο 86’ με το σκορ 0-1 κι ο ΠΑΟ ισοφάρισε στο 97’ σε 1-1

ΠΑΣ-Ολυμπιακός βγήκε στο 70’ με το σκορ 1-2 κι ο ΠΑΣ ισοφάρισε στο 76’.

Επιπλέον να υπενθυμίσω ότι ο Χάμες μπήκε στο ημίχρονο στο ΟΦΗ-Ολυμπιακός με το σκορ 1-0 και ο Ολυμπιακός γύρισε το παιχνίδι στην επανάληψη και κέρδισε με 2-1.

Και κάτι τελευταίο για τον Χάμες: συνηθίζει να σουτάρει μακριά από την περιοχή, προσπαθώντας να σκοράρει περισσότερο με αυτό τον τρόπο. Νομίζω, όμως, ότι πρέπει να πατάει πιο πολύ στην αντίπαλη περιοχή, για να εκμεταλλευθεί τα καλά του τελειώματα, όπως π.χ. είχε κάνει με την ΑΕΚ, όπου είχε πλασάρει τέλεια, άσχετα αν το γκολ είχε ακυρωθεί λόγω οριακού οφσάιντ του Μασούρα. Τα σουτ από μακριά είναι καλά, όμως στατιστικά δύσκολα γίνονται γκολ-η σουτάρα στο ματς με τον Αστέρα ήταν η εξαίρεση. Αντίθετα, είναι πολύ πιο εύκολο να γίνει γκολ μέσα από το «κουτί».

Έχει δε γούστο ότι και τα δύο άλλα γκολ του Χάμες (με ΠΑΟΚ και Λαμία) ήταν στο Καραϊσκάκη, αλλά με κεφαλιές! Όπως ότι και τα τρία γκολ του με την «ερυθρόλευκη» φανέλα ο Χάμες τα έχει βάλει στην ίδια εστία, μπροστά στη Θύρα 7!

Άσχετο: Βόλος-ΠΑΟ 0-2 στο ημίχρονο, ΠΑΟΚ-Βόλος 2-0 στο 30’, Βόλος-ΑΕΚ 0-3 στο 35’…Χωρίς λόγια.