Ο κυνικός ΠΑΟΚ και η δικαιοσύνη του ποδόσφαιρου

• Η ομάδα του προπονητή
• To παράσημο του ΠΑΟΚ

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου κατόρθωσε τελικά να δώσει στους παίκτες του ΠΑΟΚ να καταλάβουν το πως είναι να κερδίζουν τις παρτίδες με τον Άρη. Τους έδωσε πίσω, δηλαδή, το χαμένο γόητρό τους. Κάλυψε την απόσταση-χάος. Θεράπευσε το κόμπλεξ, που είχε δημιουργηθεί μετά από ένα σερί πέντε ντέρμπι χωρίς νίκη και γκολ.

Αυτή είναι η πρώτη εύκολη εκτίμηση για όσα είδαμε απόψε στην Τούμπα. Καθαρά στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, καθώς αν πιαστούμε από το αν ήταν επιθετικό φάουλ ή δεν ήταν (που δεν ήταν...) του Κουλιεράκη ή στο πόσο άργησε να αποφασίσει ο Μπόγκναρ για το χέρι-πέναλτι του Ιτούρμπε, θα… ξημερώσουμε και άκρη δε θα βρούμε. Απλώς, να θυμίσω σε όσους σήμερα είναι από τη μια πλευρά και φωνάζουν, αδίκως, ότι οι μεν ήταν στην άλλη και απλώς διασκέδαζαν όταν το ντέρμπι στο «Κλ. Βικελίδης» κρινόταν από ένα (αμφισβητούμενο για τους δε...) πέναλτι του Πασχαλάκη πάνω στον Μπερτόγλιο. Τότε, φώναζαν οι απέναντι και ήταν όλα καλά με τη διαιτησία...

Πάντως, θεωρώ, όχι μονό εγώ αλλά και οι περισσότεροι που βρέθηκαν στο γήπεδο, ότι η διαιτησία του Μαγυάρου δεν έκρινε το ντέρμπι. Το ντέρμπι κρίθηκε από τη γενική εικόνα των δύο ομάδων. Από την ξεκάθαρη ανωτερότητα του ΠΑΟΚ. Από τη μία υπήρχε μια ομάδα που κόπιασε, έφτιαξε και έχασε πολλές μεγάλες φάσεις, είχε ένα χαμένο πέναλτι, ένα δοκάρι, από την άλλη ήταν μια ομάδα που έκλεισε το ματς χωρίς τελική στον στόχο και μισή φάση (του Μαντσίνι) που ξεκίνησε από λάθος μαρκάρισμα του Κουλιεράκη.

Ο ΠΑΟΚ πήρε το πρώτο ντέρμπι του 2023 γιατί είχε εντός και εκτός των γραμμών έναν πραγματικό ηγέτη και έναν αρχηγό με όλη τη σημασία της λέξης. Ο Ίνγκι Ίνγκασον στα καλύτερα του ήταν το «Άλφα και το Ωμέγα» των θριαμβευτών κι αυτός που άναψε τη σπίθα με την συγκλονιστική ομιλία του στα αποδυτήρια της Τούμπας πριν την σέντρα. «Μπαίνουμε μέσα και δεν βγαίνουμε αν δεν τα κερδίσουμε, αν δεν πεθάνουμε προσπαθώντας. Φτάνει παιδιά. Εμείς που είμαστε εδώ ξέρουμε ότι αξίζουμε περισσότερα. Και αυτά τα ματς θα μας πάνε εκεί που πρέπει. Δεν έχουν καμία τύχη όταν είμαστε όλοι μαζί», είπε και έτρεξε πρώτος να κάνει πράξη τα λόγια του.

Η ψυχή του αρχηγού βγήκε πάνω στο χορτάρι. Τα λόγια του ακούμπησαν τους συμπαίκτες του. Όλοι μαζί άφησαν το τουπέ με το οποίο, ενδεχομένως, αντιμετώπιζαν τα προηγούμενα ανάλογα ντέρμπι, κατέθεσαν ψυχή και πάθος, πήραν το ματς και απάντησαν στις μικρότητες περί... πελατών που ακούστηκαν πριν το ντέρμπι. Αυτό που ξέρω, είναι ότι ιστορικά, κάθε φορά που ο ΠΑΟΚ ένιωθε πως δίνει ένα μεγάλο ματς και πρέπει να κερδίσει ένα ντέρμπι από τον συμπολίτη του, το έκανε πράξη. Τα υπόλοιπα είναι ιστορίες για το... Youtube.

Το μεσημέρι του ντέρμπι ο «Iceman» του «Δικεφάλου» είδε το όνομά του να εμπλέκεται σε μεταγραφικά σενάρια ρωσικής (Ζενίτ, Λοκομοτίβ Μόσχας) προέλευσης, άλλωστε από εκεί (Ροστόφ) μας ήρθε πριν από τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα. Ούτε αυτά στάθηκαν ικανά να του χαλάσουν το μυαλό. Αποδείχθηκε στο γήπεδο. «Δεν θα με ενδιέφερε ακόμα και η... Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να μου κάνει πρόταση, είμαι στον ΠΑΟΚ και θέλω να φέρω χαρά και επιτυχίες στο κλαμπ», ξεκαθάρισε κόβοντας στο άψε-σβήσε το βήχα κάθε ενδιαφερόμενου.

Η ομάδα του προπονητή

Η εικόνα του ΠΑΟΚ στο φινάλε του πρώτου γύρου και σ’ αυτό το κομμάτι της σεζόν, μετά τη μεγάλη διακοπή λόγω του Μουντιάλ, είναι εύσημο για τον προπονητή. Αλλά και το εύσημο απέχει απ’ τα αυθεντικά παράσημα, τα γαλόνια που λέμε.

Ο ΠΑΟΚ απέδειξε και στο αποψινό ντέρμπι της Τούμπας ότι είναι μια ομάδα που διαθέτει ένα υλικό το οποίο, εμφανώς, έχει δουλευτεί. Πάντοτε όλες οι ομάδες του Λουτσέσκου έχουν διδαχθεί, και αρχίζουν σιγά-σιγά να αφομοιώνουν, τα βασικά του ποδοσφαίρου. Όπως παίζεται σήμερα, το ποδόσφαιρο, στον προηγμένο κόσμο. Γι’ αυτό οι περισσότεροι ήταν βέβαιοι πως το γκρουπ του Ρουμάνου θα βρει το δρόμο του και θα «χτίσει» ένα σερί νικών. Στο Περιστέρι έγινε μια παύση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παρουσίασε κακή εικόνα, το αντίθετο, σήμερα στο clasico της Θεσσαλονίκης ήταν για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα το σύνολο που κυριάρχησε πάνω στο χορτάρι.

Οι «ασπρόμαυροι» έβγαλαν έναν κυνισμό στο παιχνίδι τους, επίσης πολύ σημαντικό στοιχείο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Το ότι συνεχίζουν να παίζουν με τη φωτιά είναι κι αυτό κομμάτι της πρόοδου, εξάλλου όπως επανέλαβε ο προπονητής τους, μετά το τέλος του αγώνα, «συνεχίζουμε να είμαστε μια ομάδα που τώρα δημιουργείται και χτίζεται». Ο ΠΑΟΚ άλλαξε συμπεριφορά ειδικά από την στιγμή που μπήκε μπροστά στο σκορ σ’ ένα πολύ καθοριστικό χρονικό σημείο του ματς, λίγο πριν οι 22 ποδοσφαιριστές οδηγηθούν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα μεταξύ των δύο ημιχρόνων. Έτσι, εξηγείται και η εικόνα του στο β’ μέρος, όπου δημιούργησε μόλις μια καλή φάση με έναν εκ των κορυφαίων του, τον Ντάγκλας Αουγκούστο, αλλά στον αντίποδα έφραξε κάθε δίοδο προς την εστία του.

To παράσημο του ΠΑΟΚ

Λένε πως «ο καλύτερος τρόπος για να πεις ψέματα είναι να μείνει στη στατιστική και τους αριθμούς». Η αλήθεια είναι πάντα στη μέση. Η στατιστική και οι αριθμοί που έχουν μπει στη ζωή μας μπορούν να σου δείξουν πράγματα που δεν σου έμειναν στη διάρκεια ενός αγώνα, αλλά όσο και αν τη διαβάζεις, η παρακολούθησή του είναι αυτή που θα σε οδηγήσει σε ασφαλέστερα συμπεράσματα.

Ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε το ντέρμπι με 13 τελικές προσπάθειες εκ των οποίων οι 5 βρήκαν εστία, είχε ένα χαμένο πέναλτι που δεν προσμετράτε στην στατιστική, αλλά το μεγάλο παράσημο που πήραν οι ποδοσφαιριστές του είναι στην άλλη πλευρά του φύλλου, εκεί όπου δίπλα από την κατηγορία «σουτ στην εστία» υπήρχε ένα μεγαλοπρεπέστατο μηδέν! Ο Άρης ολοκλήρωσε το ματς με 0/6 τελικές προσπάθειες και ο βασικός επιθετικός του και πρώτος σκόρερ του, ο Άντρε Γκρέι, δεν είχε την παραμικρή ενέργεια (σουτ, κεφαλιά), μια τελική βρε παιδάκι μου, στην εστία του Κοτάρσκι.

Επίσης, για να επιστρέψουμε στο τι ακριβώς συμβαίνει αυτή την εποχή στον ΠΑΟΚ, θα πρέπει να σταθούμε στη δουλειά του προπονητή, χάρη στην οποία είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι το υλικό και προοδεύει και περαιτέρω πρόοδο επιδέχεται. Ολοι εδώ που τα λέμε, υπό ορισμένες συνθήκες περιβάλλοντος, επιδέχονται πρόοδο. Δεν υπάρχει κανείς του «5», που να μη μπορεί (με την προσήλωση στη δουλειά) να γίνει, στον όποιον τομέα του, του «6» ή του «7». Αν δούμε την αποψινή απόδοση του Ζόαν Σάστρε, αλλά και του Ράφα Σοάρες θα αντιληφθούμε καλύτερα αυτή την πρόοδο. Ο Ρουμάνος έχει στύψει το ρόστερ του και ξέρει ότι έτσι θα πορευτεί ως το τέλος. Γιατί μεταγραφή δεν πρόκειται να γίνει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου.

Η αποτίμηση της δουλειάς αποτυπώνεται ανάγλυφα όσο πουθενά αλλού αυτόν τον καιρό πάνω στο χορτάρι, όπως επίσης και η διχογνωμία η οποία εκφράζεται στην κερκίδα της Τούμπας. Πολλοί χειροκροτούν. Υπάρχουν και οι λίγοι που δυσανασχετούν. Το φυσιολογικό. Οι μεν στέκονται σε όσα έκανε. Του τα αναγνωρίζουν. Οι δε, σε όσα δεν έκανε. Του τα χρεώνουν. Μισογεμάτο ή μισοάδειο, η πραγματικότητα είναι ότι το ποτήρι έχει νερό ως τη μέση. Οπότε…όλοι έχουν δίκιο!