Μια νίκη που κάνει πιο σίγουρο τον Λουτσέσκου για την διαδικασία

Στο γυμνό μάτι, με την πρώτη ματιά, αυτή δεν ήταν μια εντυπωσιακή νίκη του ΠΑΟΚ, διότι σε αντίθεση με αυτή του πρώτου ημιχρόνου εκείνη του δεύτερου ημιχρόνου ήταν μια “ήσυχη” απόδοση. Στο β’ ημίχρονο ο ΠΑΟΚ έφτιαξε μόνο 6 οργανωμένες επιθέσεις, και αυτές με χαμηλό ποσοστό ολοκλήρωσης (16.6%), αποδίδοντας κάτω από το “στάνταρ” του (14 οργανωμένες επιθέσεις, με 23% ποσοστό ολοκλήρωσης). Ακριβώς επειδή έφτιαξε λίγα πράγματα στο επιθετικό κομμάτι (2 σουτ, το 1 στον στόχο, xG: 0.2) ο ΠΑΟΚ δεν ήταν εντυπωσιακός, με όρους επιθετικούς. Κι όμως αυτό που έδειξε στο δεύτερο ημίχρονο απέναντι στον Άρη ο ΠΑΟΚ είναι ένα από τα πιο ενθαρρυντικά σημάδια για τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Διότι ίσως για πρώτη φορά στην τρέχουσα περίοδο η ομάδα του του έδειξε ότι μπορεί να διαχειριστεί με ηρεμία και αυτοπεποίθηση την “προηγούμαστε 1-0” κατάσταση και να “κλειδώσει” ένα ντέρμπι δίχως να επιτρέψει στον αντίπαλο να γίνει πολύ πιεστικός και, κατά συνέπεια, δίχως να ανησυχήσει.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ δέχθηκε μόνο ένα σουτ από τον Άρη, αποδίδοντας καλύτερα από το συνηθισμένο του σε όλες τις αμυντικές παραμέτρους του παιχνιδιού. Κάπως έτσι, ενώ κράτησε την μπάλα λιγότερο (35,2%) συγκριτικά με τη συνηθισμένη κατοχή στο β’ ημίχρονο (54,8%), κατάφερε να βγάλει χωρίς ανησυχία τα 52’ αγωνιστικά λεπτά του β’ ημιχρόνου απέναντι σε μια ομάδα που παράγει κατά κανόνα μεγάλο αριθμό επιθέσεων και δημιουργεί μεγάλο αριθμό ευκαιριών. Ο Άρης, που δημιουργεί κατά μέσο όρο 12 ευκαιρίες, έφυγε από την Τούμπα με 6 τελικές προσπάθειες.

Επειδή είναι ποδόσφαιρο, ένα μέρος της εξήγησης πάντοτε είναι σχετικό με το τι κάνει ο αντίπαλος, και στην περίπτωση που συζητάμε προφανώς κανείς πρέπει να κοιτάξει τι προσπάθησε να κάνει και γιατί δεν το έκανε καλά αυτό που προσπάθησε να κάνει ο Άρης. Εστιάζοντας όμως στον ΠΑΟΚ αυτή η άνεση με την οποία ολοκλήρωσε ένα ντέρμπι με το σκορ στο 1-0 είναι βγαλμένη από τα οράματα ενός προπονητή για την διαχείριση αυτής της κατάστασης. Κι όταν πρόκειται για μια νέα ομάδα, η οποία αρκετές φορές στο τρέχον πρωτάθλημα βρισκόταν στο 1-0, προσπαθούσε να μεγαλώσει το σκορ και έδειχνε αδυναμία σε αυτό με συνέπεια να χάνει την ηρεμία και την συγκέντρωσή της και να το πληρώνει ακριβά με γκολ του αντιπάλου, αυτό ήταν ένα πολύ ενθαρρυντικό σημάδι.

Κάποιος μπορεί να διαφωνήσει με την στρατηγική του Λουτσέσκου σε αυτό το παιχνίδι - δηλαδή μπορεί να ισχυριστεί ότι θα είχε πετύχει μια μεγαλύτερη νίκη αν συνέχιζε στο δεύτερο ημίχρονο να επιτίθεται. Κανείς όμως δεν μπορεί να μη παραδεχθεί ότι ο ΠΑΟΚ υπηρέτησε πολύ αποτελεσματικά το τακτικό πλάνο του προπονητή. Δηλαδή ακόμη και αν διαφωνείς με την επιλογή του, θαυμάζεις την εκτέλεση της επιλογής. Για ένα ολόκληρο ημίχρονο ο Άρης δεν βρήκε ποτέ ηρεμία στην κυκλοφορία της μπάλας, για να αναπτύξει τις επιθέσεις του, και αυτόν τον εκνευρισμό του τον δημιουργούσε ο ΠΑΟΚ με την ενεργητική άμυνά του.

Μια εβδομάδα νωρίτερα, στο Περιστέρι, ο ΠΑΟΚ ήταν στο 1-0, δεν βρήκε τον τρόπο να φτάσει το ματς στο 2-0 και είδε τον Ατρόμητο να τον ισοφαρίζει. Για αυτόν τον ΠΑΟΚ η ψυχολογική και πνευματική κατάσταση που έδειξε κατά την διάρκεια του β’ ημιχρόνου απέναντι στον Άρη ήταν ένα σημάδι βελτίωσης. Και επειδή μπροστά του ο ΠΑΟΚ έχει πολλά ακόμη ντέρμπι να τον περιμένουν, στην κανονική περίοδο και τα playoffs, αυτό που έκανε το βράδυ της Τετάρτης στην Τούμπα είναι λόγος για να γίνει πιο σίγουρος ο Λουτσέσκου για την πρόοδο του γκρουπ των ποδοσφαιριστών του στη διαδικασία που ακολουθεί για να τους μάθει να συμπεριφέρονται σαν μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.