Αρης: Πληρώνει την επιπολαιότητά του

• Σοβαρός αμυντικά, επιπόλαιος επιθετικά
• Ό,τι έχτισε το γκρέμισε σε 56 δευτερόλεπτα

Το στοιχείο της σύμπτωσης μάλλον αποσύρεται γιατί το μόνο που λείπει μεταξύ των ντέρμπι που έχει δώσει ο Αρης είναι το καρμπόν. Βγάζοντας από την εξίσωση τον αγώνα του πρώτου γύρου με τον Ολυμπιακό στο «Κλ. Βικελίδης», τον μοναδικό στον οποίον σκόραραν. 180+ αγωνιστικά λεπτά, απέναντι στον ΠΑΟΚ με μηδέν γκολ, ένα χαμένο πέναλτι και ελάχιστες στιγμές σε ροή αγώνα. 90+ αγωνιστικά λεπτά απέναντι στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο δίχως άλλη ευκαιρία πλην μιας στα πρώτα 20 λεπτά. 90+ αγωνιστικά λεπτά με την ΑΕΚ στο «Κλ. Βικελίδης» όπου το τελικό 0-2 ήταν καθόλου αντιπροσωπευτικό της εικόνας του αγώνα καθώς οι Θεσσαλονικείς θα μπορούσαν να είχαν «μαζέψει» περισσότερα.

Η περιορισμένη δημιουργία συνδυάζεται με ατομικά λάθη τα οποία κοστίζουν σημαντικά. Ανεξαρτήτως του ότι ο Κουλιεράκης έκανε επιθετικό φάουλ στον Πίρσμαν, ο Βέλγος όφειλε να είχε διαχειριστεί διαφορετικά τη φάση του τέρματος που έκρινε το πρόσφατο ντέρμπι της Τούμπας. Όπως όφειλε το ίδιο και ο Πάπε Σέικ Ντιόπ παρέχοντας μια τελευταία ευκαιρία στον Παναθηναϊκό στο ντέρμπι της Λεωφόρου αλλά και συνολικά η άμυνα στην τελευταία φάση του αγώνα που έφερε το γκολ του Σπόραρ. Σήμερα (15/1) ήταν η σειρά του Οντουμπάτζο να χάσει τον Γιώργο Μασούρα σε μια φάση η οποία άρχισε από την κοιμώμενη αριστερή πλευρά. Σε αυτά τα παιχνίδια, ένα λάθος μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο κι αυτό συμβαίνει φέτος με τον Άρη.

Σοβαρός αμυντικά, επιπόλαιος επιθετικά

Ανασταλτικά, ο Άρης του πρώτου ημιχρόνου άγγιξε την τελειότητα υπό την έννοια ότι δεν άφησε ούτε… σπιθαμή στον αγωνιστικό χώρο μετατρέποντας μια δημιουργική 11αδα (σαν αυτή που χρησιμοποίησε ο Ολυμπιακός) σε δυσλειτουργική. Ο Μπιέλ περιορίστηκε σε μια άστοχη προσπάθεια τροφοδότησης του Μπακαμπού με τακουνάκι, ο Χάμες Ροντρίγκες ήταν σαν να μην ήταν στο γήπεδο ενώ ο Φορτούνης προσπάθησε ανεπιτυχώς να βρει συνεργασίες με τον Ρόντινεϊ. Καθόλου τυχαία, ο Ολυμπιακός είχε μόλις μια τελική προσπάθεια κι αυτή μάλιστα τραβηγμένη από τα μαλλιά με μια κεφαλιά του Παπασταθόπουλου. Ο παίκτης-κλειδί στην ανασταλτική λειτουργία των «κίτρινων» - σε σχέση με το ντέρμπι της Τούμπας – ήταν ο Μπριάν Νταμπό δίπλα στον οποίον έδειξε ότι ένιωθε πιο άνετα ο Πίτερ Ετέμπο.

Αντιθέτως, όσο λειτουργικός ήταν στα αμυντικά καθήκοντά του, τόσο δυσκοίλιος ήταν ο Άρης στα αντίστοιχα επιθετικά. Σε περιπτώσεις όπου θα έπρεπε να πάει σε άμεση εκτέλεση απέναντι σε μια – ανοιχτή άμυνα, το κράτημα μπάλας ήταν περισσότερο απ’ όσο έπρεπε. Σε αντίθεση με τον Βλάντιμιρ Νταρίνα ο οποίος είχε συνέπεια στις δημιουργικές ευθύνες του, ο Ντάνιελ Μαντσίνι κατέστρεψε 3-4 προϋποθέσεις. Στη μία μάλιστα έψαξε την εξεζητημένη πάσα αντί την προσπάθεια να τελειώσει μόνος του τη φάση. Κι έτσι πήγαν στράφι μερικές από τις κινήσεις του Άντρε Γκρέι στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού. Κι έτσι ο Άρης δεν αξιοποίησε ένα ημίχρονο στο οποίο το παιχνίδι παίχθηκε υπό τους δικού του κανόνες. Απέναντι σε μια ομάδα με αδυναμία στο pressing ψηλά, με αργές επιστροφές και μεγάλα κενά στον αγωνιστικό χώρο.

Ό,τι έχτισε το γκρέμισε σε 56 δευτερόλεπτα

Αυτό έγινε στα πρώτα δευτερόλεπτα του δεύτερου μέρους σε μια φάση που άρχισε από την ολιγωρία των Μαντσίνι, Μαζικού καθώς επέτρεψαν να περάσει μια μπαλιά στην πλευρά τους. Το συγκεκριμένο γεγονός υποχρέωσε τον Γιάκουμπ Μπράμπετς να φύγει από τον χώρο ευθύνης του κι αυτό εκμεταλλεύτηκε ο Γιώργος Μασούρας στην πρώτη επαφή του με την μπάλα προλαβαίνοντας τον Οντουμπάτζο. Αυτή η εξέλιξη άλλαξε άρδην την εικόνα του αγώνα. Παρόντος του Μασούρα, ο Ολυμπιακός είχε ταχύτητα στο παιχνίδι του ενώ ο Άρης δεν εμφάνισε κανένα πλάνο το οποίο θα μπορούσε να αλλάξει την εικόνα του. Γιατί αυτό με το Ράφαελ Καμάτσο στην κορυφή της επίθεσης, προς το παρόν, δεν φαίνεται να αποδίδει.

Επιθετικά, ο Άρης του δεύτερου μέρους παρουσίασε αντίστοιχη εικόνα με αυτόν του πρώτου. Τσαπατσούλης όταν είχε την μπάλα στα πόδια, κακός στην τελική μεταβίβαση και… εχθρός της άμεσης εκτέλεσης. Σαν τη φάση με τον Μπράντλεϊ Μαζικού στα μέσα του ημιχρόνου όπου αντί ενός σουτ σε ανοιχτό πεδίο, κινήθηκε παράλληλα της εστίας του αντιπάλου. Εν τέλει, το γεγονός ότι σ’ ένα ακόμη ντέρμπι η ομάδα δεν φτιάχνει φάσεις και δεν απειλεί τον αντίπαλο, είναι στοιχείο το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει.

Το συγκεκριμένο γεγονός συνδυάστηκε με την έλλειψη ηρεμίας στο παιχνίδι του. Αυτό που διατηρήθηκε ήταν η τσαπατσουλιά στην επίθεση. Και σε παιχνίδι με περισσότερους ανοιχτούς χώρους, το σχέδιο με τον Ράφαελ Καμάτσο στην κορυφή της επίθεσης δεν λειτούργησε. Ρίχνοντας μια ματιά στο φιλμ του αγώνα, οι «κίτρινοι» δεν είχαν ουσιαστική τελική προσπάθεια.