Καμία εύνοια ο Ολυμπιακός, άσε που το δοκάρι του Άρη ήταν οφσάιντ

Κραυγές διαμαρτυρίας από τον Άρη λοιπόν για τη διαιτησία του χθεσινού αγώνα στο Καραϊσκάκη. Ενός αγώνα που, παρεμπιπτόντως, ελέω της αδυναμίας του Μπουχαλάκη στο σκοράρισμα δεν έγινε 2-0 στο 89’ η, στο 91’.

Διαβάζοντας την σχετική ανακοίνωση, νομίζεις ότι υπήρξε καμία…σφαγή του Άρη χθες. Βλέποντας, όμως, τις δήθεν επίμαχες φάσεις διαπιστώνεις πολύ εύκολα και πολύ απλά ότι όχι μόνο δεν υπήρξε καμία εύνοια του Ολυμπιακού σε κρίσιμη φάση, αλλά και ότι η καλύτερη ευκαιρία του Άρη στο παιχνίδι ήταν ένα…οφσάιντ.

Να τις πάρουμε τις φάσεις.

Πρώτα το γκολ του Άρη. Είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι ο Πορτογάλος διαιτητής Τιάγκο Μαρτίνς σφυρίζει πριν καν η μπάλα φτάσει στο κεφάλι του Ιτούρμπε. Το ακούσαμε το σφύριγμα μέχρι και στα…σπίτια μας-υπάρχει το βίντεο και δεν μπορεί κανείς να πεις κουβέντα. Οπότε δεν υπάρχει καν φάση. Δεν είναι ότι ο διαιτητής σφύριξε με την μπάλα να κατευθύνεται προς τα δίκτυα, για να σκεφθείς ότι ήθελε να ακυρώσει ένα πιθανό γκολ. Το σφύριγμα ήταν με την μπάλα στον αέρα από την εκτέλεση του κόρνερ και πριν την κεφαλιά του Ιτούρμπε. Είδε προφανώς κάποιο επιθετικό φάουλ και σφύριξε. Να θυμίσω ότι το κόρνερ το είχε υποδείξει μετά από έξοδο του Τζολάκη και διαμαρτυρίες του γκολκίπερ του Ολυμπιακού για επιθετικό φάουλ. Δεν είδε εκεί επιθετικό φάουλ ο διαιτητής, είδε επιθετικό φάουλ στην αμέσως επόμενη, μέσα σε δευτερόλεπτα, εκτέλεση κόρνερ. Και την καθάρισε τη φάση. Φάση δεν υπάρχει.

Αλλά ας το πάμε πιο πέρα. Για να το τελειώνουμε εντελώς το παραμύθι. Ας υποθέσουμε ότι κακώς σφύριξε επιθετικό φάουλ ο Πορτογάλος. Και πάλι γκολ δεν υπάρχει! Υπάρχει οφσάιντ και ακύρωση του γκολ. Ο Καμαρά είναι αραγμένος σε θέση οφσάιντ μπροστά στον Τζολάκη, με τον γκολκίπερ να μην έχει ορατότητα της φάσης. Κλασική περίπτωση οφσάιντ για παρεμπόδιση της δυνατότητας του τερματοφύλακα να παίξει. Η φωτογραφία τα λέει όλα. Ούτε VAR χρειάζεται, ούτε τίποτα.

Πάμε στην αποβολή του Βρουσάι. Μόνο που εδώ η συζήτηση αρχίζει και γίνεται φαιδρή. Ο Βρουσάι έκανε στο 23΄ ένα φάουλ για κάρτα και αμέσως ο διαιτητής του την έβγαλε, απολύτως σωστά. Μετά από ένα λεπτό ο Βρουσάι όντως έκανε πάλι ένα φάουλ στον Μαντσίνι. Ένα φάουλ, όμως, που δεν ήταν σε καμία περίπτωση για κάρτα και δη για δεύτερη κίτρινη κάρτα. Έτσι αποβάλλουν ένα παίκτη στο 24^ο λεπτό; Για ένα απλό φάουλ; Η, μήπως επειδή ένας παίκτης παίζει από το 23’ με κίτρινη, δεν πρέπει σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι να ξανακάνει φάουλ;

Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον; Ότι η μοναδική κλασική ευκαιρία του Άρη σε ολόκληρο το 90λεπτο (απείλησε πέντε φορές, αλλά καθαρή ευκαιρία ήταν μία) προήλθε από οφσάιντ. Αναφέρομαι στο δοκάρι του Καμάτσο από το γύρισμα του Γκρέι. Ο Γκρέι δεχόμενος την μπάλα ήταν ακάλυπτος από την άμυνα του Ολυμπιακού, αφού ο Ντόη κι ο Ρέτσος έξυπνα είχαν τραβηχτεί και τον είχαν βγάλει οφσάιντ. Ακριβώς μάλιστα εξαιτίας της κίνησης του αυτής ο Ντόη δυσκολεύθηκε στη συνέχεια να αντιμετωπίσει τον (καλό) φορ του Άρη, καθώς πήγε ένα κλικ καθυστερημένα πάνω του. Ο επόπτης έκανε λάθος και δεν υπέδειξε το οφσάιντ (δεν ήταν, πάντως, κι εύκολη η φάση), όμως αν η μπάλα κατέληγε στα δίχτυα θα είχαμε επέμβαση του VAR και ακύρωση του γκολ. Η φωτογραφία, παγώνοντας την τηλεοπτική εικόνα σε ένα ένα ριπλέι του συνδρομητικού καναλιού την στιγμή της πάσας, τα λέει όλα.

Και υπάρχει και δεύτερο σοβαρό λάθος από τους επόπτες του Πορτογάλου διαιτητή, στο τετ α τετ του Μασούρα με τον Κουέστα στο 56’, αφού ο κυνηγός του Ολυμπιακού δεν ήταν οφσάιντ, όπως κακώς υποδείχθηκε. Εάν σκόραρε, το γκολ θα μετρούσε μέσω VΑR.

Προφανώς ο Άρης ήθελε χθες μία διαιτησία όπως της Κυριακής, με τον Ισραηλινό να χαρίζει τις αποβολές, σε κανονικές περιπτώσεις κόκκινων καρτών κι όχι όπως χθες της δήθεν του Βρουσάι, τόσο του Ουντεμπάγιο, όσο και του Φαμπιάνο, που βέβαια ΔΕΝ θα έπαιζαν χθες, αν είχαν αποβληθεί, όπως θα έπρεπε να είχαν αποβληθεί.

Κατά τα άλλα , ο Ολυμπιακός είχε μία απογοητευτική εικόνα στα πρώτα 20 λεπτά, με τον Άρη καταφανώς καλύτερο του! Στο β΄ μισό του α΄ ημιχρόνου ο Ολυμπιακός ισορρόπησε και είχε την τύχη να σκοράρει στη μοναδική καλή στιγμή του στα πρώτα 45 λεπτά. Στο β΄ ημίχρονο ήταν άλλος Ολυμπιακός, όχι πολύ καλός, όμως σαφώς καλύτερος και κυρίως πιο επικίνδυνος, με τρεις καθαρές φάσεις για γκολ κι άλλες επικίνδυνες στιγμές.

Σε γενικές γραμμές η νίκη του Ολυμπιακού είναι δίκαιη, αλλά δεν ξέρω πώς θα εξελίσσονταν το παιχνίδι εάν ο Άρης προηγούνταν στο πρώτο 20λεπτο, όπως θα μπορούσε να είχε προηγηθεί. Η ρεβάνς στο Χαριλάου θα είναι σκληρή για τους «ερυθρόλευκους», πρώτον γιατί ο Άρης είναι μία πραγματικά καλή ομάδα, έστω κι αν έχει θέματα στο σκοράρισμα, και δεύτερον γιατί ο Καρυπίδης έχει φανατίσει το παιχνίδι από χθες.

Επιπλέον είναι ξεκάθαρο ότι για τον Άρη το Κύπελλο είναι η Νο 1 επιδίωξη του, κάτι που φάνηκε κι από το ότι έβαλε την πιο καλή του ενδεκάδα χθες, ενώ ο Ολυμπιακός έχοντας και τον στόχο των δύο πρώτων θέσεων της βαθμολογίας είδαμε ότι ξεκίνησε με μόνο δύο από τους 11 βασικούς των τελευταίων αγώνων του, άλλους τέσσερις τους πέρασε αλλαγή μετά το 65’ και άλλους πέντε τους είχε εκτός 20άδας.

Να θυμίσω, τέλος, ότι και πριν δύο χρόνια που είχαν βρεθεί αντιμέτωποι στο Κύπελλο ο Ολυμπιακός κι ο Άρης, και τότε ο Ολυμπιακός είχε νικήσει οριακά (2-1) στο πρώτο ματς εντός έδρας και είχε περάσει ακόμη πιο οριακά στη ρεβάνς, ισοφαρίζοντας με εκείνο το αλησμόνητο γκολ του Μπουχαλάκη στα τελευταία λεπτά, ένα πέναλτι με το οποίο είχε προηγηθεί ο Άρης.

Άσχετο: Δεν έχω ακόμη καθαρή εικόνα γι΄ αυτόν τον Βραζιλιάνο αριστερό μπακ που φέρνει ο Ολυμπιακός. Αλλά μου φαίνεται δύσκολο να αποδειχθεί χειρότερη επιλογή από τον Βινάγκρε που ήρθε ως πολύκροτη μεταγραφή (δανεισμό, ευτυχώς) από τη Γουλβς η, από τον Καρμπόβνικ που ήρθε ως μεταγραφή (επίσης ευτυχώς με δανεισμό) από την Μπράιτον